สืบค้นงานวิจัย
การเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพรในท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์
เอกสิทธิ์ สมคุณา - มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
ชื่อเรื่อง: การเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพรในท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์
ชื่อเรื่อง (EN): Increasing Production of Native Chickens by Local Herbs in Buriram
บทคัดย่อ: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็ก ตำบลถลุงเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ 2) ถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านการใช้สมุนไพรในการเลี้ยง ไก่พื้นเมืองแก่เกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็ก ตำบลถลุงเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ 3) ศึกษาถึงผลการใช้ประโยชน์ของสมุนไพรที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อการเพิ่มผลผลิตของไก่พื้นเมือง และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของเกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็กตำบลถลุงเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ ที่มีต่อการใช้ประโยชน์ของสมุนไพรที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อการเพิ่มผลผลิตของไก่พื้นเมือง กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาเป็นเกษตรกร ชุมชนบ้านถลุงเหล็ก หมู่ 1 และหมู่ 9 จำนวน 16 ราย ที่เข้ารับการอบรมถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านการใช้สมุนไพรในการเลี้ยงไก่พื้นเมือง ให้ทำการทดลองเลี้ยงไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพร 3 ชนิด ได้แก่ กวาวเครือขาว ขมิ้นชัน และฟ้าทะลายโจร ในรูปเชิงเดี่ยว และเชิงตำรับที่ระดับต่างๆ ต่อสมรรถภาพการเจริญเติบโตและคุณภาพซากในไก่พื้นเมืองลูกผสม อายุ 21 วัน จำนวน 320 ตัว น้ำหนักเฉลี่ย 245?51.23 กรัม ให้ได้รับสูตรอาหารทดลองจำนวน 8 ทรีทเมนต์ ทรีทเมนต์ละ 2 หน่วยทดลองๆ ละ 10 ตัว อาหารทดลองประกอบด้วยสูตรอาหารกลุ่มไม่เสริมสมุนไพรเป็นกลุ่มควบคุม (T1), กลุ่มที่เสริมกวาวเครือขาวร้อยละ 1 (T2), ขมิ้นชันร้อยละ 0.1 (T3), ฟ้าทะลายโจรร้อยละ 0.2 (T4), กวาวเครือร้อยละ 1 และขมิ้นชันร้อยละ 0.1 (T5), กวาวเครือขาวร้อยละ 1 และฟ้าทะลายโจรร้อยละ 0.2 (T6), ขมิ้นชันร้อยละ 0.1 และฟ้าทะลายโจรร้อยละ 0.2 (T7) และกวาวเครือขาวร้อยละ 1, ขมิ้นชันร้อยละ 0.1 และฟ้าทะลายโจรร้อยละ 0.2 (T8) ทำการศึกษาเป็นระยะเวลา 12 สัปดาห์ โดยเริ่มการเก็บข้อมูลตั้งแต่อายุ 3–12 สัปดาห์ เก็บข้อมูลอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยต่อวัน อัตราการเปลี่ยนอาหาร และเปอร์เซ็นต์ซาก โดยใช้แผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely randomized design, CRD) วิเคราะห์ค่าความแปรปรวน (Analysis of variance, ANOVA) และเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธี Duncan’s new multiple range test (DMRT) ในการศึกษาบริบทการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็กใช้การสำรวจและสัมภาษณ์เชิงลึกกับเกษตรที่เลี้ยงไก่พื้นเมือง การศึกษาความพึงพอใจของเกษตรกรที่มีต่อการใช้ประโยชน์ของสมุนไพรที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อการเพิ่มผลผลิตของไก่พื้นเมืองใช้แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ผลการวิจัยพบว่า สภาพการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกรในชุมชุนบ้านหนองเหล็ก เป็นการเลี้ยงแบบปล่อยหลังบ้าน ไก่พื้นเมืองที่เลี้ยงใช้เป็นแหล่งอาหารในครัวเรือนเป็นหลัก และขายเป็นรายได้เสริม มีเพียงรายเดียวที่เลี้ยงไก่พื้นเมืองเป็นอาชีพ ในสภาพการเลี้ยงที่มีโรงเรือนแบบกึ่งขังกึ่งปล่อย จากการถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านการใช้สมุนไพรในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองแก่เกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็กพบว่าเกษตรกรมีความรู้ ความเข้าใจในระดับมากที่สุดสามารถนำความรู้ที่ได้ไปใช้ประโยชน์ในการเลี้ยงไก่พื้นเมือง ระดับมากที่สุด และมีความพึงพอใจต่อการอบรมในระดับมากที่สุด ผลการศึกษาการใช้สมุนไพรเพื่อการเพิ่มผลผลิตของไก่พื้นเมือง อัตราการเจริญเติบโตของไก่พื้นเมืองลูกผสมกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมด้วยกวาวเครือขาวที่ร้อยละ 1.0 มีค่าสูงที่สุด คือ 17.55 กรัมต่อตัวต่อวัน แตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมกวาวเครือขาวร่วมกับฟ้าทะลายโจรที่ระดับร้อยละ 0.2 มีค่าต่ำที่สุด คือ 12.64 กรัมต่อตัวต่อวัน ปริมาณการกินอาหารได้ของไก่ที่ได้รับอาหารกลุ่มเสริมด้วยกวาวเครือขาวร้อยละ 1.0 มีค่าสูงสุด คือ 3.35 กรัมต่อตัวต่อวันรองลงมาคือกลุ่มควบคุม มีค่า 3.09 กรัมต่อตัวต่อวัน และกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมกวาวเครือขาวร่วมกับฟ้าทะลายโจรที่ระดับร้อยละ 0.2 มีค่าต่ำที่สุด คือ 2.74 กรัมต่อตัวต่อวัน อัตราการเปลี่ยนอาหารของไก่ที่ได้รับอาหารเสริมด้วยกวาวเครือขาวร้อยละ 1.0 และกลุ่มที่ได้รับอาหารที่เสริมด้วยขมิ้นชันร้อยละ 0.1 และฟ้าทะลายโจรที่ร้อยละ 0.2 มีค่าต่ำสุด คือ 2.39 ส่วนกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมด้วยกวาวเครือขาวร้อยละ 1.0 และขมิ้นชันที่ร้อยละ 0.1 มีอัตราการแลกเนื้อสูงที่สุด คือ 2.90 ส่วนเปอร์เซ็นต์ซากของไก่พื้นเมืองที่ได้รับอาหารเสริมด้วยขมิ้นชันร้อยละ 0.1 และฟ้าทะลายโจรร้อยละ 0.2 มีค่าสูงสุด คือ 85.77 รองลงมา คือกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมด้วยสมุนไพรทั้งสามชนิด มีค่าเท่ากับ 82.94 โดยไม่แตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมด้วยกวาวเครือขาวร้อยละ 1.0 มีค่าเท่ากับ 82.90 และกลุ่มที่ได้รับอาหารเสริมด้วยกวาวเครือขาวร้อยละ 1.0 ร่วมกับขมิ้นชันที่ร้อยละ 0.1 มีค่าเท่ากับ 84.94 และจากการศึกษาความพึงพอใจของเกษตรกรชุมชนบ้านถลุงเหล็กที่มีต่อการใช้ประโยชน์ของสมุนไพรที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อการเพิ่มผลผลิตของไก่พื้นเมือง พบว่าเกษตรกรมีความพึงพอใจต่อการใช้ประโยชน์ของสมุนไพรในการเพิ่มผลิตของไก่พื้นเมืองที่ระดับมากที่สุด
บทคัดย่อ (EN): The objective of this study was to: 1) study the context of raising native chicken of Ban Talunglek, Tambon Talunglek, Amphur Muang, Buriram Province. 2) Transfer the knowledge of using herbs in raising native chicken for the farmers of of Ban Talunglek, Tambon Talunglek, Amphur Muang, Buriram Province. 3) study the effect of local herbs in Buriram Porvince for increasing productive performances of native chicken. And 4) study the satisfactions of farmers in Ban Talunglek, Tambon Talunglek, Amphur Muang, Buriram Province on utilization of herbs for increasing productive performances of native chickens. The target group was 16 farmers in Ban Talunglek Moo 1 and 9 that participated in training workshop on transfer of using herbs for increasing productive performances of native chickens. The study of effect of using local herbs in Buriram Porvince for increasing productive performances of native chickens was done by farmers. Three herbs used in this study were white kwao kreu (Pueraria mirifica), turmeric (Curcuma longa Linn), and kariyat (Andrographis paniculata (Burm. F.). Nees) in single form and combination from used. Twenty-one days old of 320 crossbred native chickens and average weight was 245?51.23 grams were used in this study. The chickens were 8 received treatment diet with 2 replications and each replication was consisted of 10 birds. The experimental diet were control diet (T1) without supplementation, T2 was diet which supplemented with white kwao krue 1%, T3 was diet which supplemented with turmeric 0.1%, T4 was diet which supplemented with kariyat 0.2%, T5 was diet which supplemented with white kwao krue 1% and turmeric 0.1%, T6 was diet which supplemented with white kwao krue 1% and kariyat 0.2%, T7 was diet which supplemented with turmeric 0.1% and kariyat 0.2%. T7 was diet which supplemented with white kwao krue 1% and turmeric 0.1%, and kariyat 0.2%. The experiment was conducted for 12 weeks. Data of average daily gain (ADG), Feed conversion ratio (FCR), and carcass percentage were collected for data analysis by using ANOVA and compared the average by Duncan’s New Multiple Range test (DMRT). The study of the context of raising native chicken in Ban Talunglek was survey and using in-depth interview. The study of farmer’s satisfactions on using herbs for raising native chicken by using rating 5-scale questionnaire. The results had shown that farmers raised the native chicken in backyard, using feed source in household and selling the native chickens as extra income. There was only one farmers raised the native chicken as main income. From the transfer knowledge of using local herbs for increasing productive performances of native chickens, it was found that the farmers had knowledge and understanding as the highest level. The results of effects of using three herbs for increasing productive performance of native chicken have shown that average daily gain of chicken received 1.0% white kwao krue was highest as 17.55 gram per day, it was different from the chicken received 1.0% white kwao krue combined with 0.2% kariyat had lowest as 12.64 gram per day. Feed consumption of chicken received white kwao krue also showed highest as 3.35 gram per day and control group was 3.09 gram per day. The chicken received 1.0% white kwao krue combined with 0.2% kariyat was lowest (2.74 gram per day). Feed conversion ratio of chickens received 1.0% white kwao krue and the chicken received 0.1% turmeric and 0.2% kariyat was lowest as 2.39 while the chickens received 1.0% white kwao krue combined with 0.1% turmeric was highest as 2.90. Carcass percentage of chickens received 0.1% turmeric combined with 0.2% kariyat was highest as 85.77 while the carcass percentage of chickens received mixed all three herbs was 82.94 by there was no significantly different from the chickens received 1.0% white kwao krue (82.90) and the chickens received 1.0% white kwao krue combined with 0.1 termeric (84.94). The result from the study of satisfaction of farmers on using local herbs for increasing productive performance of native chickens has shown at highest level.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
คำสำคัญ: กวาวเครือขาว
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

เอกสิทธิ์ สมคุณา. "การเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพรในท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์Increasing Production of Native Chickens by Local Herbs in Buriram". มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 2559

เอกสิทธิ์ สมคุณา. "การเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพรในท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์Increasing Production of Native Chickens by Local Herbs in Buriram". มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 2559. Print.



TARR Wordcloud:
การเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของไก่พื้นเมืองด้วยสมุนไพรในท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์
เอกสิทธิ์ สมคุณา
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
30 กันยายน 2559
การปรับวิธีการเลี้ยงของเกษตรกรเพื่อยกระดับการผลิตไก่พื้นเมือง ผลการเสริมกวาวเครือขาว ขมิ้นชัน และฟ้าทะลายโจรในอาหารต่อสมรรถนะการผลิตของไก่กระทง การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เพื่อส่งเสริมการเพิ่มมูลค่าผลผลิตจากพืชสมุนไพรท้องถิ่น ในพื้นที่สะลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ การศึกษาการผสมพันธุ์ไก่พื้นเมืองและใช้ตู้ฟักไข่เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตไก่พื้นเมือง การผลิตไก่พื้นเมืองคุณภาพสูง เพื่อเพิ่มมูลค่าทางการตลาด การพัฒนาการผลิตไก่พื้นเมืองลูกผสมด้วยสมุนไพรในท้องถิ่น เพื่อเป็นอาชีพวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดบุรีรัมย์ การศึกษาการใช้สมุนไพรท้องถิ่นร่วมกับความเหมาะสม ของวัสดุรองพื้นต่อการสร้างมูลค่าเพิ่มด้านการผลิตเป็ดแบบพึ่งพาตนเอง การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการใช้สมุนไพรไทย ในพื้นที่สะลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ หญ้าหวาน สมุนไพรที่มีรสหวาน แต่เปี่ยมไปด้วยคุณค่า การใช้พืชสมุนไพรไทยในการเพิ่มสมรรถภาพการเจริญเติบโตและควบคุมโรคบิดในไก่เนื้อ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair