สืบค้นงานวิจัย
ธรรมาภิบาลกับการจัดการทรัพยากรขององค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
Maliwan Nilrat - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ธรรมาภิบาลกับการจัดการทรัพยากรขององค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
ชื่อเรื่อง (EN): Good governance of Tambon administrative organization in resource management, Tambon Bangpla, Amphoe Banglen, Nakhonpathom
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Maliwan Nilrat
บทคัดย่อ: รัฐธรรมนูญฉบับใหม่มีเจตนารมณ์ที่จะกระจายอำนาจให้แก่องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหา สิ่งแวดล้อมในท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนตำบลจึงเป็นหน่วยงานที่มีหน้าที่ในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว และความเชื่อที่ว่า หลักธรรมาภิบาลจะช่วยส่งเสริมให้ อบต. จัดการสิ่งแวดล้อมได้สอดคล้องกับความต้องการของประชาชน การศึกษาครั้งนี้ จึงเกิดขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาสิ่งแวดล้อมของตำบลบางปลา 2) ศึกษาการใช้หลักธรรมาภิบาลในการ จัดการสิ่งแวดล้อมขององค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา 3) จัดทำตัวชี้วัดหลักธรรมาภิบาลในการจัดการสิ่งแวดล้อมของ อบต. 4) หาแนวทางการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมให้มีการบริหารจัดการที่ดี การศึกษาครั้งนี้ ใช้วิธีการศึกษาทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ การศึกษาสภาพปัจจุบันของการจัดการทรัพยากรใน พื้นที่ศึกษาจะใช้การศึกษาเชิงปริมาณโดยการวิเคราะห์คุณภาพน้ำและดิน ส่วนการศึกษาเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์ เชิงลึก, การสัมภาษณ์แบบกลุ่ม, การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม และการจัดประชุมผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จะใช้ในการศึกษา ธรรมาภิบาลกับการจัดการทรัพยากรของ อบต. บางปลา และการหาแนวทางการจัดการทรัพยากรท้องถิ่น ผลการศึกษาจากการวิเคราะห์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พบว่า คุณภาพน้ำเกินมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมในหลาย จุดที่ทำการตรวจวัด ส่วนน้ำบาดาล ความเค็มมีค่าปกติของน้ำจืด คือ 0 ส่วนในพันส่วน แต่มีค่าฟลูออไรด์สูงเกิน มาตรฐาน ไม่ควรนำมาบริโภค ส่วนผลการวิเคราะห์ดิน พบว่า ดินบริเวณใกล้เคียงบ่อกุ้งมีค่าความเค็มในระดับปานกลาง ถึงเค็มมาก ซึ่งมีผลต่อการเจริญเติบโตของพืชบางชนิด จากการสร้างตัวชี้วัดธรรมาภิบาลในการจัดการสิ่งแวดล้อม และ การประเมินการบริหารงานของ อบต. ในปัจจุบันพบว่า ตัวชี้วัดที่ได้ มีสาระครอบคลุมทั้ง 6 หลัก ของธรรมาภิบาล(นิติ ธรรม, คุณธรรม, ความโปร่งใส, การมีส่วนร่วม, ความรับผิดชอบ และความคุ้มค่า) ที่ประกาศโดยสำนักนายกรัฐมนตรี (ปัจจุบันยกเลิกแล้ว ใช้พระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546 แทน) ซึ่งใน ปัจจุบันผลการปฏิบัติงานของ อบต. ยังไม่ครอบคลุมตัวชี้วัดมากนัก วัฒนธรรมไทยในเรื่องระบบอุปถัมภ์ เป็นอุปสรรคต่อ การพัฒนาไปสู่การมีธรรมาภิบาลอย่างแท้จริง โดยเฉพาะในด้านหลักนิติธรรมที่ต้องบังคับใช้กฎหมายอย่างเท่าเทียมเสมอ ภาคกัน แต่ระบบอุปถัมภ์จะนำไปสู่การใช้สิทธิพิเศษ ส่วนแนวทางในการจัดการสิ่งแวดล้อมนั้น มีการนำเสนอแนวทางใน การจัดการเป็น 4 ประเด็น คือ 1) มีการวางแผนการจัดการและจัดสรรงบประมาณในด้านสิ่งแวดล้อม โดยให้ประชาชนมี ส่วนร่วมในการเสนอความต้องการ 2) การจัดการปัญหาอย่างเป็นองค์รวม และการเสริมสร้างองค์ความรู้เกี่ยวกับ สิ่งแวดล้อม 3) ลดการใช้สารเคมีในการทำเกษตรกรรม หันมาทำเกษตรอินทรีย์ 4) การฟื้นฟูทรัพยากรดินและน้ำ โดยมี การปรับปรุงดิน พักดิน และไม่ก่อให้เกิดมลภาวะต่อแหล่งน้ำ
บทคัดย่อ (EN): and 4) natural resource restoration of soil and water with its improvement and resting periods and conserving water resources by avoiding the causes of water pollution.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=2553&obj_id=1771
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Nakhonpathom
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: รัฐธรรมนูญฉบับใหม่มีเจตนารมณ์ที่จะกระจายอำนาจให้แก่องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหา สิ่งแวดล้อมในท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนตำบลจึงเป็นหน่วยงานที่มีหน้าที่ในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว และความเชื่อที่ว่า หลักธรรมาภิบาลจะช่วยส่งเสริมให้ อบต. จัดการสิ่งแวดล้อมได้สอดคล้องกับความต้องการของประชาชน การศึกษาครั้งนี้ จึงเกิดขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาสิ่งแวดล้อมของตำบลบางปลา 2) ศึกษาการใช้หลักธรรมาภิบาลในการ จัดการสิ่งแวดล้อมขององค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา 3) จัดทำตัวชี้วัดหลักธรรมาภิบาลในการจัดการสิ่งแวดล้อมของ อบต. 4) หาแนวทางการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมให้มีการบริหารจัดการที่ดี การศึกษาครั้งนี้ ใช้วิธีการศึกษาทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ การศึกษาสภาพปัจจุบันของการจัดการทรัพยากรใน พื้นที่ศึกษาจะใช้การศึกษาเชิงปริมาณโดยการวิเคราะห์คุณภาพน้ำและดิน ส่วนการศึกษาเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์ เชิงลึก, การสัมภาษณ์แบบกลุ่ม, การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม และการจัดประชุมผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จะใช้ในการศึกษา ธรรมาภิบาลกับการจัดการทรัพยากรของ อบต. บางปลา และการหาแนวทางการจัดการทรัพยากรท้องถิ่น ผลการศึกษาจากการวิเคราะห์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พบว่า คุณภาพน้ำเกินมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมในหลาย จุดที่ทำการตรวจวัด ส่วนน้ำบาดาล ความเค็มมีค่าปกติของน้ำจืด คือ 0 ส่วนในพันส่วน แต่มีค่าฟลูออไรด์สูงเกิน มาตรฐาน ไม่ควรนำมาบริโภค ส่วนผลการวิเคราะห์ดิน พบว่า ดินบริเวณใกล้เคียงบ่อกุ้งมีค่าความเค็มในระดับปานกลาง ถึงเค็มมาก ซึ่งมีผลต่อการเจริญเติบโตของพืชบางชนิด จากการสร้างตัวชี้วัดธรรมาภิบาลในการจัดการสิ่งแวดล้อม และ การประเมินการบริหารงานของ อบต. ในปัจจุบันพบว่า ตัวชี้วัดที่ได้ มีสาระครอบคลุมทั้ง 6 หลัก ของธรรมาภิบาล(นิติ ธรรม, คุณธรรม, ความโปร่งใส, การมีส่วนร่วม, ความรับผิดชอบ และความคุ้มค่า) ที่ประกาศโดยสำนักนายกรัฐมนตรี (ปัจจุบันยกเลิกแล้ว ใช้พระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546 แทน) ซึ่งใน ปัจจุบันผลการปฏิบัติงานของ อบต. ยังไม่ครอบคลุมตัวชี้วัดมากนัก วัฒนธรรมไทยในเรื่องระบบอุปถัมภ์ เป็นอุปสรรคต่อ การพัฒนาไปสู่การมีธรรมาภิบาลอย่างแท้จริง โดยเฉพาะในด้านหลักนิติธรรมที่ต้องบังคับใช้กฎหมายอย่างเท่าเทียมเสมอ ภาคกัน แต่ระบบอุปถัมภ์จะนำไปสู่การใช้สิทธิพิเศษ ส่วนแนวทางในการจัดการสิ่งแวดล้อมนั้น มีการนำเสนอแนวทางใน การจัดการเป็น 4 ประเด็น คือ 1) มีการวางแผนการจัดการและจัดสรรงบประมาณในด้านสิ่งแวดล้อม โดยให้ประชาชนมี ส่วนร่วมในการเสนอความต้องการ 2) การจัดการปัญหาอย่างเป็นองค์รวม และการเสริมสร้างองค์ความรู้เกี่ยวกับ สิ่งแวดล้อม 3) ลดการใช้สารเคมีในการทำเกษตรกรรม หันมาทำเกษตรอินทรีย์ 4) การฟื้นฟูทรัพยากรดินและน้ำ โดยมี การปรับปรุงดิน พักดิน และไม่ก่อให้เกิดมลภาวะต่อแหล่งน้ำ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ธรรมาภิบาลกับการจัดการทรัพยากรขององค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
Maliwan Nilrat
มหาวิทยาลัยมหิดล
2548
บทบาทขององค์การบริหารส่วนตำบลต่อการพัฒนาการเกษตรในจังหวัดพะเยา ความพึงพอใจของสมาชิกกลุ่มยุวเกษตรกรประจำตำบลที่มีต่อการบริหารจัดการชุมชนท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดลำพูน กระบวนการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วมในการผลิตและใช้ปุ๋ยอินทรีย์ : กรณีศึกษาครัวเรือนเกษตรกรตำบลบางระกำ อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ผลการบริหารจัดการส่งเสริมอาชีพผู้ผลิตเห็ดตับเต่าขององค์การบริหารส่วนตำบลสามเรือน อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา การศึกษาต้นทุนและผลตอบแทนการปลูกข้าวของเกษตรกรในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลท่าสาย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย พฤติกรรมบริหารจัดการการตลาดของผู้ประกอบการธุรกิจหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ ในอำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ ความสำเร็จของผู้ประกอบการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ประเภทอาหารในจังหวัดนครปฐม บทบาทขององค์การบริหารส่วนตำบลในการจัดการทรัพยากรป่าไม้ : กรณีศึกษา พื้นที่ป่าอนุรักษ์เขตอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง การมีส่วนร่วมของสมาชิกสหกรณ์ไวน์อุโมงค์ ลำพูน จำกัด ในโครงการหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ ตำบลอุโมงค์ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน การผลิตลูกชิ้นปลาจากเนื้อปลาสองชนิด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก