สืบค้นงานวิจัย
การดูดติดตะกั่วและแคดเมียมที่ปนเปื้อนในน้ำดิบโดยการตีกวนกับดินเหนียว
สิทธิศักดิ์ ลิ้มสาลา - มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ชื่อเรื่อง: การดูดติดตะกั่วและแคดเมียมที่ปนเปื้อนในน้ำดิบโดยการตีกวนกับดินเหนียว
ชื่อเรื่อง (EN): Adsorption of Lead and Cadmium Contaminated Raw Water by Clayey Soil
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สิทธิศักดิ์ ลิ้มสาลา
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Sitthtisak Limsala
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: การศึกษาการดูดติดตะกั่วและแคดเมียมในน้ำดิบโดยการตีกวนร่วมกับดินเหนียว มีวัดถุประสงค์เพื่อทดลองใช้ดินเหนียวเผามาดูดติด (บำบัด) น้ำที่ปนเปื้อนโลหะหนักทั้งสองให้ลดลงจนสามารถนำมาใช้ในการอุปโภคและบริโภดได้ โดยทดลอง ในน้ำปนเปื้อนสังเคราะห์ของสารละลายตะกั่วและแคดเมียมที่ความเข้มข้น 10 มิลลิกรัม/ลิตร แบ่งการทดลองเป็น 2 ส่วน คือ 1) ศึกษาการดูดติดตะกั่วและแคดเมียมของดินชุดท่าเรือที่เผาที่อุณหภูมิ 100, 200, 300, 400, 500, 600, 700, 800, 900, 1,000, 1,100, 1,200 และ 1,300 องศาเซลเซียส ตามลำดับ ผลการทดลองพบว่าดินที่เผาโดยอุณหภูมิที่สูงขึ้นดูดติดตะกั่วและแคดเมียมได้ลดลง 2) ศึกษาผลของเวลาสัมผัส กลุ่มขนาดอนุภาคและอัตราส่วนระหว่างดินต่อสารละลายต่อการดูดติดตะกั่วและแคดเมียม โดยเลือกดินเหนียวเผาที่อุณหภูมิ 800 องศาเซลเซียส เป็นตัวดูดติด จัดกรรมวิธีการทดลองแบบ 5 x 3 x 5 factorial ในแผนการทดลองแบบ Completely Randomized Design มีเวลาสัมผัสระหว่างดินเผากับสารละลาย 5 ระยะเวลา คือ 30, 60, 120, 180 และ 240 นาที กลุ่มขนาดอนุภาคดินเผา 3 กลุ่มขนาด คือ กลุ่มขนาดที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง <2, 2-5, และ 5-8 มิลลิเมตรและอัตราส่วนระหว่างดินเผาต่อสารละลาย 5 อัตรา คือ 1:25, 1:50, 1:75, 1:100 และ 1:125 กรัม:มิลลิลิตร เป็นกรรมวิธีการทดลอง ผลการทดลองพบว่าการดูดติดตะกั่วและแคดเมียมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P≤0.05) เมื่อเพิ่มระยะเวลาสัมผัสระหว่างดินเผากับสารละลาย โดยเวลาสัมผัสที่ 240 นาที ดูดติดตะกั่วและแคดเมียมได้มากที่สุด 85.20 และ 55.65 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่การดูดติดโลหะหนักทั้งสองลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( P≤0.05) เมื่อกลุ่มขนาดอนุภาคดินเผาใหญ่ขึ้น โดยกลุ่มขนาดที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง<2 มิลลิเมตร ดูดติดตะกั่วและแคดเมียมได้มากที่สุด 79.85 และ 47.39 เปอร์เซ็นต์ สำหรับอัตราส่วนดินเผาต่อสารละลายพบว่าการดูดติดโลหะหนักทั้งสองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P≤0.05) เมื่อใช้อัตราส่วนมากขึ้น โดยอัตราส่วน 1:25 กรัม:มิลลิลิตร ดูดติดตะกั่วและแคดเมียมได้มากที่สุด 82.40 และ 65.48 เปอร์เซ็นด์ อย่างไรก็ตามทุกเวลาสัมผัส กลุ่มขนาดอนุภาคและอัตราส่วนของดินต่อสารละลายที่ใช้ในการทดลองยังบำบัดตะกั่วและแคดเมียมความเข้มข้น 10 มิลลิกรัม/ลิตร ได้ไม่ต่ำกว่าค่ามาตรฐานน้ำทิ้งและน้ำดื่ม
บทคัดย่อ (EN): The study on removal of Pb and Ca in raw water by using clayey soil aimed to use baked clayey soil to remedy Pb- and Ca-contaminated water less than the standard value of wastewater and drinking water, The experimnent was done in synthetic Pb- and Cd-contaminated water of 10 mg L-1. The experimnent was divided into two parts. The first experiment was to study the adsorption of Pb and Cd by using Tha Rau soil series baked at 100, 200, 300, 400, 500, 600, 700, 800, 900, 1,000, 1,100, 1,200 and 1,300°C respectively. The result indicated that soil baked with higher temperatures adsorbed lessen Pb and Cd. The second experiment aimed to determine the effects of contact time, soil particle size and the ratios of soils to solutions on Pb and Cd adsorption. The baked soil at 800°C was used to determine. The experiment was arranged in 5x3x5 factorial in completely rand domized design. Five contact times between the baked soil and the solution at 30, 60, 120, 180, and 240 minut nutes, three groups of soil particles size included <2, 2-5 and 5-8 mm and five ratios of soil and solution of 1:25, 1:50, 1:75, 1:100, and 1:125 g:mL were tested. The results revealed that the extension of the contact time caused significantly (P≤0.05) increase in the adsorption of Pb and Cd. At the contact time of 240 minute adsorbed highest Pb by 85.20% and Cd by 55.65%. On the contrary, the adsorption of Pb and Cd was decreased significantly (P≤0.05) when soil particles size was increased. The soil particle size of <2 mm adsorbed highest Pb and Cd amounted to 79.85% and 47.39%. The adsorption of the both metals was increased significanty (P≤0.05) when the higher ratios of soil and solution were used. The highest Pb and Cd adsorption amounted to 82.40 and 65.48% were obtained in the ratio of 1:25 g:mL. However, all factors used in the experiment i.e. contact time, soil particle size and ratio of soil to solution adsorbed the two metais at the initial concentration of 10 mg L-1 did not lesser than the standard value of essluent water and drinking water.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
จำนวนหน้า: 9
เอกสารแนบ: https://ag2.kku.ac.th/kaj/PDF.cfm?filename=38-461.pdf&id=47&keeptrack=5
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น
คำสำคัญ: ดินเหนียว
คำสำคัญ (EN): Clayey Soil
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การดูดติดตะกั่วและแคดเมียมที่ปนเปื้อนในน้ำดิบโดยการตีกวนกับดินเหนียว
มหาวิทยาลัยขอนแก่น
2549
ปัจจัยบางประการที่มีผลต่อการดูดซับตะกั่วและแคดเมียมที่ปนเปื้อนในน้ำของดินเหนียว ศักยภาพและการผลิต Gamma-PGA เพื่อใช้ลดการปนเปื้อนของโลหะหนักบางชนิดในข้าว การจัดการไนโตรเจนและสังกะสีเพื่อเพิ่มผลผลิตและปรับปรุงคุณภาพข้าวที่ปลูกในดินที่ปนเปื้อนสารแคดเมียม การบำบัดแคดเมียมที่ปนเปื้อนอยู่ในดินโดยใช้หญ้าแห้วหมู การศึกษาวัสดุคลุมดินที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตแบบอาศัยเพศ และไม่อาศัยเพศของสตรอเบอรี 2 สายพันธุ์ การบำบัดดินและน้ำที่ปนเปื้อนด้วยสารตะกั่วโดยใช้พืช ระยะที่ 2 : การฟื้นฟูสภาพดินในเหมืองตะกั่วโดยใช้หญ้าแฝก และพืชทนตะกั่ว ผลงานนำเสนอประชุมวิชาการกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ครั้งที่ 23 เรื่อง การศึกษาปริมาณตะกั่ว แคดเมียม ดีบุกและปรอท ที่ปนเปื้อนใน หอยแครง และหอยแมลงภู่ บริเวณอ่าวไทยตอนใน ปี 2557 ผลงานนำเสนอประชุมวิชาการกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ครั้งที่ 25 เรื่อง การตรวจวิเคราะห์ระดับตะกั่ว แคดเมียม และปรอทในเลือดด้วยวิธี Inductively Coupled Plasma–Mass Spectrometry–Mass Spectrometry (ICP-MS-MS) การใช้ไบโอชาร์เพื่อลดการปนเปื้อนแคดเมียมในข้าว ผลของการใช้น้ำเสียจากฟาร์มเลี้ยงสุกรต่อผลผลิตอ้อยที่ปลูกบนดินร่วนปนดินเหนียว กลุ่มชุดดินที่ 29 ชุดดินบ้านจ้อง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก