สืบค้นงานวิจัย
ผลการประเมินเลซิตินและฟอสฟอรัสต่อปริมาณกรดไขมัน และคุณค่าทางอาหารของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในระบบความเค็มต่ำ
กาญจนา เผือกอุดม - มหาวิทยาลัยบูรพา
ชื่อเรื่อง: ผลการประเมินเลซิตินและฟอสฟอรัสต่อปริมาณกรดไขมัน และคุณค่าทางอาหารของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในระบบความเค็มต่ำ
ชื่อเรื่อง (EN): Effects of dietary lecithin and phosphorus on fatty acid composition and nutritional values of Penaeus monodon raised at low salinity
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กาญจนา เผือกอุดม
บทคัดย่อ: จากการศึกษาผลการเติมเลซิตินและฟอสฟอรัสในรูปเกลือแคลเซียมฟอสเฟตในอาหารกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในพื้นที่ความเค็มต่ำ 4 บ่อ โดยบ่อที่ 1 และ 2 ให้อาหารที่เติมเลซิตินและเกลือแคลเซียมฟอสเฟต (อาหารสูตรA) บ่อที่ 3 ให้อาหารที่เติมเลซิตินอย่างเดียว (อาหารสูตร B) และบ่อที่ 4 ให้อาหารที่ไม่ได้เติมเกลือแคลเซียมฟอสเฟตและเลซิติน (อาหารสูตร C) ซึ่งทั้ง 4 บ่อทำการปล่อยลูกกุ้งกุลาดำที่ระดับความหนาแน่น 50 ตัวต่อตารางเมตร พบว่า การเติมฟอสฟอรัสและเลซิตินในอาหารกุ้งกุลาดำมีผลทำให้กุ้งกุลาดำในบ่อที่ 1 และ 2 มีการเจริญเติบโตและอัตรารอดสูงสุด สำหรับอาหารสำเร็จรูปที่ใช้ในการเลี้ยงกุ้งพบว่า โปรตีนอยู่ในช่วง 37.81-40.24 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักแห้ง โดยพบว่าอาหารสูตร C มีปริมาณโปรตีนสูงสุดรองลงมา คืออาหารสูตร B และอาหารสูตร A ตามลำดับส่วนปริมาณไขมัน มีค่าอยู่ในช่วง 6.15-10.41 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักแห้ง โดยอาหารสูตร A และสูตร B ใกล้เคียงกันและมีค่าสูงกว่าอาหารสูตร C อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) สำหรับกรดไขมันในอาหารสำเร็จรูปทั้งสามสูตรมีปริมาณอีพีเอ (20: 5 n-3) และดีเอชเอ (22: 6 n-3) ในอาหารไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>.05) ส่วนโปรตีนที่พบในเนื้อกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารทั้งสามสูตร มีปริมาณไม่แตกต่างตลอดการทดลองไขมันในเนื้อกุ้งพบว่ากุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตร A และสูตร B มีปริมาณไม่แตกต่างกันตลอดการทดลอง ไขมันในเนื้อกุ้งพบว่ากุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตร A และสูตร B มีปริมาณไขมันสูงกว่ากุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร (p<.05) สูตร C ในขณะที่กุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตร A และสูตร B มีปริมาณไขมันที่ไม่แตกต่างกัน (p>.05) ส่วนกรดไขมันอีพีเอและดีเอชเอในเนื้อกุ้ง พบว่าปริมาณอีพีเอและดีเอชเอเฉลี่ยในเนื้อกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารทั้งสามสูตร มีค่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>.05)
บทคัดย่อ (EN): The study was aimed at the effect of addition of lecithin and phosphorus into normal diets on growth, fatty acid composition and nutritional values of the tiger shrimp (Penaeus monodon) raised in low salinity ponds. Four similar shrimp ponds were usedin this study. Shrimp larvae were released at 50 individuals per m2. In the first and second ponds, the shrimp were fed with normal diet added with lecithin and phosphorus (diet A), while those the third pond were fed with normal diet added with lecithin (diet B). The shrimp fourth pond were fed with normal diet (diet C). The shripm raised in the first and the second pond had better growth and survival rate compared to those raised in the third and fourth pond. Nutritional values of these three diets used in this study possessed, protein content ranging from 37.81-40.24% dry weight, with the highest protein content found in diet C, followed by diet B and diet A, respectively. The lipid content was in the range of 6.15-10.41% dry weight while the similar contents found in diet A and diet B were significantly higher than those in diet C (p<0.5). The EPA and DHA content in these three diets whowed no significantly different. For the protein content in shrimps reared with these three diets, they showed no significantly different. Shrimps fed with diet A and diet B had higher lipid content than those fed with diet C. However, shrimps fed with diet A,B, and C had similar level of EPA and DHA content which showed no significantly different (p>0.5).
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=95&RecId=9742&obj_id=76333
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยบูรพา
คำสำคัญ: ฟอสฟอรัส
คำสำคัญ (EN): 639
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยบูรพา
รายละเอียด: The study was aimed at the effect of addition of lecithin and phosphorus into normal diets on growth, fatty acid composition and nutritional values of the tiger shrimp (Penaeus monodon) raised in low salinity ponds. Four similar shrimp ponds were usedin this study. Shrimp larvae were released at 50 individuals per m2. In the first and second ponds, the shrimp were fed with normal diet added with lecithin and phosphorus (diet A), while those the third pond were fed with normal diet added with lecithin (diet B). The shrimp fourth pond were fed with normal diet (diet C). The shripm raised in the first and the second pond had better growth and survival rate compared to those raised in the third and fourth pond. Nutritional values of these three diets used in this study possessed, protein content ranging from 37.81-40.24% dry weight, with the highest protein content found in diet C, followed by diet B and diet A, respectively. The lipid content was in the range of 6.15-10.41% dry weight while the similar contents found in diet A and diet B were significantly higher than those in diet C (p0.5).
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กาญจนา เผือกอุดม. "ผลการประเมินเลซิตินและฟอสฟอรัสต่อปริมาณกรดไขมัน และคุณค่าทางอาหารของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในระบบความเค็มต่ำEffects of dietary lecithin and phosphorus on fatty acid composition and nutritional values of Penaeus monodon raised at low salinity". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2548

กาญจนา เผือกอุดม. "ผลการประเมินเลซิตินและฟอสฟอรัสต่อปริมาณกรดไขมัน และคุณค่าทางอาหารของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในระบบความเค็มต่ำEffects of dietary lecithin and phosphorus on fatty acid composition and nutritional values of Penaeus monodon raised at low salinity". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2548. Print.



TARR Wordcloud:
ผลการประเมินเลซิตินและฟอสฟอรัสต่อปริมาณกรดไขมัน และคุณค่าทางอาหารของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงในระบบความเค็มต่ำ
กาญจนา เผือกอุดม
มหาวิทยาลัยบูรพา
2548
ผลของปริมาณฟอสฟอรัสในอาหารต่อการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ที่เลี้ยงในบ่อดินระบบความเค็มต่ำ การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) อิทธิพลของความเค็มระดับต่ำที่มีการเจริญเติบโตอัตราการรอดตายและสรีรวิทยาการหายใจของลูกกุ้งกุลาดำวัยอ่อน (penaeus monodon fabricius) แบบจำลองคณิตศาสตร์ทางทะเลของอุณหภูมิและความเค็มสำหรับอ่าวไทย การใช้แบคทีเรียเพื่อจัดการคุณภาพน้ำและปริมาณสารอินทรีย์ในตะกอนดินในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำระบบปิด อิทธิพลของมูลไก่ต่อปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดิน และผลผลิตของข้าวและข้าวโพดที่ปลูกในชุดดินร้อยเอ็ด การเพาะเลี้ยงสาหร่ายสไปรูลินา (Spirulina platensis) ในน้ำเสียฟาร์มโคนมเพื่อใช้เป็นอาหารโคนม การพัฒนาระบบหมุนเวียนน้ำแบบปิดด้วยการใช้สาหร่ายและตัวกรองชีวภาพในการบำบัดในบ่อเลี้ยงกุ้งกุลาดำแบบพัฒนา การเปรียบเทียบการใช้ฟอสฟอรัสภายใต้สภาพแอโรบิคและสภาพแอน็อคซิคในกระบวนการกำจัดฟอสฟอรัสทางชีวภาพที่อายุตะกอนต่าง ๆ ความปลอดภัยทางด้านจุลชีววิทยาของอาหารในโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair