สืบค้นงานวิจัย
การทดลองแยกเชื้อบลูทังค์ไวรัสของสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทย
รัชนีกร วิทูรพงศ์ - กรมปศุสัตว์
ชื่อเรื่อง: การทดลองแยกเชื้อบลูทังค์ไวรัสของสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทย
ชื่อเรื่อง (EN): The isolation of bluetongue virus in ruminant in Thailand
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: รัชนีกร วิทูรพงศ์
บทคัดย่อ: ที่มาของปัญหา : โรคบลูทังจ์เป็นโรคที่มีความสำคัญที่ส่งผลต่อสุขภาพและการเลี้ยงสัตว์ ในประเทศไทยมีการสำรวจพบแอนติบดีต่อโรคบลูทังจ์แต่ยังไม่เคยมีการสำรวจหาเชื้อและสารพันธุกรรม ดังนั้นในงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะทำการสำรวจสภาวะโรคบลูทังจ์เพื่อแยกเชื้อไวรัส ทดสอบหาสารพันธุกรรมและลำดับสารพันธุกรรมของเชื้อไวรัสบลูทังจ์ ที่พบในประเทศไทยเพื่อเป็นการค้นหาโรค วิธีการ : ปี 2556-2557 ดำเนินเก็บตัวอย่างเลือดและซีรั่ม แพะ แกะในจังหวัดที่มีการเลี้ยงแพะและแกะ ในเขตภาคใต้ จังหวัดนครศรีธรรมราช พัทลุง พังงา สตูล สุราษธานี สงขลาและภูเก็ต ภาคกลาง จังหวัดลพบุรี และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จังหวัดนครราชสีมา ภาคตะวันตก จังหวัดกาญจนบุรี ตรวจตัวอย่างซีรัมด้วยวิธี cELISA นำตัวอย่างเลือดในแต่ละฟาร์มมารวมกันในอัตราส่วน 5 ต่อ 1 ตรวจด้วย qRT-PCR เพื่อหาสารพันธุกรรม นำตัวอย่างสารพันธุกรรมที่ได้ค่า ct value ต่ำสุดไปตรวจหาลำดับเบสสารพันธุกรรมเพื่อหาความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการ และนำเลือดที่ได้ผลบวกไปเพาะแยกเชื้อด้วย BHK 21 ผล : ผลการซีรัมตรวจด้วยวิธี cELISA พบว่าจังหวัดสตูลมีจำนวนร้อยละที่ให้ผลบวกสูงสุดร้อย 95.83 (368/384) รองลงมาคือจังหวัดพัทลุง 90.56 (259/286) กาญจนบุรี 87.61 (64/73) ภูเก็ต 85 (51/60) สุราษฎ์ธานี 75 (117/156) พังงา 72.85 (110/151) นครศรีธรรมราช 55.31 (99/179) สงขลา 53.57 (60/112) ตรวจพบสารพันธุกรรมเชื้อไวรัสบลูทังจ์โดยวิธี qRT-PCR ตรวจหาลำดับเบสสารพันธุกรรมและความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการพบเชื้อไวรัสบลลูทังจ์อยู่ในกลุ่มซีกโลกตะวันออก และนำเลือดที่ได้ผลบวกไปเพาะแยกเชื้อด้วย BHK 21 ไม่สามารถแยกเชื้อได้ สรุป : การศึกษาทางซีรัมวิทยาโรคบลูทังจ์ด้วยวิธี c-ELISA พบผลเป็นบวกในทุกจังหวัดที่สุ่มเก็บตัวอย่าง การตรวจหาสารพันธุกรรมด้วย qRT-PCR พบสารพันธุกรรมเชื้อไวรัสบลูทังจ์ การตรวจหาลำดับเบสสารพันธุกรรมเพื่อหาความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการพบว่าเชื้อไวรัสบลลูทังจ์อยู่ในกลุ่มซีกโลกตะวันออก การศึกษานี้ไม่สามารถเพาะแยกเชื้อไวรัสบลูทังจ์ได้
บทคัดย่อ (EN): Bluetongue disease is an importance disease that cause negative effect to animal health and industry. In the past, sero-surveillance of bluetongue has been performed in Thailand but virus isolation and molecular detection has not been yet. The aim of this study, therefore, is surveillance, isolation, molecular detection and sequence bluetongue virus in Thailand. Methods: In 2013 and 2014, the sera and blood of sheep and goat were collected in the southern part, western part, central part and north eastern of Thailand for example Satul Pattalung, Phuket, Suratthani, Phang nga, Nakornsrithammarat, Songkla, Kanchanaburi,Lopburi and Nakorn Rachasrima.The serum samples were tested Bluetongue virus specific using cELISA. The blood samples of each sero-positive farms were pooled in ratio 5 to 1 and tested by qRT-PCR to detected for genetic materials. The sample results with lower ct value were sequenced to determine the phylogenetics relationship. The positive bloods were inoculated in BHK 21. Results: The results from cELISA showed that the highest positive result is Satul 95.83% (368/384), Pattalung 90.56% (259/286), Kanchanaburi 87.61% (64/73), Phuket 85 (51/60), Suratthani 75% (117/156) Phang nga 72.85% (110/151), Nakornsrithammarat 55.31% (99/179) and Songkla 53.57% (60/112) provinces respectively. The genetic materials of bluetongue virus were detected by qRT-PCR. Molecular sequencing and phylogenetics relationship based on VP3 demonstrated that bluetongue virus in Thailand are belong to east lineage. The bluetongue virus could not be isolated by BHK 21 in this study. Conclusions: The sero-positive bluetongue can detect for all province that samples were collected. The genetic materials of bluetongue virus were detected by qRT-PCR. Molecular sequencing and phylogenetics relationship based on VP3 demonstrated that bluetongue virus in Thailand are belong to east lineage. The bluetongue virus could not be isolated by BHK 21 in this study.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมปศุสัตว์
คำสำคัญ: การแยกเชื้อไวรัส
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

รัชนีกร วิทูรพงศ์. "การทดลองแยกเชื้อบลูทังค์ไวรัสของสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทยThe isolation of bluetongue virus in ruminant in Thailand". กรมปศุสัตว์. 2558

รัชนีกร วิทูรพงศ์. "การทดลองแยกเชื้อบลูทังค์ไวรัสของสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทยThe isolation of bluetongue virus in ruminant in Thailand". กรมปศุสัตว์. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
การทดลองแยกเชื้อบลูทังค์ไวรัสของสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทย
รัชนีกร วิทูรพงศ์
กรมปศุสัตว์
30 กันยายน 2558
กรมปศุสัตว์
แนวทางการใช้สมุนไพรในปศุสัตว์ประเทศไทย แนวทางการปรับปรุงพันธุ์เพื่อส่งเสริมสวัสดิภาพสัตว์ของสุกร ในประเทศไทย หญ้าพืชอาหารสัตว์สำหรับประเทศไทย อนุกรมวิธานของฟิล์มมี่เฟิร์นสกุล Hymenophyllum s.l. (Hymenophyllaceae) ในประเทศไทย การศึกษาคุณสมบัติของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิด A จากสัตว์ปีกในประเทศไทย การใช้ถั่วมะแฮะเป็นอาหารสัตว์ 3. สัตว์เคี้ยวเอื้องและกระต่าย เกษตรอินทรีย์และมาตรฐานการส่งออกของประเทศไทย การวิเคราะห์ที่ตั้งอุตสาหกรรมยางพาราในประเทศไทย การศึกษาสถานการณ์สัตว์น้ำจืดเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศไทย ความชุกและชนิดของพันธุกรรมเชื้อ Cryptosporidium spp. ที่สัมพันธ์กับความหลากหลายของสัตว์ฟันแทะในประเทศไทย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair