สืบค้นงานวิจัย
การกำจัดการบิสฟีนอลเอโดยสาหร่ายแฮพพาโลไซฟอน ไฮเปอร์นิคัส
Thitiporn Pitakamonpan - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การกำจัดการบิสฟีนอลเอโดยสาหร่ายแฮพพาโลไซฟอน ไฮเปอร์นิคัส
ชื่อเรื่อง (EN): Optimum conditions for removal of bisphenol a by Hapalosiphon hibernicus
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Thitiporn Pitakamonpan
บทคัดย่อ: ศึกษาผลของความเข้มข้นของบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น และ ระยะเวลาในการกำจัด ความเข้มข้นของเซลล์ตั้ง ต้น ความเป็นกรด-ด่าง และอายุของเซลล์ ต่อการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ โดยสาหร่าย Hapalosiphon hibernicus พบว่าสามารถเจริญ และกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ได้ ในช่วง 30 ถึง 50 ไมโครโมล โดยระยะเวลาที่ใช้ในการกำจัด สารบิสฟีนอล เอ ขึ้นกับความเข้มข้นของสารบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น ที่ระยะเวลา 14 วัน การกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ที่ความเข้มข้นตั้งต้น 30 และ 40 ไมโครโมล ได้เท่ากับ 99.19 เปอร์เซนต์ ในขณะที่ ณ ความเข้มข้นบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น 50 ไมโครโมล กำจัดได้ 93.05 เปอร์เซนต์ การศึกษาผลของความเข้มข้นเซลล์ตั้งต้น พบว่าเมื่อใช้เซลล์ตั้ง ต้นที่มีความเข้มข้นสูง 70 และ 100 มิลลิกรัม น้ำหนักแห้ง การกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จะเพิ่มเร็วขึ้นมากกว่าการ ใช้เซลล์ที่น้ำหนักแห้ง 40 มิลลิกรัม น้ำหนังแห้ง สาหร่ายสามารถกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ได้ทุกความเป็นกรด-ด่าง ตั้งต้น และมีประสิทธิภาพในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ไม่แตกต่างกัน แต่อย่างไรก็ตาม พบว่าที่สภาวะเป็น กลางจะเหมาะสมในการเจริญของสาหร่ายสายพันธ์นี้มากที่สุด ในการศึกษาผลของอายุเซลล์ พบว่าที่เซลล์อายุ 1 และ 2 สัปดาห์ มีประสิทธิภาพในการกำจัดได้ดี และมีความสามารถในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ไม่แตกต่างกัน ที่เซลล์อายุ 6 สัปดาห์ ก็มีความสามารถในการกำจัดสารบีสฟีนอล เอ ได้ต่ำ โดยที่ระยะเวลา 2 สัปดาห์ กำจัดได้ 63.83% สำหรับที่อายุเซลล์ 4 วัน พบว่ามีประสิทธิภาพในการกำจัดต่ำที่สุด โดยในระยะเวลา 2 สัปดาห์ สามารถ กำจัดได้เพียง 44.69% ในระหว่างการทดลองพบว่าสาหร่ายมีการป้องกันตนเอง โดยสร้างโพลีแซกคาไรด์ มีการ พบพีกที่คาดว่าน่าจะเป็นสารอินเทอมีเดียในผลของเอชพีแอลซี ซึ่งคาดว่าสารดังกล่าว น่าจะเกิดจากการย่อย สลายหรือการเปลี่ยนรูปของสารบิสฟีนอล เอ ในการศึกษาความเป็นไปได้ในการกำจัดสารบีสฟีนอล เอ ในน้ำชะมูลฝอยจากหลุมฝังกลบ พบว่า สาหร่าย Hapalosiphon hibernicus ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จากน้ำชะมูลฝอย โดยสารบิสฟีนอล เอ ถูกกำจัดจนหมดได้ ภายในระยะเวลา 1 สัปดาห์ ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้สูงที่จะนำ สาหร่าย Hapalosiphon hibernicus มาประยุกต์ใช้ ในระบบการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จากน้ำชะมูลฝอยจากหลุม ฝังกลบขยะในอนาคต
บทคัดย่อ (EN): M was 93.05%. The effect of initial cell concentration, at high cell concentration, 70 and 100 mg dry wt., the Bisphenol A removal ability was increased faster than at initial cell concentration at 40 mg dry wt. In the effect of initial pH it was found that cyanobacteria was able to remove Bisphenol A in all initial pH and the Bisphenol A removal efficiency was not different. However, the suitable condition for growth of this strain was neutral. In the study of the effect of cell age, the cells at ages 1 and 2 weeks had a high ability to remove Bisphenol A in solution and the Bisphenol A removal ability was not different. The cells at age 6 weeks were also able to remove Bisphenol A, but the activity was low. At contact time 2 weeks, the Bisphenol A removal ability was 63.83%. Cells aged at 4 days had the lowest activity. At contact time of 2 weeks, the Bisphenol A removal ability was 44.69%. During the experiment, cyanobacteria secreted polysaccharide as a defense mechanism. The suspect intermediate peak was founded in HPLC profile that might be from Bisphenol A degradation or Bisphenol A transformation. In the study of the feasibility of Bisphenol A removal in leachate it was found that Hapalosiphon hibernicus increased Bisphenol A removal ability from landfill leachate. The Bisphenol A was completely removed from raw leachate in 1 week. So, Hapalosiphon hibernicus can be applied to Bisphenol A removal treatment systems for landfill leachate in the future.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=3760&obj_id=3751
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Purification
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: ศึกษาผลของความเข้มข้นของบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น และ ระยะเวลาในการกำจัด ความเข้มข้นของเซลล์ตั้ง ต้น ความเป็นกรด-ด่าง และอายุของเซลล์ ต่อการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ โดยสาหร่าย Hapalosiphon hibernicus พบว่าสามารถเจริญ และกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ได้ ในช่วง 30 ถึง 50 ไมโครโมล โดยระยะเวลาที่ใช้ในการกำจัด สารบิสฟีนอล เอ ขึ้นกับความเข้มข้นของสารบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น ที่ระยะเวลา 14 วัน การกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ที่ความเข้มข้นตั้งต้น 30 และ 40 ไมโครโมล ได้เท่ากับ 99.19 เปอร์เซนต์ ในขณะที่ ณ ความเข้มข้นบิสฟีนอล เอ ตั้งต้น 50 ไมโครโมล กำจัดได้ 93.05 เปอร์เซนต์ การศึกษาผลของความเข้มข้นเซลล์ตั้งต้น พบว่าเมื่อใช้เซลล์ตั้ง ต้นที่มีความเข้มข้นสูง 70 และ 100 มิลลิกรัม น้ำหนักแห้ง การกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จะเพิ่มเร็วขึ้นมากกว่าการ ใช้เซลล์ที่น้ำหนักแห้ง 40 มิลลิกรัม น้ำหนังแห้ง สาหร่ายสามารถกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ได้ทุกความเป็นกรด-ด่าง ตั้งต้น และมีประสิทธิภาพในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ไม่แตกต่างกัน แต่อย่างไรก็ตาม พบว่าที่สภาวะเป็น กลางจะเหมาะสมในการเจริญของสาหร่ายสายพันธ์นี้มากที่สุด ในการศึกษาผลของอายุเซลล์ พบว่าที่เซลล์อายุ 1 และ 2 สัปดาห์ มีประสิทธิภาพในการกำจัดได้ดี และมีความสามารถในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ ไม่แตกต่างกัน ที่เซลล์อายุ 6 สัปดาห์ ก็มีความสามารถในการกำจัดสารบีสฟีนอล เอ ได้ต่ำ โดยที่ระยะเวลา 2 สัปดาห์ กำจัดได้ 63.83% สำหรับที่อายุเซลล์ 4 วัน พบว่ามีประสิทธิภาพในการกำจัดต่ำที่สุด โดยในระยะเวลา 2 สัปดาห์ สามารถ กำจัดได้เพียง 44.69% ในระหว่างการทดลองพบว่าสาหร่ายมีการป้องกันตนเอง โดยสร้างโพลีแซกคาไรด์ มีการ พบพีกที่คาดว่าน่าจะเป็นสารอินเทอมีเดียในผลของเอชพีแอลซี ซึ่งคาดว่าสารดังกล่าว น่าจะเกิดจากการย่อย สลายหรือการเปลี่ยนรูปของสารบิสฟีนอล เอ ในการศึกษาความเป็นไปได้ในการกำจัดสารบีสฟีนอล เอ ในน้ำชะมูลฝอยจากหลุมฝังกลบ พบว่า สาหร่าย Hapalosiphon hibernicus ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จากน้ำชะมูลฝอย โดยสารบิสฟีนอล เอ ถูกกำจัดจนหมดได้ ภายในระยะเวลา 1 สัปดาห์ ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้สูงที่จะนำ สาหร่าย Hapalosiphon hibernicus มาประยุกต์ใช้ ในระบบการกำจัดสารบิสฟีนอล เอ จากน้ำชะมูลฝอยจากหลุม ฝังกลบขยะในอนาคต
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การกำจัดการบิสฟีนอลเอโดยสาหร่ายแฮพพาโลไซฟอน ไฮเปอร์นิคัส
Thitiporn Pitakamonpan
มหาวิทยาลัยมหิดล
2550
การกำจัดสารบิสฟีนอลเอโดยสาหร่าย Chlorella vulgaris var. vulgaris และสาหร่าย Hapalosiphon hibernicus การดูดซับบิสฟีนอล เอ โดยเถ้าหนักขี้เลื่อย เถ้าลอยชานอ้อยและเปลือกถั่ว เออร์โกสเตอรอลจากเห็ดป่าที่ขึ้นในจังหวัดเชียงใหม่ การสังเคราะห์ CarbonNa-A Zeolite Composites จากชานอ้อย สำหรับการดูดซับฟีนอล การศึกษาการใช้ Microfiltration Membrane Recycle Fermentor (MRF) ในการหมักเอธานอลจากกลูโคส ปริมาณฟลาโวนอยด์และโททอลโพลีฟีนอลในอาหารไทยบางชนิด การสังเคราะห์กรดไขมันเอมีด กรดไขมันเอสเทอร์และอนุพันธ์โดยใช้แฮโลจิเนทิงเอเจนต์และไทรเฟนิลฟอสฟีน การกำจัดโลหะหนัก ฟีนอล และสีย้อมผ้าออกจากน้ำเสียด้วยขี้เถ้าแกลบดำ. การมีส่วนร่วมของเกษตรกรในการจัดการลุ่มน้ำของหน่วยจัดการต้นน้ำแม่ฮาว อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ การขจัดกัมน้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้เอนไซม์ฟอสโฟไลเปสเอสอง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก