สืบค้นงานวิจัย
การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินสำหรับปรับปรุงและฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มลุ่มน้ำเซบก อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ แบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน
ยุทธสงค์ นามสาย - กรมพัฒนาที่ดิน
ชื่อเรื่อง: การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินสำหรับปรับปรุงและฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มลุ่มน้ำเซบก อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ แบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน
ชื่อเรื่อง (EN): Application Basin salinity management technology development Se-Bok basin in Amnatcharoen Province of Farmer participation For sustainable use.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ยุทธสงค์ นามสาย
บทคัดย่อ: ผลของอัตราปุ้ยชีวภาพ (พด.12) ขยายเชื้อร่วมกับปุยคอกต่อผลผลิตแตงโมบนพื้นที่ที่มีศักยภาพ การแพร่กระจายดินเค็ม จังหวัดอำนาจเจริญ ดำเนินการ ณ ข้านหนองนกหอ ตำบลดงมะยาง อำเภอลือ อำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ ระยะเวลาดำเนินการวิจัยตั้งแต่เดือนตุลาคม 2556 ถึงเดือนพฤษภาคม 2557 มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงสมบัติทางเคมีของดินที่ปลูกแตงโมจากการใช้ปุ๋ยชีวภาพ (พด. 12) ร่วมกับปุยคอกบนพื้นที่ที่มีศักยภาพการแพร่กระจายดินเค็ม ตลอดจนอัตราที่เหมาะสมของการใช้ปุ๋ย ชีวภาพ (พด.12) จากกลุ่มจุลินทรีย์ที่สามารถตรึงไนโตรเจน รวมทั้งละลายฟอสฟอรัสและโพแทสเซียม ร่วมกับปุยคอกต่อผลผลิตแตงโมที่ปลูกบนพื้นที่ที่มีศักยภาพการแพร่กระจายดินเค็ม และผลตอบแทนทาง เศรษฐกิจภายหลังการจัดการตามตำรับการทดลองต่างๆ วางแผนการทดลองแบบ Randomize Complete Block Design จำนวน 5 ตำรับ 4 ซ้ำ รวม 20 แปลงย่อย ประกอบด้วย ตำรับที่มีการใช้ปุ๋ย ชี ว ภ า พ ( พ ด 12) แ ล ปุ๊ ย ค อ ก (มูลโค) ในอัตราต่างๆ กัน โดยมีการเก็บข้อมูล คือ การเปลี่ยนแปลงสมบัติทางเคมี การเจริญเติบโต ผลผลิตของแตงโม และผลตอบแทนทางเศรษฐกิจภายหลังการจัดการตามตำรับการทดลองต่างๆ จากผลการทดลองพบว่า ค่าความเป็นกรดเป็นด่าง ปริมาณเปอร์เซ็นต์อินทรียวัตถุ และปริมาณ ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดินทั้งก่อนและหลังการทดลองมีค่าไม่แตกต่างกัน ส่วนปริมาณโพแทสเซียม แคลเซียม และแมกนีเยมที่เป็นประโยชน์ของดินหลังการทตลองมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมี นัยสำคัญ การเจริญเติบโตของแตงโม (ความยาวของเถา) มีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ โดย ตำรับที่ใส่ปุ๋ยชีวภาพ (พด. 12) อัตรา 2.4 ตันต่อไร่ ส่งผลให้ต้นแตงโมมีอัตราการเจริญเติบโตสูงสุดเท่ากับ 65.95 125.96 และ 129.24 เซนติเมตร เมื่อมีอายุ 30 40 และ 45 วัน ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบกับ แปลงควบคุม ซึ่งมีค่าเท่ากับ 23.60 52.11 และ 86.30 เซนติเมตร องค์ประกอบผลผลิตและผลผลิตรวมแตงโม พบว่า การใช้ปุ๋ยคอก (มูลโค) อัตรา 1.2 ตันต่อไร่ ร่วมกับปุยชีวภาพ (พด. 12) อัตรา 1.2 ตันต่อไร่ ทำให้น้ำหนักผลแตงโม มีค่าสูงสุด เท่ากับ 1.78 กิโลกรัม ต่อผล สำหรับจำนวนผล มีค่าแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อใส่ปุ๊ยชีวภาพ (พด.12) อัตรา 2.4 ตันต่อไร่ ทำให้แตงโมมีจำนวนผลและผลผลิตรวมมากที่สุด เท่ากับ 1,997 ผลต่อไร่ และ 3,348.70 กิโลกรัมต่อไร่ ตามลำดับ นอกจากนี้ยังแล้วยังพบว่า การใช้ปุยชีวภาพ (พด. 12) อัตรา 2.4 ตันต่อไร่ ให้ ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสูงสุด เท่ากับ 50,230.50 บาทต่อไร่ ส่วนแปลงควบคุมให้ผลตอบแทนทาง เศรษฐกิจต่ำสุด เท่ากับ 5,400 บาทต่อไร่ ดังนั้น อัตราการใช้ปุ๋ยชีวภาพ (พด. 12) ที่เหมาะสมที่สุดคือ 2.4 ตันต่อไร่
บทคัดย่อ (EN): The research titled "Effect of Bio-Fertilizer rate and manure on yield of watermelon on potential salt affected land, Amnat Charoen province" was conducted during the period of October 2013 to May 2014. The aims were to firstly study the optimal rate of bio-fertilizer (LDD.12) which contented microorganisms that be able to fix nitrogen, dissolved phosphorus and potassium with manure and secondly the effect on the yield of watermelon grown on potential salt affected land. The chemical properties of soils and income were also determined. Randomized complete block design with 5 treatments and 4 replications of 20 plots were applied. The treatments contained various rates of bio-fertilizer (LDD.12) and manure. The changes of soil chemical properties, the growth rate, yield and the income of watermelon data were collected. The results showed that the soil reaction was not statistically significant, and neither were soil organic matter content and the soil phosphorus before and after experiment. On the other hand, the soil potassium, calcium and magnesium content was decreased statistically The growth rate of watermelon was statistically different. The bio-fertilizer (LDD.12) at the rates of 2.4 tons/rai could produce watermelon growth rate as high as 65.95, 125.96 and 129.24 centimeters at the age of 30, 40 and 45 days, respectively while the control plot could produce only the 23.60, 52.11 and 125.96 centimeters, respectively. The application of manure with bio-fertilizer (LDD.12) at the rate of 1.2 ton/rai could produce the highest weight of watermelon which was 1.78 kilogram. In the other hand, the application rate at 2.4 ton/rai of bio-fertilizer (LDD.12) could produce the highest number of watermelons and the gross yield which were 1,997 and 3,348.7 kilogram/rai, respectively. And so could the income at 50,230 baht/rai. The control plot gave the lowest income which was only 5,400 baht/rai. Therefore, the recommended optimal rate of bio-fertilizer was 2.4 tons/rai.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมพัฒนาที่ดิน
คำสำคัญ: เทคโนโลยีพัฒนาที่ดิน
คำสำคัญ (EN): sustainable use
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ยุทธสงค์ นามสาย. "การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินสำหรับปรับปรุงและฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มลุ่มน้ำเซบก อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ แบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนApplication Basin salinity management technology development Se-Bok basin in Amnatcharoen Province of Farmer participation For sustainable use.". กรมพัฒนาที่ดิน. 2558

ยุทธสงค์ นามสาย. "การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินสำหรับปรับปรุงและฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มลุ่มน้ำเซบก อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ แบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนApplication Basin salinity management technology development Se-Bok basin in Amnatcharoen Province of Farmer participation For sustainable use.". กรมพัฒนาที่ดิน. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินสำหรับปรับปรุงและฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มลุ่มน้ำเซบก อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ แบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน
ยุทธสงค์ นามสาย
กรมพัฒนาที่ดิน
30 กันยายน 2558
การใช้โสนอัฟริกันร่วมกับปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดินต่อผลผลิตข้าวเจ้าพันธุ์ต่างๆ ในพื้นที่ลุ่มน้ำลำสะแทด ศึกษาการเจริญเติบโตของไม้ยืนต้นทนเค็มภายหลังการพัฒนาพื้นที่ดินเค็มในพื้นที่ลุ่มน้ำลำสะแทด การใช้ประโยชน์จากโรงเลี้ยงไหมวัยอ่อนของเกษตรกรในจังหวัดกาฬสินธุ์ ปี 2535-2542 การใช้เทคโนโลยีพัฒนาที่ดินจัดการดินเค็มพื้นที่ลุ่มน้ำเซบกจังหวัดอำนาจเจริญแบบเกษตรกรมีส่วนร่วมเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน ความคิดเห็นของเกษตรกรต่อการเกษตรแบบผสมผสานในจังหวัดอำนาจเจริญ การใช้ประโยชน์จากบ่อก๊าซชีวภาพของเกษตรกรในจังหวัดเชียงราย การยอมรับโครงการป้องกันการแพร่กระจายดินเค็มของเกษตรกร ทัศนคติ การยอมรับ เศรษฐกิจและสังคมของเกษตรกรในท้องถิ่นต่อการฟื้นฟูระบบนิเวศดินเค็มเพื่อการผลิตพืช การใช้เทคโนโลยีเพื่อเพิ่มผลผลิตถั่วเหลืองของเกษตรกรจังหวัดแพร่ ความพึงพอใจของผู้นำชุมชนต่อการดำเนินงานศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบลไร่ขี อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair