สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มจี๊ด (Citrus mitis Blanco.) ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออก
หฤทัย แก่นลา - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มจี๊ด (Citrus mitis Blanco.) ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออก
ชื่อเรื่อง (EN): Research and Development on Calamondin(Citrus mitis Blanco.) Production in the Eastern Region
บทคัดย่อ: โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตแก้วมังกร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศัตรูพืชที่สาคัญของแก้วมังกรซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจชนิดใหม่ที่สาคัญของภาคตะวันออก การศึกษานี้มุ่งเน้นที่จะหาวิธีการป้องกันกาจัดที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสมเพื่อแนะนาให้เกษตรกรนาไปใช้ ประกอบด้วย 2 กิจกรรม ได้แก่ การป้องกันกาจัดแมลงศัตรูสาคัญในแก้วมังกร และ การป้องกันกาจัดโรคสาคัญในแก้วมังกร ดาเนินการตั้งแต่เดือนตุลาคม 2555 ถึงเดือนกันยายน 2558 ทั้งในห้องปฏิบัติการสานักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช และในสภาพไร่ของเกษตรกร การศึกษาปริมาณความหนาแน่นและช่วงฤดูการระบาดของแมลงวันผลไม้ในแก้วมังกร พบแมลงวันผลไม้ที่ดักจับได้ในแปลงปลูกแก้วมังกรทั้งหมด 5 ชนิด คือ Bactrocera dorsalis, Bactrocera correcta, Bactrocera cucurbitae, Bactrocera umbrosa และ Bactrocera tau ชนิดที่พบมากที่สุดคือ Bactrocera dorsalis ซึ่งเป็นชนิดเดียวที่เข้าทาลายผลแก้วมังกร การศึกษาวิธีป้องกันกาจัดแมลงวันผลไม้ ได้ทาการศึกษาเทคโนโลยีการห่อผลเพื่อป้องกันการทาลายของแมลงวันผลไม้ พบว่าถุงห่อผลที่ทาจากวัสดุชนิดต่าง ๆ ได้แก่ ถุงพลาสติก ถุงเคลือบสารเคมี ถุงใยสังเคราะห์ ถุงกระดาษสีน้าตาล ถุงผ้าไนล่อน และถุงห่อผลไม้สาเร็จรูป“ซุนฟง” ให้ผลในการป้องกันการเข้าทาลายของแมลงศัตรูผลแก้วมังกรได้ 100% และไม่มีผลต่อคุณภาพของผลแก้วมังกรทั้งขนาด น้าหนัก รูปทรง และสีของผล และพบว่าการห่อผลเพียงอย่างเดียวและร่วมกับการใช้สารฆ่าแมลงที่ 14 วัน ให้ผลในการป้องกันแมลงทาลายผลแก้วมังกร 100% เทคโนโลยีการป้องกันกาจัดแมลงศัตรูแก้วมังกรที่สาคัญ โดยการทดสอบประสิทธิภาพสารฆ่าแมลงเพื่อป้องกันกาจัดเพลี้ยแป้ง (Dysmiscoccus neobrevipes Beardsley) ซึ่งเป็นแมลงศัตรูที่สาคัญของแก้วมังกร พบว่า สารกาจัดแมลง thiamethoxam 25%WG อัตรา 4 กรัมต่อน้า 20 ลิตร dinotefuran 10%WP อัตรา 10 กรัมต่อน้า 20 ลิตร carbaryl 85%WP อัตรา 60 กรัมต่อน้า 20 ลิตร carbosulfan 20% EC อัตรา 50 มิลลิลิตรต่อน้า 20 ลิตร และ imidacloprid 70%WG 5 กรัมต่อน้า 20 ลิตร ให้ผลในการควบคุมเพลี้ยแป้งได้ดีไม่แตกต่างกัน และพบว่ามีพิษตกค้างในระดับที่ปลอดภัยต่อการบริโภค ยกเว้นสาร carbaryl 85%WP การศึกษาโรคของแก้วมังกร พบสาเหตุที่สาคัญ 3 ชนิด ได้แก่ โรคแอนแทรคโนส ราเข้าทาลายที่ลาต้นและที่ผล สาเหตุเกิดจากราสกุล Colletotrichum 2 ชนิด ได้แก่ Colletotrichum gloeosporioides และ C. truncatum โรคผลเน่าสาเหตุเกิดจากรา Bipolaris cactivora เข้าทาลายทั้งลาต้นและผล และโรคที่สาคัญอีกโรคหนึ่งและทาความเสียหายรุนแรงมาก ได้แก่ โรคจุดสีน้าตาล (Brown spot) หรือโรคลาต้นแคงเคอร์ (stem canker) สาเหตุเกิดจากรา Neoscytalidium dimidiatum ส่วนการทดลองประสิทธิภาพสารป้องกันกาจัดโรคพืชควบคุมโรคจุดสีน้าตาลของแก้วมังกร ดาเนินการทดลองในแปลงเกษตรกรจังหวัดจันทบุรี ระหว่างปี 2555 – 2556 พบว่า สารป้องกันกาจัดโรคพืช prochoraz และ azoxystrobin+difenoconazole ให้ผลในการควบคุมโรคได้ดีที่สุด รองลงมาได้แก่ mancozeb carbendazim azoxystrobin และ benomyl ในปี 2557-2558 ผลการศึกษาประสิทธิภาพโรคผลเน่าของแก้วมังกร ที่แปลงเกษตรกรจังหวัดจันทบุรี พบว่าเมื่อพ่นสารป้องกันกาจัดโรคพืช 7 ครั้ง พบว่าสารป้องกันกาจัดโรคพืช azoxystrobin+difenoconazole มีเปอร์เซ็นต์การเกิดโรคน้อยที่สุด รองลงมาได้แก่ propiconazole+difenoconazole, mancozeb และ procloraz สรุปการป้องกันกาจัดโรคลาต้นจุดสีน้าตาลและผลเน่าของแก้วมังกร หลังจากการเก็บผลผลิตและตัดแต่งกิ่งแล้ว ให้พ่นสารป้องกันกาจัดโรคพืช copper oxychloride จากนั้นให้พ่นสารป้องกันกาจัดโรคพืช azoxystrobin + difenoconazole หรือ propiconazole + difenoconazole หรือ procloraz หรือ mancozeb ทุก 7 วัน จานวน 4 ครั้ง และ พ่นอีก 3 ครั้งช่วงดอกบาน ห่างกัน 7 วัน
บทคัดย่อ (EN): The research and development on production technology of dragon fruit was carried out to study important pests of dragon fruit in the eastern region of Thailand. The studies aimed to find out effective protection methods of insect pests and plant diseases for farmers’ recommendation. The studies comprised 2 research activities included the control of important insect pests and the control of important diseases of dragon fruit which were conducted in the farmers’ farm in Chantaburi province during October 2011 September 2015. The research were studied both in the laboratory of Plant Protection Research and Development Office and in the farmer fields in Chantaburi and Nakhonratchasrima provinces. The studies on population density and seasonal abundance of fruit flies in dragon fruit orchards revealed that there were 5 species of fruit flies namely, Bactrocera dorsalis, Bactrocera correcta, Bactrocera cucurbitae, Bactrocera umbrosa and Bactrocera tau. And it was found that B. dorsalis was the only fruit fly species that infested dragon fruit. The studies on fruit bagging to protect dragon fruit from insect pests, the results on fruit bagging materials showed that plastic, plastic bag with chlorpyrifos 1%, synthetic cloth, commercial fruit bag Choon Fong?, brown paper and nylon gave a hundred percent in efficiency in protecting insect pests. For the experiment on fruit bagging time, it was found that bagging fruit with and with-out chemical application at 14 days after fruit setting could protect dragon fruit from insect pests’ infestation 100%. The studies on efficacy of some insecticides for controlling mealy bugs, Dysmiscoccus neobrevipes Beardsley in dragon fruit found that thiamethoxam 25% WG, dinotefuran 10% WP, carbaryl 85% WP, carbosulfan 20% EC, imidacloprid 70% WG and white oil 67% EC at the rates of 4 g, 10 g, 60 g, 50 ml, 5 g and 50 ml, respectively. Pesticide residue were investigated at harvest and was found that produce sprayed with all chemical was safe for consumption except carbaryl. There are three main diseases of dragon fruits in Thailand namely anthracnose, fruit rot and brown spot or stem canker Colletotrichum gloeosporioides and C. truncatum are the causal agents of anthracnose, which found to infect stems and fruits. Bipolaris cactivora is the causal agent of fruit rot disease, which caused damage to stems and fruits and Neoscytalidium dimidiatum, the causal agent of brown spot or stem canker, which is the most important plant pathogenic fungus of dragon fruits and it caused the severe damage to dragon fruit production. The efficiency of fungicides to control of brown spot or stem canker disease were conducted at dragon fruit plantations in Tha Mai and Makham district, Chantaburi province during 2012-2013. It was found that procloraz was the most effective fungicide in controlling brown spot or stem canker disease. The second trial experiments were conducted during 2014-2015 at dragon fruit plantations located in Tha Mai and Na Yai Am district, Chantaburi province to determine the efficiency of additional fungicides. It was found that Azoxystrobin + difenoconazole presented the best results followed by prochoraz,mancozeb, carbendazim, azoxystrobin and benomyl. In 2014, the azoxystrobin+difenoconazole treatment showed the best result followed by propiconazole+difenoconazole, mancozeb and procloraz. In 2015 the azoxystrobin + difenoconazole treatment also showed the best result followed by propiconazole+difenoconazole, mancozeb and procloraz. In these studies were concluded that after harvesting and pruning dragon fruit, copper oxychloride should be applied at 7 days interval for two times following with azoxystrobin+difenoconazole or propiconazole +difenoconazole or procloraz in turn with mancozeb every seven days in order to control brown spot or stem canker disease of dragon fruit and at inflorescence stage, fungicides were applied again at 7 interval for three time.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: น้ำมันหอมระเหย
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

หฤทัย แก่นลา. "โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มจี๊ด (Citrus mitis Blanco.) ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกResearch and Development on Calamondin(Citrus mitis Blanco.) Production in the Eastern Region". กรมวิชาการเกษตร. 2558

หฤทัย แก่นลา. "โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มจี๊ด (Citrus mitis Blanco.) ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกResearch and Development on Calamondin(Citrus mitis Blanco.) Production in the Eastern Region". กรมวิชาการเกษตร. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มจี๊ด (Citrus mitis Blanco.) ในเขตพื้นที่ภาคตะวันออก
หฤทัย แก่นลา
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2558
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตอ้อย การบริหารจัดการเทคโนโลยีเพื่อผลิตลำไยนอกฤดูในพื้นที่ภาคเหนือของประเทศไทย ระยะที่ 1 ศึกษาการใช้เทคโนโลยีการผลิตมะม่วงเพื่อการส่งออกของเกษตรกรภาคตะวันออก โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตกระวานและเร่วในพื้นที่ภาคตะวันออก เทคโนโลยีการผลิตพืชแห่งศตวรรษที่ 21 โครงการวิจัยการศึกษาการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตพืชของเกษตรกรในเขตพื้นที่ภาคตะวันออก การศึกษาเทคโนโลยีการผลิตกกและทอเสื่อของเกษตรกรในภาคตะวันออก โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มแขกในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตส้มโอ โครงการศึกษาและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตอาหารปลาต้นทุนต่ำสำหรับเกษตรกรรายย่อยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair