สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของน้ำกากส่า
ศิระประภา ชัยเนตร - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของน้ำกากส่า
ชื่อเรื่อง (EN): The Study of Gas Emission from Spent Wash Liquor
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ศิระประภา ชัยเนตร
บทคัดย่อ: การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของน้ำกากส่าทำการทดลองแบบ Pilot Scale ในถังขนาด 10 ลิตร โดยแบ่งการทดลองเป็น 5 ชุดการทดลอง โดยชุดการทดลองท ี 1ใช้วัตถุดิบในการหมักคือ น้ำกาก ส่าต่อน้ำเปล่าในอัตราส่วน 4 ต่อ 1 โดยปริมาตร ส่วนชุดการทดลองท ี 2 และ 3 ใช้วัตถุดิบในการหมัก คือ น้ำกากส่าต่อมูลสุกรต่อนน้ำเปล่าในอัตราส่วน 2 ต่อ 2 ต่อ 1 และ อัตราส่วน 3 ต่อ 1 ต่อ 1โดย ปริมาตร ส่วนชุดการทดลองที่ 4 และ 5 ใช้วัตถุดิบในการหมักคือ น้ำกากส่าต่อมูลไก่ต่อน้ำเปล่าใน อัตราส่วน 2 ต่อ 2 ต่อ 1 และ อัตราส่วน 3 ต่อ 1 ต่อ 1โดยปริมาตรโดยทำการทดลองในระยะเวลา 2 เดือน ผลการศึกษาของชุดการทดลองที 1- 5 พบว่ามีประสิทธิภาพในการลดปริมาณของแข็ง ทั้งหมดเท่ากับ 6.89, 8.12, 9.79, 17.31 และ 15.20 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลดซีโอดี เท่ากับ 10.63, 12.91, 14.99, 19.41 และ16.96 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลดบีโอดี เท่ากับ 12.39, 16.76, 18.90, 23.67 และ 20.75 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลด ไนโตรเจนทั้งหมดเท่ากับ 10.88, 13.78, 15.24, 24.22 และ 19.33 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ส่วนปริมาณ การเกิดก๊าซรวมเท่ากับ 0.34, 0.48, 0.52, 0.74 และ 0.72 ลิตร ตามลำดับ คณะผู้วิจัยสามารถสรุปได้ว่าชุดการทดลองท ี 4 มีประสิทธิภาพในการกำจัดของเสียท ีเกิดขึ้น ได้ดีกว่าชุดการทดลองอื่นและในส่วนการหาปริมาณก๊าซเฉล ียท ีเกิดขึ้นในแต่ละชุดการทดลองจะ พบว่ามีค่าที ไม่แตกต่างกันโดยอยู่ในช่วงระหว่าง 0.034 - 0.072 ลิตรต่ออาทิตย์
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: การใช้ประโยชน์วจ ภ 374 ก 2554
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
รายละเอียด: การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของน้ำกากส่าทำการทดลองแบบ Pilot Scale ในถังขนาด 10 ลิตร โดยแบ่งการทดลองเป็น 5 ชุดการทดลอง โดยชุดการทดลองท ี 1ใช้วัตถุดิบในการหมักคือ น้ำกาก ส่าต่อน้ำเปล่าในอัตราส่วน 4 ต่อ 1 โดยปริมาตร ส่วนชุดการทดลองท ี 2 และ 3 ใช้วัตถุดิบในการหมัก คือ น้ำกากส่าต่อมูลสุกรต่อนน้ำเปล่าในอัตราส่วน 2 ต่อ 2 ต่อ 1 และ อัตราส่วน 3 ต่อ 1 ต่อ 1โดย ปริมาตร ส่วนชุดการทดลองที่ 4 และ 5 ใช้วัตถุดิบในการหมักคือ น้ำกากส่าต่อมูลไก่ต่อน้ำเปล่าใน อัตราส่วน 2 ต่อ 2 ต่อ 1 และ อัตราส่วน 3 ต่อ 1 ต่อ 1โดยปริมาตรโดยทำการทดลองในระยะเวลา 2 เดือน ผลการศึกษาของชุดการทดลองที 1- 5 พบว่ามีประสิทธิภาพในการลดปริมาณของแข็ง ทั้งหมดเท่ากับ 6.89, 8.12, 9.79, 17.31 และ 15.20 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลดซีโอดี เท่ากับ 10.63, 12.91, 14.99, 19.41 และ16.96 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลดบีโอดี เท่ากับ 12.39, 16.76, 18.90, 23.67 และ 20.75 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ประสิทธิภาพในการลด ไนโตรเจนทั้งหมดเท่ากับ 10.88, 13.78, 15.24, 24.22 และ 19.33 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ส่วนปริมาณ การเกิดก๊าซรวมเท่ากับ 0.34, 0.48, 0.52, 0.74 และ 0.72 ลิตร ตามลำดับ คณะผู้วิจัยสามารถสรุปได้ว่าชุดการทดลองท ี 4 มีประสิทธิภาพในการกำจัดของเสียท ีเกิดขึ้น ได้ดีกว่าชุดการทดลองอื่นและในส่วนการหาปริมาณก๊าซเฉล ียท ีเกิดขึ้นในแต่ละชุดการทดลองจะ พบว่ามีค่าที ไม่แตกต่างกันโดยอยู่ในช่วงระหว่าง 0.034 - 0.072 ลิตรต่ออาทิตย์
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของน้ำกากส่า
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
2554
ผลของตัวกลางต่างชนิดต่อระบบการเกิดก๊าซชีวภาพระดับครัวเรือน การศึกษาปริมาณการเกิดก๊าซของมูลไก่จากฟาร์มเลี้ยงไก่ ตู้อบแห้งชาเขียวระบบผสมผสานท่อความร้อนฮีตไปป์ร่วมกับก๊าซชีวมวล ศักยภาพการหมักร่วมระหว่างวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรกับสาหร่ายและการปรับปรุงคุณภาพก๊าซชีวภาพด้วยสาหร่าย การบำบัดน้ำเสียที่ผ่านการบำบัดโดยระบบก๊าซชีวภาพจากฟาร์มสุกรโดยใช้ไส้เดือนดินร่วมกับบึงประดิษฐ์ การเพิ่มการผลิตก๊าซชีวภาพจากกระบวนการหมักแบบไร้อากาศของขยะทางการเกษตรด้วยกลุ่มประชากรจุลินทรีย์ที่ย่อยสลายลิกโนเซลลูโล การลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซต์ด้วยจุลสาหร่ายในระบบผลิตก๊าซชีวภาพ การศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการเกิดเจลกุ้งขาวด้วยความร้อน ยุทธวิธีในการจัดการโรคเหี่ยวที่เกิดจากแบคทีเรียของขิง การลดการเกิดไส้สีน้ำตาลในสับปะรดก่อนและหลังการเก็บเกี่ยว
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก