สืบค้นงานวิจัย
การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกร ภายใต้ความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัย ในเขตภาคเหนือ
วีระศักดิ์ สมยานะ - สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ
ชื่อเรื่อง: การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกร ภายใต้ความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัย ในเขตภาคเหนือ
ชื่อเรื่อง (EN): Mobilization of Sufficiency Economy Philosophy by Sub district Administrative Organization of Improve Livelihood of Farmers with the Cooperate of the Universities in Northern Thailand
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วีระศักดิ์ สมยานะ
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
บทคัดย่อ: การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการของ อปท. ที่ส่งผลต่อการขับเคลื่อนการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 2) เพื่อหาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการ อปท. ตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และ 3) เพื่อหาแนวทางการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงให้เกิดการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรให้สูงขึ้น อาศัยการวิจัยแบบมีส่วนร่วมกับ อปท. ในภาคเหนือ โดยการเลือกแบบเจาะจง (Speculative random sampling) ได้แก่ เชียงใหม่ ลำพูน เชียงราย พะเยา อุตรดิตถ์ และน่าน รวม 6 จังหวัดๆ ละ 5 แห่ง รวมเป็น 30 แห่ง ทั้งนี้แต่ละแห่งทำการคัดเลือกตัวอย่างเกษตรกรในพื้นที่ของตนเองแห่งละ 10 ครัวเรือน ได้เกษตรกรตัวอย่างทั้งโครงการ 300 ครัวเรือน เพื่อวัดระดับความเป็นเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรอัจฉริยะพอเพียง และวิเคราะห์ค่าประสิทธิภาพในการให้บริการสาธารณะด้านการเกษตรของ อปท. ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางเศรษฐศาสตร์ (Data Envelopment Analysis Program: DEAP) อภิปรายผลด้วยสถิติเชิงพรรณนา คือ ค่าเฉลี่ยและค่าร้อยละ จากนั้นทำการจัดเวทีคืนข้อมูลให้กับ อปท. และเกษตรกร เพื่อใช้ในการวางแผนเพื่อยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรให้ดีขึ้น ด้วยการ Focus Group และวิพากษ์ด้วยผู้ทรงคุณวุฒิจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจำนวน 9 องค์กร ผลการวิจัยพบว่า อปท. ทั้ง 30 แห่ง มีการบริหารจัดการที่ส่งผลต่อการขับเคลื่อนการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีประสิทธิภาพในระดับสูง โดยมีค่าประสิทธิภาพในการให้บริการสาธารณะด้านการเกษตร ประจำปีงบประมาณ 2564 มีค่าเฉลี่ยเท่ากับร้อยละ 88.30 และแต่ละจังหวัดมีค่าคะแนนไม่ต่ำกว่าร้อยละ 80.00 โดยมีปัจจัยที่มีผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการให้บริการสาธารณะด้านการเกษตรของ อปท. คือ (1) สัดส่วนงบประมาณด้านการเกษตรต่องบประมาณทั้งหมด (ร้อยละ) (2) พนักงานประจำ (คน) ที่ดูแลด้านการเกษตร และ (3) จำนวนศูนย์เรียนรู้ด้านการเกษตร (แห่ง) และทั้งนี้พบว่า อปท. ที่มีประสิทธิภาพในการให้บริการสูงสามารถยกระดับความเป็นเกษตรกรอัจฉริยะพอเพียง (Smart SEP Farmer) ในระดับเข้าถึงด้วย ได้แก่ (1) อบต.ห้วยทราย อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ โดย นายนิกร แจ้งแสง (2) ทต.ป่าสัก อ.เมือง จ.ลำพูน โดย นายอำนวย ผัดสัก (3) อบต.สันกลาง อ.พาน จ.เชียงราย โดย นายอนุชิต วงศ์ไฝ และ (4) อบต.หัวง้ม อ.พาน จ.เชียงราย โดย นายหนุ่ย อังก์นันท์ และเมื่อทำการจัดเวทีคืนข้อมูลให้กับ อปท. และเกษตรกร และวิพากษ์ด้วยผู้ทรงคุณวุฒิจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจำนวน 9 องค์กรแล้วพบว่า เกษตรกรสามารถการยกระดับความเป็นอยู่ได้สูงขึ้นจากไม่เข้าข่ายเป็นเข้าข่าย เข้าใจ และเข้าถึงความเป็นเกษตรกรอัจฉริยะพอเพียง และเกษตรกรทั้ง 4 แห่งที่มีระดับเข้าถึงจะเป็นศูนย์เรียนรู้ต้นแบบให้กับเกษตรกรทั้งหมด ทั้งนี้มีข้อเสนอแนะคือ อปท. ควรวางแผนการขับเคลื่อนและยกระดับประสิทธิภาพให้สูงขึ้น โดยการจัดทำโครงการเศรษฐกิจพอเพียงด้านการเกษตรที่ส่งผลต่อการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรให้สูงขึ้น มีการกำหนดงบประมาณ และบุคลากรผู้รับผิดชอบให้ชัดเจน และบูรณาการงานร่วมกับนักวิจัย โดยระบุไว้ในแผนงบประมาณปี 2565 และแผนยุทธศาสตร์ 5 ปี ของ อปท. ให้เกิดความยั่งยืนต่อไป
บทคัดย่อ (EN): The purposes of the research were to 1) study the management of the subdistrict administrative organization that affects the drive to improve farmers’ livelihoods according to Sufficiency Economy Philosophy (SEP); 2) investigate the factors affecting the SEP, and 3) enable the ways to improve farmers’ livelihoods based on SEP. The participatory research with the subdistrict administrative organizations was carried out by speculative random sampling organizations in Chiang Mai, Lamphun, Chiang Rai, Payao, Uttaradit, and Nan. The sum of subdistrict administrative organizations in 6 provinces were 30 places, 5 places of each province. Each subdistrict administrative organization selected farmers for 10 households in its area. The sample farmers of the project were 300 households. The smart SEP farmers were tested for measuring the level of Sufficiency Economy, and then analyzed the efficiency of agricultural public services of the subdistrict administrative organization using the Data Envelopment Analysis Program (DEAP). The resulted were discussed with descriptive statistics, mean, and percentage. After that, a forum was organized to return information to subdistrict administrative organizations and farmers for use in planning to improve farmers’ livelihoods by focus group and criticizing experts from 9 relevant institutes. The research results revealed that all 30 subdistrict administrative organizations had high-efficiency management that affected the drive to improve the farmers’ livelihoods based on the SEP. The efficiency values in agricultural public service for the fiscal year 2021, the average score was 88.30 per cent, and each province had a score of not less than 80.00 percent. The factors affecting the efficiency of agricultural public service of the subdistrict administrative organizations were : (1) the proportion of agricultural budget to the local budget (per cent) (2) full-time employees (persons) in charge of agriculture and (3) number of agricultural learning center (locations). In addition, it was found that the subdistrict administrative organization with high efficiency could upgrade the level of smart SEP farmers to the accessible level as well, including (1) Hui Sai Subdistrict Administrative Organization, Mae Rim District, Chiang Mai Province, by Mr. Nikorn Chaengsang (2) Pasak Subdistrict Municipality, Muang District, Lamphun Province, by Mr. Amnuay Padsak (3) San Klang Subdistrict Administrative Organization, Phan District, Chiang Rai Province, by Mr. Anuchit Wongfai and (4) Hua Ngom Subdistrict Administrative Organization, Phan District, Chiang Rai, by Mr. Nui Angknan. Then organized a forum to return information to the subdistrict administrative organizations and farmers and criticized with experts from 9 related agencies. it was found that farmers were able to raise their livelihoods higher, from not being in the category to understand, and access to being smart SEP farmers. And all 4 farmers in the subdistrict administrative organizations with accessible levels will be models of learning centers for all farmers. However, there are some suggestions that the subdistrict administrative organizations should plan to drive and upgrade to higher efficiency by establishing a Sufficiency Economy project in agriculture. That affects to increase the livelihoods of farmers by having a budget and personnel responsible, and integrating work with researchers. That is stated in the budget plan for the year 2022 and the 5-year strategic planning of the subdistrict administrative organizations to ensure sustainability.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://tnrr.nriis.go.th/#/research/1032928
เผยแพร่โดย: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ
คำสำคัญ: องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วีระศักดิ์ สมยานะ. "การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกร ภายใต้ความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัย ในเขตภาคเหนือMobilization of Sufficiency Economy Philosophy by Sub district Administrative Organization of Improve Livelihood of Farmers with the Cooperate of the Universities in Northern Thailand". สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ. 2565

วีระศักดิ์ สมยานะ. "การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกร ภายใต้ความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัย ในเขตภาคเหนือMobilization of Sufficiency Economy Philosophy by Sub district Administrative Organization of Improve Livelihood of Farmers with the Cooperate of the Universities in Northern Thailand". สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ. 2565. Print.



TARR Wordcloud:
การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกร ภายใต้ความร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัย ในเขตภาคเหนือ
วีระศักดิ์ สมยานะ
สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ
2565
การถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นในการเพิ่มมูลค่าฉี่และมูลไส้เดือนดิน ตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง การยกระดับผลิตภัณฑ์จากเชียงดาสู่มาตรฐานอาหารปลอดภัย การพัฒนาเกษตรกรเพื่อสร้างชุมชนการพึ่งพาตนเองด้านการจัดการสุขภาพปศุสัตว์เบื้องต้น การเพิ่มศักยภาพการผลิตข้าวเม่าสู่มาตรฐานความปลอดภัยเพื่อยกระดับรายได้และคุณภาพชีวิตอย่างยั่งยืน แนวทางการปรับปรุงกฎระเบียบและมาตรการทางกฎหมายเพื่อส่งเสริมการดำเนินงานของสหกรณ์การเกษตรในการขับเคลื่อนอุตสาหกรรมโคเนื้อในประเทศไทย นวัตกรรมการพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารเสริมชะลอวัยและเพิ่มมูลค่าจากสารสกัดหอมแดงศรีสะเกษ GI แบบครบวงจร เพื่อพัฒนายกระดับเศรษฐกิจให้กับเกษตรกรผู้ปลูกหอมแดงในจังหวัดศรีสะเกษ การถ่ายองค์ความรู้และนวัตกรรมการผลิตอาหารต้นทุนต่ำโดยใช้วัตถุดิบอาหารในท้องถิ่น เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันของกลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงจิ้งหรีด โครงการเสริมสร้างพลังของคนรุ่นใหม่เพื่อพัฒนาภาคเกษตรและท้องถิ่น การไร้ที่ดินทำกินของเกษตรกรในภาคใต้ตอนล่าง พ.ศ. 2530 โครงการศึกษาการพัฒนาผลิตภัณฑ์จากสัตว์น้ำมูลค่าน้อยเพื่อเพิ่มมูลค่าทรัพยากรท้องถิ่น ของชุมชนประมงพื้นบ้านจังหวัดปัตตานี
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair