สืบค้นงานวิจัย
ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตลิ้นจี่และการจัดการของเกษตรกรในจังหวัดพะเยา
รุ่งทิพย์ อุทุมพันธ์ - มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ชื่อเรื่อง: ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตลิ้นจี่และการจัดการของเกษตรกรในจังหวัดพะเยา
ชื่อเรื่อง (EN): Biological Risks in Litchi Production System and Farmers’ Management in Phayao Province
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: รุ่งทิพย์ อุทุมพันธ์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Rungthip Utumpan
บทคัดย่อ: ศัตรูพืช และการสูญหายของทรัพยากรพันธุกรรมพืช นับเป็นความเสี่ยงเชิงชีวภาพทางเกษตรที่สำคัญในระบบการผลิตลิ้นจี่ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเสี่ยงเชิงชีวภาพ และการจัดการความเสี่ยงของเกษตรกรในระบบการผลิตลิ้นจี่ จ. พะเยา โดยจะกล่าวถึงเฉพาะความเสี่ยงจากศัตรูพืช ศึกษาจาก 4 ตำบล ใน อ. แม่ใจ และ 1 ตำบล ใน อ. เมืองพะเยา จ. พะเยา จำนวนทั้งสิ้น 113 สวน ระยะเวลาศึกษาครอบคลุมหนึ่งฤดูกาลผลิต ตั้งแต่พฤศจิกายน 2549-กรกฎาคม 2550 ใช้วิธีการสำรวจและสอบถาม รวมถึงการค้นหาและระบุตำแหน่งเชิงพื้นที่ แล้ววิเคราะห์ความเสี่ยงจากศัตรูพืชจากการประเมินของเกษตรกร พร้อมทั้งระบุวิธีการจัดการความเสี่ยงจากศัตรูพืชของเกษตรกร ผลการศึกษาพบว่า ลิ้นจี่ของ จ. พะเยา เกือบทั้งหมดเป็นพันธุ์ฮงฮวย ปลูกบนนิเวศเกษตรที่ดอนพื้นราบจนถึงที่ดอนลูกคลื่นลอนชัน ศัตรูพืชเป็นปัญหาที่สำคัญในระบบการผลิตลิ้นจี่ คิดเป็นร้อยละ 28.7 ของผู้ปลูกลิ้นจี่ รองลงมาเป็นความแปรปรวนของราคา ความแปรปรวนของภูมิอากาศ การขาดแคลนน้ำ และต้นทุนการผลิตสูง ตามลำดับ ศัตรูพืชในกลุ่มโรคพืชจัดว่ามีความเสี่ยงสูงสุด ร้อยละ 10.4 มีโรคที่สำคัญ คือ โรคกร้านแดด และโรคผลแตกเน่า ส่วนศัตรูพืชที่พบรองลงมาคือ แมลงศัตรูพืช วัชพืช และสัตว์ศัตรูพืช มีค่าดัชนีความรุนแรง ร้อยละ 2.9, 2.6 และ 2.3 ตามลำดับ เกษตรกรร้อยละ 79.3 ยังใช้สารเคมีในการจัดการโรคพืช แมลงศัตรูพืช และสัตว์ศัตรูพืชเป็นหลัก ส่วนวัชพืชเกือบทั้งหมดใช้วิธีเขตกรรม มีเกษตรกรบางส่วนใช้การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน และวิธีเขตกรรม ร้อยละ 11.7 และ 9.0 ตามลำดับ เพื่อลดปริมาณการใช้สารเคมีเกษตร นอกจากนี้เกษตรกร ร้อยละ 99.1 มีการตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว
บทคัดย่อ (EN): Pests and narrow genetic base are two important biological risks in litchi production. The study aimed to assess the extent of biological risks, with emphasis on pests, and farmers’ management practices to overcome or reduce the risks. The field research was conducted at major litchi production areas in four sub-districts of Mae Chai district and one sub-district of Mueang district of Phayao province with a total of 113 farm samples. The study covered one season of fruit production from November 2006 to July 2007. The methods consisted of farm survey, and semi-structured interview. Each sampled farm was located with GPS. Biological risks from pests were assessed by farmers. The study showed that almost all litchi varieties planted by farmers was Honghuai variety, distributed on rainfed uplands with varying topography from flat to undulating and sloping uplands. The production constraints as identified by farmers were pests (28.7 percent), followed by price fluctuation, climatic variation, water shortage, and increasing production cost, respectively. Among the biological pests, plant diseases, such as sun burn and fruit rot, constituted the highest risk with 10.4 percent. This was then followed by insects, weeds, and animal pests with severity index of 2.9, 2.6, and 2.3 percent, respectively. About 79.3 percent of farmers used chemicals to control plant diseases, insects, and animal pests. Farmers used cultural methods as weed management practice. A few farmers had adopted integrated pest management (11.7 percent), and cultural practices (9.0) to reduce agro-chemical use. Almost all farmers (99.1 percent) carried out tree pruning practice after fruit harvest.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://li01.tci-thaijo.org/index.php/joacmu/article/view/246240/168365
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
คำสำคัญ: จังหวัดพะเยา
คำสำคัญ (EN): Phayao province
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

รุ่งทิพย์ อุทุมพันธ์. "ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตลิ้นจี่และการจัดการของเกษตรกรในจังหวัดพะเยาBiological Risks in Litchi Production System and Farmers’ Management in Phayao Province". มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 2552

รุ่งทิพย์ อุทุมพันธ์. "ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตลิ้นจี่และการจัดการของเกษตรกรในจังหวัดพะเยาBiological Risks in Litchi Production System and Farmers’ Management in Phayao Province". มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตลิ้นจี่และการจัดการของเกษตรกรในจังหวัดพะเยา
รุ่งทิพย์ อุทุมพันธ์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
2552
การจัดการความเสี่ยงทางการเกษตรของเกษตรกรผู้ปลูกลิ้นจี่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม การผลิตและการตลาดลิ้นจี่ของเกษตรกรใน 4 จังหวัดภาคเหนือ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกรตามโครงการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดชุมชนจังหวัดพะเยา ความเสี่ยงเชิงชีวภาพในระบบการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และการจัดการความเสี่ยงของเกษตรกรในจังหวัดพะเยา ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับโครงการปลูกยางพาราเพื่อยกระดับรายได้และความมั่นคง ให้แก่เกษตรกรในแหล่งปลูกยางใหม่ ระยะที่ 1 ของเกษตรกรในจังหวัดพะเยา สถานการณ์การผลิตและการจัดการผลผลิตข้าวนาปี ของเกษตรกรจังหวัดเพชรบูรณ์ การจัดการเชิงบูรณาการเพื่อความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อมของระบบการผลิตปลานิลในภาคเหนือ การศึกษาการผลิตอาหารสุนัข การจัดการความรู้ของเกษตรกรที่ทำการปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ตำบลหินดาต อำเภอปาศิลาทอง จังหวัดกำแพงเพชร สภาพการผลิตข้าวอินทรีย์ของเกษตรกรในจังหวัดหนองคาย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair