สืบค้นงานวิจัย
ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง - กรมพัฒนาที่ดิน
ชื่อเรื่อง: ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
ชื่อเรื่อง (EN): Study on biotechnology products of Land Development Department for increase product and quality post harvest from organic vegetable in summer and rainy season of upper Southern Regionof Thailand
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง
บทคัดย่อ: การใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และ คุณภาพของผลิตผลภายหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบนโดยดำเนินการทดลองในแปลงเกษตรกร พื้นที่หมู่ที่ 3 ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ระหว่างปี 2552-2554 โดยในแปลงวิจัยของผักคะน้า พบว่า ที่ระดับความลึก 0-15 เซนติเมตร ดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า มีความอุดมสมบูรณ์ของดินมากที่สุด ซึ่งมีปริมาณอินทรียวัตถุ ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดิน และค่าการนำไฟฟ้ามากที่สุด ส่วนการเจริญเติบโตและผลผลิตของผักคะน้าจากตำรับการทดลองที่ 1 ก็มีแนวโน้มว่าจะมีการเจริญเติบโตและผลผลิตมากที่สุด โดยพบว่า มีความสูงของต้น ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลำต้นและผลผลิตมากที่สุด เช่นเดียวกับ คุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักคะน้า ซึ่งพบว่า ผลผลิตคะน้าที่เก็บเกี่ยวจากดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า จะมีอายุการเก็บรักษานานที่สุด และมีอัตราการสูญเสียน้ำหนักน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม พบว่า ตำรับการทดลองที่ 3 ถึง 5 ซึ่งมีทำการปรับปรุงดินโดยใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 4 ตันต่อไร่ ร่วมกับเชื้อจุลินทรีย์ควบคุมเชื้อสาเหตุโรคพืช (พด.3) อัตรา 100 กิโลกรัมต่อไร่ และฉีดพ่นน้ำหมักชีวภาพ (พด.2) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 500-2,000 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ ร่วมกับสารป้องกันแมลงศัตรูพืช (พด.7) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 500 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ มีแนวโน้มว่า จะมีผลผลิตน้ำหนักสดของคะน้ามากกว่าตำรับการทดลองที่ 2 ซึ่งมีการจัดการดินด้วยปุ๋ยเคมีเพียงอย่างเดียว สำหรับในแปลงวิจัยของผักกวางตุ้ง พบว่า ที่ระดับความลึก 0-15 เซนติเมตร ดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า มีความอุดมสมบูรณ์ของดินมากที่สุด โดยพบว่า ดินในตำรับการทดลองที่ 1 จะมีค่าความเป็นกรดเป็นด่างของดิน ปริมาณอินทรียวัตถุ ปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ในดิน ปริมาณแคลเซียมในดิน และค่าการนำไฟฟ้ามากที่สุด ส่วนการเจริญเติบโตและผลผลิตของผักกวางตุ้งจากตำรับการทดลองที่ 1 ก็มีแนวโน้มว่าจะมีการเจริญเติบโตและผลผลิตมากที่สุด โดยพบว่า มีความสูงของต้น ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลำต้นและผลผลิตมากที่สุด เช่นเดียวกับ คุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักกวางตุ้ง ซึ่งพบว่า ผลผลิตกวางตุ้งที่เก็บเกี่ยวจากดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า จะมีอายุการเก็บรักษานานที่สุด และมีอัตราการสูญเสียน้ำหนักน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม พบว่า ตำรับการทดลองที่ 3 ถึง 5 ซึ่งมีทำการปรับปรุงดินโดยใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 4 ตันต่อไร่ ร่วมกับเชื้อจุลินทรีย์ควบคุมเชื้อสาเหตุโรคพืช (พด.3) อัตรา 100 กิโลกรัมต่อไร่ และฉีดพ่นน้ำหมักชีวภาพ (พด.2) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 500-2,000 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ ร่วมกับสารป้องกันแมลงศัตรูพืช (พด.7) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 500 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ มีแนวโน้มว่า จะมีผลผลิตน้ำหนักสดของกวางตุ้งมากกว่าตำรับการทดลองที่ 2 ซึ่งมีการจัดการดินด้วยปุ๋ยเคมีเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ในแปลงวิจัยถั่วฝักยาว ที่ระดับความลึก 0-15 เซนติเมตร ดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า มีความอุดมสมบูรณ์ของดินมากที่สุด โดยพบว่า ดินในตำรับการทดลองที่ 1 จะมีปริมาณอินทรียวัตถุ ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดิน ปริมาณโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์ในดิน และค่าการนำไฟฟ้ามากที่สุด ส่วนการเจริญเติบโตและผลผลิตของถั่วฝักยาวจากตำรับการทดลองที่ 1 ก็มีแนวโน้มว่าจะมีการเจริญเติบโตและผลผลิตมากที่สุด โดยพบว่า มีความยาวฝัก ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลำต้นและผลผลิตมากที่สุด เช่นเดียวกับ คุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของถั่วฝักยาว ซึ่งพบว่า ผลผลิตถั่วฝักยาวที่เก็บเกี่ยวจากดินที่มีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยวิธีแบบเกษตรกร (ตำรับที่ 1 ) มีแนวโน้มว่า จะมีอายุการเก็บรักษานานที่สุด และมีอัตราการสูญเสียน้ำหนักน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม พบว่า ตำรับการทดลองที่ 3 ซึ่งมีทำการปรับปรุงดินโดยใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 4 ตันต่อไร่ ร่วมกับเชื้อจุลินทรีย์ควบคุมเชื้อสาเหตุโรคพืช (พด.3) อัตรา 100 กิโลกรัมต่อไร่ และฉีดพ่นน้ำหมักชีวภาพ (พด.2) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 1,000 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ ร่วมกับสารป้องกันแมลงศัตรูพืช (พด.7) เจือจางในอัตราส่วน 1 : 500 อัตรา 50 ลิตรต่อไร่ มีแนวโน้มว่า จะมีการเจริญเติบและผลผลิตน้ำหนักสดของถั่วฝักยาวมีค่าใกล้เคียงกับวิธีการจัดการดินด้วยปุ๋ยเคมีเพียงอย่างเดียว
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมพัฒนาที่ดิน
คำสำคัญ: เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว
คำสำคัญ (EN): Post harvest Technology
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง. "ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบนStudy on biotechnology products of Land Development Department for increase product and quality post harvest from organic vegetable in summer and rainy season of upper Southern Regionof Thailand". กรมพัฒนาที่ดิน. 2554

พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง. "ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบนStudy on biotechnology products of Land Development Department for increase product and quality post harvest from organic vegetable in summer and rainy season of upper Southern Regionof Thailand". กรมพัฒนาที่ดิน. 2554. Print.



TARR Wordcloud:
ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของผักอินทรีย์ในช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง
กรมพัฒนาที่ดิน
30 กันยายน 2554
ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดิน เพื่อเพิ่มผลผลิต และคุณภาพของผลิตผลภายหลังการเก็บเกี่ยวของผักกวางตุ้งอินทรีย์ในช่วงฤดูฝนและฤดูร้อนในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบน ศึกษาการใช้ผลิตภัณฑ์ชีวภาพของกรมพัฒนาที่ดินในระบบเกษตรอินทรีย์เพื่อการปลูกผักคะน้าและกวางตุ้งทางภาคใต้ตอนบน การศึกษาชนิดของชันโรง (Trigona spp.) ในภาคใต้ตอนบน ของประเทศไทย . การรักษาคุณภาพของลองกองพร้อมบริโภคด้วยเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว การรักษาคุณภาพของลองกองพร้อมบริโภคด้วยเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว (ระยะที่ 2) การพัฒนากระบวนการผลิตข้าวไร่พันธุ์พื้นเมือง ในเขตพื้นที่ปลูกมันสำปะหลัง จังหวัดนครราชสีมา ปัจจัยที่มีผลต่อการผลิตมังคุดให้ได้คุณภาพของเกษตรกรในภาคใต้ การใช้เทคโนโลยีเพื่อเพิ่มผลผลิตถั่วเหลืองของเกษตรกรจังหวัดแพร่ การพัฒนาเทคโนโลยีหลังการจับกุ้งขาว โครงการวิจัย และพัฒนาระบบการปลูกสตรอเบอรี่เพื่อเพิ่มคุณภาพผลผลิตบนพื้นที่สูงของจังหวัดเพชรบูรณ์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair