สืบค้นงานวิจัย
อิทธิพลร่วมของอุณหภูมิและความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยาและยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)
มณฑิรา ถาวรยุติการต์ - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: อิทธิพลร่วมของอุณหภูมิและความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยาและยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)
ชื่อเรื่อง (EN): Combined Effect of Temperature and Salinity on Physiology response and Susceptibility to White Spot Syndrome Virus (WSSV) in Tiger shrimp (Penaeus monodon Fabricius, 1798)
บทคัดย่อ: อิทธิพลร่วมของอุณหภูมิและความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยาและยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาว ในกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798) บทคัดย่อ ทำการศึกษาอิทธิพลร่วมของอุณภูมิและความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยา และการยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำ โดยใช้กุ้งกุลาดำที่มีน้ำหนักเฉลี่ย 13.56±1.32 กรัม และความยาวเฉลี่ย 12.76±1.92 เซนติเมตร เลี้ยงที่อุณหภูมิน้ำ 29±1 และ 32±1 องศาเซลเซียส ร่วมกับความเค็มที่ระดับต่างกัน (25, 30 และ 35 ส่วนในพันส่วน) โดยออกแบบการทดลองแบบแฟคทอเรียล ตรวจวัดปริมาณกลูโคส โปรตีนรวม ความสามารถในการควบคุมสมดุลน้ำและเกลือแร่ ปริมาณเม็ดเลือดรวม และการทำงานของเอนไซม์ฟีนอลออกซิเดสในน้ำเลือดที่เวลา 14 วัน และการตายของกุ้งกุลาดำที่ได้รับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาว ผลการทดลอง พบว่าอุณหภูมิน้ำไม่มีปฏิสัมพันธ์กับระดับความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยา และยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>0.05) เมื่อพิจารณาเฉพาะผลอุณหภูมิน้ำพบว่า กุ้งกุลาดำเลี้ยงที่อุณหภูมิน้ำ 32±1 องศาเซลเซียส มีปริมาณกลูโคส โปรตีนรวม และการทำงานของเอนไซม์ฟีนอลออกซิเดส สูงกว่าที่ 29±1 องศาเซลเซียส แต่การยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และไม่มีผลต่อความสามารถในการควบคุมสมดุลน้ำและเกลือแร่ และปริมาณเม็ดเลือดรวม ส่วนระดับความเค็มนั้น พบว่ามีผลต่อความสามารถในการควบคุมสมดุลน้ำและเกลือแร่เท่านั้น ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) โดยที่ความเค็ม 25, 30 และ 35 ส่วนในพันส่วน แสดงค่าความสามารถในการควบสมดุลน้ำและเกลือแร่ลดลงตามลำดับ สิ่งที่น่าสนใจคือ การตายสะสมของกุ้งกุลาดำที่ได้รับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาว ที่อุณหภูมิน้ำ 32±1 องศาเซลเซียส ต่ำกว่าที่ 29 องศาเซลเซียส ขณะที่ความเค็มไม่มีผลต่อการตาย (p>0.05) ผลจาการศึกษาในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอุณหภูมิน้ำมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสารเมตาบอลิค และภูมิคุ้มกันในน้ำเลือดของกุ้งกุลาดำ และทำให้กุ้งกุลาดำยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวง่ายขึ้นเมื่ออุณหภูมิน้ำลด คำสำคัญ : อุณหภูมิ, ความเค็ม, สรีรวิทยา, ไวรัสตัวแดงดวงขาว, กุ้งกุลาดำ
บทคัดย่อ (EN): Combined Effect of Temperature and Salinity on Physiology response and Susceptibility to White Spot Syndrome Virus (WSSV) in Tiger shrimp (Penaeus monodon Fabricius, 1798) Abstract Combined effects of temperature and salinity on physiological response and susceptibility to white spot syndrome virus (WSSV) in Tiger shrimp (Penaeus monodon) (13.56±1.32 g and 12.76±1.92 cm) were studied using 2x3 factorial design with 2 levels of temperatures (29 and 32 oC) and 3 levels of salinity (25, 30 and 35 ppt). Experiments were done for 14 days. Physiological variables viz., glucose, total protein, osmolality capacity (OC), total haemocyte count (THC) and phenoloxidase activity (PO) were determined and the mortalities of WSSV infected shrimp by challenged through co-habitat were also recorded. No interaction between temperature and salinity was found. Both 2 levels of temperatures affected glucose, total protein and phenol oxidase activity differently (P<0.05). At 32oC, the concentration of glucose, total protein and phenoloxidase activity had higher than at 29oC. But Susceptibility to White Spot Syndrome Virus (WSSV) in Tiger shrimp had lower significantly (p<0.05) and no effect to osmolality capacity and total haemocyte count. All 3 level of salinity affected osmolality capacity differently (p<0.05). Osmolality capacity of shrimp was highest at 25 ppt and decrease as salinity increased. Interestingly, Cumulative mortalities of shrimp infected WSSV at 32oC was significantly lower than that of shrimp at 29oC. The salinity had no effect to cumulative mortality. It can be concluded from the study that water temperature and salinity induces alterations in haemolymph metabolic and immune variable of P. monodon and increasing susceptibility to WSSV, particularly at low temperature condition. Key words: Temperature, Salinity, Physiology, White spot syndrome virus, Penaeus monodon
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: กุ้งกุลาดำ
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
อิทธิพลร่วมของอุณหภูมิและความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยาและยอมรับเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)
กรมประมง
30 มีนาคม 2554
กรมประมง
การทดลองเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798) ร่วมกับกุ้งแชบ๊วย (Penaeus merguiensis De Man, 1888) และกุ้งขาวแปซิฟิค (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) ในบ่อดิน ด้วยระบบน้ำหมุนเวียน ผลของอุณหภูมิต่อองค์ประกอบเลือดและการตอบสนองภูมิคุ้มกันของปลากะพงขาว การตอบสนองทางสรีรวิทยาและชีวเคมีต่อภาวะเครียดจากความเค็มของข้าวหอม การแทนที่ปลาป่นด้วยวัตถุดิบโปรตีนจากพืชที่มีศักยภาพในอาหารสำหรับกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon (Fabricius, 1798) อิทธิพลของความเค็มต่อการตอบสนองทางสรีรวิทยาของถั่วเหลือง (Glycine max (L.) Merr.) พันธุ์นครสวรรค์ 1 และพันธุ์เชียงใหม่ 60 ผลการตอบสนองต่อความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่นที่เกิดจากความเค็มในสายพันธุ์ต่าง ๆ ของข้าวไทย การตอบสนองทางสรีรวิทยาต่อภาวะเครียดจากความเค็มและแล้งในข้าวปลูกภาคตะวันออกของไทย การเจริญเติบโตและการตอบสนองทางสรีรวิทยาของอ้อย 4 พันธุ์ ภายใต้สภาพเครียดจากความเค็ม การทดลองเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1978) ตามมาตรฐานการเพาะเลี้ยงกุ้งทะเลระบบอินทรีย์ การศึกษาลักษณะสมบัติและการแสดงออกของยีน asialoglycoprotein receptor จากกุ้งกุลาดำPenaeus monodon
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก