สืบค้นงานวิจัย
การย่อยสลายไพรีนและสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนชนิดอื่นโดยกลุ่มแบคทีเรียที่แยกได้จากใบพืชตระกูลถั่ว
จิรทีปฆ์ แสนรัก - จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชื่อเรื่อง: การย่อยสลายไพรีนและสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนชนิดอื่นโดยกลุ่มแบคทีเรียที่แยกได้จากใบพืชตระกูลถั่ว
ชื่อเรื่อง (EN): Pyrene and other polycyclic aromatic hydrocarbons degradation by a bacterial consortium isolated from leguminous leaves
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จิรทีปฆ์ แสนรัก
บทคัดย่อ: ใบไม้เป็นทั้งที่รองรับสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนที่ปนเปื้อนจากอากาศและที่อาศัยของแบคทีเรียบางชนิด การเติมเศษใบไม้จากจามจุรีและมะขามลงในดินที่ถูกทำปนเปื้อนไพรีนและฟีแนนทรีน พบว่าสามารถลดสารทั้งสองชนิดที่ความเข้มข้นสูงได้ ซึ่งคาดว่าน่าจะเกิดจากการทำงานของแบคทีเรียที่อยู่บนเศษใบไม้ที่เติมเข้าไป ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมุ่งคัดแยกกลุ่มแบคทีเรียที่สามารถย่อยไพรีนได้จากเศษใบจามจุรีใบมะขามและใบกระถินณรงค์ พบว่ากลุ่มแบคทีเรีย RRM-V3 จากใบจามจุรีมีประสิทธิภาพสูงสุด จึงเลื่อกมาศึกษาต่อ กลุ่มแบคทีเรียนี้สามารถย่อยสลายไพรีนได้หมดภายในเวลา 14 วัน ใช้เวลาปรับตัว 2 วัน จากนั้นย่อยสลายไพรีนเฉลี่ยสูงสุด 14.83+-0.80 มก.ต่อลิตรต่อวัน(ช่วงวันที่ 3 ถึง 5) และสามารถย่อยสลายอะซีแนพธีน ฟลูออรีน ฟีแนนทรีน และฟลูออแรนทีนเฉลี่ย 9.83+-1.67, 12.83+-1.67, 9.40+0.40 และ 3.30+-2.00 มก.ต่อลิตรต่อวัน ตามลำดับ แต่ไม่ย่อยสลายอะซีแนพธิลีน แอนทราซีน ไครซีน และ เบนโซ(เอ)ไพรีน ทั้งการย่อยสลายเพียงชนิดเดียวและแบบโคเมตาบอลิสมร่วมกับไพรีน ซีแนพธิลีนทำให้แบคทีเรียตายภายใน 14 วัน ทำให้ไพรีนไม่ถูกย่อยสลายส่วนแอนทราซีน ไครซีน และเบนโซ (เอ)ไพรีน ไม่ยับยั้งการย่อยสลายไพรีนด้วยกลุ่มแบคทีเรียนี้สามารถแยกเชื้อบริสุทธิ์ในกลุ่มแบคทีเรียนี้ได้อย่างน้อย 7 ชนิด โดยจัดอยู่ใน 4 สกุล ได้แก่ สกุล Comamonas, Rugamonas, Flavimonas, Pseudomonas และส่วนที่เหลือไม่สามารถจำแนกได้ ซึ่งพบว่าทั้งหมดไม่สามารถย่อยสลายไพรีนได้ไม่ว่าจะเป็นชนิดบริสุทธิ์หรือเชื้อผสม 7 ชนิด จากผลการทพลองสนับสนุนว่าการย่อยสลายสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนจากการเติมใบพืชตระกูลถั่วเกิดจากการทำงานของกลุ่มแบคทีเรียที่อาศัยอยู่และย่อยสลายบนใบไม้
บทคัดย่อ (EN): Leaf is a site for both accumulation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) which polluted the air and a habitat of some epiphytic bacteria. Additions of the leaf materials from rain tree, tamarind and yellow frame are proved capable of enhancing of phenanthrene and pyrene degradation in the spiked soil (1mg/g each PAHs) samples. This degradation is possibly due to the activity of the organisms inherent to the leguminous leaves. Thus the objective of this research is to isolate pyrene degrading bacterial consortium from decay leguminous leaf materials. A number of consortia were isolated by enrichment culture technique from rain tree, tamarind and wattle. Among these, RRM-V3 consortium possessing the highest degradable level upon HPLC analysis within 14 days using 2 days lag time with the highest degradable rate mean of 14.83+-0.80 mg/L/day (day 3-5). The consortium was found to be capable of degrading a range of PAHs including acenaphthene, fluorine, phenanthrene, and fluoranthene by 9.83+-1.67, 12.83+-1,67,9.40+-0.40 and 3.30+-2.00 mg/L/day respectively, but not against acenaphthylene, antrancene, chrysene and benzo(a)pyrene both metabolically and co-metabolically with pryrene. In the case of cometabolism with pyrene, acenaphthylene, the compound caused bacterial cells death after 14-day of incubation thus inhibit pyrene degradation. Morpholgical and biochemical characteristics were used to identify 7 pure cultures which at least purified from the consortium. They were assigned belonging to in 4 genera including Comamonas, Rugamonas, Flavimonas, Pseudomonas and unidentified bacterium. It also found that each individual organism by itself or mixed culture are not capable of degrading pyrene. It is therefore that the enhanced efficiency upon the addition of the addition of the decay leguminous leaf materials is due to the activity of adhesive and decomposing bacterial consortia
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://thailis-db.car.chula.ac.th/CU_DC/Thesis/January2006/Jiratheepk.pdf
เผยแพร่โดย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คำสำคัญ: พืชตระกูลถั่ว
เจ้าของลิขสิทธิ์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รายละเอียด: Leaf is a site for both accumulation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) which polluted the air and a habitat of some epiphytic bacteria. Additions of the leaf materials from rain tree, tamarind and yellow frame are proved capable of enhancing of phenanthrene and pyrene degradation in the spiked soil (1mg/g each PAHs) samples. This degradation is possibly due to the activity of the organisms inherent to the leguminous leaves. Thus the objective of this research is to isolate pyrene degrading bacterial consortium from decay leguminous leaf materials. A number of consortia were isolated by enrichment culture technique from rain tree, tamarind and wattle. Among these, RRM-V3 consortium possessing the highest degradable level upon HPLC analysis within 14 days using 2 days lag time with the highest degradable rate mean of 14.83+-0.80 mg/L/day (day 3-5). The consortium was found to be capable of degrading a range of PAHs including acenaphthene, fluorine, phenanthrene, and fluoranthene by 9.83+-1.67, 12.83+-1,67,9.40+-0.40 and 3.30+-2.00 mg/L/day respectively, but not against acenaphthylene, antrancene, chrysene and benzo(a)pyrene both metabolically and co-metabolically with pryrene. In the case of cometabolism with pyrene, acenaphthylene, the compound caused bacterial cells death after 14-day of incubation thus inhibit pyrene degradation. Morpholgical and biochemical characteristics were used to identify 7 pure cultures which at least purified from the consortium. They were assigned belonging to in 4 genera including Comamonas, Rugamonas, Flavimonas, Pseudomonas and unidentified bacterium. It also found that each individual organism by itself or mixed culture are not capable of degrading pyrene. It is therefore that the enhanced efficiency upon the addition of the addition of the decay leguminous leaf materials is due to the activity of adhesive and decomposing bacterial consortia
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จิรทีปฆ์ แสนรัก. "การย่อยสลายไพรีนและสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนชนิดอื่นโดยกลุ่มแบคทีเรียที่แยกได้จากใบพืชตระกูลถั่วPyrene and other polycyclic aromatic hydrocarbons degradation by a bacterial consortium isolated from leguminous leaves". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2547

จิรทีปฆ์ แสนรัก. "การย่อยสลายไพรีนและสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนชนิดอื่นโดยกลุ่มแบคทีเรียที่แยกได้จากใบพืชตระกูลถั่วPyrene and other polycyclic aromatic hydrocarbons degradation by a bacterial consortium isolated from leguminous leaves". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2547. Print.



TARR Wordcloud:
การย่อยสลายไพรีนและสารประกอบพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนชนิดอื่นโดยกลุ่มแบคทีเรียที่แยกได้จากใบพืชตระกูลถั่ว
จิรทีปฆ์ แสนรัก
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2547
ผลของวัสดุทางการเกษตรในการช่วยสลายไพรีนและฟีแนนทรีนโดยกลุ่มแบคทีเรีย RRM-V3 การคัดแยกและการคัดเลือกเชื้อแบคทีเรียจากถั่วเน่าที่สามารถย่อยสลายกรดแกมมาพอลิกลูตามิก การย่อยสลายสารไกลโฟเสททางชีวภาพของแบคทีเรียที่แยกได้จากดินในพื้นที่เพาะปลูก ผลของความเค็มที่มีต่อการเจริญเติบโตและการเกิดปมรากของวัชพืชตระกูลถั่วบางชนิด การแยกและคัดเลือกเชื้อราประเภทไวท์รอทที่มีความสามารถในการย่อยสลายสารประกอบอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน การแยกและการคัดกรองแบคทีเรียที่สามารถผลิตก๊าซไฮโดรเจน การสกัดระดับจุลภาควัฏภาคของเหลวโดยใช้เมมเบรนชนิดเส้นใยกลวงเพื่อวิเคราะห์ปริมาณสารกลุ่มพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในตัวอย่างน้ำชา การแยกแบคทีเรียและการศึกษาลักษณะสมบัติในการย่อยสลาย 4-คลอโรอะนีลีน ผลของสารสกัดจากพืชสมุนไพรบางชนิดต่อการเติบโตของแบคทีเรียก่อโรค การหาปริมาณสารพอลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนโดยใช้พืชเป็นตัวบ่งชี้ทางชีวภาพเพื่อประเมินคุณภาพอากาศ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair