สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาสารออกฤทธิ์ของหนอนตายหยากที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ด
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. อุรุษา แทนขํา - สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
ชื่อเรื่อง: การศึกษาสารออกฤทธิ์ของหนอนตายหยากที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ด
ชื่อเรื่อง (EN): Study on the effect of phytochemical compounds in Stemona root from Thailand to Gnathostoma spinigerum
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. อุรุษา แทนขํา
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล
บทคัดย่อ: การติดเชื้อพยาธิตัวจี๊ด (Gnathostoma spinininum) เป็นปัญหาทางสาธารณสุขในปัจจุบัน โดยมีรายงานจำนวนผู้ติด เชื่อและเข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลเวขศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดลกว่า 1,500 ราย ในแต่ละปี ด้วยอาการบวม เคลื่อนที่ ปวดจี๊ด และคัน บางรายมีอาการรุนแรงเนื่องจากตัวอ่อนพยาธิตัวจี๊ดชอนไซเข้าลูกตา ประสาทส่วนกลาง รวมทั้งสมอง ใน การรักษาผู้ป่วยต้องได้รับยาอัลเบลดาโชล 400 มิลลิกรัมทุกวันเป็นเวลา 21 วัน และได้รับผลข้างเคืยงต่อการทำงานของตับและไต อีกด้วย หากแต่ผลการรักษากลับไม่เป็นที่น่าพอใจ เนื่องจากผู้ป่วยส่วนมากกลับมีอาการกลับติดเชื้อเนื่องจากยา ไม่สามารถออกฤทธิ์ฆ่าพยาธิตัวจี๊ด ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นคณะผู้วิจัยจึงสืบค้นจากงานวิจัยในอดีตจากวารสารวิชาการ นานาชาติ พบรายงานการใช้รากหนอนตาย หยากใหญ่ (Stemonono tuberoso) ในการฆ่าพยาธิ Angiostrongylus contonensis ในประเทศจีน และรากหนอนตายหยากเล็ก (5. collinsice) มีสารที่มีพิษต่อการฆ่าตัวอ่อนแมลง และได้ข้อมูลการใช้รากแห้งหนอนตายหยากตัม ในการรักษาพราธิตัวจี๊ดจากคุณโกคล แดนตะโคตร แพทย์แผนไทยพื้นบ้าน ในจังหวัดขอนแก่น ดังนั้น คณะผู้วิจัยจึงทดสอบเบื้องต้น เพื่อทราบฤทธิ์ของหนอนตายหยากต่อตัวอ่อนพยาธิตัวจี๊ด พบว่าสามารถฆ่าพยาธิได้ ใน เวลาอันสั้นในน้ำคั้นรากสด อย่างไรก็ดี หากจะพัฒนายาเพื่อใช้ฆ่าพยาธิชนิดนี้ ควรจะทราบชนิดของพืชหนอนตายหยากที่มีสาร ออกฤทธิ์ที่มีประสิทธิภาพต่อการฆ่าตัวอ่อนพยาธิตัวจี๊ดเสียก่อน ดังนั้นผู้วิจัยจึงดำเนินการจัยโดยมีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ เพื่อทราบสาร ออกฤทธิ์ของพืชสมุนไพรหนอนตายหยากที่ประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ด และ เพื่อทราบถึงชนิดของพืช สมุนไพรหนอนตายหยาก ที่มีสารออกฤทธิ์ที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ด คณะผู้วิจัยได้สกัดและทดสอบสารออกฤทธิ์สำคัญ ในรากหนอนตายหยากทั้ง 2 สายพันธ์ ได้แก่ Tuberostemonine และ Neo-tuberostemonine ในรากหนอนตายหยากใหญ่ และ Stemofoline และ Didehydrostemofoline ในsากหนอนตายหยากเล็ก พบว่าสารออกฤทธิ์ ทั้งสองชนิดของหนอนตายหยากใหญ่ไม่มีผลต่อพยาธิตัวจืดในขณะที่ สาร Stemofoline และ Didehydrostemofoline จากรากหนอนตายหยากเล็กสามารถทำให้ตัวอ่อนพยาธิตัวจี๊ดตายร้อยละ 100 ภายเวลาใน 18 วัน ที่ความเข้มข้น 100 pug/ml จึงสรุปว่าสารอกฤทธิ์สำคัญที่มีผลต่อ การตายของพยาธิตัวจืดคือสารอัลคาลอยด์ Stemofoline wa: Didehydrostemofoline lusinxueuตายwยากเล็ก (5.collinsice) หลังนำเสนอผลงานรอบ 6 เดือนแก่ผู้ทรงคุณวุฒิได้รับคำแนะนำให้ให้ใช้สารเดียวทั้งสองเป็นตัวบ่งคุณภาพในการสกัดสารหยาบและให้ใช้สารสกัดหยาบเพื่อฆ่าพยาธิตัวจี๊ด การทดสอบฤทธิ์ของน้ำคั้น รากสดและรากแห้ง พบว่าน้ำคั้นรากสดและรากแห้งสกัดด้วยแอลกอฮอล์สามามารถฆ่าพยาธิตัว จี๊ดได้ร้อยละ 100 ภายในเวลา 5 วัน ที่ความเข้มขัน 0.25 g/ml และ 40 mg/ml ตามลำดับ ในขณะที่รากแห้งต้งต้มสามารถฆ่า พยาธิได้ เพียงร้อยละ 80 ที่ความเข้มขันเดียวกับ น้ำคั้นสด อย่างไรก็ดีเพื่อพราบสารองค์ประกอบที่ออกฤทธิ์ต่อพยารในน้ำคั้นราก สดและสารสกัดจากรากแห้ง ผู้วิจัยได้ดำเนินการตรวจสอบด้วย วิธี HPLC และพบว่าในสารสกัดหยาบทุกชนิดมีปริมามของสาร Sternofoline และ Didehydrostemofoline ในระดับสูงกว่าสารชนิดอื่น และในสารสกัดหยาบจากรากแห้งด้วยแอลกอฮล์มี ปริมาณสารทั้งสองเข้มขั้นที่สุด คณะวิจัยทำการหาค่าค่าความเข้มขันของสารสกัดในน้ำยาเลี้ยงเชื้อที่เป็นผลให้ตัวอ่อนพยาธิตัวจี้ตดตาย ลงร้อยละ 50 (LCh) พบว่าสารสกัดหยาบจากรากแห้งด้วยแอลกอฮอล์มีคำ LC50 ต่ำที่สุด โดยไดยไม่พบการกลับพื้นคืนของพยาธิ ตัวจี๊ดหลังได้รับพิษจากรากหนอนตาย หยากสกัด หลังนำเสนอผลงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ต่อผู้ทรงคุณวุฒิในวันที่ 3 3 ธันวาคม 2558 ได้รับคำแนะนำให้ดำเนินการทดสอบควาบความเป็นพิษเฉียบพลันในสัตว์ทดลอง โดยผลการทตสอบไม่พบว่าสาสารสกัดของรากหนอน ตายหยากด้วยแอลกอฮอล์ที่ความเข้มข้นสูงสุด 2000 mg/ml ไม่มีความเป็นพิษต่อสัตว์ หรือทำให้เกิดความผิดปกติโดๆ นอกจากนี้ ยังไม่พบความเป็นพิษต่ออวัยวะภายในอย่างมีนัยยะสำคัญผลการวิจัยในโครงการนี้ สามารถสรุปได้ว่าสาร Stemofoline และ Didehydrostemofoline ซึ่งพบมากในรากหนอน ตาย หยากเล็ก 5. collinside สามารถออกฤทธิ์ฆ่าพยาธิตัวจี๊ด โดยสารทั้งสองดังกล่าวถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของการสกัดสาร หยาบจากรากหนอนตายหยาก 5. collinsice โดยรากหนอนตายหยากแห้งสกัดด้วยแอลกอฮอล์ให้ผลในการฆ่าพยาธิที่ความ เข้มข้นน้อยที่สุด พยาธิที่ได้รับพิษจากรากหนอนตายหยากจะไม่สามารถฟื้นกลับมามีชีวิตได้อีกซึ่งมีประสิทธิภาพเหนือยาอัลเบนดา โซนซึ่งใช้ในการรักษาปัจจุบัน โดยสารสกัดหยาบจากตัวทำละลายแอลกอฮอล์ที่ความเข้มข้มข้นสูงนี้ ยังไม่เป็นอันตรายกับหนูทดลอง อีกด้วย แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของสารสกัดจากรากหนอนตายหยากในการพัฒนาเป็นยาเพื่อรักษาพยาธิตัวจืดต่อไป โดยยังต้อง ศึกษาความเป็นพิษของสารสกัดต่อหนูทดลองเมื่อได้รับพิษสะสมรวมทั้งความเป็นพิษต่อเซลล์ประสาทซึ่งน่าจะเป็นเซลล์ที่ได้รับ ผลกระทบจากสารอัลคาลอยค์ Stemofoline และ Didehydrostemofoline โดยตรง รวมทั้งการทำนายทางเภสัชจลศาสตร์ เพื่อ เป็นข้อมูลในระดับพรีคลินิกเพื่อใช้ในการทดสอบยาในระดับคลินิกต่อไป
บทคัดย่อ (EN): Infection of Gnathostoma spinigerum, causing gnathostomiasis, is the important public health concerned. More than 1,500 patients who got the gnathostomiasis have been annually reported by Tropical Medicine Hospital, Mahidol University. The patients indicate the infection by complaint of intermittent migratory swelling in the skin and subcutaneous tissue. The larvae of the G. spinigerum can migrate into the central nervous system (CNS) causing eosinophilic menigitis. The CNS invasion, which is the major cause of mortality, may cause death in 8-25% of patients. Gnathostomiasis can persist 10-12 years and may cause significant morbidity in any part of the body because of larva immigration. Recently, oral albendazole (400 mg/day for 21 days) has been used for treatment of cutaneous gnathostomiasis. However, this drug causes abdominal pain, dizziness, headache, fever, nausea, and vomiting. The changes in amount of urine and acute liver failure have been reported as well. Hence, the efficacy of albendazole is not enough to cure the disease. Recurrent gnathostomiasis has been frequently found in patients. Therefore, we searched for the previous studies on the treatment of helminthic parasites using herbal medicine and found Stemona tuberosa and S. collinsiae used as an anthelmintic of Angiostringylus cantonensis and larvicide of pests, respectively. We also obtained the valuable information, which uses the boiling dried Stemona root as the anthelmintic of G. spinigerum in Thailand, from Mr. Kosol Dantakord, a traditional practitioner from Khon Kean Province of Thailand. Regarding the previous efficacy information of Stemona root to apply as the anthelmintic, we tested the effect of compound from crude extract of S. collinsiae roots and found that the third stage larvae, infective stage, of G. spinigerum could be killed after 12 hours incubation with S. collinsiae roots extract. Therefore, we studied the effect of phytochemical compounds in Stemona roots to G. spinigerum. Two main objectives in this study, composed of 1) to find out the active constituents in Stemona roots for killing the infective stage of G. spinigerum and 2) to determine the species of Stemona containing the high amounts of active components major components were isolated, i.e., tuberostemonine and neotuberostemonine from S. tuberosa, and stemofoline and didehydrostemofoline from S. collinsiae and tested the killing effect of G. spinigerum. The results showed that only 100 µg/ml of stemofoline and didehydrostemofoline were able to kill the G. spinigerum larvae within 18 days. However, the compounds were hardly soluble in water. Therefore, the experts suggested to develop the drug from the crude extract and stemofoline and didehydrostemofoline were suggested to use as the chemical markers for quality control of crude extracts. The extraction method was optimized. The S. collinsiae roots were extracted by four approaches, composing of 1) squeezing the fresh roots with water and lyophilized, 2) squeezing the fresh roots with water and heat-dried using water bath, 3) macerating the dried root with ethanol and 4) decoction the dried root with water. The results showed that the lyophilized squeezing fresh root with water (250 mg/ml) and the ethanolic extract of dried root (40 mg/ml) possessed high efficacy against all tested worms (100% mortality) within 5 days. All crude extracts were analyzed the phytochemical components by HPLC method and found that stemofoline and didehydrostemofoline were the major active components. The contents of stemofoline and didehydrostemofoline in ethanolic dried S. collinsiae roots were relatively higher than in the obtained from other extraction methods. The median lethal concentrations (LC50) of all crude extracts were determined and found the concordant result with the compound concentration measured. The LC50 of G. spinigerum larvae in crude extract from dried root extracted with ethanol alcohol was relatively lower than the others, inferring the active killing effect of these compounds. All larvae treated with the S. collinsiae crude extracted were completely died without recovery capacity. Our research objectives were completed by the results. We disclosed our final report to the experts/ scientific committee in December 3, 2015. The experts concerned about the toxicity of the crude extract and suggested we should test the acute toxicity. Therefore, we assessed the acute oral toxicity in rats with the highest dose/ concentration (2000 mg/ml) according to the OECD test guideline 423 for the testing of chemicals. The results showed no significant acute toxicity in the rats. Regarding the results throughout the research project, we concluded that stemofoline and didehydrostemofoline were the active components affecting to G. spinigerum mortality and these compounds were predominance in S. collinsiae root. We used both as the chemical bioactive markers for controlling the quality of each crude extraction. The ethanolic crude extract from dried root possessed high efficacy to kill the G. spinigerum larvae in the culture media without the recovery capacity and the marked efficacy was over the current use drug, albendazole. Although the crude extract showed high efficacy to kill worm, the toxicity was not significantly affected to the rats. The results indicated the high possibility to develop the Stemona crude extract to be the new anthelmintic for G. spinigerum. To develop the new drug, the further researches, such as the sub-acute / chronic oral toxicity test, the cytotoxicity test to the target cells (e.g. neuroblastoma), and the prediction of pharmacokinetics of the crude extract/ phytochemical compounds require. This will be the critical-preclinical information for the drug testing in the clinical research.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
คำสำคัญ: พยาธิตัวจี๊ด
เจ้าของลิขสิทธิ์: คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. อุรุษา แทนขํา. "การศึกษาสารออกฤทธิ์ของหนอนตายหยากที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ดStudy on the effect of phytochemical compounds in Stemona root from Thailand to Gnathostoma spinigerum". สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน) . 2557

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. อุรุษา แทนขํา. "การศึกษาสารออกฤทธิ์ของหนอนตายหยากที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ดStudy on the effect of phytochemical compounds in Stemona root from Thailand to Gnathostoma spinigerum". สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน) . 2557. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาสารออกฤทธิ์ของหนอนตายหยากที่มีประสิทธิภาพในการฆ่าพยาธิตัวจี๊ด
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. อุรุษา แทนขํา
สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
2557
การศึกษาเภสัชจลนศาสตร์และประสิทธิผลในการฆ่าพยาธิของสารสกัดจากรากหนอนตายหยากเพื่อประเมินขนาดและระยะเวลาในการให้สารสกัดสําหรับฆ่าพยาธิตัวจี๊ดในหนูทดลอง การค้นหาตำรับยาแผนไทยที่มีศักยภาพในการบรรเทาอาการโรคโควิด-19 ผ่านการวิเคราะห์ตามทฤษฎีทางการแพทย์แผนไทย การเปรียบเทียบเทียบความเหมือนของสารออกฤทธิ์ที่เคยศึกษามาก่อน การใช้คอมพิวเตอร์โมเดลและการศึกษาฤทธ การพัฒนาวัคซีนต้านโรคพยาธิใบไม้ตับสัตว์ในแพะโดยใช้เอ็นไซม์ที่ย่อยสลายโปรตีนจําเพาะในพยาธิตัวอ่อน ต้นแบบถังปฏิกรณ์ชีวภาพผลิตแพลงก์ตอนระดับอุตสาหกรรมแบบต่อเนื่อง เพื่อผลิตอาหารคุณภาพสาหรับบ่ออนุบาลลูกกุ้ง ลูกปลา และผลิตสารสกัดออกฤทธิ์ทางเภสัชวิทยามูลค่าสูง การตรวจสอบประโยชน์ทางเภสัชวิทยาและการเป็นอาหารเสริมของสารสกัดจากปลิงทะเล การสร้างไบโอฟิล์มของเชื้อแบคทีเรียที่ก่อโรคในปลานิลและการค้นหาและทดสอบสารต้านหรือยับยั้งการสร้างไบโอฟิล์มของเชื้อดังกล่าวจากสารสกัดธรรมชาติเพื่อนามาทดแทนการใช้ยาปฏิชีวนะ การสร้างไบโอฟิล์มของเชื้อแบคทีเรียที่ก่อโรคในปลานิลและการค้นหาและทดสอบสารต้านหรือยับยั้งการสร้างไบโอฟิล์มของเชื้อดังกล่าวจากสารสกัดธรรมชาติเพื่อนามาทดแทนการใช้ยาปฏิชีวนะ ปีที่ 2 การคาดการณ์ผลกระทบจากการเคลื่อนที่ของไมโครพลาสติกและสารอาหารในอ่าวไทย การผลิตสารเสริมอาหารสําหรับสัตว์น้ําวัยอ่อนด้วยจุลินทรีย์ การวิจัยและพัฒนาสารสกัดมะละกอ สําหรับผู้ป่วยที่มีภาวะเกล็ดเลือดต่ําในอนาคต ระยะที่ 2
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair