สืบค้นงานวิจัย
องค์ประกอบทางเคมีและผลของสารสกัดจากพืชบางชนิดที่มีต่อโรคหลังการเก็บเกี่ยว และคุณภาพของกล้วยไข่
พิกุล นุชนวลรัตน์ - มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
ชื่อเรื่อง: องค์ประกอบทางเคมีและผลของสารสกัดจากพืชบางชนิดที่มีต่อโรคหลังการเก็บเกี่ยว และคุณภาพของกล้วยไข่
ชื่อเรื่อง (EN): Chemical Composition and Effect of Some Medicinal Plant Extracts on Postharvest Pathogens and Quality of Banana cv. Kluai Khai
บทคัดย่อ: ผลของสารสกัดหยาบจากพืชสมุนไพร 22 ชนิดที่ความเข้มข้น 10,000 ppm ในการยับยั้งการเจริญของเชื้อรา Lasiodiplodia theobromae, Fusarium sp. และ Colletotrichum musae สาเหตุโรคหลังการเก็บเกี่ยวของกล้วยไข่พบว่าสารสกัดจากพืชที่ใช้ในการทดลองมีผลยับยั้งเชื้อรา ในการทดลองแตกต่างกัน สารสกัดหยาบจากอบเชย (Cinnamomum zeylanicum), กานพลู (Syzygium aromaticum), แฝกหอม (Vetiveria zizanoides), โป๊ยกั๊ก (Illicium verum) เทียนบ้าน (Impatiens balsamina) และว่านน้ำ (Acorus calamus) สามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อราทั้ง 3 ชนิดได้สมบูรณ์ เท่ากับ 100 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเปรียบเทียบกับชุดควบคุม สารสกัดหยาบจากแฝกหอม (Vetiveria zizanioides) สามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อรา L. theobromae และ C. musae ได้สมบูรณ์ แต่มีผลยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อรา Fusarium sp. ได้เท่ากับ 59.11 และ 62.97 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ สารสกัดหยาบจากช้าพลู (Piper sarmentosum) และสารเบนโนมิลมีผลยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อรา Fusarium sp. และ C. musae ได้สมบูรณ์ แต่ช้าพลูมีผลยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อรา L. theobromae ได้เพียง 61.00 และ 64.70 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ ขณะที่เบนโนมิลมีผลยับยั้งเพียงเล็กน้อย โดยพบมีเปอร์เซ็นต์ยับยั้งการเจริญของเส้นใย และการงอกของสปอร์เชื้อรา L. theobromae เท่ากับ 8.56 และ 45.75 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ การจุ่มกล้วยไข่ที่ทำการปลูกเชื้อราแต่ละชนิดด้วยสารสกัดจากอบเชย กานพลู โป๊ยกั๊ก เทียนบ้าน ช้าพลู แฝกหอม และว่านน้ำที่ความเข้มข้น 10,000 ppm และสารเบนโนมิลความเข้มข้น 600 ppm นาน 5 นาที พบว่าสารสกัดจากพืชต่างชนิดกันมีความรุนแรงของโรคจากเชื้อราแต่ละชนิดแตกต่างกันทางสถิติ ทุกทรีตเมนต์ยังไม่สามารถลดความรุนแรงของโรคได้เป็นที่น่าพอใจ โดยลดความรุนแรงของโรคได้ระหว่าง 21.33-40.00 เปอร์เซ็นต์ เมื่อนำสารสกัดหยาบจากอบเชย กานพลู โป๊ยกั๊ก เทียนบ้าน ช้าพลู แฝกหอม และว่านน้ำ ไปทำการแยกส่วนโดยวิธี TLC (Thin layer chromatography) และทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพต่อ เชื้อราโดยวิธี TLC bioautographic assay พบว่าระบบตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพในการแยกสารสำคัญที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อราในสารสกัดจากอบเชย โป๊ยกั๊ก และเทียนบ้าน คือระบบ hexane : dichloromethane อัตราส่วน 10 : 90 โดยปริมาตรต่อปริมาตร ส่วนกานพลู ช้าพลู แฝกหอม และว่านน้ำพบว่าระบบตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพในการแยกสารสำคัญที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อรา คือระบบ toluene : ethyl acetate อัตราส่วน 93 : 7 โดยปริมาตรต่อปริมาตร สารสกัดจากอบเชย กานพลู โป๊ยกั๊ก แฝกหอม และว่านน้ำสามารถแยกองค์ประกอบที่แสดงความสามารถยับยั้งหรือต้านทานการเจริญ โดยพบเป็นบริเวณแถบที่ไม่ปรากฏการเจริญของเชื้อราให้เห็นเป็นวงสีขาว (clear zone) 1 แถบ มีค่า Rf เท่ากับ 0.60-0.65, 0.71-0.91, 0.6-0.65, 0.80-0.44 และ 0.58-0.76 ตามลำดับ ส่วนสารสกัดจากเทียนบ้าน และช้าพลูพบว่าสามารถแยกองค์ประกอบที่แสดงความสามารถยับยั้งหรือต้านทานการเจริญ โดยพบเป็นบริเวณแถบที่ไม่ปรากฏการเจริญของเชื้อรา ให้เห็นเป็นวงสีขาว 2 แถบ ในสารสกัดจากเทียนบ้านพบว่ามีค่า Rf เท่ากับ 0.05-0.11 และ 0.35-0.41 ส่วนสารสกัดจากช้าพลูพบว่ามีค่า Rf เท่ากับ 0.80-0.44 และ 0.89-1.00 เมื่อนำสารบริสุทธิ์ ที่แยกได้จากบริเวณแถบที่ไม่ปรากฏ การเจริญของเชื้อราบนแผ่น TLC ของสารสกัดจากพืชสมุนไพรแต่ละชนิดไปวิเคราะห์โครงสร้างของสารทางเคมีด้วยเครื่อง GC-MS พบว่าสารสกัดจากอบเชย โป๊ยกั๊ก เทียนบ้าน ช้าพลู แฝกหอม และว่านน้ำไม่สามารถอ่านผลได้ เนื่องจากอาจมีปริมาณน้อยเกินไป ส่วนสารสกัดจากกานพลูเมื่อนำสารที่แยกได้จากบริเวณแถบที่ไม่ปรากฏการเจริญของเชื้อราพบว่าสารที่ได้มีองค์ประกอบของสารหลายชนิดปนกัน โดยน่าจะมีสารอย่างน้อย 4 ชนิดเป็นองค์ประกอบ โดยสารที่พบมากที่สุด คือ eugenol คิดเป็น 99.63 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณสารรองลงมา คือ cinnamaldehyde, phenyl 2-propanyl ether และ 1, 2-Benzenedicarboxylic acid, diisooctyl ester คิดเป็น 0.29, 0.02 และ 0.01 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ คำสำคัญ: ขั้วหวีเน่า, พืชสมุนไพร, L. theobromae, Fusarium sp., C. musae
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
คำสำคัญ: พืชสมุนไพร
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
องค์ประกอบทางเคมีและผลของสารสกัดจากพืชบางชนิดที่มีต่อโรคหลังการเก็บเกี่ยว และคุณภาพของกล้วยไข่
มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
30 กันยายน 2554
การรักษาคุณภาพของลองกองพร้อมบริโภคด้วยเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว การศึกษาแคริโอไทป์ของกล้วยไข่ (Musa accuminata Colla) เกษตรศาสตร์ การรักษาคุณภาพของลองกองพร้อมบริโภคด้วยเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว (ระยะที่ 2) การบังคับกล้วยหอม กล้วยไข่ และกล้วยน้ำว้า ตกเครือบนลำต้น โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตกล้วยไข่คุณภาพเพื่อการส่งออก การศึกษาลักษณะทางกายภาพ การเจริญเติบโต ผลผลิตและคุณภาพของกล้วยน้ำว้า การปรับปรุงกระบวนการผลิตและพัฒนาคุณภาพกระดาษเส้นใยกล้วยไข่ ผลของปุ๋ยมูลไก่และปุ๋ยเคมีต่อการเจริญเติบโตและคุณภาพผลผลิตของกล้วยไข่ ในอำเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้ว การศึกษาปัจจัยคุณภาพที่เป็นเอกลักษณ์และมีอิทธิพลต่อความชอบของผลไม้ไทยบางชนิด การศึกษาความปลอดภัยและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ลูกชิ้นปลา
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก