สืบค้นงานวิจัย
อัตราการรอดและการเจริญเติบโตของลูกกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากการเพาะพันธุ์กุ้ง กุลาดำสายพันธุ์ไทยรุ่น F4 และสายพันธุ์ธรรมชาติ
โปรยรัตน์ เชาวเจริญพงศ์ - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: อัตราการรอดและการเจริญเติบโตของลูกกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากการเพาะพันธุ์กุ้ง กุลาดำสายพันธุ์ไทยรุ่น F4 และสายพันธุ์ธรรมชาติ
ชื่อเรื่อง (EN): Survival rate and growth in black tiger shrimp (Penaeus monodon Fabricius, 1798) post larva 15 between F4 generation and wild type
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: โปรยรัตน์ เชาวเจริญพงศ์
บทคัดย่อ: กุ้งกุลาดำ Penaeus monodon (Fabricius, 1798) เป็นสัตว์น้ำชายฝั่งที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ อย่างมากชนิดหนึ่งของประเทศไทย แต่ในปัจจุบันการเพาะเลี้ยงกุ้งกุลาดำไม่เป็นที่นิยมของเกษตรกร เนื่องจาก ประสบปัญหาหลายอย่าง อาทิเช่น โรคระบาด ต้นทุนการผลิตสูง ราคาขายตกต่ำ และพ่อแม่พันธุ์จากธรรมชาติ หายาก ราคาแพง และไม่ได้คุณภาพ เกษตรกรหลายรายจึงเริ่มนำเข้ากุ้งขาวแวนนาไมเพื่อทดแทนการเลี้ยง กุ้งกุลาดำซึ่งเป็นสัตว์พื้นเมืองของประเทศไทย คุณภาพพ่อแม่พันธุ์กุ้งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพลูกพันธุ์กุ้ง หากพ่อแม่พันธุ์มีคุณภาพ ไม่ดีก็จะทำให้ลูกกุ้งที่ได้มีอัตราการเจริญเติบโตช้า ไม่แข็งแรง และเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวรัสที่จะมากับแม่พันธุ์ ดังนั้น การปรับปรุงพันธุ์ จึงเป็นทางเลือกสำคัญที่หลายหน่วยงาน ไม่ว่าจะเป็นภาครัฐและเอกชนให้ความสนใจ เพื่อปรับปรุงสายพันธุ์กุ้งให้เป็นสายพันธุ์พื้นบ้าน (domesticate) ที่แข็งแรง โตเร็ว ปลอดโรค ต้านทานโรค และทดแทนการจับพ่อแม่พันธุ์จากธรรมชาติที่ในปัจจุบันมีจำนวนลดลงอย่างต่อเนื่อง Withyachumnarnkul et al. (2001) ได้คัดพันธุ์กุ้งกุลาดำให้เป็นสัตว์เลี้ยงและปลอดโรคบางชนิด (domesticated specific pathogen free) มาตั้งแต่ปี 1996 - 2001 ได้กุ้งเลี้ยงรุ่น F5 พบว่าแม่กุ้งมีไข่เฉลี่ย 800,000 ฟอง/แม่ ไข่มีอัตราการฟักเป็นตัว 35 เปอร์เซ็นต์ และได้นอเพลียส 300,000 ตัว/แม่ สุพล ตั่นสุวรรณ (2545) ได้ทำการทดลองเลี้ยงลูกกุ้งกุลาดำรุ่นที่ 2 ขนาด PL23 ในบ่อดิน 2 บ่อ อัตราปล่อย 16,000 ตัว/บ่อ (5 ตัว/ตารางเมตร) เป็นระยะเวลา 426 วัน พบว่า พ่อแม่พันธุ์กุ้งกุลาดำที่ได้จาก การเลี้ยงที่คิดจากระยะเริ่มต้นมีอัตรารอด 25 เปอร์เซ็นต์ (คิดเป็น 4,000 ตัว โดยมีเพศผู้ 2,160 ตัว, เพศเมีย 1,840 ตัว) การเจริญเติบโตเฉลี่ยสุดท้ายของความยาวและน้ำหนักของเพศผู้เท่ากับ 23.62±1.59 เซนติเมตร และ 142.83±25.28 กรัม ในขณะที่เพศเมียเท่ากับ 24.45±1.70 เซนติเมตร และ 158.25±28.30 กรัม ตามลำดับ แม่กุ้ง 13 ตัว จากทั้งหมดสามารถวางไข่ได้ โดยได้ไข่ทั้งหมด 2,575,620 ฟอง (เฉลี่ย 198,125±93,744 ฟอง/ตัว) ไข่ที่ได้รับการผสมมีจำนวน 726,000 ฟอง (28.19 เปอร์เซ็นต์) โดยมีอัตราฟักเป็น นอเพลียสเท่ากับ 14.16 เปอร์เซ็นต์ จากจำนวนไข่ทั้งหมดที่ได้ และเท่ากับ 51.85 เปอร์เซ็นต์ จากจำนวนไข่ที่ ได้รับการผสม ได้ลูกกุ้งระยะโพสท์ลาร์วา 1 เท่ากับ 55.62% จากอัตรารอดของตัวอ่อนระยะนอเพลียสทั้งหมด ไวยพจน์ และคณะ (2550) ได้เลี้ยงกุ้งกุลาดำสายพันธุ์กุ้งภูเก็ตและสายพันธุ์กุ้งสงขลาในบ่อดินเพื่อเป็น พ่อแม่พันธุ์ และทำการผสมพันธุ์พ่อแม่พันธุ์กุ้งกุลาดำรุ่น F1 ระหว่าง 2 สายพันธุ์ พบว่า กุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในบ่อดิน โดยให้อาหารเม็ดและเสริมด้วยหอยกะพงจนมีอายุประมาณ 1 ปี กุ้งเพศเมียสามารถสร้างไข่และเพศผู้สามารถ สร้างน้ำเชื้อได้ในบ่อดิน โดยเพศเมียมีการเจริญเติบโตดีกว่าเพศผู้ และแม่กุ้งภูเก็ตมีขนาดใหญ่กว่ากว่าแม่กุ้ง สงขลา เมื่อนำแม่กุ้งภูเก็ตผสมกับเพศผู้สงขลา ปรากฏว่าได้ปริมาณไข่มากกว่าการผสมแม่กุ้งสงขลากับเพศผู้ ภูเก็ต โดยได้ไข่ 388,100±159,263 ฟอง/แม่ และ 344,333±152,581 ฟอง/แม่ ตามลำดับ อัตราการฟัก คิดเป็น 30.50 เปอร์เซ็นต์ และ 24.90 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งสาเหตุที่ทำให้ไข่ฝ่อหรือไม่ฟักเป็นตัวน่าจะมาจากตัวผู้มี น้ำเชื้อน้อยหรือไม่สมบูรณ์ ทำให้ไข่ไม่ได้รับการผสมหรืออัตราผสมน้อย ไข่มีอัตราการฟักเป็นตัวต่ำ และเมื่อนำ ลูกกุ้งมาอนุบาลจนได้ระยะโพสท์ลาร์วา 15 พบว่ามีการเจริญเติบโตไม่แตกต่างกัน โดยลูกกุ้งระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากแม่กุ้งภูเก็ตมีจำนวน 447,800 ตัว และจากแม่กุ้งสงขลาได้จำนวน 728,850 ตัว การปรับปรุงพันธุ์กุ้งทะเล นักวิจัยไม่เพียงแต่มุ่งเน้นการปรับปรุงพันธุ์กุ้งกุลาดำเท่านั้น ในปี 2546 ชัยรัตน์ พุ่มช่วย (ชัยรัตน์ และสุพจน์, 2546) ได้ทดลองเลี้ยงกุ้งแชบ๊วยรุ่น F3 ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จาก การนำแม่พันธุ์รุ่น F2 อายุ 280 วัน เพาะพันธุ์กับกุ้งแชบ๊วยธรรมชาติน้ำหนักเฉลี่ย 0.01±0.00 กรัม ความยาวเฉลี่ย 0.78±0.01 ซม. เลี้ยงในบ่อดิน อัตราปล่อย 50 ตัว/ตร.ม. เมื่อเลี้ยงครบ 4 เดือน พบว่า ลูกกุ้งแชบ๊วยรุ่น F3 กับลูกกุ้งแชบ๊วยธรรมชาติ มีน้ำหนักเฉลี่ย 10.84±-3.10 กรัม และ 11.02±-0.12 กรัม อัตราการเจริญเติบโต ด้านน้ำหนักเฉลี่ย 0.09±-0.03 และ 0.09±-0.00 กรัม/วัน อัตราการเจริญเติบโตด้านความยาวเฉลี่ย 0.08±-0.01 และ 0.08±-0.00 เซนติเมตร/วัน อัตราการรอดตายเฉลี่ย 80.00±-08.97 และ 55.65±-15.36 เปอร์เซ็นต์ อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (FCR) 3.02±-1.24 และ 2.43±-0.27 ตามลำดับ เมื่อวิเคราะห์ทางสถิติผล ปรากฏว่าอัตราการเจริญเติบโตด้านน้ำหนัก อัตราการเจริญเติบโตด้านความยาว อัตราการรอดตาย อัตรา การเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (FCR) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น การศึกษาเพื่อเปรียบเทียบคุณภาพพ่อแม่พันธุ์จากธรรมชาติและพ่อแม่พันธุ์จากการปรับปรุงพันธุ์ ด้านความดกไข่ อัตราการฟัก รวมถึงอัตราการรอดตายและการเจริญเติบโตของลูกพันธุ์กุ้งทะเลระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากพ่อแม่พันธุ์ทั้ง 2 แหล่ง จึงมีความจำเป็นเพื่อให้เห็นว่าการปรับปรุงพันธุ์กุ้งกุลาดำในบ่อดินสามารถ ผลิตลูกพันธุ์กุ้งกุลาดำคุณภาพทดแทนการจับพ่อแม่พันธุ์จากธรรมชาติ และลดความเสี่ยงจากการติดโรคที่อาจ มาจากแหล่งน้ำธรรมชาติได้ อีกทั้ง เป็นการสร้างความเชื่อมั่นให้แก่เกษตรกรและเกิดความยั่งยืนด้านประมง และประกอบอาชีพของเกษตรกร
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: สายพันธุ์ธรรมชาติ
คำสำคัญ (EN): wild type
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

โปรยรัตน์ เชาวเจริญพงศ์. "อัตราการรอดและการเจริญเติบโตของลูกกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากการเพาะพันธุ์กุ้ง กุลาดำสายพันธุ์ไทยรุ่น F4 และสายพันธุ์ธรรมชาติSurvival rate and growth in black tiger shrimp (Penaeus monodon Fabricius, 1798) post larva 15 between F4 generation and wild type". กรมประมง. 2553

โปรยรัตน์ เชาวเจริญพงศ์. "อัตราการรอดและการเจริญเติบโตของลูกกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากการเพาะพันธุ์กุ้ง กุลาดำสายพันธุ์ไทยรุ่น F4 และสายพันธุ์ธรรมชาติSurvival rate and growth in black tiger shrimp (Penaeus monodon Fabricius, 1798) post larva 15 between F4 generation and wild type". กรมประมง. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
อัตราการรอดและการเจริญเติบโตของลูกกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798)ระยะโพสท์ลาร์วา 15 ที่ได้จากการเพาะพันธุ์กุ้ง กุลาดำสายพันธุ์ไทยรุ่น F4 และสายพันธุ์ธรรมชาติ
โปรยรัตน์ เชาวเจริญพงศ์
กรมประมง
31 มีนาคม 2553
กรมประมง
เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของปาล์มน้ำมัน 6 สายพันธุ์ในบ่อนากุ้งร้าง เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของปาล์มน้ำมัน 6 สายพันธุ์ในบ่อนากุ้งร้าง ในช่วงอายุปีที่ 3 – 4 ปี ศึกษาการเจริญเติบโต ผลผลิตและองค์ประกอบของผลผลิตแตงกวา 4 สายพันธุ์ ถั่วเหลืองสายพันธุ์ก้าวหน้า การปรับปรุงพันธุ์ปลาหนังลูกผสม 3 สายพันธุ์เพื่อการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเชิงพาณิชย์และวิสาหกิจชุมชน การศึกษาประสิทธิภาพของสาหร่ายกลวง (Solieria robusta (Greville) Kylin)ในการยับยั้งและป้องกันเชื้อไวรัสตัวแดงดวงขาวในกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798) เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798) ที่ได้จากพ่อแม่พันธุ์ธรรมชาติและพ่อแม่พันธุ์รุ่นที่ 4 ผลของ Growth hormone analog ต่อการเจริญเติบโต และการเจริญพันธุ์ของปลาบึก การเพาะพันธุ์ปลาจาด ระดับโปรตีนที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตและอัตรารอดของกุ้งก้ามแดงวัยอ่อน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair