สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาซีโรไทป์และยีนที่ควบคุมการก่อโรคของวิบริโอพาราฮีโมลัยติกัสในพาหะในโรงงานอาหารทะเลแช่แข็ง
Thanuncha Athajariya - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การศึกษาซีโรไทป์และยีนที่ควบคุมการก่อโรคของวิบริโอพาราฮีโมลัยติกัสในพาหะในโรงงานอาหารทะเลแช่แข็ง
ชื่อเรื่อง (EN): The study of serotypes and virulence genes of vibrio parahaemolyticus in healthy carriers at frozen seafood plants
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Thanuncha Athajariya
บทคัดย่อ: และ type V อีกร้อยละ 18 ของตัวอย่างตรวจพบทั้ง 2 ไทป์ ซีโรไทป์ของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ที่ตรวจพบทั้งหมดมี 64 ซีโรไทป์โดยพบ O1:KUT มากที่สุด ร้อยละ 11.9 รองลงมาคือ O5:KUT ร้อยละ 11.5, O10:KUT ร้อยละ 8.0 และ O11:KUT ร้อยละ 7.1 การศึกษาปัจจัยก่อ โรคโดยการตรวจฮีโมลัยซิน (TDH) และเอมไซม์ยูริเอส (TRH) พบว่ามีเพียงร้อยละ 1.7 จาก 999 ไอโซเลตที่พบ ปัจจัยการก่อโรคทั้ง 2 ชนิด, ร้อยละ 32.8 พบให้ผลบวกต่อ TDH (KP+) และร้อยละ 8 ผลิตเอนไซม์ยูริเอส (TRH+) การตรวจยีนที่ควบคุมการก่อโรค (tdh, trh) ด้วยวิธี multiplex PCR โดยเลือกจากผลของปฏิกิริยาทางชีวเคมีและซี โรไทป์ที่แตกต่างกัน 269 จาก 999 ไอโซเลต พบว่ามีเพียงร้อยละ 4.8 เท่านั้นที่มียีนควบคุมการเกิดโรคทั้ง 2 ชนิด (tdh+, trh+) ร้อยละ 25.3 มีเพียง tdh+อย่างเดียว และ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ร้อยละ 65.1 ไม่พบยีน (tdh-, trh-) ทุกไอโซเลตที่มี trh+ สามารถผลิตเอนไซม์ยูริเอสได้ การศึกษาความไวของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ต่อยาต้าน จุลชีพ 8 ชนิด พบว่ามากกว่าร้อยละ 96 ของเชื้อมีความไวต่อยาต้านจุลชีพ 6 ชนิดคือ norfloxacin, nalidixic acid, nitrofurantoin, tetracycline, cotrimoxazole and gentamicin และร้อยละ 27.9 ดื้อต่อยา ampicillin ร้อยละ 17.8 ดื้อ ต่อยา colistin การดื้อต่อยามากกว่า 1 ชนิดพบได้ร้อยละ 7.8 จากทั้งหมด 269 ไอโซเลต ร้อยละ 5.9 ดื้อต่อยา ampicillin และ colistin จากการติดตามพาหะของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส พบว่ามีเพียง 5 คนจากโรงงานอาหาร ทะเลแปรรูปแช่แข็งที่ตรวจพบเชื้อนี้ได้ซํ้า 2-3 ครั้งในคนเดียวกันตลอดระยะเวลาในการติดตาม โดยไม่มีอาการ และอาการแสดงของอุจจาระร่วง อย่างไรก็ตามทุกไอโซเลตของพาหะทั้ง 5 คนนี้ มีซีโรไทย์และสายพันธุ์ที่ต่าง กัน ในจำ นวนพาหะทั้ง 5 คนนี้มีเพียง 2 คนเท่านั้น ที่มีปัจจัยและยีนที่ก่อโรคคือ มี TDH+และ tdh+gene และ TRH+และ trh+gene การศึกษานี้ทำ ให้ได้ข้อมูลที่สำ คัญและลักษณะของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ที่ตรวจพบใน คนที่เป็นพาหะในโรงงานอาหารทะเล ซึ่งจะนำ ไปสู่การศึกษาต่อไปถึงบทบาทของพาหะ ในด้านการแพร่กระจาย เชื้อ การก่อโรค และการแสดงออกของยีนที่ก่อโรค
บทคัดย่อ (EN): І
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=2073&obj_id=5160
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Virulence
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: และ type V อีกร้อยละ 18 ของตัวอย่างตรวจพบทั้ง 2 ไทป์ ซีโรไทป์ของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ที่ตรวจพบทั้งหมดมี 64 ซีโรไทป์โดยพบ O1:KUT มากที่สุด ร้อยละ 11.9 รองลงมาคือ O5:KUT ร้อยละ 11.5, O10:KUT ร้อยละ 8.0 และ O11:KUT ร้อยละ 7.1 การศึกษาปัจจัยก่อ โรคโดยการตรวจฮีโมลัยซิน (TDH) และเอมไซม์ยูริเอส (TRH) พบว่ามีเพียงร้อยละ 1.7 จาก 999 ไอโซเลตที่พบ ปัจจัยการก่อโรคทั้ง 2 ชนิด, ร้อยละ 32.8 พบให้ผลบวกต่อ TDH (KP+) และร้อยละ 8 ผลิตเอนไซม์ยูริเอส (TRH+) การตรวจยีนที่ควบคุมการก่อโรค (tdh, trh) ด้วยวิธี multiplex PCR โดยเลือกจากผลของปฏิกิริยาทางชีวเคมีและซี โรไทป์ที่แตกต่างกัน 269 จาก 999 ไอโซเลต พบว่ามีเพียงร้อยละ 4.8 เท่านั้นที่มียีนควบคุมการเกิดโรคทั้ง 2 ชนิด (tdh+, trh+) ร้อยละ 25.3 มีเพียง tdh+อย่างเดียว และ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ร้อยละ 65.1 ไม่พบยีน (tdh-, trh-) ทุกไอโซเลตที่มี trh+ สามารถผลิตเอนไซม์ยูริเอสได้ การศึกษาความไวของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ต่อยาต้าน จุลชีพ 8 ชนิด พบว่ามากกว่าร้อยละ 96 ของเชื้อมีความไวต่อยาต้านจุลชีพ 6 ชนิดคือ norfloxacin, nalidixic acid, nitrofurantoin, tetracycline, cotrimoxazole and gentamicin และร้อยละ 27.9 ดื้อต่อยา ampicillin ร้อยละ 17.8 ดื้อ ต่อยา colistin การดื้อต่อยามากกว่า 1 ชนิดพบได้ร้อยละ 7.8 จากทั้งหมด 269 ไอโซเลต ร้อยละ 5.9 ดื้อต่อยา ampicillin และ colistin จากการติดตามพาหะของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส พบว่ามีเพียง 5 คนจากโรงงานอาหาร ทะเลแปรรูปแช่แข็งที่ตรวจพบเชื้อนี้ได้ซํ้า 2-3 ครั้งในคนเดียวกันตลอดระยะเวลาในการติดตาม โดยไม่มีอาการ และอาการแสดงของอุจจาระร่วง อย่างไรก็ตามทุกไอโซเลตของพาหะทั้ง 5 คนนี้ มีซีโรไทย์และสายพันธุ์ที่ต่าง กัน ในจำ นวนพาหะทั้ง 5 คนนี้มีเพียง 2 คนเท่านั้น ที่มีปัจจัยและยีนที่ก่อโรคคือ มี TDH+และ tdh+gene และ TRH+และ trh+gene การศึกษานี้ทำ ให้ได้ข้อมูลที่สำ คัญและลักษณะของ วิบริโอ พาราฮีโมลัยติกัส ที่ตรวจพบใน คนที่เป็นพาหะในโรงงานอาหารทะเล ซึ่งจะนำ ไปสู่การศึกษาต่อไปถึงบทบาทของพาหะ ในด้านการแพร่กระจาย เชื้อ การก่อโรค และการแสดงออกของยีนที่ก่อโรค
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาซีโรไทป์และยีนที่ควบคุมการก่อโรคของวิบริโอพาราฮีโมลัยติกัสในพาหะในโรงงานอาหารทะเลแช่แข็ง
Thanuncha Athajariya
มหาวิทยาลัยมหิดล
2547
แบบแผนการดื้อยาและการกระจายของยีนที่ควบคุมการก่อโรคของเชื้อ Arcanobacterium pyogenes จากมดลูกอักเส ผลของการแช่แข็งต่อการแสดงออกของยีนในเอมบริโอของหนูเม้าส์เซลล์วิทยาของโอโอไซต์กระบือปลักและผลต่อการพัฒนาของเอมบริโอ การตรวจหาและการจำแนกเชื้อเลปโตสไปร่าชนิดก่อโรคและไม่ก่อโรคโดยวิธีการปฏิกริยาลูกโซ่ ระบบการวิเคราะห์อันตรายและจุดวิกฤติที่ต้องควบคุมบนเว็บ : กรณีศึกษาโรงงานผลิตภัณฑ์อาหารทะเล บทบาทของยีนที่ให้ผลผลิตเอ็นไซม์ซิเตรท ซินเทสต่อความรุนแรงของการก่อโรคในเชื้อแบคทีเรีย การใช้สารสกัดเมล็ดส้มเขียวหวานในการควบคุมลูกน้ำยุงพาหะนำโรค ประสิทธิผลของฟังไจที่ก่อให้เกิดโรคในแมลงและความสามารถในการก่อโรคในแมลงผลไม้และไรแมงมุมสองจุด การแยกให้บริสุทธิ์, การโคลนและแสดงออกของยีน, และการศึกษาทางจลนศาสตร์ของเอนไซม์ลูซิเฟอเรสจากแทคทีเรีย วิบริโอ แคมเบลลิอาย การศึกษาโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับกลไกการควบคุมการถอดรหัสของยีนที่ไม่แสดงออกในพืชที่ผ่านการถ่ายยีน การศึกษาในโคลนและการแสดงออกของยีนที่ควบคุมเอนไซ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก