สืบค้นงานวิจัย
สเตรปโตคอคคัสนิวโมนิอี : การกระจายของซีโรทัยป์, ความไวต่อยาต้านจุลชีพและการกลายพันธุ์ของยีนที่ทำให้เกิดการดื้อย
Sopita Comerungsee - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: สเตรปโตคอคคัสนิวโมนิอี : การกระจายของซีโรทัยป์, ความไวต่อยาต้านจุลชีพและการกลายพันธุ์ของยีนที่ทำให้เกิดการดื้อย
ชื่อเรื่อง (EN): Streptococcus pneumoniae : serotype distribution, antimicrobial susceptibility and mutations in GYRA, PARC LOCI for fluoroquinolone resistance
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Sopita Comerungsee
บทคัดย่อ: กลุ่มที่ 2 และ 3 พบซีโรทัยป์ 6B, 23F, 19F, 18C, 19A และซีโรทัยป์ 6B, 23F, 19A, 4, 9V ตามลำดับ ความครอบคลุมซีโรทัยป์ของวัคซีน 7, 9, 11 และ 13-valent pneumococcal conjugate (PCV) ต่อเชื้อกลุ่มที่ 1 จาก sterile site คิดเป็น 70.3%, 70.3%, 70.3% และ81.2% และ ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site คิดเป็น 61.9%, 61.9%, 64.3% และ 76.2% สำหรับกลุ่มที่ 2 ความครอบคลุมซีโรทัยป์ คือ 43.6%, 45.2%, 51.6% และ 59.7% และ กลุ่มที่ 3 คือ 43.5%, 45.7%, 52.2% และ 60.9% เชื้อดื้อต่อ penicillin 4.7% ใน กลุ่มที่ 1 จาก sterile site และ 21.4% ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site, 11.3% ในกลุ่มที่ 2 และ 52.2% ในกลุ่มที่ 3 เชื้อไวต่อ cefotaxime 90.6%, 78.6%, 98.4% และ 93.5% เชื้อทั้งหมดไวต่อ ciprofloxacin และ > 90% ไวต่อ ofloxacin วัคซีนชนิด 7 -PCV สามารถครอบคลุมซีโรทัยป์ที่ดื้อ penicillin 66.7%, 47.6% และ 45.8% ในกลุ่มที่ 1 จาก sterile และ non-sterile site, กลุ่มที่ 2 และ3 ตามลำดับ สำหรับ cefotaxime ครอบคลุม 100% ในกลุ่มที่ 1 จาก sterile site และ 66.7% ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site, 100% ในกลุ่มที่ 2 และ 33.3% ในกลุ่มที่ 3 การศึกษาส่วนที่สองเพื่อหาความไวของเชื้อ จำนวน 170 สายพันธุ์ ซึ่งแยกได้จากผู้ป่วยใน ร.พ. ศิริราชระหว่าง ม.ค.- ธ.ค. ปี พ.ศ. 2551 ต่อยา 8 ชนิด ผลการศึกษาพบว่าเชื้อทั้งหมดไวต่อ chloramphenicol, linezolid, ofloxaciและ vancomycin แต่ดื้อต่อ trimethoprim/sulfamethoxazole, erythromycin, penicillin และ tetracycline สำหรับผล ศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน gyrA และ parC ที่ทำให้เกิดการดื้อ fluoroquinolone พบว่ายีน gyrA มีการ เปลี่ยนแปลงกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง Ser81และ Glu85 ส่วนในยีน parC มีการเปลี่ยนแปลงกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง Ser79 และมี 3 สายพันธุ์ที่มีการกลายพันธุ์ทั้งสองยีน การศึกษานี้ได้แสดงถึงข้อมูลการระบาดของโรคติดเชื้อสเตรปโตคอคคัส นิวโมนิอีเพื่อสนับสนุนความ จำเป็นในการใช้วัคซีนเพื่อป้องกันการติดเชื้อและช่วยเป็นแนวทางในการเลือกใช้ยาต้านจุลชีพในการรักษาให้ เหมาะสม และการศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน gyrA และ parC เฝ้าติดตามการดื้อต่อfluoroquinolone ในประเทศ ไทย
บทคัดย่อ (EN): serotypes 6B, 23F, 19A, 4, 9V from non-sterile sites and serotypes 6B, 23F, 19F, 18C, 19A and 6B, 23F, 19A, 4, 9V in group 1, and groups 2 and 3, respectively. The coverages of 7-, 9-, 11- and 13-valent pneumococcal conjugate vaccine (PCV) were 70.3%, 70.3%, 70.3% and 81.2% for group 1 sterile sites and 61.9%, 61.9%, 64.3% and 76.2% for group 1 non-sterile sites. In group 2 the coverages were 43.6%, 45.2%, 51.6% and 59.7%, and were 43.5%, 45.7%, 52.2% and 60.9% in group 3. Among groups 1, 2 and 3, the percentages of penicillin-nonsusceptible isolates were 4.7% (sterile sites), 21.4% (nonsterile sites), 11.3% and 52.2%, respectively. For cefotaxime-susceptibility, the percentages were 90.6%, 78.6%, 98.4% and 93.5% in group 1 from sterile and non-sterile sites, and groups 2 and 3, respectively. S. pneumoniae was all susceptible to ciprofloxacin and >90% susceptible to ofloxacin. Coverage of PCV7 of penicillin-nonsusceptible S. pneumoniae in groups 1, 2 and 3 were 66.7% (sterile and non-sterile sites), 47.6% and 45.8%, respectively. Cefotaxime covered 100% for group 1 sterile sites and 66.7% for group 1 non-sterile sites, 100% for group 2 and 33.3% for group 3. Overall, 170 S. pneumoniae isolates from Siriraj Hospital during 2007-2008 were determined in the 2nd part. For 8 drugs tested, they were all sensitive to chloramphenicol, linezolid, ofloxacin and vancomycin, but resistant to trimethoprim/sulfamethoxazole, erythromycin, penicillin and tetracycline. The mutations in both gyrA and parC genes that confered resistance to fluoroquinolone were also determined. The mutations were found in gyrA gene at positions S81F and E85G and in parC gene at position S79Y. Three isolates showed double mutation in both genes. This study provides data about epidemiology of pneumococcal disease and strongly supports a need for vaccination as the main measure to prevent infections. Antimicrobial susceptibility should provide guidelines for selection of appropriate drugs for treatment. Specific mutations in both gyrA and parC genes were studied to monitor development of fluoroquinolone resistance in Thailand
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=5648&obj_id=5432
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Microbial sensitivity tests
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: กลุ่มที่ 2 และ 3 พบซีโรทัยป์ 6B, 23F, 19F, 18C, 19A และซีโรทัยป์ 6B, 23F, 19A, 4, 9V ตามลำดับ ความครอบคลุมซีโรทัยป์ของวัคซีน 7, 9, 11 และ 13-valent pneumococcal conjugate (PCV) ต่อเชื้อกลุ่มที่ 1 จาก sterile site คิดเป็น 70.3%, 70.3%, 70.3% และ81.2% และ ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site คิดเป็น 61.9%, 61.9%, 64.3% และ 76.2% สำหรับกลุ่มที่ 2 ความครอบคลุมซีโรทัยป์ คือ 43.6%, 45.2%, 51.6% และ 59.7% และ กลุ่มที่ 3 คือ 43.5%, 45.7%, 52.2% และ 60.9% เชื้อดื้อต่อ penicillin 4.7% ใน กลุ่มที่ 1 จาก sterile site และ 21.4% ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site, 11.3% ในกลุ่มที่ 2 และ 52.2% ในกลุ่มที่ 3 เชื้อไวต่อ cefotaxime 90.6%, 78.6%, 98.4% และ 93.5% เชื้อทั้งหมดไวต่อ ciprofloxacin และ > 90% ไวต่อ ofloxacin วัคซีนชนิด 7 -PCV สามารถครอบคลุมซีโรทัยป์ที่ดื้อ penicillin 66.7%, 47.6% และ 45.8% ในกลุ่มที่ 1 จาก sterile และ non-sterile site, กลุ่มที่ 2 และ3 ตามลำดับ สำหรับ cefotaxime ครอบคลุม 100% ในกลุ่มที่ 1 จาก sterile site และ 66.7% ในกลุ่มที่ 1 จาก non-sterile site, 100% ในกลุ่มที่ 2 และ 33.3% ในกลุ่มที่ 3 การศึกษาส่วนที่สองเพื่อหาความไวของเชื้อ จำนวน 170 สายพันธุ์ ซึ่งแยกได้จากผู้ป่วยใน ร.พ. ศิริราชระหว่าง ม.ค.- ธ.ค. ปี พ.ศ. 2551 ต่อยา 8 ชนิด ผลการศึกษาพบว่าเชื้อทั้งหมดไวต่อ chloramphenicol, linezolid, ofloxaciและ vancomycin แต่ดื้อต่อ trimethoprim/sulfamethoxazole, erythromycin, penicillin และ tetracycline สำหรับผล ศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน gyrA และ parC ที่ทำให้เกิดการดื้อ fluoroquinolone พบว่ายีน gyrA มีการ เปลี่ยนแปลงกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง Ser81และ Glu85 ส่วนในยีน parC มีการเปลี่ยนแปลงกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง Ser79 และมี 3 สายพันธุ์ที่มีการกลายพันธุ์ทั้งสองยีน การศึกษานี้ได้แสดงถึงข้อมูลการระบาดของโรคติดเชื้อสเตรปโตคอคคัส นิวโมนิอีเพื่อสนับสนุนความ จำเป็นในการใช้วัคซีนเพื่อป้องกันการติดเชื้อและช่วยเป็นแนวทางในการเลือกใช้ยาต้านจุลชีพในการรักษาให้ เหมาะสม และการศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน gyrA และ parC เฝ้าติดตามการดื้อต่อfluoroquinolone ในประเทศ ไทย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
สเตรปโตคอคคัสนิวโมนิอี : การกระจายของซีโรทัยป์, ความไวต่อยาต้านจุลชีพและการกลายพันธุ์ของยีนที่ทำให้เกิดการดื้อย
Sopita Comerungsee
มหาวิทยาลัยมหิดล
2552
การศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมของเชื้อรานิวโมซีสทีสคารินิไอ การผลิตและศึกษาคุณสมบัติของรีคอมบิแนนต์แคปสิตโปรตีนของไวรัสเด็งกี่ ซีโรทัยป์ 2 ในระบบของแบคทีเรีย E.coli การเพิ่มการผลิตไมโรซิเนสจาก Aspergillus sp. NR463 โดยการทำให้เกิดการกลายพันธุ์ การพัฒนาระบบ เอสเอพี อีซีซี 6.0 สำหรับธุรกิจเคมีอาหาร การทดสอบความไวต่อยาต้านเชื้อราของเชื้อคริปโตคอคคัสนีโอฟอร์แมนและแคนดิดาสปีชีส์ที่แยกจากผู้ป่วยด้วยวิธีอีเทสและดีสดีฟฟิวชั่น การค้นหาและการยืนยันผลของการกลายพันธุ์ในยีน LDL receptor การแยกเอนไซม์ให้บริสุทธิ์และการศึกษาสมบัติทางชีวเคมีของเอนไซม์ซีรีนไฮดรอกซีเมทิลทรานส์เฟอเรสจากเชื้อพลาสโมเดียมไวแวกซ์ การจัดเรียงตัวของยีนและการเกิดดีเอ็นเอเมทิลเลชั่นบนโปรโมเตอร์ในพืชที่ผ่านกระบวนการถ่ายยีน ผลกระทบของปัจจัยแวดล้อมต่อความไวต่อยาต้านจุลชีพของเชื้อ burkholderia thailandensis การศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีน ZHX2 ในผู้ป่วยเบต้าธาลัสซีเมีย/ฮีโมโกลบินอี
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก