สืบค้นงานวิจัย
ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790)
สมาน กูจิ - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790)
ชื่อเรื่อง (EN): Result of Usage Dose and Salinity on Retention Time of Oxytetracycline Residue in Seabass(Lates calcarifer Bloch, 1790)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สมาน กูจิ
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Samarn Kuchi
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. กรมประมง
บทคัดย่อ: ศึกษาผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลิน(OTC) ในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ขนาดความยาว 5-6 นิ้ว น้าหนักเฉลี่ย 80.02 ? 5.88กรัม โดยให้ปลาได้รับยา OTC ที่ผสมกับอาหารปลาสดในอัตราแตกต่างกัน 3 ระดับ คือ 3, 5 และ 7 กรัมต่ออาหาร 1 กิโลกรัม กินวันละ 2 มื้อติดต่อกัน 5 วัน และเลี้ยงในน้าที่มีระดับความเค็มต่างกัน 4 ระดับ คือ 0, 10,20 และ 30 พีพีที โดยวางแผนการทดลองแบบ 3 x 4 แฟคทอเรียลแบบสุ่มตลอด สุ่มเก็บตัวอย่างปลากะพงขาวตรวจวิเคราะห์ยา OTC ที่ตกค้างในเนื้อปลา ด้วยวิธีของ AOAC(2000) มีค่า LOD เท่ากับ 0.05 ug/g ทุกๆ 2 วันตรวจจนกระทั่งไม่พบการตกค้างของยา OTC ในเนื้อปลาจึงสิ้นสุดการทดลอง ผลการทดลองพบว่า ในวันที่ 4 ของการทดลอง(ช่วงที่ให้ปลาได้รับยา) พบมียา OTC ตกค้างปริมาณสูงสุด คือ ที่อัตราการใช้ยา 3, 5 และ7 กรัมต่ออาหาร 1 กิโลกรัมเท่ากับ 1.6620 ? 0.9053 ug/g, 2.3173 ? 1.4161 ug/g , และ 3.8906 ? 1.2463 ug/gตามล้าดับ และที่ระดับความเค็มของน้า 0, 10, 20 และ 30 พีพีที มีปริมาณตกค้างเฉลี่ย เท่ากับ 2.0291 ?1.4511 ug/g, 2.3339 ? 1.0792 ug/g , 2.5281 ? 1.8538 ug/g และ 3.6020 ? 1.2922 ug/g ตามล้าดับ เมื่อเปรียบเทียบในทางสถิติพบว่า อัตราการใช้ยาและระดับความเค็มของน้าต่างกัน ท้าให้ปริมาณการตกค้างของยาOTC ในเนื้อปลากะพงขาวแตกต่างกันทางสถิติ (P 0.05) ส่วนอิทธิพลร่วมของทั้ง 2 ปัจจัย ท้าให้การตกค้างของยาในเนื้อปลาไม่แตกต่างกันทางสถิติ (P> 0.05) อัตราการใช้ยาและระดับความเค็มของน้าที่ใช้เลี้ยงปลาไม่มีผลต่อระยะเวลาการตกค้างของยาOTC ในเนื้อปลากะพงขาว แต่มีผลต่อปริมาณการตกค้างของยาในช่วงเริ่มต้นที่ปลาได้รับปริมาณยาแตกต่างกัน
บทคัดย่อ (EN): Study on the effect of usage dose and salinity on retention time of oxytetracycline (OTC)residue in sea bass (Lates calcarifer, Bloch, 1790), average size of 5 – 6 inches total length and80.02?5.88 g, was conducted by using 3?4 factorial complete randomized experimental design.The experimental fishes were given OTC mixed with trash fish at three different levels of 3, 5and 7 g per 1 kg of feed 2 meals a day for 5 days, and cultured in 4 different levels of 0, 10, 20and 30 ppt salinity. The OTC residue in fish flesh was determined by using the High PerformanceLiquid Chromatography method of AOAC (2000) with LOD 0.05 ug/g every 2 days until noresidue was found. The results showed that the maximum OTC residue in fish flesh was foundon day 4 (during the OTC feeding period) with mean values of 1.6620?0.9053, 2.3173?1.4161and 3.8906?1.2463 ug/g in the fishes fed with OTC usage dose 3, 5 and 7 g per 1 kg feed,respectively, and mean values in salinity of 0, 10, 20, and 30 ppt were 2.0291?1.4511,2.3339?1.0792, 2.5281?1.8538 and 3.6020?1.2922 ug/g, respectively. The OTC residue levelsdiffered statistically (P0.05). The result showed that the usage dose and salinity did not affect theretention time of the OTC residue in fish, but affected the amount of drug residues during thedrug treatment period.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: การตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลิน
คำสำคัญ (EN): Residue
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สมาน กูจิ. "ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790)Result of Usage Dose and Salinity on Retention Time of Oxytetracycline Residue in Seabass(Lates calcarifer Bloch, 1790)". กรมประมง. 2555

สมาน กูจิ. "ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790)Result of Usage Dose and Salinity on Retention Time of Oxytetracycline Residue in Seabass(Lates calcarifer Bloch, 1790)". กรมประมง. 2555. Print.



TARR Wordcloud:
ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790)
สมาน กูจิ
กรมประมง
31 มีนาคม 2555
กรมประมง
ผลของความเค็มที่ลดลงต่อองค์ประกอบเลือดภูมิคุมกัน และการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของอัตราความหนาแน่นต่อการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว, Lates calcarifer (Bloch) ผลของระยะเวลาและการเสริมเบต้ากลูแคน ( ß - Glucan) ที่ระดับต่างกันในปลากะพงขาว ( Lates calcarifer, Bloch 1790) การใช้โปรตีนไฮโดรไลเสตจากเศษทิ้งกุ้งเป็นแหล่งโปรตีนเพื่อทดแทนปลาป่นในอาหารปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) สำเร็จรูป โครงการฝึกอบรมและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงปลากะพงขาว ระยะเวลาการตกค้างของออกซิเตตร้าซัยคลินในเนือกุ้งก้ามกราม การแทนที่ปลาป่นด้วยแพลงก์ตอนสัตว์ในอาหารปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลการเสริมโปรตีนไฮโดรไลเสตจากเศษทิ้งกุ้งในอาหารสำเร็จรูปต่อการเจริญเติบโตของปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ประสิทธิภาพการย่อยโปรตีนจากวัตถุดิบโปรตีนจากพืชในกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon (Fabricus, 1798) และปลากะพงขาว Lates calcarifer (Bloch, 1790) การยอมรับเชื้อ Streptococcus agalactiae ที่แยกจากปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch,1790) ในปลาเศรษฐกิจบางชนิด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair