สืบค้นงานวิจัย
ศึกษาวิธีการเขตกรรมปลูกยางในสวนยางปลูกแทนรอบสอง
นุชนารถ กังพิศดาร - การยางแห่งประเทศไทย
ชื่อเรื่อง: ศึกษาวิธีการเขตกรรมปลูกยางในสวนยางปลูกแทนรอบสอง
ชื่อเรื่อง (EN): Methods of Cultural Practice in Rubber Replanting
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: นุชนารถ กังพิศดาร
บทคัดย่อ: สวนยางที่เคยปลูกแทนด้วยยางพารามาก่อนส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบหรือลาดเทเล็กน้อย ระหว่างแถวยางมักไม่มีวัชพืชหรือไม้พุ่ม ดังนั้นการโค่นต้นยางเพื่อปลูกยางใหม่โดยวิธีโค่นต้นยางให้เหลือตอ ไม่ไถพรวนดิน และไม่เผาเศษกิ่งไม้ร่วมกับการปลูกพืชคลุมดินระหว่างแถวยาง จะเป็นวิธีการที่จะช่วยรักษาสิ่งแวดล้อม เป็นการสนับสนุนการเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของยางพาราและลดค่าใช้จ่ายในการเตรียมพื้นที่ ดังนั้นสถาบันวิจัยยางจึงได้ทำการศึกษาวิธีการเขตกรรมปลูกยางในส่วนของการเตรียมพื้นที่และการปฏิบัติระหว่างแถวยาง เพื่อเปรียบเทียบการเจริญเติบโตของต้นยาง สมบัติทางเคมีของดิน การเกิดโรคกับยางพารา และค่าใช้จ่าย ซึ่งจะนำผลการวิจัยไปปรับใช้แนะนำแก่เจ้าของสวนยางต่อไป ทำการทดลองที่สถานีทดลองยางธารโต อำเภอธารโต จังหวัดยะลา เนื้อที่ทดลอง 20 ไร่ ปลูกยางพันธุ์ BPM 24 วางแผนการทดลองแบบ Split Plot จำนวน 4 ซ้ำ ปัจจัยที่ทดลองประกอบด้วยการเตรียมพื้นที่ปลูกยางเป็น Main plot มี 3 วิธี ได้แก่ วิธีการที่ 1 โค่นต้นยางให้เหลือตอ ไม่ไถพรวนดิน ไม่เผาเศษกิ่งไม้ วิธีการที่ 2 โค่นต้นยางให้เหลือตอ ไม่ไถพรวนดิน เผาเศษกิ่งไม้ และวิธีการที่ 3 โค่นต้นยางด้วยรถแทรกเตอร์ ไถพรวนดิน เผาเศษกิ่งไม้ การปฏิบัติระหว่างแถวยางเป็น sub plot มี 3 วิธีได้แก่วิธีการที่ 1 ปลูกพืชคลุมดินซีรูเลียม(Calopogonium caeruleum) วิธีการที่ 2 ปลูกกล้วยเป็นพืชแซมยาง และวิธีที่ 3 ปล่อยตามธรรมชาติ ทำการทดลองเป็นเวลา 5 ปี ตั้งแต่ พ.ศ. 2536 – 2541 ผลการทดลองพบว่าการไม่ไถพรวนดินและการไม่เผาเศษกิ่งไม้ ทำให้เพิ่มปริมาณอินทรียวัตถุและปริมาณธาตุอาหารในดินและใบยาง เมื่อเปรียบเทียบกับการไถพรวนและการเผาเศษกิ่งไม้ ซึ่งจะทำให้สามารถลดปริมาณการใช้ปุ๋ยเคมีและค่าใช้จ่ายในการเตรียมพื้นที่ได้ประมาณร้อยละ 30 เมื่อเปรียบเทียบกับการไถพรวนและเผาเศษกิ่งไม้ ซึ่งเป็นวิธีการที่เจ้าของสวนยางปฏิบัติกันทั่วไป การไม่เผาทำให้สามารถเปลี่ยนแปลงหรือยืดหยุ่นการเตรียมพื้นที่ได้ เพราะไม่จำเป็นต้องรอฤดูแล้งเพื่อการเผาเศษกิ่งไม้ นอกจากนี้ยังเป็นการรักษาสิ่งแวดล้อมและสนับสนุนการเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของยางพารา อย่างไรก็ตาม ควรทำในพื้นที่ที่ไม่เคยเป็นแหล่งระบาดของโรคราก พืชคลุมซีรูเลียมที่ปลูกใหม่ระหว่างแถวยางหรือพืชคลุมธรรมชาติที่เหลืออยู่ในแปลงและงอกใหม่หลังจากโค่นล้มต้นยางมีผลต่อความอุดมสมบูรณ์ของดิน ทำให้เพิ่มปริมาณอินทรียวัตถุและธาตุอาหารในดิน ซึ่งมีผลทำให้ต้นยางเจริญเติบโตดีและเป็นการลดการใช้สารเคมีกำจัดวัชพืชในสวนยางช่วยทำให้สภาพแวดล้อมดีขึ้น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: การยางแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ: สวนยางปลูกแทนรอบสอง
คำสำคัญ (EN): Replanting
เจ้าของลิขสิทธิ์: การยางแห่งประเทศไทย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ศึกษาวิธีการเขตกรรมปลูกยางในสวนยางปลูกแทนรอบสอง
การยางแห่งประเทศไทย
2547
ศึกษาระดับปุ๋ย N P K และ Mg ที่เหมาะสมกับยางอ่อนในดินร่วนเหนียว ในสวนยางปลูกแทนรอบสอง ระดับธาตุอาหารพืชในดินลูกรังที่ใช้ปลูกยางพาราในเขตปลูกยางพาราในเขตปลูกยางใหม่ การวิเคราะห์ศักยภาพการปลูกยางพาราในช่วงก่อนเปิดกรีดระดับแปลงเกษตรกรในโครงการปลูกยางเพื่อยกระดับภาคใต้และความมั่นคงในเขตปลูกยางใหม่ ระดับธาตุอาหารพืชในดินตื้นที่ใช้ปลูกยางพาราในเขตปลูกยางใหม่ ระดับธาตุอาหารพืชในดินเหลืองดินแดงที่ใช้ปลูกยางพาราในเขตปลูกยางใหม่ การสำรวจโรคของยางพาราในแหล่งปลูกยางเดิมและแหล่งปลูกยางใหม่ ระยะปลูกที่เหมาะสมกับกฤษณาเมื่อปลูกร่วมกับยางพารา ระยะปลูกที่เหมาะสมของกระถินเทพา และยางพาราเมื่อปลูกร่วมกัน การรับรู้วิธีการปลูกยางพาราของเกษตรกรผู้เข้าร่วมโครงการปลูกยางพารา ในอำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา การศึกษาลักษณะและคุณสมบัติของยางพาราบางพันธุ์หลังเปิดกรีดที่ปลูกในสวนยางขนาดใหญ่
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก