สืบค้นงานวิจัย
การประยุกต์ใช้แบคทีเรียที่เจริญครอบครองรากในการควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์
วรรณวิไล อินทนู - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การประยุกต์ใช้แบคทีเรียที่เจริญครอบครองรากในการควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์
ชื่อเรื่อง (EN): Application of root colonizing bacteria for biocontrol of root rot on hydroponically grown lettuce
บทคัดย่อ: แยกแบคทีเรียแกรมบวกที่เจริญอยู่บนรากผักกาดหอม ซึ่งปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์ได้ 46 ไอโซเลต จากแบคทีเรียทั้งหมด 98 ไอโซเลต ทดสอบ dual culture พบว่าแบคทีเรียแกรมบวก 10 ไอโซเลต สามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Pythium aphanidermatum ได้ระหว่าง 13.0-64.7 เปอร์เซ็นต์ คัดเลือกแบคทีเรีย 5 ไอโซเลต ที่สามารถสร้างเอนโดสปอร์ได้ และมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum ในห้องปฏิบัติการ คือ BH15 FL17 GC14 RO14 และ RO15 มาเลี้ยงบนอาหาร nutrient glucose agar (NGA) ที่ผสมด้วยสารปฏิชีวนะ rifampicin เริ่มต้นที่ 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (ppm) แล้วทดสอบจนได้แบคทีเรียพันธุ์กลาย (mutant) ซึ่งต้านทานต่อสารปฏิชีวนะ rifampicin ที่ความเข้มข้น 100 มิลลิกรัมต่อลิตร (ppm) ทดสอบและคัดเลือกแบคทีเรียพันธุ์กลายดังกล่าวต่อจนได้ไอโซเลตที่มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum 57.0-63.6 เปอร์เซ็นต์ เมื่อนำแบคทีเรียพันธุ์กลายที่คัดเลือกได้ ไปทดสอบเบื้องต้นในระดับโรงเรือน พบว่าแบคทีเรียพันธุ์กลายไอโซเลต FL17/2 และ RO15/6 สามารถครอบครองรากผักกาดหอมชนิดกรีนคอส (Green Cos) ได้ดี (100 และ 100 เปอร์เซ็นต์) รองลงมาคือ ไอโซเลต BH15/4, FL17/1 และ RO14/2 (56.3, 56.3 และ 56.3 เปอร์เซ็นต์) และ GC14/6 (43.8 เปอร์เซ็นต์) ตามลำดับ ส่วนการครอบครองรากของเชื้อรา P. aphanidermatum พบว่าแบคทีเรียพันธุ์กลายสามารถลดการเข้าครอบครองรากของเชื้อรา P. aphanidermatum ในระยะกล้าของผักกาดหอมจนเหลือเพียง 0-6.2 เปอร์เซ็นต์ได้ โดยไอโซเล GC14/6 FL17/2 และ RO15/6 สามารถยับยั้งการเข้าครอบครองรากของเชื้อโรคได้ใกล้เคียงกับแบคทีเรียพันธุ์ดั้งเดิม (wild type) ในขณะที่ไอโซเลต BH15/4 และ RO14/2 สามารถยับยั้งการเข้าครอบครองรากของเชื้อโรคได้ดีกว่าแบคทีเรียพันธุ์ดั้งเดิม ทดสอบการควบคุมโรครากเน่าที่เกิดจากเชื้อรา P. aphanidermatum ของผักกาดหอมชนิดกรีนคอส (Green Cos) ซึ่งปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์แบบ Nutrient Film Technique (NFT) โดยใช้แบคทีเรียพันธุ์กลาย 5 ไอโซเลต คือ BH15/4, FL17/2, GC14/6, RO14/2 และ RO15/6 ซึ่งมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum และมีคุณสมบัติต้านทานต่อสารปฏิชีวนะ rifampicin ที่ความเข้มข้น 100 ppm โดยเตรียมเซลล์แขวนลอยแบคทีเรียปฏิปักษ์ จากแบคทีเรียที่เลี้ยงขยายในอาหารเหลว nutrient glucose broth (NGB) ปรับความเข้มข้นให้ได้ 108 CFU/มิลลิลิตร ใส่แบคทีเรียปฏิปักษ์ลงในสารละลายธาตุอาหาร ในอัตรา 100 มิลลิลิตร ต่อ 200 ลิตร เมื่อมีการเปลี่ยนสารละลายธาตุอาหารทุกสัปดาห์ ตั้งแต่ระยะเพาะกล้าจนถึงระยะเก็บเกี่ยวที่อายุ 42 วัน พบว่าแบคทีเรียปฏิปักษ์ทดสอบทุกไอโซเลตสามารถควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมได้ดีกว่ากรรมวิธีควบคุมที่ปลูกเชื้อโรคอย่างมีนัยสำคัญ และแบคทีเรียพันธุ์กลายไอโซเลต RO15/6 และ BH15/4 ช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของผักกาดหอมได้ ตั้งแต่ในระยะกล้าของผักกาดหอมไปจนถึงระยะการเก็บเกี่ยว แบคทีเรียปฏิปักษ์ที่ใส่ไปในระบบปลูกสามารถเจริญอยู่ได้ทั้งบนวัสดุปลูกในถ้วยเพาะกล้า (เพอร์ไลท์ผสมเวอร์มิคูไลท์, 2: 1 โดยปริมาตร) บริเวณบนผิวรากของผักกาดหอม ตลอดจนในสารละลายธาตุอาหารของระบบปลูก แบคทีเรียที่ครอบครองรากสามารถลดปริมาณของเชื้อรา P. aphanidermatum ได้ การทดสอบประสิทธิภาพของเซลล์แขวนลอยแบคทีเรียปฏิปักษ์และสปอร์แขวนลอยเชื้อรา Trichoderma harzianum (CB-Pin-01) เพื่อควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่ปลูกแบบ NFT ทั้งแบบใช้ร่วมกันและแบบเดี่ยว อัตรา 100 มิลลิลิตรต่อสารละลายธาตุอาหาร 200 ลิตร พบว่าแบคทีเรียปฏิปักษ์สามารถควบคุมโรครากเน่าได้แต่มีประสิทธิภาพต่ำกว่าเชื้อรา T. harzianum CB-Pin-01 นำแบคทีเรียซึ่งได้พัฒนาเป็นรูปแบบผงแป้ง และผงดินไปใช้ควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่ปลูกแบบ NFTอัตรา 30 กรัม ต่อสารละลายธาตุอาหาร 200 ลิตร พบว่ากรรมวิธีที่ใช้ Bacillus sp. พันธุ์กลายไอโซเลต FL17/2 รูปผงแป้งสูตรที่ 1 และไอโซเลต BH15/4 รูปผงดินสูตรที่ 2 สามารถช่วยให้ผักกาดหอมมีค่าน้ำหนักสดเฉลี่ยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับกรรมวิธีควบคุมที่มีการใส่เชื้อโรค เมื่อตรวจสอบการมีชีวิตรอดของแบคทีเรียปฏิปักษ์พบเชื้อทั้งในสารละลายธาตุอาหาร วัสดุปลูกในถ้วยเพาะกล้าและบริเวณรากของผักกาดหอมทั้งบนผิวและภายในราก จากผลการทดลองสรุปได้ว่าแบคทีเรียที่แยกได้จากรากผักกาดหอมสามารถควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่เกิดจากเชื้อรา P. aphanidermatum และช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของผักกาดหอมในระบบไฮโดรโพนิกส์แบบ NFTแยกแบคทีเรียแกรมบวกที่เจริญอยู่บนรากผักกาดหอม ซึ่งปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์ได้ 46 ไอโซเลต จากแบคทีเรียทั้งหมด 98 ไอโซเลต ทดสอบ dual culture พบว่าแบคทีเรียแกรมบวก 10 ไอโซเลต สามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Pythium aphanidermatum ได้ระหว่าง 13.0-64.7 เปอร์เซ็นต์ คัดเลือกแบคทีเรีย 5 ไอโซเลต ที่สามารถสร้างเอนโดสปอร์ได้ และมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum ในห้องปฏิบัติการ คือ BH15 FL17 GC14 RO14 และ RO15 มาเลี้ยงบนอาหาร nutrient glucose agar (NGA) ที่ผสมด้วยสารปฏิชีวนะ rifampicin เริ่มต้นที่ 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (ppm) แล้วทดสอบจนได้แบคทีเรียพันธุ์กลาย (mutant) ซึ่งต้านทานต่อสารปฏิชีวนะ rifampicin ที่ความเข้มข้น 100 มิลลิกรัมต่อลิตร (ppm) ทดสอบและคัดเลือกแบคทีเรียพันธุ์กลายดังกล่าวต่อจนได้ไอโซเลตที่มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum 57.0-63.6 เปอร์เซ็นต์ เมื่อนำแบคทีเรียพันธุ์กลายที่คัดเลือกได้ ไปทดสอบเบื้องต้นในระดับโรงเรือน พบว่าแบคทีเรียพันธุ์กลายไอโซเลต FL17/2 และ RO15/6 สามารถครอบครองรากผักกาดหอมชนิดกรีนคอส (Green Cos) ได้ดี (100 และ 100 เปอร์เซ็นต์) รองลงมาคือ ไอโซเลต BH15/4, FL17/1 และ RO14/2 (56.3, 56.3 และ 56.3 เปอร์เซ็นต์) และ GC14/6 (43.8 เปอร์เซ็นต์) ตามลำดับ ส่วนการครอบครองรากของเชื้อรา P. aphanidermatum พบว่าแบคทีเรียพันธุ์กลายสามารถลดการเข้าครอบครองรากของเชื้อรา P. aphanidermatum ในระยะกล้าของผักกาดหอมจนเหลือเพียง 0-6.2 เปอร์เซ็นต์ได้ โดยไอโซเล GC14/6 FL17/2 และ RO15/6 สามารถยับยั้งการเข้าครอบครองรากของเชื้อโรคได้ใกล้เคียงกับแบคทีเรียพันธุ์ดั้งเดิม (wild type) ในขณะที่ไอโซเลต BH15/4 และ RO14/2 สามารถยับยั้งการเข้าครอบครองรากของเชื้อโรคได้ดีกว่าแบคทีเรียพันธุ์ดั้งเดิม ทดสอบการควบคุมโรครากเน่าที่เกิดจากเชื้อรา P. aphanidermatum ของผักกาดหอมชนิดกรีนคอส (Green Cos) ซึ่งปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์แบบ Nutrient Film Technique (NFT) โดยใช้แบคทีเรียพันธุ์กลาย 5 ไอโซเลต คือ BH15/4, FL17/2, GC14/6, RO14/2 และ RO15/6 ซึ่งมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา P. aphanidermatum และมีคุณสมบัติต้านทานต่อสารปฏิชีวนะ rifampicin ที่ความเข้มข้น 100 ppm โดยเตรียมเซลล์แขวนลอยแบคทีเรียปฏิปักษ์ จากแบคทีเรียที่เลี้ยงขยายในอาหารเหลว nutrient glucose broth (NGB) ปรับความเข้มข้นให้ได้ 108 CFU/มิลลิลิตร ใส่แบคทีเรียปฏิปักษ์ลงในสารละลายธาตุอาหาร ในอัตรา 100 มิลลิลิตร ต่อ 200 ลิตร เมื่อมีการเปลี่ยนสารละลายธาตุอาหารทุกสัปดาห์ ตั้งแต่ระยะเพาะกล้าจนถึงระยะเก็บเกี่ยวที่อายุ 42 วัน พบว่าแบคทีเรียปฏิปักษ์ทดสอบทุกไอโซเลตสามารถควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมได้ดีกว่ากรรมวิธีควบคุมที่ปลูกเชื้อโรคอย่างมีนัยสำคัญ และแบคทีเรียพันธุ์กลายไอโซเลต RO15/6 และ BH15/4 ช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของผักกาดหอมได้ ตั้งแต่ในระยะกล้าของผักกาดหอมไปจนถึงระยะการเก็บเกี่ยว แบคทีเรียปฏิปักษ์ที่ใส่ไปในระบบปลูกสามารถเจริญอยู่ได้ทั้งบนวัสดุปลูกในถ้วยเพาะกล้า (เพอร์ไลท์ผสมเวอร์มิคูไลท์, 2: 1 โดยปริมาตร) บริเวณบนผิวรากของผักกาดหอม ตลอดจนในสารละลายธาตุอาหารของระบบปลูก แบคทีเรียที่ครอบครองรากสามารถลดปริมาณของเชื้อรา P. aphanidermatum ได้ การทดสอบประสิทธิภาพของเซลล์แขวนลอยแบคทีเรียปฏิปักษ์และสปอร์แขวนลอยเชื้อรา Trichoderma harzianum (CB-Pin-01) เพื่อควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่ปลูกแบบ NFT ทั้งแบบใช้ร่วมกันและแบบเดี่ยว อัตรา 100 มิลลิลิตรต่อสารละลายธาตุอาหาร 200 ลิตร พบว่าแบคทีเรียปฏิปักษ์สามารถควบคุมโรครากเน่าได้แต่มีประสิทธิภาพต่ำกว่าเชื้อรา T. harzianum CB-Pin-01 นำแบคทีเรียซึ่งได้พัฒนาเป็นรูปแบบผงแป้ง และผงดินไปใช้ควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่ปลูกแบบ NFTอัตรา 30 กรัม ต่อสารละลายธาตุอาหาร 200 ลิตร พบว่ากรรมวิธีที่ใช้ Bacillus sp. พันธุ์กลายไอโซเลต FL17/2 รูปผงแป้งสูตรที่ 1 และไอโซเลต BH15/4 รูปผงดินสูตรที่ 2 สามารถช่วยให้ผักกาดหอมมีค่าน้ำหนักสดเฉลี่ยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับกรรมวิธีควบคุมที่มีการใส่เชื้อโรค เมื่อตรวจสอบการมีชีวิตรอดของแบคทีเรียปฏิปักษ์พบเชื้อทั้งในสารละลายธาตุอาหาร วัสดุปลูกในถ้วยเพาะกล้าและบริเวณรากของผักกาดหอมทั้งบนผิวและภายในราก จากผลการทดลองสรุปได้ว่าแบคทีเรียที่แยกได้จากรากผักกาดหอมสามารถควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมชนิดกรีนคอสที่เกิดจากเชื้อรา P. aphanidermatum และช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของผักกาดหอมในระบบไฮโดรโพนิกส์แบบ NFT
บทคัดย่อ (EN): Forty-six gram-positive bacteria out of 98 isolates were isolated from roots of hydroponically grown lettuce. From dual culture test, ten gram-positive bacteria inhibited mycelial growth of Pythium aphanidermatum by 13.0-64.7%. Five endospore forming isolates of root colonizing bacteria (RCB) (BH15, FL17, GC14, RO14 and RO15) effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum were selected for culturing on nutrient glucose agar (NGA) amended with 1 ppm of rifampicin antibiotics. Bacterial isolates grown on 1 ppm NGA were further developed for resistance to 100 ppm rifampicin. The rifampicin resistant isolates were tested again for the mycelial growth inhibition efficacy and the ability to reduce P. aphanidermatum colonized seedling roots. Mutant bacterial isolates effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum by 57.0-63.6%. Under screen-house condition, rifampicin resistant mutant antagonistic bacteria isolates FL17/2 and RO15/6 completely colonized lettuce roots. While isolates BH15/4 and RO14/2 provided 56.3, 43.8% of root colonization, respectively. Percentages of roots colonized by P. aphanidermatum were reduced down to 0-6.2%, while the isolates GC14/6 FL17/2 and RO15/6 similarly reduced root colonization when compared with the wild type isolates. However, isolates BH15/4 and RO14/2 were able to reduce P. aphanidermatum colonized seedling roots better than the wild type isolates. Five selected isolates (BH15/4, FL17/2, GC14/6, RO14/2 and RO15/6) which effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum and resistant to 100 ppm rifampicin antibiotic were tested for the control of root rot on NFT (Nutrient Film Technique) grown Green Cos lettuce caused by P. aphanidermatum. Cell suspension of each antagonistic bacterial strain prepared from bacteria cultured in nutrient glucose broth (108 CFU/ml) was added into mineral nutrient solution at the rate 100 ml /200 L. Bacterial antagonists were applied at weekly interval during mineral nutrient solution change, starting from seed sowing stage until harvest at 42 days after planting. Results indicated that all antagonistic bacterial isolates provided significant efficacy to control lettuce root rot as compared to pathogen inoculated control and effectively promoted growth of NFT grown Green Cos lettuce from seeding to the harvesting. Surviving populations of antagonistic bacteria were recovered from seeding substrate (perlite and vermiculite, 2: 1 v/v) in the plastic cup, on root surface and in the mineral nutrient solution. The results also suggested that the root colonizing bacteria (RCB) isolates could reduce populations of P. aphanidermatum in nutrient solution, seeding substrate and roots. Efficacy test for the control of root rot on NFT grown Green Cos lettuce by using cell suspension of antagonistic bacteria and spore suspension of Trichoderma harzianum (CB-Pin-01) both individually or in combination at the rate 100 ml culture/200 L nutrient solution. The results revealed that antagonistic bacteria effectively control lettuce root rot but the efficacy was lesser when compared to T. harzianum (CB-Pin-01). The antagonistic bacteria were developed as starch and soil powder formulations and then were tested for the control of root rot on NFT grown lettuce at the rate 30 g /200 L nutrient solution. The starch powder formulation of mutant of Bacillus sp. isolate FL17/2 no. 1 and soil powder formulation of isolate BH15/4 no. 2 promoted growth of lettuce by which they significantly increased fresh weight when compared with the pathogen inoculated control. Surviving populations of antagonistic bacteria were recovered from nutrient solution, seedling substrate, root surface and under epidermal layer of lettuce root. The study results suggested that RCB effectively controlled lettuce root rot caused by P. aphanidermatum and promoted growth of NFT grown Green Cos lettuce.Forty-six gram-positive bacteria out of 98 isolates were isolated from roots of hydroponically grown lettuce. From dual culture test, ten gram-positive bacteria inhibited mycelial growth of Pythium aphanidermatum by 13.0-64.7%. Five endospore forming isolates of root colonizing bacteria (RCB) (BH15, FL17, GC14, RO14 and RO15) effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum were selected for culturing on nutrient glucose agar (NGA) amended with 1 ppm of rifampicin antibiotics. Bacterial isolates grown on 1 ppm NGA were further developed for resistance to 100 ppm rifampicin. The rifampicin resistant isolates were tested again for the mycelial growth inhibition efficacy and the ability to reduce P. aphanidermatum colonized seedling roots. Mutant bacterial isolates effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum by 57.0-63.6%. Under screen-house condition, rifampicin resistant mutant antagonistic bacteria isolates FL17/2 and RO15/6 completely colonized lettuce roots. While isolates BH15/4 and RO14/2 provided 56.3, 43.8% of root colonization, respectively. Percentages of roots colonized by P. aphanidermatum were reduced down to 0-6.2%, while the isolates GC14/6 FL17/2 and RO15/6 similarly reduced root colonization when compared with the wild type isolates. However, isolates BH15/4 and RO14/2 were able to reduce P. aphanidermatum colonized seedling roots better than the wild type isolates. Five selected isolates (BH15/4, FL17/2, GC14/6, RO14/2 and RO15/6) which effectively inhibited mycelial growth of P. aphanidermatum and resistant to 100 ppm rifampicin antibiotic were tested for the control of root rot on NFT (Nutrient Film Technique) grown Green Cos lettuce caused by P. aphanidermatum. Cell suspension of each antagonistic bacterial strain prepared from bacteria cultured in nutrient glucose broth (108 CFU/ml) was added into mineral nutrient solution at the rate 100 ml /200 L. Bacterial antagonists were applied at weekly interval during mineral nutrient solution change, starting from seed sowing stage until harvest at 42 days after planting. Results indicated that all antagonistic bacterial isolates provided significant efficacy to control lettuce root rot as compared to pathogen inoculated control and effectively promoted growth of NFT grown Green Cos lettuce from seeding to the harvesting. Surviving populations of antagonistic bacteria were recovered from seeding substrate (perlite and vermiculite, 2: 1 v/v) in the plastic cup, on root surface and in the mineral nutrient solution. The results also suggested that the root colonizing bacteria (RCB) isolates could reduce populations of P. aphanidermatum in nutrient solution, seeding substrate and roots. Efficacy test for the control of root rot on NFT grown Green Cos lettuce by using cell suspension of antagonistic bacteria and spore suspension of Trichoderma harzianum (CB-Pin-01) both individually or in combination at the rate 100 ml culture/200 L nutrient solution. The results revealed that antagonistic bacteria effectively control lettuce root rot but the efficacy was lesser when compared to T. harzianum (CB-Pin-01). The antagonistic bacteria were developed as starch and soil powder formulations and then were tested for the control of root rot on NFT grown lettuce at the rate 30 g /200 L nutrient solution. The starch powder formulation of mutant of Bacillus sp. isolate FL17/2 no. 1 and soil powder formulation of isolate BH15/4 no. 2 promoted growth of lettuce by which they significantly increased fresh weight when compared with the pathogen inoculated control. Surviving populations of antagonistic bacteria were recovered from nutrient solution, seedling substrate, root surface and under epidermal layer of lettuce root. The study results suggested that RCB effectively controlled lettuce root rot caused by P. aphanidermatum and promoted growth of NFT grown Green Cos lettuce.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: ผักกาดหอม
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วรรณวิไล อินทนู. "การประยุกต์ใช้แบคทีเรียที่เจริญครอบครองรากในการควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์Application of root colonizing bacteria for biocontrol of root rot on hydroponically grown lettuce". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2554

วรรณวิไล อินทนู. "การประยุกต์ใช้แบคทีเรียที่เจริญครอบครองรากในการควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์Application of root colonizing bacteria for biocontrol of root rot on hydroponically grown lettuce". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2554. Print.



TARR Wordcloud:
การประยุกต์ใช้แบคทีเรียที่เจริญครอบครองรากในการควบคุมโรครากเน่าของผักกาดหอมที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์
วรรณวิไล อินทนู
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
30 กันยายน 2554
การคัดเลือกแบคทีเรียปฏิปักษ์และการพัฒนาผลิตภัณฑ์แบคทีเรียปฏิปักษ์เพื่อควบคุมโรคพืชที่ปลูกในระบบไฮโดรโพนิกส์ การใช้น้ำหมักชีวภาพเพื่อการปลูกผักกาดหอมในระบบไฮโดรโปนิกส์ ผลของระดับแคลเซียมและแมกนีเซียมต่อการเจริญเติบโตของคะน้าจีนที่ปลูกด้วยระบบไฮโดรโพนิกส์ การใช้แบคทีเรียโพรไบโอติกเพื่อควบคุมโรค black disease ในไรน้ำนางฟ้าไทย, Branchinella thailandensis Sanoamuang, Saengphan & Murugan, 2002 การคัดเลือกแบคทีเรียปฏิปักษ์เพื่อใช้ควบคุมโรครากขาว (Rigidoporus lignosus) ของยางพาราโดยชีววิธี การเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตปลาดุกลูกผสมที่ผ่านการบำบัดน้ำด้วยระบบไฮโดรโพนิกส์ การใช้ประโยชน์จากเปลือกมังคุดในการเลี้ยงปลาดุกลูกผสมด้วยระบบน้ำหมุนเวียนโดยผ่านการบำบัดน้ำด้วยผักบุ้งไฮโดรโพนิกส์ โรคผลเน่าของเงาะหลังการเก็บเกี่ยวและการควบคุมโดยแบคทีเรียปฏิปักษ์ อัตราปุ๋ยอินทรีย์ที่เหมาะสมต่อการให้ผลผลิตของผักกาดหอม ศึกษาการใช้ปุ๋ยอินทรีย์น้ำปลูกผักสลัดและป้วยเล้ง ระบบไฮโดรโปรนิกส์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair