สืบค้นงานวิจัย
แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์
สันธยา บุญรุ่ง - มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
ชื่อเรื่อง: แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์
ชื่อเรื่อง (EN): Utilization of Bio-control method for Casava pathogenic fungi from some areas of Pakham district, Buriram: the alternative guideline for reducing of chemical agents usagece
บทคัดย่อ: การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเชื้อราที่ก่อให้เกิดโรคในมันสำปะหลัง การทดสอบการเกิดโรคของเชื้อราที่แยกได้จากมันสำปะหลังในเขตที่พื้นหมู่บ้านโคกบ้านแดง ตำบลหูทำนบ อำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อใช้สารสกัดจากเส้นใยเห็ด P. igniarius ในการยับยั้งเชื้อราที่ก่อให้เกิดโรคในมันสำปะหลัง จากการศึกษาพบว่าสามารถแยกเชื้อราที่ก่อให้เกิดโรคในมันสำปะหลังสายพันธุ์ 81 และ สายพันธุ์ 89 ในหมู่บ้านโคกบ้านแดง ตำบลหูทำนบ อำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์ ได้ทั้งหมด 23 ไอโซเลต ซึ่งแยกจากในส่วนของใบได้ 8 ไอโซเลต และจากในส่วนของหัวมันสำปะหลังได้ 15 ไอโซเลต ซึ่งได้ผลการทดลองดังนี้ การแยกเชื้อราที่ก่อโรคมันสำปะหลังจากในส่วนของใบจาก 3 แปลงเพาะปลูกในหมู่บ้านโคกไม้แดง ตำบลหูทำนบ อำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์ สามารถแยกเชื้อราได้ทั้งหมด 8 ไอโซเลต โดยแยกจากในส่วนของใบพันธุ์ 81 ได้ 3 ไอโซเลต คือ ไอโซเลต L81.9.2, L81.9.3 และ L81.11.3 (แปลงปลูกที่ 2 ได้ 1 ไอโซเลต และแปลงปลูกที่ 3 ได้ 2 ไอโซเลต) ตามลำดับ และแยกจากในส่วนของสายพันธุ์ 89 ได้ทั้งหมด 5 ไอโซเลต คือ ไอโซเลต L89.2.1, L89.3.1, L89.4.1, L89.7.1 และ L89.9.1 (แปลงปลูกที่ 1 ได้ 5 ไอโซเลต) ตามลำดับ การแยกเชื้อราก่อโรคมันสำปะหลังจากในส่วนของหัวมันสำปะหลังจาก 3 แปลงเพาะปลูกในหมู่บ้านโคกไม้แดง ตำบลหูทำนบ อำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์ สามารถแยกเชื้อราได้ทั้งหมด 15 ไอโซเลต โดยแยกเชื้อราทั้งหมด 15 ไอโซเลต ได้จากแปลงปลูกที่ 1 เท่านั้น ได้แก่ ไอโซเลต H89.5.1, H89.6.1, H89.7.1, H89.8.1, H89.16.1, H89.18.1, H89.19.1, H89.21.1, H89.26.1, H89.27.1, H89.28.1, H89.29.1, H89.30.1, H89.31.1 และ H89.33.1 จากการตรวจสอบลักษณะทางสัณฐานวิทยาของเชื้อราก่อโรคมันสำปะหลังทั้งหมด 23 ไอโซเลต พบว่า สามารถระบุชนิดของเชื้อราจากลักษณะทางสัณฐานวิทยาได้ทั้งหมด 4 ไอโซเลต คือ ไอโซเลต L89.3.1, H89.7.1, H89.16.1 และ H89.26.1 ซึ่งพบว่าเชื้อราทั้ง 4 ไอโซเลต มีลักษณะทางสัณฐานวิทยาคล้ายกับเชื้อรา Colletotrichum gloeosporioides, Penicillium sp., Fusarium sp. และ Aspergillus sp. ตามลำดับ ส่วนไอโซเลตอื่นๆ ยังไม่สามารถระบุชนิดได้จึงจัดให้เป็นเชื้อรา Unidentify และจากการทดสอบความสามารถในการก่อโรคของเชื้อทั้ง 23 ไอโซเลตที่แยกได้จากในส่วนของใบและหัวมันสำปะหลังสายพันธุ์ 81 และ 89 จากการทดสอบเชื้อราทั้งหมด 8 ไอโซเลต คือ ไอโซเลต L89.2.1 (Unidentify), L89.3.1 (C. gloeosporioides), L89.4.1 (Unidentify), L89.7.1 (Unidentify), H89.7.1 (Penicillium sp.), H89.16.1 (Fusarium sp.), H89.26.1 (Aspergillus sp.) และ ไอโซเลต H89.28.1 (Unidentify) จากการทดสอบความสามารถในการก่อโรคของเชื้อราทั้ง 8 ไอโซเลต พบว่า เชื้อทั้ง 8 ไอโซเลตมีความสามารถในการก่อให้เกิดโรคในมันสำปะหลัง ซึ่งระยะเวลาในการเข้าทำลายและก่อให้เกิดโรคของเชื้อแต่ละชนิดจะแตกต่างกัน
บทคัดย่อ (EN): This study aimed to investigate pathogenic fungi in cassava. The disease of fungus isolated from cassava in the area of ??the village of Khok Ban Daeng Red Buriram Province To use the extract of P. igniarius fungus to inhibit pathogenic fungi in Tapioca has been found to isolate pathogenic fungi in cassava 81 and 89 in Khok Ban, Ban Khao, Tambon Nop Krab, Amphoe Pakham, Amphur Buriram, totaling 23 isolates. 8 isolates and 15 isolates of tapioca root were obtained. The isolation of pathogenic fungus from cassava leaf from 3 cultivated plots in Khok Mai Daeng, Tambon Pom Prao, Amphoe Pakham, Buri Ram All isolates of 8 isolates were isolated from 81 isolates. The isolates were isolates L81.9.2, L81.9.3 and L81.11.3. 3 transplants, 2 isolates) respectively, and 5 isolates from isolates 89 were isolates L89.2.1, L89.3.1, L89.4.1, L89.7.1 and L89.9.1. 1st plots were 5 isolates) respectively. The isolation of cassava fungus from cassava roots from 3 cultivating plots in Khok Mai Daeng, Tambon Huai Khot, Amphoe Pakham, Buriram Province. All isolates of 15 isolates were isolated by isolation of all 15 isolates from the first plots: isolation H89.5.1, H89.6.1, H89.7.1, H89.8.1, H89.16.1, H89. 18.1, H89.19.1, H89.21.1, H89.26.1, H89.27.1, H89.28.1, H89.29.1, H89.30.1, H89.31.1 and H89.33.1 From the morphological examination of all 23 cassava pathogens, it was found that all four types of morphological fungi could be identified. The isolates L89.3.1, H89.7.1, H89.7.1, H89.7.1 .16.1 and H89.26.1, which showed that all four isolates had similar morphological characteristics. Colletotrichum gloeosporioides, Penicillium sp., Fusarium sp. And Aspergillus sp., Respectively. Other isolates It was classified as Unidentify and the 23 isolates isolated from the leaves and tapioca varieties 81 and 89 from all fungal tests. 8 isolates are insects L89.2.1 (Unidentify), L89.3.1 (C. gloeosporioides), L89.4.1 (Unidentify), L89.7.1 (Unidentify), H89.7.1 (Penicillium sp.), H89.16.1. (Fusarium sp.), H89.26.1 (Aspergillus sp.) And isolate H89.28.1 (Unidentify). Based on the 8 pathogenicity tests of eight isolates That infected 8 isolates have the ability to cause disease in cassava. The duration of infection and disease of each species varies.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
คำสำคัญ: ราโรคพืช
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สันธยา บุญรุ่ง. "แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์Utilization of Bio-control method for Casava pathogenic fungi from some areas of Pakham district, Buriram: the alternative guideline for reducing of chemical agents usagece". มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 2560

สันธยา บุญรุ่ง. "แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์Utilization of Bio-control method for Casava pathogenic fungi from some areas of Pakham district, Buriram: the alternative guideline for reducing of chemical agents usagece". มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 2560. Print.



TARR Wordcloud:
แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์
สันธยา บุญรุ่ง
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
30 กันยายน 2560
การติดตามตรวจสอบสารกลุ่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในอากาศริมถนนโดยใช้ใบไม้ในเขตจังหวัดนนทบุรี โครงการย่อยที่ 1 การสำรวจ การเก็บตัวอย่าง และการระบุชนิดเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลัง ในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์ การศึกษาชนิดของเชื้อราก่อโรคจากใบยางพาราในเขตจังหวัดศรีสะเกษ การคัดเลือกแบคทีเรียปฏิปักษ์ในการควบคุมเชื้อรา Corynespora cassiicola สาเหตุโรคใบจุดก้างปลาของยางพาราโดยชีววิธี แนวทางการลดต้นทุนการผลิตมันสำปะหลังและพัฒนาเครือข่ายของเกษตรกรผู้ผลิตมันสำปะหลังจังหวัดนครราชสีมา ความรุนแรงในการก่อโรคและพันธุกรรมในระดับโมเลกุลของเชื้อรา Beauveria bassiana สายพันธุ์ท้องถิ่นที่เป็นผลมาจากอาหารเทียมและวัสดุเพาะเลี้ยงเพิ่มปริมาณสำหรับใช้ประโยชน์ในการควบคุมแมลงศัตรูพืชอย่างยั่งยืน ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชในการควบคุมโรคที่เกิดจากเชื้อรา Pythium aphanidermatum (Edson) Fitzp. ในถั่วพุ่มพันธุ์ มมส.1 ความหลากหลายทางพันธุกรรมของเชื้อรา Phytophthora spp. สาเหตุโรคของยางพารา (Hevea brasiliensis Muell.Arg.) ในพื้นที่เพาะปลูกจังหวัดสุราษฎร์ธานี การพัฒนาเพื่อใช้กากของสัตว์น้ำจำพวกมีเปลือกในการควบคุมเชื้อราก่อโรคพืชทางชีวภาพ การคัดเลือกเชื้อรา Trichoderma spp. เพื่อใช้ในการควบคุมโรคใบร่วงของยางพาราที่เกิดจากเชื้อรา Phytophthore spp. และโรครากขาวที่เกิดจากเชื้อรา Rigidoporus lignosus
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair