สืบค้นงานวิจัย
การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา
สุริยา ส้มจันทร์ - มหาวิทยาลัยพะเยา
ชื่อเรื่อง: การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา
ชื่อเรื่อง (EN): Agro-Safety Tourism Development in The Ing River Basin, Phayao Province
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุริยา ส้มจันทร์
บทคัดย่อ: การศึกษาวิจัยเรื่อง การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา ได้ดำเนินการตามวัตถุประสงค์วิจัย คือ เพื่อประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย การศึกษาด้านทัศนคติและความต้องการของประชาชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย และการพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย ในพื้นที่ลุ่มน้ำอิงจังหวัดพะเยา โดยมีพื้นที่ศึกษาวิจัย ประกอบด้วย ชุมชนบ้านดอกบัว ตำบลบ้านตุ่นกลุ่มนาบัว บ้านสันหนองเหนียว ตำบลบ้านตํอม และกลุ่มเครือข่ายปลูกพืชเศรษฐกิจพอเพียงบ้านตุ่น ตำบลบ้านตุ่น อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา ซึ่งจากการศึกษาทางด้านศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา พบความโดดเด่นขององค์ประกอบทางด้านศักยภาพการดึงดูดใจของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรมากที่สุด อันดับรองลงมา คือ ด้านศักยภาพการรองรับของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร ด้านการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร และน้อยที่สุด คือ ด้านการให้บริการของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร เรียงตามลำดับ สำหรับด้านทัศนคติและความต้องการของประชาชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง เกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา พบกลุ่มตัวอย่างมีทัศนคติเชิงบวกที่มีต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย (X?= 3.44) อยู่ในระดับมากที่สุด สำหรับด้านทัศนคติเชิงลบที่ พบกลุ่มตัวอย่างได้แสดงความคิดเห็นว่าการท่องเที่ยวนั้นจะส่งผลกระทบต่อชุมชน (X?= 1.36) ซึ่งอยู่ในระดับน้อย ทั้งนี้ จากการศึกษาด้านความต้องการในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย ในภาพรวมพบความต้องการอยู่ในระดับมากที่สุด (X? = 3.29) และเมื่อพิจารณาความต้องการในแต่ละด้านพบความต้องการทางด้านการบริหารจัดการมากที่สุด (X? = 3.33) และอยู่ในระดับมากที่สุด อันดับรองลงมา คือ ด้านบริการการท่องเที่ยว (X? = 3.32) ด้านการรองรับ (X? = 3.28) และด้านสิ่งดึงดูดใจ (X? = 3.26) ซึ่งพบว่าอยู่ในระดับความต้องการมากที่สุดเรียงตามลำดับ จากการศึกษาศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัย การศึกษาทัศนคติ และความต้องการของประชาชนในพื้นที่ สามารถเสนอรูปแบบของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยของจังหวัดพะเยาออกเป็น 2 รูปแบบ คือ รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยที่เพิ่มมูลค่าจากกิจกรรมการท่องเที่ยว และรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยที่เพิ่มมูลค่าจากการแปรรูปผลิตภัณฑ์
บทคัดย่อ (EN): The purposes of the research on Agro-safety Tourism Development Model in The Ing River Basin, Phayao Province were to evaluate the potential of Agro-safety Tourism resources, to study the people’ attitude and need in developing Agro-safety Tourism and to develop the model of Agro-safety Tourism in The Ing River Basin, Phayao Province. The research areas were Dok Bua Community in Baan Tun Sub-district, Na Bua Group in Baan SunNhong Nieaw, Baan Tom Sub-district, and Baan Tun Network Group of Economy Sufficiency Plantation, Baan Tun Sub-district, Muang District, Phayao Province. From the study on the potential of Agro-safety Tourism in The Ing River Basin, Phayao Province, it showed that the distinctive element on the attraction potential of the Agro- safety Tourism resources was at the highest level followed by the potential on capacity management of the Agro- safety Tourism resources, the administration of the Agro- safety Tourism resources and the service of the Agro- safety Tourism resources, respectively. For the attitude and need of people in developing Agro-safety Tourism in The Ing River Basin, Phayao Province, it was found that the samples had positive attitude towards the development of Agro- safety Tourism at the highest level (X? = 3.44). For the negative attitude, the samples suggested that the Agro-safety Tourism would affect the community at a low level (X? = 1.36). Due to the study of the need in thedevelopment of Agro-safety Tourism in The Ing River Basin, Phayao Province, it was at the highest level, in overall (X? = 3.29). When regarding to each aspect, it was found that the need on administration was at a highest level (X? = 3.33), followed by the service aspect (X? = 3.32), capacity aspect (X? = 3.28), and the attraction aspect (X? = 3.26), respectively. Regarding to the study on the potential of Agro-safety Tourism resources, the people’ attitude and the need of local people could be able to propose the model of Agro- safety Tourism in Phayao Province into two models as follows: 1) the model of Agro-safety Tourism which was added value from tourism activities and 2) the model of Agro-safety Tourism which was added value from processing products.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยพะเยา
คำสำคัญ: การท่องเที่ยวเชิงเกษตร
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยในพื้นที่ลุ่มน้ำอิง จังหวัดพะเยา
มหาวิทยาลัยพะเยา
30 กันยายน 2557
ใครว่าผักไทยไม่ปลอดภัย แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชนมีส่วนร่วมในนิคมเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา โครงการ พัฒนาเยาวชนบนพื้นที่สูง การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาแหล่งน้ำและจัดการน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำสะแกกรัง: กรณีศึกษาพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาแม่สะแกกรังตอนล่าง จังหวัดอุทัยธานี การพัฒนาต้นแบบหลักสูตรเกษตรปลอดภัยและเกษตรอินทรีย์ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงด้วยการศึกษาทางไกล การจัดการตลาดการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดเชียงใหม่ การพัฒนาการใช้ไหมอีรี่เป็นอาหารกุ้งก้ามกราม การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวธรรมชาติเพื่อการเรียนรู้ ในพื้นที่โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พื้นที่ปกปักพันธุกรรมพืชตำบลผาช้างน้อย จังหวั การควบคุมโรคผลแตกผลลายในการผลิตลำไยส่งออกจังหวัดพะเยา แนวทางการพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรสร้างสรรค์แบบคาร์บอนต่ำในโครงการระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออกของประเทศไทย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก