สืบค้นงานวิจัย
2557A17002052 ประสิทธิภาพการกำจัดโลหะหนักในน้ำโดยใช้เศษเหลือทิ้งของสับปะรดเป็นตัวดูดซับ ในรูปแบบการบรรจุที่แตกต่าง
- มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล
การอ้างอิง
TARR Wordcloud:
2557A17002052 ประสิทธิภาพการกำจัดโลหะหนักในน้ำโดยใช้เศษเหลือทิ้งของสับปะรดเป็นตัวดูดซับ ในรูปแบบการบรรจุที่แตกต่าง
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
2557
ผลของความเข้มข้นของกรดฟอสฟอริกและอุณหภูมิที่มีต่อการสังเคราะห์ตัวดูดซับจากเปลือกของผลยางพาราเพื่อการดูดซับเอทานอล-น้ำ
การเตรียม การวิเคราะห์ และการประยุกต์ใช้ถ่านกัมมันต์จากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรจากภาคตะวันออกของประเทศไทย เพื่อเป็นตัวดูดซับโลหะหนักจากสารละลายน้ำ
การใช้เศษเหลือและผลพลอยได้จากสับปะรดเป็นอาหารสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง
การบรรจุและขนส่งปลากัดในการส่งออก
การบรรจุและขนส่งปลาน้ำผึ้งเพื่อการส่งออก
การสร้างเครื่องวัดความเปรี้ยวของสับปะรด
การพัฒนาวิธีการผลิตหน่อพันธุ์สับปะรดผลสดเพื่อการส่งออก
การใช้ประโยชน์จากเศษเหลือของสับปะรดเป็นอาหารสัตว์
การเพิ่มมูลค่าให้กับชานอ้อยและสนิมเหล็กโดยการนำมาผลิตเป็นตัวดูดซับคาร์บอนที่มีสมบัติแม่เหล็ก เพื่อใช้ในการกำจัดสารพิษในบ่อบำบัดน้ำทิ้งจากภาคอุตสาหกรรมและแหล่งน้ำธรรมชาติ
ความถี่ อัตราและช่วงระยะเวลาการให้น้ำสำหรับอ้อยในเขตชลประทานภาคกลาง
แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
Tweet |
|