สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกรจังหวัดหนองคาย
เอนก รัตน์รองใต้ - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การศึกษาความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกรจังหวัดหนองคาย
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เอนก รัตน์รองใต้
บทคัดย่อ: การศึกษาความเสียหาย ของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกร มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการกรีดยางของเกษตรกร ว่ามีความเสียหายหรือไม่ มากน้อยเพียงใด และศึกษาสาเหตุที่ทำให้หน้ายางเสียหาย โดยการสุ่มศึกษาจากสวนยางที่กำลังเปิดกรีดในอำเภอต่าง ๆ ของจังหวัดหนองคาย ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย (Simple Random Sampling) วิธีการเก็บรวบข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เกษตรกรเจ้าของสวนยางหรือคนกรีดยาง และสำรวจความเสียหายของหน้ายางสวนละ 50 ต้นและทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยหา ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ และทดสอบสมมติฐานค่าไคสแควร์ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ โดยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS ซึ่งผลการศึกษาพอสรุปได้ ดังนี้ สวนยางทั้งหมด 304 สวน พบว่า เป็นสวนยางที่ปลูกด้วยยางพันธุ์ RRIM 600 และเป็นสวนยางที่เปิดกรีดเปลือกแรกหน้าที่ 1 ทั้ง 304 สวน หรือ 100 เปอร์เซ็นต์ โดยสวนยางส่วนใหญ่หรือร้อยละ 62.17 ปลูกยาง อยู่ระหว่าง 6-10 ไร่ ส่วนแรงงานที่กรีดยาง ใช้แรงงานกรีดยาง 2 คน 92.43 เปอร์เซนต์และใช้ค่าแรงงานมากกว่า 2 คน 7.57 เปอร์เซนต์ ในขณะที่แรงงานกรีดยาง 94 เปอร์เซ็นต์ที่ศึกษาเป็นแรงงานในครอบครัว และสวนยางที่เจ้าของสวนยางกรีดเองและจ้างแรงงานกรีดด้วยมีอยู่ 4 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ 2 เปอร์เซ็นต์ เป็นแรงงานที่เจ้าของสวนยางต้องจ้างกรีดทั้งหมด ระบบกรีดยางในสวนที่ทำการศึกษา ส่วนใหญ่ 77.30 เปอร์เซ็นต์ ใช้ระบบกรีดครึ่งต้นสามวันเว้นวันสำหรับสวนยางที่ศึกษาเป็นสวนยางพ้นการสงเคราะห์ 32.24 เปอร์เซ็นต์ และเป็นสวนยางที่ไม่ใช่สวนยางที่ทางราชการเคยให้การสงเคราะห์หรือสวนยางที่เกษตรกรซื้อพันธุ์ยางมาปลูกเอง 67.76 เปอร์เซ็นต์ ความสิ้นเปลืองต่อ 20 รอยกรีด พบว่า มีความสิ้นเปลืองเปลือกไม่เกิน 3 เซนติเมตร 43.42 เปอร์เซ็นต์ แต่ส่วนใหญ่จะสิ้นเปลือกมากกว่า 3 เซนติเมตร คือ 67.76 เปอร์เซนต์ การสุ่มตรวจสอบความเสียหายของหน้ายาง ส่วนใหญ่จะมีความเสียหายของหน้ายางมากกว่า 20 เปอร์เซ็นต์เท่ากัน สาเหตุความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกรที่มีมากที่สุด คือเกิดจากความไม่ชำนาญ เนื่องจากเปิดกรีดใหม่ 30.26 เปอร์เซ็นต์ กรีดลึกเกินไป 15.13 เปอร์เซ็นต์ กรีดยางที่ยังไม่ได้ขนาด 13.15 เปอร์เซ็นต์ ความเสียหายเนื่องจากปัญหาของแรงงานที่กรีดยาง คือ ปัญหาด้านสายตา และปัญหาร่างกายพิการ มีความเสียหาย 1.97 เปอร์เซ็นต์ เสียหายเนื่องจากกรีดยางรอยแรกยังไม่ชำนาญ กรียดยางสูงเกินไปกรีดถูกตายาง และลับมีดกรีดยางไม่คม ไม่ถูกวิธี ทำให้เกิดความเสียหายในขณะกรีดยาง 7.57 เปอร์เซ็นต์ และเจ้าของสวนยางได้ใช้แรงงานในครอบครัวที่ไม่ผ่านการฝึกอบรมช่วยกรีดเป็นบางครั้งที่ทำให้หน้ายางเสียหาย 3.62 เปอร์เซ็นต์ สำหรับความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการจ้างกรีดเอง และการจ้างกรีดด้วยกรีดเองด้วย พบว่าปริมาณความเสียหายของหน้ากรีดยางไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์ จากการทดสอบทางสถิติด้วยค่าไคสแควร์ โดยค่าที่ได้จากการคำนวณ (X=6.52619) ต่ำกว่าค่าที่ได้จากตาราง (X =12.592) เกษตรกรที่จะเปิดกรีดยางหน้าแรกควรได้รับการฝึกอบรมการกรีดยางจากหน่วยงานที่รับผิดชอบ และเกษตรกรหนึ่งรายควรขยายพื้นที่ปลูกต่อรายเพิ่มขึ้นโดยคำนึงถึงแรงงานที่เหมาะสมภายในครัวเรือนที่ไม่มีความบกพร่องของร่างกายที่อาจเป็นปัญหาต่อการกรีดยาง และแรงงานในท้องถิ่นที่ผ่านการฝึกอบรมการกรีดยางที่สามารถจ้างกรีดได้ เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตร ควรติดตามให้คำแนะนำที่ถูกต้องต่อระบบการกรีดยาง คือ ระบบกรีดครึ่งต้นวันเว้นวัน โดยให้มีความสิ้นเปลืองเปลือกต่อ 1 ครั้งกรีดอยู่ระหว่าง 1.7-2.0 มิลลิเมตร โดยเกษตรกรเจ้าของสวนยางควรเข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรการกรีดยางและการทำยางแผ่นชั้นดี จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ส่วนการศึกษาครั้งต่อไปควรทำการศึกษาการพัฒนาคุณภาพยางแผ่นละการตลาดยางพาราในพื้นที่จังหวัดหนองคาย
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: จังหวัดหนองคาย
หมวดหมู่:
หมวดหมู่ AGRIS:
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมส่งเสริมการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกรจังหวัดหนองคาย
กรมส่งเสริมการเกษตร
2543
การศึกษาความเสียหายของหน้ายางที่เกิดจากการปฏิบัติของเกษตรกร รูปแบบการทำไร่นาสวนผสมของเกษตรกรในจังหวัดหนองคาย การปฏิบัติของเกษตรกรในการจัดการหนูในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การปฏิบัติของเกษตรกรในการจัดการหนูในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สภาพการผลิตข้าวอินทรีย์ของเกษตรกรในจังหวัดหนองคาย สภาพการผลิตเบญจมาศของเกษตรกรอำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย ความรู้และการปฏิบัติของเกษตรกรที่มีต่อการป้องกันกำจัดวัชพืชในไร่อ้อย โดยวิธีผสมผสาน การปฏิบัติของเกษตรกรในการพัฒนาการผลิตและควบคุมศัตรูมะม่วงเพื่อส่งออก การปฏิบัติของเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟในจังหวัดชุมพรเปรียบเทียบกับการปลูกกาแฟอย่างถูกต้องและเหมาะสม(GAP) การปฏิบัติของเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟในจังหวัดชุมพรเปรียบเทียบกับการปลูกกาแฟอย่างถูกต้องและเหมาะสม(GAP)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก