สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้
สุพร คงเกตุ - กรมปศุสัตว์
ชื่อเรื่อง: การศึกษาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้
ชื่อเรื่อง (EN): The  Study  of  Fighting  Bulls  Raising  and  Fighting  Bulls  Marketing System  of  Farmers  in  South
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุพร คงเกตุ
บทคัดย่อ: การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการอนุรักษ์และพัฒนาการเลี้ยงโคชนให้ยั่งยืน ขอบเขตของการศึกษา ทำการศึกษาสภาพผลการเลี้ยงโคในพื้นที่ภาคใต้ คุณสมบัติของผู้เลี้ยง วิธีการเลี้ยง วัตถุประสงค์ในการเลี้ยง พันธุ์สัตว์ที่เลี้ยง ความต้องการและการค้าโคมีชีวิต วิธีการเคลื่อนย้าย การควบคุมดูแลสุขภาพสัตว์ และการตรวจสอบเฝ้าระวังโรค การสนับสนุนของรัฐบาลในการเลี้ยงและดูแลสุขภาพสัตว์ กฎระเบียบว่าด้วยการค้าสัตว์มีชีวิต ระบบการค้า คุณสมบัติพ่อค้า รูปแบบการค้า การส่งมอบสินค้า ระบบการรับส่ง การปรับปรุงคุณภาพสัตว์ การดูแลสุขภาพสัตว์ วิธีการปรับปรุงคุณภาพสัตว์ก่อนเข้าสู่โรงฆ่าสัตว์ คุณสมบัติของเนื้อสัตว์ คุณสมบัติของตลาด พฤติกรรมผู้ซื้อและผู้ขายเนื้อสัตว์เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เกษตรกรที่มีประสบการณ์และเลี้ยงโคชนเป็นอาชีพ จำนวน 120 ราย ในพื้นที่ จังหวัดนครศรีธรรมราช ตรัง พัทลุง สงขลา กระบี่ สุราษฎร์ธานี พ่อค้าโค จำนวน 39 ราย เจ้าของโรงฆ่าและเขียงเนื้อโค จำนวน 15 ราย และผู้บริโภคเนื้อโค จำนวน 76 ราย ในพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช กระบี่ สุราษฎร์ธานี ตรัง พัทลุง สงขลา ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส โดยใช้วิธีวิเคราะห์เชิงพรรณนา ( Descriptive method )และวิธีทางคณิตศาสตร์และสถิติ หาค่าเฉลี่ย อัตราส่วน และร้อยละ ผลการศึกษา 1. ระบบและสภาพการเลี้ยงโคชนของเกษตรกรภาคใต้ พบว่า เกษตรกรผู้เลี้ยงโคชนเป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 46.23 ปี ส่วนใหญ่จบการศึกษาชั้นประถมศึกษา ร้อยละ 46.7 ประกอบอาชีพการเกษตร ร้อยละ 72.5 โดยเฉลี่ยมีรายได้ 13,845.9 บาทต่อเดือน พื้นที่ถือครอง 16.4 ไร่ มีประสบการณ์เลี้ยงโคชน 14.1 ปี มีจำนวนโคชน 7.5 ตัวต่อราย เกษตรกรส่วนใหญ่รวมกลุ่มกันทำกิจกรรมเกี่ยวกับการเลี้ยงและการแข่งขันโคชน มีการคัดเลือกลักษณะโคชนที่จะแข่งขันและผสมพันธุ์อย่างพิถีพิถัน โดยใช้ภูมิปัญญาชาวบ้านที่สืบทอดกันมา ลักษณะโคชนที่เกษตรกรต้องการมาก คือ มีรูปร่างใหญ่ เขาวง มีขวัญบริเวณหลัง สีดำและมีอายุเฉลี่ย 5.9 ปี เกษตรกรส่วนใหญ่เลี้ยงโคชนแบบผูกล่าม ร้อยละ 75.0 รองลงมาเกี่ยวหญ้าให้กิน ร้อยละ 37.5 เกษตรกรเกินครึ่งเลี้ยงแม่โคชนตั้งท้อง แม่โคชนเลี้ยงลูกและลูกโคชนในรูปแบบคล้ายกัน คือ เลี้ยงแบบปล่อยแทะเล็ม และมีการทำวัคซีนโรคปากและเท้าเปื่อย โรคพยาธิ และโรคแท้งติดต่อ มีเพียงส่วนน้อยให้อาหารเสริมแก่โคชนที่เลี้ยง โดยเฉลี่ยเกษตรกรหย่านมลูกโคชนเมื่ออายุ 8.9 เดือน เกษตรกรร้อยละ 76.7 เกี่ยวหญ้าธรรมชาติตามสวน ไร่นาหรือที่ดินสาธารณะมาเลี้ยงโค เฉลี่ยมีแปลงหญ้า 3.4 ไร่ต่อราย หญ้าที่นิยมปลูกและโคชนชอบกินมากที่สุด คือ หญ้าหวายข้อ ร้อยละ 41.7 เกษตรกรมีวิธีเตรียมโคชนเข้าแข่งขัน คือ คัดโคที่ลักษณะดี อายุเฉลี่ย 4.3 ปี มาฝึกซ้อมออกกำลังกายด้วยการเดินวิ่งเฉลี่ย 3.3 ชั่วโมงต่อวัน ตากแดด 5.23 ชั่วโมงต่อวัน อาบน้ำและให้กินหญ้าเป็นเวลาแบบเต็มที่ บำรุงกำลังร่างกายโคชนด้วยสมุนไพรและอาหารบำรุงกำลังต่างๆ โดยเฉลี่ยซ้อมคู่ทุก 21.3 วัน เป็นเวลา 7 เดือนหรือ 9.7 ครั้ง ครั้งสุดท้ายซ้อมคู่ได้นานเฉลี่ย 29.6 นาทีจึงจะนำโคไปเปรียบหาคู่ชนที่มีขนาดลำตัว เขา อายุ ความสูง สถิติการชนและลำคอ ใกล้เคียงกัน โดยเฉลี่ยเกษตรกรใช้เวลาเลี้ยงดูโค 4.6 ชั่วโมงต่อวัน มีรายได้และรายจ่ายจากการเลี้ยงดูโคชน 89,271.6 บาทต่อปีและ 21,187.6 บาทต่อปี ตามลำดับ 2. ระบบและสภาพการตลาดโคชนในพื้นที่ภาคใต้ พบว่า เกษตรกรมากกว่าครึ่งขายโคชนะการแข่งชันและพร้อมแข่งขัน ร้อยละ 55.8 และร้อยละ 57.5 ตามลำดับ โดยเฉลี่ยราคา 66,305.9 บาทต่อตัว และ 44,601.4 บาทต่อตัวโค ราคาสูงสุดที่ขาย 68,776.4 บาทต่อตัว ราคาขึ้นอยู่กับเชิงชน พันธุ์ประวัติและรูปร่าง โคแพ้การแข่งขันจะถูกขาย ร้อยละ 70.8 โดยเฉลี่ยราคา 22,170 บาทต่อตัว โดยวิธีตกลงราคา ผู้กำหนดราคาส่วนใหญ่ คือ เจ้าของโค ร้อยละ 43.5 พ่อค้าส่วนใหญ่ซื้อขายโคโดยวิธีเหมาตัว ร้อยละ 94.9 โดยใช้วิธีประมาณน้ำหนักเนื้อโคเมื่อชำแหละคูณด้วยราคาเนื้อโคชำแหละ และลบด้วยค่านายหน้าตัวละ 100 บาท เฉลี่ยมีรายได้ 2,146.1บาทต่อตัว มีเทคนิคต่อรองราคา คือ พูดจาสุภาพ ไม่เอาเปรียบ และต่อรองตามลักษณะรูปร่างของโค เขียงเนื้อส่วนใหญ่ซื้อโคโดยตรงจากเกษตรกรแบบเหมาตัว ร้อยละ 86.7 มาชำแหละเองหรือจ้างโรงฆ่า โดยเฉลี่ยมีค่าชำแหละ 628.5 บาทต่อตัว จำนวนโคที่ชำแหละ 293.7 ตัวต่อปีต่อราย มีรายได้ 1,306.6 บาทต่อตัว ผู้บริโภคเนื้อโคเฉลี่ย 1.29 กิโลกรัมต่อเดือนต่อคน สรุป การเลี้ยงโคชนเป็นวิถีชิวิตของคนใต้ มีความเหมาะกับสภาพพื้นที่ทั้งในด้านสายพันธุ์โค พื้นที่ดินทำกินที่มีไม่มาก แหล่งพืชอาหารสัตว์ โดยเฉพาะหญ้าธรรมชาติที่มีอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์เนื่องจากภาคใต้มีปริมาณน้ำฝนมาก เกษตรกรสามารถนำมาใช้เลี้ยงโคชนสร้างอาชีพและรายได้ ด้านการตลาด เนื้อโคยังไม่เพียงพอกับความต้องการของผู้บริโภคทั้งในพื้นที่ภาคใต้และต่างประเทศ โดยเฉพาะผู้นับถือศาสนาอิสลามที่อาศัยกันอยู่มากในภาคใต้และประเทศเพื่อนบ้าน คำสำคัญ : การลี้ยงโคชน,การตลาดโคชน *ทะเบียนวิชาการเลขที่ ศูนย์วิจัยและถ่ายทอดเทคโนโลยีนครศรีธรรมราช สำนักพัฒนาการปศุสัตว์และถ่ายทอดเทคโนโลยี กรมปศุสัตว์ อ.ร่อนพิบูลย์ จ.นครศรีธรรมราช 80130
บทคัดย่อ (EN): This study was conducted. The objectives of this study were to study the culture and marketing of cows in the southern region to use as data for conservation and development of cows. Scope of study Study on cattle breeding in southern Thailand. Qualities of the party How to feed Purpose of the party Animal husbandry Demand for and trade in live cattle Moving method Animal Health Control And surveillance monitoring.Government support for animal health and care. Trade regulations, trades, trades, trade patterns, delivery of goods. Transmission system Improvement of animal quality Animal health How to improve the quality of the animals before entering the slaughterhouse.Properties of meat Features of the market Buyers and sellers of meat products were interviewed by interviews with 120 experienced farmers and cows in Nakhon Si Thammarat, Trang, Phatthalung, Songkhla, Krabi, Surat Thani and 39 cattle handlers. There were 76 beef and beef consumers. The descriptive method and mathematical and statistical methods were used to find the mean, ratio and percentage. Transcript 1. Cattle farmers systems and conditions in the south of Thailand were 46.23 years old. Most of them had primary education (46.7%), agriculture (72.5%), and income (13.845.9%). The area is 16.4 rai with 14.1 years experience. The number of cows was 7.5 persons per farmer. Most of the farmers cooperated in breeding activities and cows competition. The breed is selected to compete and mating meticulously. Using the wisdom of the villagers inherited. Cattle farmers need to have a large shape with a backdrop. Black and average age is 5.9 years.Most farmers fed 75.0% of the coarse clam, followed by grass to 37.5%. Cattle and cows in a similar form is grazing. And vaccines, foot and mouth disease, parasitic diseases and abortion. Only a small portion of the food was given to the cows. On average, farmers weaned cows at the age of 8.9 months.76.7% of the farmers used natural grass by the park. Farm or public land for cattle. The average yield of grassland was 3.4 rai / rai. The most popular were grass rats, 41.7 percent.The average age was 4.3 years. The average walking distance was 3.3 hours per day, followed by sunshine at 5.23 hours per day. Take a bath and feed the grass for a full time. Nourish the body with herbs and nutrients. On average, the pair practiced for 21.3 days for 7 months or 9.7 times.The cows will compare to the size of their body, age, height, collision statistics, and neck. On average, farmers spend 4.6 hours per day Income and expenses from raising cattle were 89,271.6 baht per year and 21,187.6 baht per year, respectively. 2. Cattle market system and conditions in the southern region showed that more than half of farmers sold, won, competed and competed, 55.8% and 57.5%, respectively, at an average of 66,305.9 baht per head and 44,601.4 baht per cow.The highest selling price is 68,776.4 Baht per person. Breed history and shape The losers will be sold 70.8 percent on average at 22,170 baht per contract. Most of the owners of the cattle were 43.5 percent. Most of the traders bought the cattle by the method of 94.9 percent using the method of estimating the weight of beef cattle. And minus the commission 100 baht average income. THB 2,146.1 per person There are techniques to bargain price is not polite, not exploit and negotiate the appearance of cattle. Most of the meat cuttings are bought directly from the farmers. On average, there was a cut off of 628.5 baht per head. The number of slaughtered cattle was 293.7 per year, earning 1,306.6 baht per person. The beef cattle were 1.29 kilograms per person per person.Conclusion Cattle farming is a way of life of the South. It is suitable for the area in the cattle. The soil is not eaten. Fodder plant Especially natural grass is abundant, because the south has a lot of rain. Farmers can be used to raise cattle, create jobs and earn marketing income. Beef is not enough to meet the needs of consumers both in the south and abroad. Especially Muslims living in the South and neighboring countries.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมปศุสัตว์
คำสำคัญ: การตลาดโคชน
คำสำคัญ (EN): Fighting Bulls Marketing
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สุพร คงเกตุ. "การศึกษาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้The  Study  of  Fighting  Bulls  Raising  and  Fighting  Bulls  Marketing System  of  Farmers  in  South". กรมปศุสัตว์. 2553

สุพร คงเกตุ. "การศึกษาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้The  Study  of  Fighting  Bulls  Raising  and  Fighting  Bulls  Marketing System  of  Farmers  in  South". กรมปศุสัตว์. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคชนของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้
สุพร คงเกตุ
กรมปศุสัตว์
30 กันยายน 2553
กรมปศุสัตว์
การศึกษารสนิยมการบริโภคข้าวของเกษตรกรในภาคใต้ การพัฒนาระบบการเลี้ยงและการตลาดแพะโดยเกษตรกรมีส่วนร่วมในจังหวัดระนอง ปัจจัยที่มีผลต่อการผลิตมังคุดให้ได้คุณภาพของเกษตรกรในภาคใต้ การวิจัยและพัฒนาระบบการเลี้ยงและการตลาดโคเนื้อในจังหวัด นครศรีธรรมราช การวิเคราะห์ระบบตลาดและการจัดตั้งเครือข่ายการตลาดของเกษตรกรรายย่อยปลูกยางพาราในภาคเหนือตอนบน การวิเคราะห์ระบบการตลาดปลาช่อนในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น สภาพการผลิตและการตลาดถั่วหรั่งของเกษตรกรในภาคใต้ สภาพการผลิตมังคุดเพื่อส่งออกญี่ปุ่นของเกษตรกรในภาคใต้ การยอมรับเทคโนโลยีการเลี้ยงผึ้งพันธุ์ของเกษตรกรที่ร่วมโครงการส่งเสริมการเลี้ยงผึ้งในภาคใต้ การเลี้ยงผึ้งพันธุ์ของเกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair