สืบค้นงานวิจัย
การใช้น้ำมันมะพร้าวดัดแปลงร่วมกับเชลแลคเพื่อควบคุมโรคผลเน่าและยืดอายุการเก็บรักษาเงาะที่ฉายรังสีแกมมา (ระยะที่ 2)
ผ่องเพ็ญ จิตอารีย์รัตน์ - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: การใช้น้ำมันมะพร้าวดัดแปลงร่วมกับเชลแลคเพื่อควบคุมโรคผลเน่าและยืดอายุการเก็บรักษาเงาะที่ฉายรังสีแกมมา (ระยะที่ 2)
ชื่อเรื่อง (EN): Application of modified coconut oil and shellac for controlling fruit rot disease and extending the storage life of rambutan (Phase II)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ผ่องเพ็ญ จิตอารีย์รัตน์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): PONGPHEN JITAREERAT
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
บทคัดย่อ: การคัดแยกเชื้อราสาเหตุโรคผลเน่าของเงาะพันธุโรงเรียน โดยคัดแยกจากส่วนต่างๆ ของผลเงาะที่ แสดงอาการของโรคผลน่ ได้แก่ ส่วนขนงาะ เปลือกเงาะ และขั้ผลเงาะ ตรวจพบเชื้อราหลัก 5 ชนิด ได้แก่ Fusurium sp.L. theobromae C. gloeosporiodes Pestalotiopsis sp. และ Trichoderma sp. โดย พบเชื้อ . theobromae มากที่สุด เท่ากับ 70.51% ซึ่งพบในส่วนของขนเงาะ 26.92% ส่วนของเปลือก 28.219 และส่วนของขั้วผลเงาะ 15.38%6 รองลงมาได้แก่ เชื้อ C. gloeosporiodes คือ 30.76% โดยพบใน ส่วนของขั้วผลเงาะ 15.38% และขนเงาะ 15.38% ในขณะที่เชื้อ Fusurium sp. พบที่ส่วนของขน 11.55% Pestalotiopsis sp. พบที่ส่วนของขน 15.38% และ Trichoderma sp. พบที่ส่วนของเปลือก 15.40% และ เมื่อคัดแยกเชื้อราจากส่วนต่างๆ ของผลเงาะที่ไม่แสดงอาการของโรคผลเน่า พบเชื้อรา 3 ชนิด ได้แก่ . theobromce C. gloeosporiodes และ Alternaria sp. โดยพบเชื้อ L. theobromae มากที่สุด คือ 74.429 ซึ่งพบจากส่วนของเปลือกเงาะ 31.99% ขนเงาะ 24.58% และขั้วผลเงาะ 17.85% รองลงมาได้แก่ เชื้อ C. gloeosporiodes พบ 33.83% จากส่วนของเปลือก 28.2196 และส่วนของขั้วผลเงาะ 18.18% ในขณะที่เชื้อ Altemaria sp. พบเฉพาะในส่วนของขั้วผลเงาะ 23.08%การศึกษาประสิทธิภาพของน้ำมันมะพร้าวดัดแปลง (MCO) ที่ความเข้มข้น 1% 2% 4% และ 8% ต่อการยับยั้งการงอกของสปอร์เชื้อราสาเหตุโรคผลเน่าของเงาะ ได้แก่ Fusurium sp. L. theobromae C. gloeosporiodes Pestalotiopsis sp. และ Trichoderma sp. ด้วยวิธี paper disc technique wว่า MCO ความเข้มข้น 29 49 และ 89 สามารถยับยั้งการงอกของสปอร์เชื้อรา C. gloeosporiodes ได้ 100% แต่ไม่สามารถยับยั้งการงอกของสปอร์เชื้อรา Fusurium sp. L. theobromae Pestalotiopsis sp. และ Trichoderma sp. ได้ และเมื่อตรวจเปอร์เซ็นต์การอยู่รอดของเชื้อรา C. gloeosporiodes uu paper disc ทำโดยตัดกระดาษที่ผ่านการทดสอบการงอกของสปอร์เชื้อราแล้ว วางบนอาหารเลี้ยงเชื้อ PDA บ่มที่ อุณหภูมิห้อง นาน 7 วัน พบว่า MCO ทุกความเข้มข้นไม่สามารถทำลายเชื้อราได้สมบูรณ์ โดยพบว่าเชื้อราทุก ชนิดมีเปอร์เซ็นต์การอยู่รอด 100% การศึกษาผลของสารเคลือบ Shellac (SH) ต่อการควบคุมโรคผลเน่าและรักษาคุณภาพของเงาะพันธุ์ โรงเรียน ทำโดยนำผลเงาะมาเคลือบผิวด้วย SH ความเข้มข้น 0.5% 19 29 3% และ 4% (v/V) ผลเงาะที่ไม่ เคลือบผิวใช้เป็นชุดควบคุม โดยเงะทุกทรีตเมนต์บรรจุในถาดพลาสติกที่หุ้มด้วยฟิล์มพีวีชี แล้วเก็บรักษาที่ อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 18 วัน พบว่าการใช้สารเคลือบ SH ที่ความเข้มข้น 4% มีประสิทธิภาพ ในการลดความรุนแรงของการเกิดโรคผลเน่าได้ดีที่สุด รองลงมาได้แก่ สารเคลือบ SH ที่ความเข้มข้น 3% 2% 1% และ 0.5% ตามลำดับ นอกจากนี้ยังพบว่า การเคลือบผิวเงาะด้วย SH ความเข้มข้น 0.5% ช่วยลดการ สูญเสียน้ำหนักสดและลดอัตราการหายใจของเงาะ และเงาะที่เคลือบผิวด้วย SH ความเข้มชัน 0.5% และ 2% มีผลชะลอการลดลงของปริมาณของแข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้ (TSS) นอกจากนี้ยังพบว่าเงาะที่เคลือบผิวด้วย SH ความเข้มข้น 4% มีอัตราการผลิตเอทธิลีนต่ำที่สุดและมีคะแนนการยอมรับของผู้บริโภคมากที่สุด แต่ อย่างไรก็ตามการเคลือบผิวเงาะด้วย SH มีผลทำให้เปลือกเงาะมีสีเข้มกว่าปกติ การศึกษาผลของ MCO ร่วมกับสารเคลือบผิวต่อการควบคุมการเกิดโรคผลเน่าและคุณภาพของเงาะ พันธุ์โรงเรียน นำผลเงาะมาเคลือบผิวด้วย MCO ความเข้มข้น 2% (MCO), Sucrose Fatty Acid Ester ความเข้มข้น 0.5% (SFE), MCO ความเข้มข้น 28 ผสมกับ SH ความเข้มข้น 4% (MCO + SH) และ MCO ความเข้มข้น 29 ผสมกับ SFE ความข้มข้น 0.5% (MCO + SFE) ผลเงะที่จุ่มสารกำจัดเชื้อรา Prochloraz ความเข้มขัน 200 ppm และผลเงาะที่ไม่เคลือบผิวใช้เป็นชุดควบคุม เงาะทุกทรีตเมนต์บรรจุในถาดพลาสติก ที่หุ้มด้วยฟิล์มพีวีชีก็บรักษาที่อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 12 วัน ผลการทดลองพบว่าสารเคลือบ MCO, SFE, MCO + SH และ MCO + SFE ช่วยลดความรุนแรงของโรคผลเน่าของเงาะได้ไม่แตกต่างกัน และพบว่าสารเคลือบทั้งหมดมีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับการใช้สารกำจัดเชื้อรา Prochloraz นอกจากนี้ยัง พบว่าการใช้สารเคลือบผิว MCO + SH และ MCO + SFE สามารถลดอัตราการหายใจและลดอัตราการผลิต เอทธิลีนของเงาะได้ แต่ไม่มีผลต่อการสูญเสียน้ำหนักสดและปริมาณของแข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้ อย่างไรก็ ตามเปลือกเงาะที่เคลือบผิวด้วย MCO + SH และ MCO + SFE มีสีน้ำตาลมากกว่าเงาะในชุดควบคุมซึ่งมีผล ทำให้คะแนนการยอมรับของผู้บริโภคต่ำ การศึกษาผลของ MCO ร่วมกับสารเคลือบผิวต่อการลดการเกิดโรคผลเน่าและคุณภาพของผลเงาะที่ฉายรังสีแกมมา โดยนำผลเงาะมาเคลือบผิวด้วยสารเคลือบ MCO ความเข้มข้น 29 ผสมกับ SH ความเข้มข้น 4% ก่อนนำฉายรังสีแกมมา ความเข้มข้น 400 Gy, จุ่มผลเงาะด้วยสารกำจัดเชื้อรา Prochloraz ความเข้มข้น 200 ppm ก่อนนำฉายรังสีแกมมา ความเข้มข้น 400 Gy, ผลเงาะที่ไม่เคลือบผิวก่อนฉายรังสีแกมมา ความ เข้มข้น 400 Gy, และผลเงาะที่ไม่ได้เคลือบผิวและไม่ฉายรังสีแกมมาเป็นชุดควบคุม เงาะทุกทรีตเมนต์บรรจุ ในถาดพลาสติกที่หุ้มด้วยฟิล์มพีวีชี เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 10 วัน พบว่าการฉาย รังสีแกมมาสามารถลดความรุนแรงของการเกิดโรคผลน่าได้ ส่วนการเคลือบและไม่เคลือบผิวเงาะก่อนนำไป ฉายรังสีแกมมาสามารถลดการเกิดโรคผลเน่าได้ไม่แตกต่างกัน และพบว่าเงาะที่ฉายรังสีแกมมาสามารถชะลอ การลดลงของปริมาณ T55 และรักษาความแน่นเนื้อของเปลือกเงาะได้ แต่ในทางตรงกันข้ามเงาะที่ฉายรังสี แกมมามีอัตราการหายใจ การสูญเสียน้ำหนักสด และอัตราการผลิตเอทธิลีนสูงกว่าเงาะที่ไม่ฉายรังสีแกมมา และเปลือกเงาะที่ฉายรังสีแกมมามีการเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลมากกว่าปกติ แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเคลือบผิวเงาะ ด้วย MCO ความเข้มข้น 24 ผสมกับ SH ความเข้มข้น 49 ก่อนนำไปฉายรังสีแกมมา สามารถลดการสูญเสีย น้ำหนักสดและลดอัตราการหายใจของเงาะได้ แต่ไม่สามารถลดอัตราการผลิตเอทธิลีน
บทคัดย่อ (EN): Fungal pathogens caused fruit rot disease of rambutan were isolated from different parts of fruits (spintern, pericarp, and stem end) which showed symptom disease. Major fungi were detected including; Fusurium sp., L. theobromae, C. gloeosporiodes, Pestalotiopsis sp. and Trichoderma sp.. Among of them, L. theobromae was a main of fruit rot pathogen which found 70.51% infection. L. theobromae infection often found in spintern (26.92%), pericarp (28.21%), and stem end (15.38%). C. gloeosporiodes was the second fungal pathogen of fruit rot disease (30.76% infection). C. gloeosporiodes was detected in spintern (15.38%) and stem end (15.38%). Fusarium sp., Pestalotiopsis sp. and Trichoderma sp were detected in spintern (11.55%), spintern (15.38%) and pericarp (15.40%) respectively. Fungal pathogen isolation from rambutan fruit which did not show the symptom disease was investigated. Three major fungi were found; L. theobromae (74.42%), C. gloeosporiodes (33.83%) and Alternaria sp. (23.08%). L. theobromae was found in pericarp (31.99%), spintern (24.58%) and stem end (17.85%). C. gloeosporiodes was found in pericarp (28.21%), spintern (24.58%) and stem end (18.85%). Alternaria sp. was found only in stem end (23.08%).The effect of modified coconut oil (MCO) at 1%, 2%, 4%, and 8% (v/v) on inhibition of spore germination of fruit rot pathogens (Fusurium sp., L. theobromae, C. gloeosporiodes, Pestalotiopsis sp. and Trichoderma sp.) was tested on paper disc technique (sterile black paper). The result revealed that MCO at 2%, 4%, and 8% showed ability to inhibit spore germination of C. gloeosporiodes for 100% but they could not inhibit spore germination of Fusurium sp., L. theobromae, Pestalotiopsis sp. and Trichoderma sp.. Spore survival of C. gloeosporiodes on paper disc was conducted by cutting the inoculated paper disc, and then placed on PDA, incubated in the ambient for 7 days. The result showed that all concentrations of tested MCO could not kill this fungus. Its survival was 100%. Effect of shellac (SH) on fruit rot control and maintaining the quality of rambutan fruit cv. Rong Rien was studied. Rambutan fruits were coated with SH at 0.5%, 1%, 2%, 3%, and 4% (v/v). Non coated fruit were served as the control. Fruit samples were placed on foam tray andethylene production of rambutan but no effected on weight loss and TSS contents. However, the pericarp color of fruit treated with MCO + SH or MCO + SFE was brown more the control fruit leading to low acceptant score. Effect of MCO combined with coating substances on fruit rot disease and quality of gamma irradiated rambutan fruit cv. Rong Rien was investigated. Rambutan fruit were coated with 2% MCO + 4% SH followed by irradiating with gamma ray at 400 Gy. The treated fruit placed on foam tray and wrapped with PVC film. Non-coated plus irradiated fruit and non- coated and non-iradiated fruit were used as the controls. All fruit samples were kept at 13c for 10 days. The result revealed that gamma irradiation could reduce the disease severity. There were no significant difference in disease severity of fruit rot between coated fruit and non-coated fruit. Gamma irradiation could delay the decrease of TSS and maintained the firmness of pericarp. In the other hand, gamma irradiation induced the respiration rate, ethylene production which leading to high weight loss. Pericarp of irradiated rambutan fruitturned to be brown faster than non-irradiated fruit. However, MCO + SH coating could delay the weight loss and respiration rate of irradiated fruit but not ethylene production.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ: น้ำมันมะพร้าวดัดแปลง
คำสำคัญ (EN): coating substance
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ผ่องเพ็ญ จิตอารีย์รัตน์. "การใช้น้ำมันมะพร้าวดัดแปลงร่วมกับเชลแลคเพื่อควบคุมโรคผลเน่าและยืดอายุการเก็บรักษาเงาะที่ฉายรังสีแกมมา (ระยะที่ 2)Application of modified coconut oil and shellac for controlling fruit rot disease and extending the storage life of rambutan (Phase II)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2559

ผ่องเพ็ญ จิตอารีย์รัตน์. "การใช้น้ำมันมะพร้าวดัดแปลงร่วมกับเชลแลคเพื่อควบคุมโรคผลเน่าและยืดอายุการเก็บรักษาเงาะที่ฉายรังสีแกมมา (ระยะที่ 2)Application of modified coconut oil and shellac for controlling fruit rot disease and extending the storage life of rambutan (Phase II)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2559. Print.



TARR Wordcloud:
การใช้น้ำมันมะพร้าวดัดแปลงร่วมกับเชลแลคเพื่อควบคุมโรคผลเน่าและยืดอายุการเก็บรักษาเงาะที่ฉายรังสีแกมมา (ระยะที่ 2)
ผ่องเพ็ญ จิตอารีย์รัตน์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
30 กันยายน 2559
การใช้ประโยชน์จากน้ำมันเหลือใช้จากอุตสาหกรรมแปรรูปมะพร้าว ทดสอบและขยายผลเทคโนโลยีการเพิ่มประสิทธิภาพด้านการผลิตเงาะคุณภาพ การวิจัยกระบวนการเก็บรักษา และอายุวางจำหน่าย ของน้ำคั้นต้นกล้าและผลิตภัณฑ์สุขภาพจากธัญพืชไทย การใช้รังสีแกมมาเพื่อเพิ่มผลผลิตของไหมพันธุ์ไทย ระยะเวลาการเก็บรักษาที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพของหญ้าเนเปียร์หมักในถุงพลาสติก โรคผลเน่าของเงาะหลังการเก็บเกี่ยวและการควบคุม ผลของการเก็บรักษาไรแดงต่อการเจริญเติบโตของปลา อายุการเก็บรักษาและระยะพักตัวของเมล็ดหญ้ารูซี่ที่เก็บรักษาในสภาพต่างๆ กัน ผลของภาชนะบรรจุและชนิดของน้ำมันต่ออายุการเก็บของข้าวแต๋น อายุการเก็บรักษาและระยะพักตัวของเมล็ดหญ้าโร๊ดที่เก็บรักษาในสภาพต่างๆ กัน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair