สืบค้นงานวิจัย
อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina Linnaeus
วัลลภ อิ่มสุวรรณ - จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชื่อเรื่อง: อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina Linnaeus
ชื่อเรื่อง (EN): Optimal energy to protein ratio of formulated diets for abalone Haliotis asinina Linnaeus
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วัลลภ อิ่มสุวรรณ
บทคัดย่อ: งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina Linnaeus โดยในขั้นต้นได้ศึกษาชนิดและระดับสารเหนียวที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ โดยแปรชนิดของสารเหนียวที่ใช้เป็น 5 ชนิดได้แก่ sodium alginate, agar, pregelatinized starch, carboxymethylcellulose (CMC) และไคโตซาน และแปรระดับสารเหนียวเป็น 2 ระดับคือ 2% และ 5% ตามลำดับ พบว่า ไคโตซานที่ระดับ 2% เป็นชนิดและระดับสารเหนียวที่เหมาะสม และเมื่อแปรระดับไคโตซานเพิ่มอีก 3 ระดับคือ 2%, 1% และ 0.5% พบว่าไคโตซานที่ระดับ 1% เป็นระดับสารเหนียวที่เหมาะสมโดยมีความคงตัวของอาหารสำเร็จที่ดีและมีปริมาณโปรตีนที่ละลายออกมาได้ดี ต่อมาศึกษาชนิดสารดึงดูดที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ โดยแปรชนิดของสารดึงดูด 3 ชนิดได้แก่ สาหร่ายเกลียวทอง (Spirulina sp.) สาหร่ายผมนาง (Gracilaria sp.) และ abalone viscera silage พบว่าสารดึงดูดทั้ง 3 ชนิดให้ผลการทดลองไม่แตกต่างกัน ต่อมาศึกษาส่วนผสมโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ โดยแปรอัตราส่วนโปรตีนถั่วเหลือง : โปรตีนเซลล์เดี่ยวเป็น 4:0, 3:1, 2:2, 1:3 และ 0:4 สำหรับเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อขนาดความยาวเปลือก 10 มิลลิเมตร เป็นเวลา 24 สัปดาห์ พบว่าอาหารทดลองสูตรโปรตีนถั่วเหลือง : โปรตีนเซลล์เดี่ยวเท่ากับ 4:0 ให้ผลการเติบโตที่ดีที่สุด ขั้นสุดท้ายศึกษาอัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ โดยเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อเป็นเวลา 24 สัปดาห์ แปรระดับโปรตีนในอาหารทดลองเป็น 25%, 35% และ 45% และแปรปริมาณคาร์โบไฮเดรตซึ่งเป็นแหล่งพลังงานในอาหารทดลองเป็น 13%, 23% และ 33% พบว่าอาหารทดลองสูตรโปรตีน 25.20% พลังงาน 186.48 kcal/100 g และอัตราส่วนพลังงานต่อโปรตีน 7.4 ให้ผลการเติบโตที่ดีที่สุด อีกทั้งยังเป็นระดับพลังงานและโปรตีนที่ต่ำที่สุด
บทคัดย่อ (EN): Spirulina sp., Gracilaria sp. and abalone viscera silage were chosen. The results from 3 attractants were not significantly difference. The optimal protein source for the formulated diet was evaluated. The ratio of soy protein concentrate to single cell protein were varied to five combinations which were 4:0, 3:1, 2:2, 1:3 and 0:4. The formulated diets were fed to abalone of average shell length of 10mm for 24 weeks. The 4:0 ratio effectively promoted the growth of these abalones. In the final part of this research, the optimal energy to protein ratio was studied for 24 weeks. This was done by varying the protein content to 25%, 35% and 45%. In addition, the energy levels were varied by adjusting the carbohydrate content in the formulated diets to 13%, 23% and 33%. The diet with 25.20% protein, 186.48 kcal/100g energy level and 7.4 energy to protein ratio resulted in the highest growth. This ratio was of the lowest protein and energy level
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://thailis-db.car.chula.ac.th/CU_DC/Thesis/March2006_1/Wanlop.pdf
เผยแพร่โดย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คำสำคัญ: อาหาร
เจ้าของลิขสิทธิ์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รายละเอียด: Spirulina sp., Gracilaria sp. and abalone viscera silage were chosen. The results from 3 attractants were not significantly difference. The optimal protein source for the formulated diet was evaluated. The ratio of soy protein concentrate to single cell protein were varied to five combinations which were 4:0, 3:1, 2:2, 1:3 and 0:4. The formulated diets were fed to abalone of average shell length of 10mm for 24 weeks. The 4:0 ratio effectively promoted the growth of these abalones. In the final part of this research, the optimal energy to protein ratio was studied for 24 weeks. This was done by varying the protein content to 25%, 35% and 45%. In addition, the energy levels were varied by adjusting the carbohydrate content in the formulated diets to 13%, 23% and 33%. The diet with 25.20% protein, 186.48 kcal/100g energy level and 7.4 energy to protein ratio resulted in the highest growth. This ratio was of the lowest protein and energy level
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วัลลภ อิ่มสุวรรณ. "อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina LinnaeusOptimal energy to protein ratio of formulated diets for abalone Haliotis asinina Linnaeus". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2547

วัลลภ อิ่มสุวรรณ. "อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina LinnaeusOptimal energy to protein ratio of formulated diets for abalone Haliotis asinina Linnaeus". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2547. Print.



TARR Wordcloud:
อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina Linnaeus
วัลลภ อิ่มสุวรรณ
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2547
ระดับโปรตีนและพลังงานที่เหมาะสมในสูตรอาหารสำหรับไก่ฟ้าคอแหวนที่ผลิตในเชิงการค้า ผลของรูปแบบการเลี้ยงและอาหารที่เหมาะสมสำหรับการผลิตกบนา (Rana rugulosa, Wiegmenn) ผลของอาหารที่มีโปรตีนต่ำต่อผลผลิตไก่พื้นเมือง การพัฒนาสูตรอาหารที่เหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงกลุ่มประชากรสาหร่ายขนาดเล็กเพื่อผลิตน้ำมันชีวภาพ การวางผังโรงงานสำหรับสายการผลิตผลิตภัณฑ์หลายประเภทเพื่อให้อาหารมีความปลอดภัยและถูกสุขอนามัย การศึกษาสภาวะอบแห้งที่เหมาะสมในการผลิตใยอาหารผงเข้มข้นจากเปลือกมะนาว สูตรอาหารและระยะเวลาที่เหมาะสมต่อการเจริญและปริมาณไคติน-ไคโตซานของราที่มีความสามารถในการย่อยสลายแป้ง ประสิทธิภาพการย่อยอาหารในหลอดทดลองของปลากะพงขาว (Lates calcarifer) ที่เลี้ยงด้วยอาหารเม็ดที่มีการทดแทนปลาป่น การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารแบบบุฟเฟ่ต์ของผู้บริโภค : กรณีศึกษาภัตตาคารอาหารญี่ปุ่นโออิซิ การศึกษาผลของใยอาหารจากเปลือกมะนาวในน้ำสับปะรด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair