สืบค้นงานวิจัย
อิทธิพลของอาหารธรรมชาติในบ่อที่มีต่อการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมงในการอนุบาลด้วยอาหารเสริมและอาหารสำเร็จรูป
วิรัช จิ๋วแหยม - มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ชื่อเรื่อง: อิทธิพลของอาหารธรรมชาติในบ่อที่มีต่อการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมงในการอนุบาลด้วยอาหารเสริมและอาหารสำเร็จรูป
ชื่อเรื่อง (EN): Influence of Natural Food in Ponds on Growth and Survival Rate of Pangasius bocourti Fry in Nursing with Supplementary Feed and Complete Diet
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วิรัช จิ๋วแหยม
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Wirat Jiwyam
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. มหาวิทยาลัยขอนแก่น
บทคัดย่อ: เทคนิคในการเลี้ยงปลาที่ง่ายและมีความยืดหยุ่นในการนำไปใช้ มักได้รับการยอมรับจากเกษตรกร ประสิทธิภาพของแต่ละเทคนิค ควรได้รับการตรวจสอบเพื่อหาความเหมาะสม ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักในการศึกษาครั้งนี้คือ เพื่อหาวิธีการที่เหมาะสมในการเลี้ยงลูกปลาโมงระยะปลารุ่น (juvenile Pangasius bocourti) ในกระชังอวน (hapas) ซึ่งถูกขึงในบ่อเลี้ยงปลา ดำเนินการทดลองโดยใช้แผนการทดลองแบบแฟคตอเรียล ขนาด 3x3 ใช้กระชังอวนขนาดความจุ 1 m3จำนวน 27 กระชัง เป็นหน่วยการทดลอง โดยมีปัจจัยที่ถูกทดสอบ 2 ปัจจัย โดยปัจจัยที่ 1 คือ ความหนาแน่น (stocking densities) จำนวน 3 ระดับ ได้แก่ 50, 100 และ 150 ตัวต่อกระชัง และปัจจัยที่ 2 คือ ระดับการให้อาหารแบบคงที่ (fixed-feeding levels) จำนวน 3 ระดับ ได้แก่ 4, 8 และ 12% ของน้ำหนักตัว (เริ่มต้น) ต่อวัน โดยทดลองเลี้ยงเป็นระยะเวลา 56 วัน (8 สัปดาห์) เมื่อสิ้นสุดการทดลองปลาทดลองในแต่ละกระชังถูกนำมาชั่งน้ำหนัก และนับจำนวนที่เหลือเพื่อนำมาคำนวณหาอัตราการรอด (survival rate) อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ (specific growth rate) อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (feed conversion ratio) และผลผลิต (yield) และพบว่าอัตราการรอดของปลาในทุกชุดการทดลองสูงกว่า 95% อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะของปลาสูงที่สุดที่ 4% ต่อวัน ในปลากลุ่มที่ได้รับอาหารระดับ 12% ของน้ำหนักเริ่มต้นต่อวัน อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะของปลาจากทุกระดับความหนาแน่นมีความสัมพันธ์ในลักษณะที่มีอัตราการเพิ่มขึ้นที่ลดลง (decelerating relationship) เมื่อได้รับอาหารในอัตราที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.000) โดยมีความสัมพันธ์กันตามสมการ SGR = -0.014FL2+0.370FL+1.608, n = 27, r2 = 0.952, p = 0.000) ปริมาณอาหารธรรมชาติ (natural food) ที่เกิดขึ้นในบ่อและในกระชังตลอดระยะการเลี้ยงไม่สามารถชดเชยความต้องการอาหารของปลาที่เลี้ยงในกระชัง ที่ได้รับอาหารในอัตราที่ต่ำกว่าความต้องการได้ ผลผลิตรวม (gross yield) ของปลาที่เลี้ยงเพิ่มขึ้นตามความหนาแน่นของปลาที่เลี้ยงในกระชัง การเพิ่มอัตราการปล่อยจนถึง 150 ตัวต่อลูกบาศก์เมตร ไม่ส่งผลกระทบต่ออัตราการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมง (juvenile P. bocourti) ที่เลี้ยงในกระชังอวนไนล่อนที่ขึงภายในบ่อปลาจนได้ขนาด น้ำหนักเฉลี่ยประมาณ 20 กรัม ควรมีการทดสอบการเพิ่มผลผลิตโดยการเพิ่มอัตราการปล่อยต่อกระชัง การตรวจสอบการเจริญเติบโต (growth) ตามปกติและการเจริญเติบโตแบบชดเชย (compensatory growth responses) ของลูกปลาโมง (juvenile Pangasius bocourti) ดำเนินการทดลองเป็นระยะเวลา 16 สัปดาห์ โดยทดลองในบ่อคอนกรีตที่อยู่ภายในโรงเรือน จำนวน 15 บ่อ เลี้ยงลูกปลาโมงที่มีขนาดน้ำหนักเริ่มต้นประมาณ 2 กรัม โดยเลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับโปรตีนประมาณ 40 % โดยให้อาหารในอัตราที่แตกต่างกัน 5 ระดับ ได้แก่ 4%, 6%, 8%, 10% และ 12% ของน้ำหนักปลาเริ่มต้น โดยให้อาหารในอัตราคงที่นาน 8 สัปดาห์ ซึ่งเป็นช่วงการจำกัดปริมาณอาหารที่ให้ (restricted-ration period) หลังจากนั้นปลาในแต่ละชุดการทดลองจะถูกเลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับโปรตีนประมาณ 25% ต่อไปอีก 8 สัปดาห์ ซึ่งเป็นช่วงที่ปลาในแต่ละชุดการทดลองจะได้รับอาหารพอดีตามความต้องการ (normal-ration period) หลังสิ้นสุดการทดลองในช่วงแรกซึ่งปลาถูกเลี้ยงแบบจำกัดอาหาร (restricted-ration period) พบว่าปลาที่ได้รับอาหารแบบจำกัดในระดับที่แตกต่างกัน มีน้ำหนักเฉลี่ย อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.05) แสดงให้เห็นว่าลูกปลาโมงที่เคยได้รับอาหารต่ำกว่าความต้องการในช่วงระยะเวลาหนึ่ง สามารถตอบสนองด้วยการเจริญเติบโตแบบชดเชย (compensatory growth response) กล่าวคือเจริญเติบโตในอัตราที่สูงขึ้นเมื่อกลับมาได้รับอาหารตามความต้องการอีกครั้งหนึ่ง โดยอาศัยผลที่ได้จากการทดลองทำให้สามารถสรุปได้ว่าอัตราการให้อาหารลูกปลาโมงที่เหมาะสมคือ 8% ของน้ำหนักตัวต่อวัน
บทคัดย่อ (EN): Feasible and flexible techniques in fish culture have always been adopted by farmers. The efficiency of each technique should be determined and optimized. Therefore the main objective of this study was to establish an appropriate rearing technique for juvenile Pangasius bocourti in hapas suspended in fertilized ponds. A factorial experiment was carried out in twenty seven 1 m3-hapas, with three stocking densities (50, 100 and 150 fish cage-1) and three fixed-feeding levels (4, 8 and 12% body weight per day - BWday-1), over a period of 56 days. At the end of the experiment, all of the fish from each were weighed. The survival rate, specific growth rate, feed conversion ratio and yield were calculated. The survival rates for all treatments were over 95%. The highest specific growth rate of the fish was 4% day-1 in the fish that were fed at 12% of initial body weight per day. The specific growth rate of the fish from all stocking densities showed a significant decelerating relationship (SGR = -0.014FL2+0.370FL+1.608, n = 27, r2 = 0.952, p = 0.000) with the feeding level. Natural food available in the culture system could not compensate the feed requirement for the fish that were fed at low fixed-feeding levels. Gross yield significantly increased with increasing stocking density during the rearing period. Increasing the stocking density to up to 150 fish m-3 in a hapa and suspended in a fertilized pond did not affect the growth and survival of those juvenile P. bocourti weighing about 20 g. To increase fish yield/m3, higher stocking densities should be tested. To investigate the growth and compensatory growth responses of juvenile Pangasius bocourti, a 16-week trial was conducted in 15 indoor tanks. Juvenile P. bocourti weighing a mean of 2 g were fed a diet (40% protein) at 5 different ration levels ( 4%, 6%, 8%, 10% and 12% of initial body weight) per day for 8 weeks (restricted-ration period) and then re-fed a diet (25% protein) at normal ration for another 8 weeks (normal-ration period). The average final weight, specific growth rate and feed conversion efficiency were directly measured. At the end of the restricted-ration period, significant differences were found in growth parameters, average final body weight and specific growth rate among the five groups of fish receiving different rations (p < 0.05). The relationship between specific growth rate in wet weight (SGRw, percentage per day) and ration level (RL, percentage per day) was a decelerating curve described as SGRw = 1.6913+0.3505RL-0.0146RL2. Feed conversion efficiency decreased significantly with increasing ration levels. At the end of the normal-ration period, there was no significant difference in final weight among the five groups which indicates complete compensation in the fish experiencing restricted feeding. There was an improvement in feed conversion efficiency in the juvenile P. bocourti, experiencing restricted feeding. Based on the above results, it may be concluded that a ration size of 8% of body weight per day is optimal for good growth and feed conversion efficiency of juvenile Pangasius bocourti.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น
คำสำคัญ: การอนุบาล
คำสำคัญ (EN): Nursing
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วิรัช จิ๋วแหยม. "อิทธิพลของอาหารธรรมชาติในบ่อที่มีต่อการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมงในการอนุบาลด้วยอาหารเสริมและอาหารสำเร็จรูปInfluence of Natural Food in Ponds on Growth and Survival Rate of Pangasius bocourti Fry in Nursing with Supplementary Feed and Complete Diet". มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2552

วิรัช จิ๋วแหยม. "อิทธิพลของอาหารธรรมชาติในบ่อที่มีต่อการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมงในการอนุบาลด้วยอาหารเสริมและอาหารสำเร็จรูปInfluence of Natural Food in Ponds on Growth and Survival Rate of Pangasius bocourti Fry in Nursing with Supplementary Feed and Complete Diet". มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
อิทธิพลของอาหารธรรมชาติในบ่อที่มีต่อการเจริญเติบโตและอัตราการรอดของลูกปลาโมงในการอนุบาลด้วยอาหารเสริมและอาหารสำเร็จรูป
วิรัช จิ๋วแหยม
มหาวิทยาลัยขอนแก่น
2552
ระดับโปรตีนในอาหารที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของปลาโมง(Pangasius bocourtir Sauvage, 1830) การเจริญเติบโตและอัตรารอดของลูกปลาตะกรับ (Scatophagus argus Linnaeus, 1766) ที่อนุบาลด้วยอาหารสำเร็จรูปเสริมด้วยสาหร่ายไส้ไก่ (Ulva intestinalis) ผลของระดับไขมันในอาหารต่อการเจริญเติบโต การใช้ประโยชน์จากอาหารและองค์ประกอบทางเคมีของปลาโมง อาหารที่เหมาะสมในการอนุบาลลูกปลาจาด การศึกษาการเสริมวิตามินซีในอาหารต่อการเจริญเติบโตประสิทธิภาพอาหารและอัตราการรอดของปลาโมง ชนิดและระดับคาร์โบไฮเดรตที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของปลาโมงขนาดเล็ก การอนุบาลลูกปลากดแก้วในกระชังด้วยอาหารต่างชนิด การศึกษาอัตราการเจริญเติบโตของปลาเสือตอที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีชีวิต การอนุบาลลูกปลาตะเพียนข้างลาย, Systomus johorensis (Duncker, 1904) โดยการใช้อาหารมีชีวิตร่วมกับอาหารสำเร็จรูป (ระยะเวลาที่เหมาะสมในการอนุบาลลูกปลาตะเพียนข้างลายด้วยอาหารสำเร็จรูป) การอนุบาลกั้งกระดาน(Thenus orientalis Lund, 1793) วัยอ่อนด้วยอาหารต่างๆกัน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair