สืบค้นงานวิจัย
สภาพปัญหาและการจัดการศัตรูอ้อยของเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชัยภูมิ อุดรธานี บุรีรัมย์และนครราชสีมา
ยุพา อินทราเวช - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: สภาพปัญหาและการจัดการศัตรูอ้อยของเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชัยภูมิ อุดรธานี บุรีรัมย์และนครราชสีมา
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ยุพา อินทราเวช
บทคัดย่อ: การศึกษาเรื่องสภาพปัญหาและการจัดการศัตรูของอ้อยของเกษตรกร มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบข้อมูลทั่วไปด้านการผลิตอ้อย ศัตรูอ้อยและวิธีการจัดการ ความรู้และข้อคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการต่าง ๆ ในการจัดการศัตรูอ้อย และความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรบางประการกับการเลือกใช้วิธีการจัดการศัตรูอ้อยของ เกษตรกรที่ปลูกอ้อยในอำเภอที่อยู่ในเขตเกษตรเศรษฐกิจสำหรับอ้อยโรงงานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผลการศึกษาจะสามารถนำมาใช้เป็นแนวทางในการพัฒนา เพื่อให้เกษตรกรได้มีการจัดการศัตรูอ้อยที่มีประสิทธิภาพ ภายใต้ระบบการผลิตอ้อยที่ถูกต้องและเหมาะสม การศึกษาครั้งนี้ทำการรวบรวมข้อมูลโดยการใช้แบบสัมภาษณ์ สัมภาษณ์เกษตรกรจำนวน 200 รายจาก 5 อำเภอที่มีโรงงานน้ำตาลและมีศักยภาพระดับที่ 1 ในการผลิตอ้อยโรงงานตามที่สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรได้ศึกษาไว้ ได้แก่ อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ อำเภอกุมภวาปี อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ และอำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา แล้วทำการบันทึกข้อมูลและวิเคราะห์ทางสถิติ โดยใช้โปรแกรม SPSS หาค่าร้อยละ (PERCENTAGE) และหาความสัมพันธ์ระหว่าตัวแปรโดยใช้ค่าไคว์สแควร์ (CHI-SQUARE) สรุปผลการศึกษาได้ดังนี้ เกษตรกรส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 31 ถึง 50 ปี เป็นเพศชายมากกว่าเพศหญิงส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับภาคบังคับ แรงงานในการทำไร่อ้อยครอบครัวละ 3 ถึง 4 คน มีจำนวนมากที่สุด เงินทุนมาจากการกู้ยืมจากโรงงานน้ำตาลที่โควต้ามากกว่าจากแหล่งอื่น เกษตรส่วนใหญ่มีพื้นที่ปลูกอ้อยมากกว่า 60 ไร่ การปลูกอาศัยน้ำฝนเพียงอย่างเดียวโดยปลูกในที่ดอนมีมากกว่าการปลูกในที่ลุ่ม ปลูกต้นฝนและการปลูกข้ามแล้งมีปริมาณใกล้เคียงกัน เกษตรกรมีการเตรียมดินไถพรวนและยกร่องซึ่งใช้รถแทรกเตอร์เป็นส่วนใหญ่ และนิยมปลูกโดยการเปิดร่องวางลำแล้วตัด เกษตรกรทุกรายปลูกอ้อยไม่เกิน 3 พันธุ์ พันธุ์ที่นิยมใช้มากที่สุด คือ อู่ทอง 1 ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพันธุ์ของตนเองที่เหลือจากตัดส่งโรงงานรวมกับพันธุ์ของโรงงานน้ำตาล เกษตรกรร้อยละ 89 ไม่เคยตรวจวิเคราะห์ดิน การบำรุงดินใช้ดินใช้ปุ๋ยเคมีเป็นหลัก สูตรปุ๋ยแล้วแต่จะหาได้ในท้องตลาด แต่สูตร 15-15-15 มีการใช้มากที่สุด เกษตรกรส่วนใหญ่ตัดอ้อยโดยใช้แรงงานคนเพียงอย่างเดียวและมักเผาอ้อยก่อนตัด เกษตรกรร้อยละ 75 ได้รับผลผลิตอยู่ระหว่าง 7 ถึง 9 ตัน และเกษตรกรร้อยละ 90 ที่ผลผลิตอ้อยมีความหวาน 10 ถึง 11 ซี.ซี.เอส. เกษตรกรที่เก็บเกี่ยวแล้วส่วนใหญ่ไว้ตออ้อยได้เพียงปีเดียว ศัตรูอ้อยที่เกษตรกรมีความเห็นว่าทำความเสียหายมาก ได้แก่ ปลวก หนอนกอ โรคใบขาว และโรคแส้ดำ ตามลำดับ ในการสำรวจศัตรูอ้อย เกษตรกรส่วนใหญ่สำรวจเฉพาะใกล้ถนนหรือทางเดิน วิธที่เกษตรกรส่วนใหญ่เคยปฏิบัติเพื่อป้องกัน กำจัด หรือควบคุมศัตรูอ้อย ได้แก่การไถตากดิน การเผาใบอ้อยเพื่อทำลายโรค คัดเลือกพันธุ์อ้อยในท้องถิ่นที่ให้ผลผลิตสูงและไม่มี ปัญหาโรค แมลง การใช้ใบอ้อยคลุมดินเพื่อลดปริมาณศัตรู และเก็บรวบรวมกลุ่มไข่และตัวหนอนมาทำลาย วิธีการที่เกษตรกรจำนวนไม่มากเคยปฏิบัติ ได้แก่ การใช้พันธุ์ต้านทาน การชุบท่อนพันธุ์อ้อย การขอสนับสนุนศัตรูธรรมชาติมาปล่อยในไร่และการปลูกพืชหมุนเวียนเพื่อตัดวงจรการระบาดของโรค ในการกำจัดวัชพืชเกษตรกรส่วนใหญ่ใช้สารเคมี เมื่อมีปัญหาศัตรูอ้อยมักปรึกษาเจ้าหน้าที่โรงงานน้ำตาล ญาติและเพื่อนบ้าน ส่วนการปรึกษาเจ้าหน้าที่ศูนย์ป้องกันและกำจัดศัตรูอ้อย และเจ้าหน้าที่เกษตรอำเภอและเกษตรตำบล มีร้อยละ 42 และ ร้อยละ 39 ตามลำดับเกษตรกรร้อยละ 78 เคยอบรมเรื่องการป้องกันและกำจัดศัตรูอ้อย และส่วนใหญ่มีความเข้าใจถึงผลกระทบจากการใช้สารเคมี ในการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่าง การเลือกใช้วิธีการในการจัดการศัตรูอ้อยทุกวิธีที่ศึกษา กับอายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์ในการทำไร่อ้อย และขนาดพื้นที่ในการปลูกอ้อย พบว่า การจัดการศัตรูอ้อยด้วยวิธีการต่างๆ ส่วนใหญ่ไม่มีความสัมพันธ์กับอายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์ในการทำไร่อ้อย และขนาดพื้นที่ในการปลูกอ้อย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์ ยกเว้นการใช้พันธุ์ต้านทาน และการขอสนับสนุนศัตรูธรรมชาติมาปล่อยในไร่อ้อย ที่มีความสัมพันธ์กับระดับการศึกษา และการเก็บรวมรวมกลุ่มไข่ ตัวหนอนและตัวเต็มวัยของแมลงศัตรูอ้อย ที่มีความสัมพันธ์กับทั้งระดับการศึกษาและขนาดพื้นที่ปลูกอ้อยของเกษตรกรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: จังหวัดนครราชสีมา
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมส่งเสริมการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ยุพา อินทราเวช. "สภาพปัญหาและการจัดการศัตรูอ้อยของเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชัยภูมิ อุดรธานี บุรีรัมย์และนครราชสีมา". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2545

ยุพา อินทราเวช. "สภาพปัญหาและการจัดการศัตรูอ้อยของเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชัยภูมิ อุดรธานี บุรีรัมย์และนครราชสีมา". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2545. Print.



TARR Wordcloud:
สภาพปัญหาและการจัดการศัตรูอ้อยของเกษตรกรในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชัยภูมิ อุดรธานี บุรีรัมย์และนครราชสีมา
ยุพา อินทราเวช
กรมส่งเสริมการเกษตร
2545
เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ การใช้สารเคมีป้องกันและกำจัดแมลงศัตรูอ้อย ของเกษตรกรผู้ปลูกอ้อยส่งโรงงานในจังหวัดอุดรธานี การจัดการธุรกิจการเลี้ยงสุกรรายย่อยกรณีศึกษาในพื้นที่ตำบลดินดำ อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลี้ยงไหมของเกษตรกรในจังหวัดขอนแก่น การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดงลาน อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น ต้นทุนของการใช้รถแทรกเตอร์ขนาดกลางและรถไถเดินตามในการปลูกข้าวและอ้อยปลูกของเกษตรกรตำบลน้ำอ้อม อำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกรชาวไร่อ้อย ตำบลน้ำอ้อม อำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น การจัดการความรู้ของเกษตรกรที่ทำการปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ตำบลหินดาต อำเภอปาศิลาทอง จังหวัดกำแพงเพชร การบริหารจัดการกลุ่มเกษตรกรปศุสัตว์อินทรีย์ในจังหวัดขอนแก่น การใช้แตนเบียนไตรโคแกรมมาและแตนเบียนโคทีเซียควบคุมหนอนกออ้อยของเกษตรกรผู้ร่วมโครงการผลิตอ้อยกับบริษัทรวมเกษตรกรอุตสาหกรรม จำกัด (สาขามิตรภูเวียง) ในจังหวัดขอนแก่นและจังหวัดชัยภูมิ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair