สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาความต้องการสารอาหารในกบบูลฟรอก (Rana catesbieana)
เทพรัตน์ อึ้งเศรษฐพันธ์ - มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ชื่อเรื่อง: การศึกษาความต้องการสารอาหารในกบบูลฟรอก (Rana catesbieana)
ชื่อเรื่อง (EN): A study on nutrients requirement in bullfrog, rana catesbieana
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เทพรัตน์ อึ้งเศรษฐพันธ์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Thepparath Ungsethaphand
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: ทำการศึกษาผลของระดับโปรตีน ไขมัน วิตามินและแร่ธาตุรวม และวิตามินซีในอาหาร ต่อ น้ำหนักเพิ่ม เฉลี่ย (MWG) อัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อวัน (ADG) อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (FCR) และอัตรารอดของกบ บูลฟร็อกที่เลี้ยงโดยแบ่งออกเป็น 4 การทดลอง ซึ่งในแต่ละการทดลองจะเลี้ยงกบบูลฟร็อกในบ่อคอนกรีต (60 ตัว/ตร. ม.) จำนวน 3 ซ้ำให้อาหารจนสังเกตุได้ว่ากบกินอิ่มวันละ 2 ครั้ง จดบันทึกปริมาณอาหารที่กบกินทุกวัน ตลอดการทดลอง 120 วัน ในการทดลองที่ 1 เป็นการทดลองแบบแฟกตอเรียล 3x2 โดยใช้อาหารที่มีระดับโปรตีนต่างกัน 4 ระดับ (25, 30, 35 และ 40% CP) และะดับไขมันต่างกัน 2 ระดับ (8 และ 10% DM) การทดลองที่ 2 ใช้อาหารทดลอง ที่มีระดับโปรตีนคงที่ (30% CP) แต่มีระดับไขมันต่างกัน 4 ระดับ (8, 10, 12 และ 14% DM) ในการทดลองที่ 3 และ 4 ใช้อาหารทดลองที่มีระดับโปรตีน ไขมัน และพลังงานคงที่ (30% CP. 10% DM และ 1.2 KJ/kg) แต่มี ระดับวิตามินและแร่ธาตุรวมและวิตามินซี ต่างกัน 4 ระดับ (0, 0.5, 1 และ 2%) ในแต่ละการทดลองตามลำดับ ผลจากการทดลองที่ 1 พบว่า ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนและไขมันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (> 0.05) รวมทั้งอัตรารอดของกบก็ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p >0.05) กบที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ มีโปรตีน 25% ทั้ง 2 ระดับไขมัน (8 และ 12%) จะมี MWG และ ADG ต่ำกว่ากบที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตรอื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (. <0.05) FCR ของกบที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีโปรตีน 40% มีค่าต่ำกว่ากบที่เลี้ยง อาหารที่มีโปรตีน 25% อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ยังพบว่า การเพิ่มขึ้นของระดับไขมันในอาหารจาก 8 เป็น 12% ไม่มีผลต่อตรารอดของกบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่มีแนวโน้มว่าทำให้ MWG และ ADG มีค่า เพิ่มขึ้น ผลจากการทดลองที่ 2 พบว่า กบที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับไขมันต่ำสุด (8%) หรือสูงสุด (14%) มีค่า MWG และ ADG ต่ำกว่า (0 <0.05) กบที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับโปรตีนปานกลาง (10 และ 12%) แต่ระดับไข มันที่ต่างกันไม่มีผลต่ออัตรารอด และ FCR ของกบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนการทดลองที่ 3 พบว่าการเสริมวิตามินและแร่ธาตุรวม ในอาหารที่ระดับ 0.5. 1 และ 2% ไม่มีผลต่อ MWG. ADG. FCR และ อัตรารอดของ กบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (< <0.05) สำหรับการทดลองที่ 4 ระดับวิตามินซีที่เสริมเข้าไปในสูตรอาหาร ไม่มี WG, ADG และ FCR อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P <0.05) แต่กบได้รับอาหารควบคุมที่ไม่ไ เสริมวิตามินซี ก็ไม่ได้แสดงอาการของการขาดวิตามินซีแต่อย่างใด นอกจากกบที่เลี้ยงด้วยอาหารที่เสริมด้วย วิตามินซี 2% มีอัตรารอดสูงกว่ากบที่เลี้ยงด้วยอาหารควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ไม่แตกต่างจากกบที่ เลี้ยงด้วยอาหารที่มีการเสริมวิตามินซี 0.5 และ 1% ผลการทดลองทั้งหมดสรุปได้ว่า ระดับของสารอาหารที่เหมาะสมในสูตรอาหารเลี้ยงกบบูลฟร็อก ภาย ใต้สภาวะแวดล้อมของการทดลองในครั้งนี้ คือ โปรตีน 30% ไขมัน 10% และวิตามินซี 0.5%
บทคัดย่อ (EN): The effects of dietary protein, lipid, vitamins and minerals mixed (MM) and vitamin C (L- ascorbic acid, AA) levels on mean weight gain (MWG), average daily weight gain (ADG), feed conversion ratio (FCR) and survival rate of bullfrog were measured in the series of four trials. Triplicate groups of young bullfrog in concrete tank (60 frogs/m') were fed to apparent satiation twice a day. Daily feed consumption was recorded for 120 days. In the first trial, young bullfrog were fed diets containing four protein levels (25, 30, 35 and 40% CP) and two lipid levels (8 and 12% DM) according to factorial design. Four isonitrogenous diets (30% CP) with increasing dietary lipid levels (8. 10, 12 and 14% DM) were fed to young bullfrog fiiy second trial. In the third and fourth trials, four isonitrogenous (30% CP) and isoenergetic (1.2 kJ/kg, 10% DM lipid) diets with MM and AA levels of 0. 0.5. 1 and 2% were evaluated. Results from the first trial indicated there were no significant (p >0.05) interaction between dietary protein and lipid levels. No differences (p >0.05) in. survival were found among treatments. Significantly (p <0.05) lowest MWG and ADG was observed in frog fed the 25% CP at 8 and 12% according to factorial design. Four isonitrogenous diets (30% CP) with increasing dietary lipid levels (8, 10, 12 and 14% DM) were fed to young bullfrog for second trial. In the third and fourth trials, four isonitrogenous (30% CP) and isoenergetic (1.2 kJ/kg, 10% DM lipid) diets with MM and AA levels of 0, 0.5, 1 and 2% were evaluated. Results from the first trial indicated there were no significant (p >0.05) interaction between dietary protein and lipid levels. No differences (p >0.05) in survival were found among treatments. Significantly (p. <0.05) lowest MWG and ADG was observed in frog fed the 25% CP at 8 and 12% lipid levels. Feed conversion ratio (FCR) of frog fed diet containing 40% CP was lower than that in frog fed diet containing 25% CP. Increasing the dietary lipid level produced no significant effects on survival. However, increasing the level of lipid in the diet from 8 to 12%, resulted in higher MWG and ADG. In the second trial, frog fed either the lowest (8%) or highest (14%) lipid tented to produce lower (p <0.05) MWG and ADG. Survival and FCR were not significantly affected by the dietary lipid concentration. In the third trial, no significant differences were found in survival, MWG, ADG and FCR in frog fed the 0.5, 1, 1.5 and 2% mm, or the control (0%) diets. In trial four, there was no effect of AA intake on MWG, ADG and FCR. Furthermore, no deficiency signs were observed in each treatment, or the control (0% AA). However, a significantly (p<0.05) higher survival was observed in frog fed a diet containing 2% AA than frog fed the AA free diet except for those fed the diets supplemented with 0.5 and 1% AA. In summary, the optimum nutrient levels for bullfrog growth and survival under our experimental conditions were 30% CP, 10% lipid and 0.5% vitamin C.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://webpac.library.mju.ac.th:8080/mm/fulltext/research/thepparath2001/thepparath_full.pdf
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คำสำคัญ: ความต้องการสารอาหารในกบบลูฟรอก
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาความต้องการสารอาหารในกบบูลฟรอก (Rana catesbieana)
มหาวิทยาลัยแม่โจ้
2544
การศึกษาความต้องการสารอาหารในกบบลูฟรอก (Rana catesbieana) ผลของกระบวนการแปรรูปและการเก็บรักษาต่อการเปลี่ยนแปลงสารอาหารและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในผลิตภัณฑ์จากเม่า ความต้องการการส่งเสริมการผลิตสับปะรดของเกษตรกรในจังหวัดหนองคาย ความต้องการของเกษตรกรต่อการได้รับการพัฒนาการเกษตรจากองค์การบริหารส่วนตำบลหว้าทอง อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น Acrylamide: สารพิษในอาหารและการป้องกัน ความต้องการการจัดบริการด้านการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของประชาชน อ.ร้องกวาง จ.แพร่ แนวทางการเลี้ยงกบบูลฟรอก (Bull Frog, Rana Catesbeiana )ในเขตภาคเหนือ โดยใช้อาหารสำเร็จรูปราคาถูก การศึกษาปริมาณสารฟินอลลิกส์ทั้งหมด สมบัติในการต้านอนุมูลอิสระและสารสำคัญในสารสกัดหยาบจากหนอนตายหยาก การวิเคราะห์สาร caffeic acid phenethyl ester (CAPE)ในสารสกัดพลอพอลิสและฤทธิ์ในการเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ การเปลี่ยนแปลงปริมาณสารกาบา และการแสดงออกของตัวรับสารกาบาในอัณฑะของหนูแรทที่ได้รับสารเสพติดเมทแอมเฟตามีน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก