สืบค้นงานวิจัย
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือน
จุฑารัตน์ ทิพย์ชู - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือน
ชื่อเรื่อง (EN): Efficacy of Plant Extracts to Control some Important Plant Diseases under Laboratory and Greenhouse Conditions
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จุฑารัตน์ ทิพย์ชู
บทคัดย่อ: การทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืช ต่อการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อราสาเหตุโรคพืช และการควบคุมโรคพืชในสภาพห้องปฏิบัติการและสภาพโรงเรือน ดำเนินการ ณ สถาบันวิจัยและฝึกอบรมการเกษตรลำปาง วางแผนการทดลองแบบ CRD ผลการทดลองในสภาพห้องปฏิบัติการพบว่า สารสกัดกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Sclerotium rolfsii Colletotrichum gloeosporioides Marssonina sp. Pythium sp.และ Phytophthora sp. ได้ 100 % รองลงมาได้แก่ สารสกัดดีปลี (1 %) สารสกัดทุกสูตรที่มีกานพลูเป็นส่วนผสม ได้แก่ สูตร 2 (หางไหล : กานพลู ) สูตร 6 (หางไหล : ดีปลี : กานพลู) สูตร 7 (หางไหล : หนอนตายหยาก : กานพลู) และ สูตร 10 (หนอนตายหยาก : ดีปลี : กานพลู) มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Alternaria sp. ได้ 100 % ภายหลังการทดสอบ 15 วัน สารสกัดสูตร 6 (10 %) มีแนวโน้มในการควบคุมโรคแอนแทรคโนสของมะม่วงที่เกิดจากเชื้อรา C. gloeosporioides ได้ดีกว่าสารเคมี mancozeb (0.1 %) ช่วยลดการเกิดแผลและขนาดของแผลได้ดีกว่าสารเคมี ภายหลังการทดสอบ 5 และ 7 วัน สารสกัดกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบจุดดำของกุหลาบที่เกิดจากเชื้อรา Marssonina sp. ได้เท่าเทียมกับสารเคมี benomyl (0.1 %) ซึ่งดีกว่าสารสกัดสูตร 6 (1 และ 10 %) ภายหลังการทดสอบ 10 วัน สารสกัดสูตร 6 และสารสกัดกานพลู (1 และ 5 %) ทำให้เปอร์เซ็นต์ความงอกของเมล็ดลดลง โดยเฉพาะสารสกัดกานพลู (5 %) เมล็ดสูญเสียความงอก 100 % ภายหลังการพ่นสาร 5 วัน ในขณะที่สารเคมี (carboxin 0.1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคและช่วยให้เมล็ดงอกได้ดีกว่าสารสกัดดังกล่าวภายหลังการพ่นสาร 15 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคโคนเน่าของพริกที่เกิดจากเชื้อรา Phytphthora sp. ดีกว่าสารสกัดสูตร 6 (10 %) แต่แต่ต่ำกว่าสารเคมี metalaxyl (0.1%) การพ่นสาร 1 ครั้งให้ผลทำนองเดียวกับการพ่นสาร 3 ครั้ง สารสกัดทั้ง 2 สูตรประสิทธิภาพในการควบคุมโรคลดลงตามระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่ 5 วันหลังพ่นสาร ส่วนสารเคมีประสิทธิภาพลดลงภายหลังการพ่นสาร 20 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู (1 และ 5 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคเน่าคอดินของกล้าคะน้าที่เกิดจากเชื้อรา Pythium sp. ได้ต่ำกว่าสารเคมี metalaxyl (0.05 %) โดยมีต้นรอดตาย 47.5-56.5 % สารสกัดทั้ง 2 สูตร มีผลยับยั้งความงอกของเมล็ดคะน้า โดยเฉพาะกานพลูที่ระดับความเข้มข้น 5 % มีเปอร์เซ็นต์ความงอกและต้นรอดตายต่ำกว่ากรรมวิธีควบคุม ส่วนสารเคมีช่วยให้เมล็ดงอกและรอดตาย 97.95 % ภายหลังการพ่นสาร 30 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู ที่ระดับความเข้มข้น 1 % มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบจุดดำของคะน้าที่เกิดจากเชื้อรา Alternaria sp. ได้ไม่แตกต่างจากสารเคมี benomyl (0.1%) ภายหลังการทดสอบ 30 วัน
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=44&RecId=680&obj_id=2506
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: โรคใบจุดดำ
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
รายละเอียด: การทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืช ต่อการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อราสาเหตุโรคพืช และการควบคุมโรคพืชในสภาพห้องปฏิบัติการและสภาพโรงเรือน ดำเนินการ ณ สถาบันวิจัยและฝึกอบรมการเกษตรลำปาง วางแผนการทดลองแบบ CRD ผลการทดลองในสภาพห้องปฏิบัติการพบว่า สารสกัดกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Sclerotium rolfsii Colletotrichum gloeosporioides Marssonina sp. Pythium sp.และ Phytophthora sp. ได้ 100 % รองลงมาได้แก่ สารสกัดดีปลี (1 %) สารสกัดทุกสูตรที่มีกานพลูเป็นส่วนผสม ได้แก่ สูตร 2 (หางไหล : กานพลู ) สูตร 6 (หางไหล : ดีปลี : กานพลู) สูตร 7 (หางไหล : หนอนตายหยาก : กานพลู) และ สูตร 10 (หนอนตายหยาก : ดีปลี : กานพลู) มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา Alternaria sp. ได้ 100 % ภายหลังการทดสอบ 15 วัน สารสกัดสูตร 6 (10 %) มีแนวโน้มในการควบคุมโรคแอนแทรคโนสของมะม่วงที่เกิดจากเชื้อรา C. gloeosporioides ได้ดีกว่าสารเคมี mancozeb (0.1 %) ช่วยลดการเกิดแผลและขนาดของแผลได้ดีกว่าสารเคมี ภายหลังการทดสอบ 5 และ 7 วัน สารสกัดกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบจุดดำของกุหลาบที่เกิดจากเชื้อรา Marssonina sp. ได้เท่าเทียมกับสารเคมี benomyl (0.1 %) ซึ่งดีกว่าสารสกัดสูตร 6 (1 และ 10 %) ภายหลังการทดสอบ 10 วัน สารสกัดสูตร 6 และสารสกัดกานพลู (1 และ 5 %) ทำให้เปอร์เซ็นต์ความงอกของเมล็ดลดลง โดยเฉพาะสารสกัดกานพลู (5 %) เมล็ดสูญเสียความงอก 100 % ภายหลังการพ่นสาร 5 วัน ในขณะที่สารเคมี (carboxin 0.1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคและช่วยให้เมล็ดงอกได้ดีกว่าสารสกัดดังกล่าวภายหลังการพ่นสาร 15 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู (1 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคโคนเน่าของพริกที่เกิดจากเชื้อรา Phytphthora sp. ดีกว่าสารสกัดสูตร 6 (10 %) แต่แต่ต่ำกว่าสารเคมี metalaxyl (0.1%) การพ่นสาร 1 ครั้งให้ผลทำนองเดียวกับการพ่นสาร 3 ครั้ง สารสกัดทั้ง 2 สูตรประสิทธิภาพในการควบคุมโรคลดลงตามระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่ 5 วันหลังพ่นสาร ส่วนสารเคมีประสิทธิภาพลดลงภายหลังการพ่นสาร 20 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู (1 และ 5 %) มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคเน่าคอดินของกล้าคะน้าที่เกิดจากเชื้อรา Pythium sp. ได้ต่ำกว่าสารเคมี metalaxyl (0.05 %) โดยมีต้นรอดตาย 47.5-56.5 % สารสกัดทั้ง 2 สูตร มีผลยับยั้งความงอกของเมล็ดคะน้า โดยเฉพาะกานพลูที่ระดับความเข้มข้น 5 % มีเปอร์เซ็นต์ความงอกและต้นรอดตายต่ำกว่ากรรมวิธีควบคุม ส่วนสารเคมีช่วยให้เมล็ดงอกและรอดตาย 97.95 % ภายหลังการพ่นสาร 30 วัน สารสกัดสูตร 6 และกานพลู ที่ระดับความเข้มข้น 1 % มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบจุดดำของคะน้าที่เกิดจากเชื้อรา Alternaria sp. ได้ไม่แตกต่างจากสารเคมี benomyl (0.1%) ภายหลังการทดสอบ 30 วัน
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จุฑารัตน์ ทิพย์ชู. "ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือนEfficacy of Plant Extracts to Control some Important Plant Diseases under Laboratory and Greenhouse Conditions". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. 2550

จุฑารัตน์ ทิพย์ชู. "ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือนEfficacy of Plant Extracts to Control some Important Plant Diseases under Laboratory and Greenhouse Conditions". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. 2550. Print.



TARR Wordcloud:
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือน
จุฑารัตน์ ทิพย์ชู
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
2550
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิดในการป้องกันกำจัดไรขาวพริก การศึกษาโรคของตำลึง บัวบก และผำ ประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์หางไหลในการควบคุมโรคพืชบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือน การศึกษาเบื้องต้นถึงผลของการใช้สารสกัดจากต้นสาบเสือที่มีต่อการงอก และการเจริญของต้นกล้าพืชปลูก และวัชพืชบางชนิด ผลของการดูดซับสารหนูในดินปนเปื้อนโดยสารธรรมชาติที่มีต่อการเจริญเติบโตของพืชบางชนิด ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผัก การศึกษาความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของพืชพื้นบ้านที่มีสีม่วง ประสิทธิภาพของสารเคมีควบคุมโรคพืชบางชนิดต่อโรคของเมล็ดถั่วเหลือง การป้องกันกำจัดเพลี้ยจักจั่นมะม่วงโดยใช้สารสกัดจากพืชบางชนิด ประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์หางไหลในการควบคุมแมลงศัตรูพืชบางชนิดในห้องปฏิบัติการและโรงเรือน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair