สืบค้นงานวิจัย
ปัจจัยทางด้านเขตกรรมบางประการในการผลิตผักเชียงดาที่มีผลต่อผลผลิตและฤทธิ์ การต้านอนุมูลอิสระ
นภา ขันสุภา - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: ปัจจัยทางด้านเขตกรรมบางประการในการผลิตผักเชียงดาที่มีผลต่อผลผลิตและฤทธิ์ การต้านอนุมูลอิสระ
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of Particular Agricultural Practices of Chiangda (Gymnema inodorum Decne.) Production on Yield and Antioxidant Activity
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: นภา ขันสุภา
บทคัดย่อ: ผลของระยะปลูกและวัสดุคลุมดินที่มีผลต่อปริมาณผลผลิตของผักเชียงดา 2 สายต้นโดยใช้แผนการทดลองแบบ Factorial in RCBD ประกอบด้วย 3 ซ้ำ โดยมี 3 ปัจจัย ได้แก่สายต้น ระยะปลูก 3 ระยะ(25x120, 50x120 และ 75x120 ซม.) และวัสดุคลุมดิน(ฟางข้าว,เปลือกถั่ว และแกลบดิบ) พบว่าทั้งสองสายต้นพบความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทุกลักษณะ การใช้ระยะปลูกทั้งสามระยะพบความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งของผลผลิตรวมต่อแปลงย่อย คือสายต้นที่ 6 ให้จานวนและน้ำหนักยอดมากที่สุดเฉลี่ย108.46 ยอดและ 672.54 กก.ต่อแปลงย่อย(4.8 ม2) รองลงมาคือสายต้นที่ 4 ให้จำนวนยอดเฉลี่ยเท่ากับ 67.68 ยอด น้ำหนักยอดเฉลี่ยเท่ากับ 585.20 กก.ต่อแปลงย่อย (ช่วงระยะเก็บเกี่ยวต่อ 3 ด.และทำการทดลองในระยะ10 ด.) พบว่าสายต้นและการใช้ระยะปลูกพบว่าทั้งสองปัจจัยมีอิทธิพลร่วมกัน แต่ลักษณะอื่นๆ ไม่มีอิทธิพลร่วมกัน โดยระยะปลูก 25x120 ซม.ให้น้ำหนักยอดมากที่สุดรองลงมาคือปลูก 50x120 และ 75x120 ซม. ให้น้ำหนักยอดเฉลี่ยเท่ากับ 804.73 600.38 และ 481.51 กก./แปลงย่อยตามลำดับ แต่การใช้วัสดุคลุมดินไม่พบความแตกต่างกันทางสถิติ ปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระ ปริมาณคลอโรฟิลล์เอ ปริมาณคลอโรฟิลล์บี ปริมาณคลอโรฟิลล์รวม และสารประกอบฟินอลิค พบความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งของทั้งสองสายต้น ส่วนลักษณะอื่นๆ ทั้งระยะปลูก วัสดุคลุมดิน ลักษณะทางผลผลิตและองค์ประกอบของผลผลิต ไม่พบความแตกต่างกันทางสถิติทุกลักษณะ ผลของการตัดแต่งทรงพุ่มที่มีผลต่อผลผลิตและสารต้านอนุมูลอิสระในผักเชียงดา 2 สายต้น ในด้านผลผลิตผักสดเพื่อส่งอุตสาหกรรม ใช้แผนการทดลองแบบ Factorial in RCBD ประกอบด้วย3 ซ้ำมี 2 สายต้น และ 3 สิ่งทดลองประกอบด้วย การตัดแต่ง 2 3 และ 4 ครั้งต่อปี พบว่าทุกลักษณะของผลผลิตและองค์ประกอบของผลผลิตไม่พบความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ ยกเว้นน้ำหนักต่อยอดและความกว้างใบ จานวนครั้งของระยะเวลาการตัดแต่งทรงพุ่มมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ การตัดแต่ง 4 และ 3 ครั้งต่อปีมีแนวโน้มให้ผลผลิตผักสดมากกว่าการตัดแต่ง 2 ครั้งต่อปี โดยมีน้ำหนักยอดรวมเฉลี่ยเท่ากับ 2866.64, 2839.97 และ 2799.97 กก.ต่อไร่ตามลำดับ ส่วนปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระ สารประกอบฟินอลิค คลอโรฟิลล์บี และ total carotene ไม่พบความแตกต่างกันทางสถิติ และค่า ic50, chlorophyll A และปริมาณ Total chlorophyll พบว่าทั้งสองสายต้นมีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ โดยสายต้น 6 ให้ปริมาณสารทั้งสามมากกว่าสายต้น 4 ทั้งสองสายต้นและการตัดแต่งทรงพุ่มไม่มีปฏิสัมพันธ์กัน ระยะเวลาการพ่นปุ๋ยน้ำหมักชีวภาพ ทุกลักษณะไม่พบความแตกต่างทางสถิติ ยกเว้นปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระสายต้น 4 มีมากกว่าสายต้น 6 เฉลี่ยเท่ากับ 176.25 และ 172.99 มก./100 ก.ตัวอย่าง
บทคัดย่อ (EN): Effect of plant spacing and mulching on yield and yield components of Pakchiangda’s (Gymnema inodorums Decne.) was conducted at the Agricultural Technology Research Institute (ATRI), Rajamangala University of Technology Lanna(RMUTL), Lampang province, A Factorial in Randomized complete Block experimental design with 3 replications was employed for the study. Treatments consisted of 3 factors, ie. 2 pakchiangda lines, 3 plant spacing (25x120, 50x120 and 75x120 cm) and 3 mulching materials (rice straw, groundnut shell and raw rice husk). The horticultural characteristic of the 2 pakchiangda lines were found to be significantly different. The number of shoot and shoot fresh weight per plot were greatest in line no. 6 with the averages of 108.46 shoots and 672.54 kg per plot (4.8 m2), respectively. Comparatively, lone no.4 produced the average number of shoot and shoot fresh weight per plot of 67.68 shoots and 585.20 kg, respectively. Plant spacing was found to affect number of shoot and shoot fresh weight significantly and the interactions between pakchiangda lines and plant spacing were also observed. Plant spacing at 25x120, 50x120 and 75x120 cm produced the averages shoot fresh weight per plot of 804.73, 600.38, and 481.51 kg respectively. However, mulching did not affect yield or yield components of pakchiangda. Morever, the two clones of pakchiangda were found to contain significantly different levels of anti-oxidants, chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophylls and phenolic compound contents. A study on the effect of pruning on yield and antioxidant activity in 2 lines of Pakchiangda (Gymnema inodorum Decne.) was conducted at Agricultural Technology Research Institute, was Lampang province. A factorial in RCBD experimental design consisted of 3 replications with 2 lines of Pakchiangda and 3 treatments, ie. pruning at 2, 3 and 4 times per year, was employed. The results revealed that yield and yield components, of fresh Pakchiangda were similar among lines and treatments, except for that of fresh weight per shoot and leaf width. Pruning at 4 and 3 times per year tended to give higher fresh weight yield than that of 2 times, where the averages shoot weight were 2,866.64, 2,839.97 and 2,799.96 kg per rai, respectively. Clone no. 4 had greater antioxidant activity than that of line no. 6 with the respective averages of and 79.67 mg TE per 100 g fresh weight. On the other hand, the total chlorophylls of line no. 6 was greater than of line no.4 with the averages of 103.05 and 84.59 mg per 100 g, respectively. The interaction between clones and pruning treatments was not found.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: การต้านอนุมูลอิสระ
คำสำคัญ (EN): Antioxidant
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ปัจจัยทางด้านเขตกรรมบางประการในการผลิตผักเชียงดาที่มีผลต่อผลผลิตและฤทธิ์ การต้านอนุมูลอิสระ
นภา ขันสุภา
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
30 กันยายน 2556
2555A17003009 ปัจจัยทางด้านเขตกรรมบางประการในการผลิตผักเชียงดาที่มีผลต่อผลผลิตและฤทธิ์ การต้านอนุมูลอิสระ   การพิสูจน์เอกลักษณ์ของสารสำคัญกลุ่มไม่มีขั้วและกลุ่มมีขั้วจากเมล็ดข้าวสีเพื่อเตรียมเป็นสารสกัดมาตรฐานโดยใช้ฤทธิ์ชีวภาพเป็น ตัวชี้นำ การเขตกรรมผักเชียงดาเพื่อการผลิตในระดับอุตสาหกรรม การพัฒนาการผลิต Bioactive Fractions ที่มีฤทธิ์ต้านการกลายพันธุ์ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและฤทธิ์ต้านการสลายเซลล์ข้อเข่าจากการสกัดหยาบของลำไย การพัฒนาการผลิต Bioactive Fractions ที่มีฤทธิ์ต้านการกลายพันธุ์ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและฤทธิ์ต้านการสลายเซลล์ข้อเข่าจากการสกัดหยาบของลำไย ผลของปุ๋ยอินทรีย์ต่อผลผลิต ปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระ และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในผักเชียงดา 2555A17003006 ผลของธาตุอาหาร การขาดน้ำ และไมคอร์ไรซา ต่อปริมาณผลผลิตและฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระในผักเชียงดา (Gymnema inodorum Decne) ศักยภาพการใช้ประโยชน์สารแอนโทไซยานินจากต้นข้าวโพดม่วงหมัก ต่อการต้านอนุมูลอิสระในเลือด การลดความเครียดจากพยาธิภายใน กระบวนการหมักในรูเมน และสมรรถนะการให้ผลผลิตของแพะระยะกำลังเจริญเติบโต ศักยภาพการใช้ประโยชน์สารแอนโทไซยานินจากต้นข้าวโพดม่วงหมัก ต่อการต้านอนุมูลอิสระในเลือด การลดความเครียดจากพยาธิภายใน กระบวนการหมักในรูเมน และสมรรถนะการให้ผลผลิตของแพะระยะกำลังเจริญเติบโต ผลผลิตของหญ้าพืชอาหารสัตว์ในท้องที่จังหวัดเพชรบุรี
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก