สืบค้นงานวิจัย
ผลกระทบจากการใช้สารเคมีทางการเกษตรที่มีต่อการดื้อยาปฏิชีวนะของแบคทีเรียในดินเพาะปลูก และในพื้นที่ชุมชนชาวกระเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่จังหวัดสุพรรณบุรี
จุฑารัตน์ ศรีชูเปี่ยม - มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
ชื่อเรื่อง: ผลกระทบจากการใช้สารเคมีทางการเกษตรที่มีต่อการดื้อยาปฏิชีวนะของแบคทีเรียในดินเพาะปลูก และในพื้นที่ชุมชนชาวกระเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่จังหวัดสุพรรณบุรี
ชื่อเรื่อง (EN): The Effects of Pesticide Usage on the Prevalence of AntibioticResistance in Bacteria from Agriculture so
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จุฑารัตน์ ศรีชูเปี่ยม
บทคัดย่อ: การศึกษาข้อมูลในครั้งนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับผลของการใช้สารเคมีทางการเกษตรติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน ที่มีต่อแบคทีเรียก่อโรคในบริเวณพื้นที่เพาะปลูก และบริเวณชุมชนที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง โดยจะเป็นการศึกษาคุณสมบัติการดื้อต่อยาปฏิชีวนะควบคู่กับการทนทานต่อโลหะหนัก ซึ่งชุมชนที่ทาการศึกษาข้อมูลนั้น มีภูมิประเทศตั้งอยู่บนพื้นที่สูง และอยู่ใกล้เคียงกับอุทยานแห่งชาติ ทาการประกอบอาชีพทางการเกษตรโดยการปลูกพืชไร่เป็นหลัก มีการใช้สารเคมีทางการเกษตรติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน ในที่นี้ทาการศึกษาโดยการคัดแยกอีโคไลจานวน 260 สายพันธุ์จากดินเพาะปลูก ตะกอนดินแหล่งน้า และน้า เบื้องต้นผลการทดสอบความไวต่อยาจานวน 12 ชนิด พบว่าอีโคไลส่วนใหญ่จัดเป็นอีโคไลที่มีคุณสมบัติดื้อยาปฏิชีวนะ (80.0-100.0%) เมื่อพิจารณาจากค่า MARindex ซึ่งบ่งบอกถึงการดื้อยาปฏิชีวนะหลายชนิด พบว่าอีโคไลในดินเพาะปลูกหลังการเก็บเกี่ยวมีค่าสูงกว่าอีโคไลในดินระหว่างช่วงการเพาะปลูก โดยมีค่า 0.414-0.417 และ 0.293 ตามลาดับ ส่วนอีโคไลจากบริเวณชุมชนที่ศึกษา (ตะกอนดินแหล่งน้า) พบว่ามีระดับการดื้อยาที่รุนแรงกว่าอีโคไลจากพื้นที่เพาะปลูก โดยอีโคไลบริเวณตะกอนดินกลางชุมชนมีระดับการดื้อยาสูงสุดเมื่อเทียบกับจุดอื่น(MAR index = 0.500) เมื่อพิจารณาการดื้อยาปฏิชีวนะในแต่ละชนิด พบว่า อีโคไลที่ทดสอบมีก ารดื้อ ย าก ลุ่ม Beta-lactam เช่น Cephem, Penicillin แ ล ะ Beta-lactamase inhibitorcombination ในระดับที่สูง โดยพบอยู่ในช่วง 60.0-85.0%, 66.7-95.0% และ 25.0-70.0%ตามลาดับ แต่อย่างไรก็ตาม การดื้อยาของอีโคไลในกลุ่ม Phenicol มีระดับต่าเมื่อเปรียบเทียบกับยากลุ่มอื่น (5.0-26.7%) นอกจากนี้ยังมีการศึกษาความคล้ายคลึงของข้อมูลการดื้อยาปฏิชีวนะผ่านการจัดกลุ่มด้วยวิธี Hierarchical cluster ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ โดย cluster ที่ 1คืออีโคไลที่คัดแยกจากพื้นที่เพาะปลูกทั้งหมดมีลักษณะการดื้อยาปฏิชีวนะใกล้เคียงกันมาก และนอกจากนี้ยังมีลักษณะใกล้เคียงกันกับอีโคไสายพันธุ์ที่พบจากตะกอนดินบริเวณต้นน้า แต่ไม่ได้มีความใกล้เคียงกันมากเท่ากับดินเพาะปลูกทั้ง 3 จุด และ cluster ที่ 2 คืออีโคไลจากตะกอนดินแหล่งน้าบริเวณกลางชุมชน และบริเวณที่น้าไหลผ่านชุมชนออกไป ทั้งนี้เนื่องจากการดาเนินกิจกรรมที่แตกต่างกันส่งผลให้รูปแบบการดื้อยาปฏิชีวนะที่ปรากฏแตกต่างกันออกไป อาทิเช่น กิจกรรมทางการเกษตรซึ่งมีการใช้สารเคมีต่างๆ และกิจกรรมการดาเนินชีวิตของผู้คนในชุมชน สาหรับผลการท ดส อบ ความท น ท านต่อโล ห ะห นักใน อีโคไล โดยการห าค่า MIC (Minimum inhibitoryconcentration) กับโลหะหนักชนิดสังกะสี นิเกิล แคดเมียม ทองแดง และโครเมี่ยม พบว่าอีโคไลที่คัดแยกจากพื้นที่ที่อยู่ระหว่างช่วงที่มีการเพาะปลูกมีค่า MIC ของโลหะหนักทั้ง 5 ชนิด สูงที่สุด (705-2,560 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) รองลงมาคือ อีโคไลจากพื้นที่เพาะปลูกภายหลังการเก็บเกี่ยว (117.5-2,240 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) และบริเวณในชุมชน (427.5-1,680 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) ตามลาดับแสดงให้เห็นว่าอีโคไลพบตามพื้นที่เพาะปลูก และตะกอนดินในแหล่งน้าบริเวณใกล้เคียงมีคุณสมบัติการดื้อต่อยาปฏิชีวนะร่วมกับความทนทานต่อโลหะหนักเกิดขึ้น โดยโลหะหนักที่ทาการทดสอบนั้นจัดเป็นตัวแทนสารเคมีที่น่าจะเกิดการสะสมตามบริเวณที่ทาการทดสอบ แต่เมื่อมีการพักดินที่ทาการเพาะปลูกไว้ (หมายถึงไม่มีการสัมผัสสารเคมีในช่วงระยะเวลาหนึ่ง) พบว่าคุณสมบัติความทนทานต่อโลหะหนักนั้นลดลง และยังพบอีกว่าโลหะหนักมีอิทธิพลในการเหนี่ยวนาให้ระดับการดื้อยาปฏิชีวนะเพิ่มสูงขึ้น อาทิเช่น ค่า MIC ของสังกะสีที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์ต่อการเพิ่มระดับการดื้อยาปฏิชีวนะชนิด Tetracycline (R2=0.643), Sulfa- methoxazole (R2=0.955), และ Trimethoprim (R2=0.955) และค่า MIC ของโลหะหนักชนิดอื่น (นิเกิล แคดเมียม ทองแดง และโครเมี่ยม) ยังมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการดื้อยาปฏิชีวนะชนิด Caftazidime (CAZ) (R2=0.723-0.974) This study was focused on the impact of long-term chemicals using inagriculture soils on the pathogenic bacteria that isolated from cultivated andcommunity areas. Thus, antibiotic resistant and heavy metal tolerance Escherichiacoli were observed. The study community was located on the hill and near thenatural park. Almost of people carry on an occupation as agriculturist, which waslong-term chemical used. The 260 E. coli strains were isolated from agriculture andwater/sediments of small stream near the community. Antibiotic susceptibility testingon 12 antibiotic agents found that most of E. coli was classified as antibiotic resistantstrains (80.0-100.0%). Consideration on MAR index, referred to multi-drug resistancebacteria, showed that MAR index of E. coli from agriculture soils after harvest periodwas higher that during crop production, with the values 0.414-0.417, and 0.293,respectively. However, MAR index of E. coli from water/ sediments in community hadhigher than the others. By E. coli at central of community area had the highest ofmulti-drug resistance strains (MAR index = 0.500). Focused on E. coli susceptible toeach antibiotic agent it was found high proportion of beta-lactam resistant strains forinstance 6 0 .0 -8 5 .0 % of cephem, 66.7-95.0% of penicillin, and 25.0-70.0% of betalactamaseinhibitor combination. Conversely, the lowest of phenicol resistant E. coliwas occurred (5.0-26.7%). Likewise, similarity of antibiotic resistance expression wasdetermined by Hierarchical cluster and categorized into 2 clusters. Cluster 1consisted of E. coli from agriculture soils and upstream sediment, all agriculture soilsamples had similar expressed to antibiotic resistance than the others. Cluster 2included E. coli from sediments of central of community area and downstream. Theobtained data indicated that anthropogenic activities such as crop production andpeople in rural community had affected on antibiotic resistance bacteria. Moreover,heavy metal tolerance E. coli was determined by MIC (Minimum inhibitoryconcentration) method based on zinc, nickel, cadmium, copper, and chromium. Theresults found that E. coli isolated from agriculture soils during crop production hadthe highest of MIC values of 5 heavy metals (705-2,560 micrograms/milliliter),followed by agriculture soils after harvest (117.5-2,240 micrograms/milliliter) , andsediments of community area (427.5-1,680 micrograms/milliliter). It suggested thatco-selection process of antibiotic resistant and heavy metal tolerance were occurredin agriculture soils and sediments. All heavy metals were represented the chemicalsubstances that accumulated from the study sites. However, fallow period (notcontact to chemical substances) had influence to reduced heavy metal properties inE. coli. In addition, heavy metal had the impact to induce antibiotic resistant E. coli.For instance, high level of MIC of zinc correlated to the increasing of tetracycline(R2=0.643), sulfa-methoxazole (R2=0.955), and trimethoprim (R2=0.955) resistant E.coli. MIC of nickel, cadmium, copper, and chromium also had positive relationship tocaftazidime (R2=0.723-0.974) resistant E. coli.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
คำสำคัญ: แบคทีเรียในดิน
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
รายละเอียด: การศึกษาข้อมูลในครั้งนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับผลของการใช้สารเคมีทางการเกษตรติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน ที่มีต่อแบคทีเรียก่อโรคในบริเวณพื้นที่เพาะปลูก และบริเวณชุมชนที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง โดยจะเป็นการศึกษาคุณสมบัติการดื้อต่อยาปฏิชีวนะควบคู่กับการทนทานต่อโลหะหนัก ซึ่งชุมชนที่ทาการศึกษาข้อมูลนั้น มีภูมิประเทศตั้งอยู่บนพื้นที่สูง และอยู่ใกล้เคียงกับอุทยานแห่งชาติ ทาการประกอบอาชีพทางการเกษตรโดยการปลูกพืชไร่เป็นหลัก มีการใช้สารเคมีทางการเกษตรติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน ในที่นี้ทาการศึกษาโดยการคัดแยกอีโคไลจานวน 260 สายพันธุ์จากดินเพาะปลูก ตะกอนดินแหล่งน้า และน้า เบื้องต้นผลการทดสอบความไวต่อยาจานวน 12 ชนิด พบว่าอีโคไลส่วนใหญ่จัดเป็นอีโคไลที่มีคุณสมบัติดื้อยาปฏิชีวนะ (80.0-100.0%) เมื่อพิจารณาจากค่า MARindex ซึ่งบ่งบอกถึงการดื้อยาปฏิชีวนะหลายชนิด พบว่าอีโคไลในดินเพาะปลูกหลังการเก็บเกี่ยวมีค่าสูงกว่าอีโคไลในดินระหว่างช่วงการเพาะปลูก โดยมีค่า 0.414-0.417 และ 0.293 ตามลาดับ ส่วนอีโคไลจากบริเวณชุมชนที่ศึกษา (ตะกอนดินแหล่งน้า) พบว่ามีระดับการดื้อยาที่รุนแรงกว่าอีโคไลจากพื้นที่เพาะปลูก โดยอีโคไลบริเวณตะกอนดินกลางชุมชนมีระดับการดื้อยาสูงสุดเมื่อเทียบกับจุดอื่น(MAR index = 0.500) เมื่อพิจารณาการดื้อยาปฏิชีวนะในแต่ละชนิด พบว่า อีโคไลที่ทดสอบมีก ารดื้อ ย าก ลุ่ม Beta-lactam เช่น Cephem, Penicillin แ ล ะ Beta-lactamase inhibitorcombination ในระดับที่สูง โดยพบอยู่ในช่วง 60.0-85.0%, 66.7-95.0% และ 25.0-70.0%ตามลาดับ แต่อย่างไรก็ตาม การดื้อยาของอีโคไลในกลุ่ม Phenicol มีระดับต่าเมื่อเปรียบเทียบกับยากลุ่มอื่น (5.0-26.7%) นอกจากนี้ยังมีการศึกษาความคล้ายคลึงของข้อมูลการดื้อยาปฏิชีวนะผ่านการจัดกลุ่มด้วยวิธี Hierarchical cluster ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ โดย cluster ที่ 1คืออีโคไลที่คัดแยกจากพื้นที่เพาะปลูกทั้งหมดมีลักษณะการดื้อยาปฏิชีวนะใกล้เคียงกันมาก และนอกจากนี้ยังมีลักษณะใกล้เคียงกันกับอีโคไสายพันธุ์ที่พบจากตะกอนดินบริเวณต้นน้า แต่ไม่ได้มีความใกล้เคียงกันมากเท่ากับดินเพาะปลูกทั้ง 3 จุด และ cluster ที่ 2 คืออีโคไลจากตะกอนดินแหล่งน้าบริเวณกลางชุมชน และบริเวณที่น้าไหลผ่านชุมชนออกไป ทั้งนี้เนื่องจากการดาเนินกิจกรรมที่แตกต่างกันส่งผลให้รูปแบบการดื้อยาปฏิชีวนะที่ปรากฏแตกต่างกันออกไป อาทิเช่น กิจกรรมทางการเกษตรซึ่งมีการใช้สารเคมีต่างๆ และกิจกรรมการดาเนินชีวิตของผู้คนในชุมชน สาหรับผลการท ดส อบ ความท น ท านต่อโล ห ะห นักใน อีโคไล โดยการห าค่า MIC (Minimum inhibitoryconcentration) กับโลหะหนักชนิดสังกะสี นิเกิล แคดเมียม ทองแดง และโครเมี่ยม พบว่าอีโคไลที่คัดแยกจากพื้นที่ที่อยู่ระหว่างช่วงที่มีการเพาะปลูกมีค่า MIC ของโลหะหนักทั้ง 5 ชนิด สูงที่สุด (705-2,560 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) รองลงมาคือ อีโคไลจากพื้นที่เพาะปลูกภายหลังการเก็บเกี่ยว (117.5-2,240 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) และบริเวณในชุมชน (427.5-1,680 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร) ตามลาดับแสดงให้เห็นว่าอีโคไลพบตามพื้นที่เพาะปลูก และตะกอนดินในแหล่งน้าบริเวณใกล้เคียงมีคุณสมบัติการดื้อต่อยาปฏิชีวนะร่วมกับความทนทานต่อโลหะหนักเกิดขึ้น โดยโลหะหนักที่ทาการทดสอบนั้นจัดเป็นตัวแทนสารเคมีที่น่าจะเกิดการสะสมตามบริเวณที่ทาการทดสอบ แต่เมื่อมีการพักดินที่ทาการเพาะปลูกไว้ (หมายถึงไม่มีการสัมผัสสารเคมีในช่วงระยะเวลาหนึ่ง) พบว่าคุณสมบัติความทนทานต่อโลหะหนักนั้นลดลง และยังพบอีกว่าโลหะหนักมีอิทธิพลในการเหนี่ยวนาให้ระดับการดื้อยาปฏิชีวนะเพิ่มสูงขึ้น อาทิเช่น ค่า MIC ของสังกะสีที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์ต่อการเพิ่มระดับการดื้อยาปฏิชีวนะชนิด Tetracycline (R2=0.643), Sulfa- methoxazole (R2=0.955), และ Trimethoprim (R2=0.955) และค่า MIC ของโลหะหนักชนิดอื่น (นิเกิล แคดเมียม ทองแดง และโครเมี่ยม) ยังมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการดื้อยาปฏิชีวนะชนิด Caftazidime (CAZ) (R2=0.723-0.974) This study was focused on the impact of long-term chemicals using inagriculture soils on the pathogenic bacteria that isolated from cultivated andcommunity areas. Thus, antibiotic resistant and heavy metal tolerance Escherichiacoli were observed. The study community was located on the hill and near thenatural park. Almost of people carry on an occupation as agriculturist, which waslong-term chemical used. The 260 E. coli strains were isolated from agriculture andwater/sediments of small stream near the community. Antibiotic susceptibility testingon 12 antibiotic agents found that most of E. coli was classified as antibiotic resistantstrains (80.0-100.0%). Consideration on MAR index, referred to multi-drug resistancebacteria, showed that MAR index of E. coli from agriculture soils after harvest periodwas higher that during crop production, with the values 0.414-0.417, and 0.293,respectively. However, MAR index of E. coli from water/ sediments in community hadhigher than the others. By E. coli at central of community area had the highest ofmulti-drug resistance strains (MAR index = 0.500). Focused on E. coli susceptible toeach antibiotic agent it was found high proportion of beta-lactam resistant strains forinstance 6 0 .0 -8 5 .0 % of cephem, 66.7-95.0% of penicillin, and 25.0-70.0% of betalactamaseinhibitor combination. Conversely, the lowest of phenicol resistant E. coliwas occurred (5.0-26.7%). Likewise, similarity of antibiotic resistance expression wasdetermined by Hierarchical cluster and categorized into 2 clusters. Cluster 1consisted of E. coli from agriculture soils and upstream sediment, all agriculture soilsamples had similar expressed to antibiotic resistance than the others. Cluster 2included E. coli from sediments of central of community area and downstream. Theobtained data indicated that anthropogenic activities such as crop production andpeople in rural community had affected on antibiotic resistance bacteria. Moreover,heavy metal tolerance E. coli was determined by MIC (Minimum inhibitoryconcentration) method based on zinc, nickel, cadmium, copper, and chromium. Theresults found that E. coli isolated from agriculture soils during crop production hadthe highest of MIC values of 5 heavy metals (705-2,560 micrograms/milliliter),followed by agriculture soils after harvest (117.5-2,240 micrograms/milliliter) , andsediments of community area (427.5-1,680 micrograms/milliliter). It suggested thatco-selection process of antibiotic resistant and heavy metal tolerance were occurredin agriculture soils and sediments. All heavy metals were represented the chemicalsubstances that accumulated from the study sites. However, fallow period (notcontact to chemical substances) had influence to reduced heavy metal properties inE. coli. In addition, heavy metal had the impact to induce antibiotic resistant E. coli.For instance, high level of MIC of zinc correlated to the increasing of tetracycline(R2=0.643), sulfa-methoxazole (R2=0.955), and trimethoprim (R2=0.955) resistant E.coli. MIC of nickel, cadmium, copper, and chromium also had positive relationship tocaftazidime (R2=0.723-0.974) resistant E. coli.
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จุฑารัตน์ ศรีชูเปี่ยม. "ผลกระทบจากการใช้สารเคมีทางการเกษตรที่มีต่อการดื้อยาปฏิชีวนะของแบคทีเรียในดินเพาะปลูก และในพื้นที่ชุมชนชาวกระเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่จังหวัดสุพรรณบุรีThe Effects of Pesticide Usage on the Prevalence of AntibioticResistance in Bacteria from Agriculture so". มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. 2558

จุฑารัตน์ ศรีชูเปี่ยม. "ผลกระทบจากการใช้สารเคมีทางการเกษตรที่มีต่อการดื้อยาปฏิชีวนะของแบคทีเรียในดินเพาะปลูก และในพื้นที่ชุมชนชาวกระเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่จังหวัดสุพรรณบุรีThe Effects of Pesticide Usage on the Prevalence of AntibioticResistance in Bacteria from Agriculture so". มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
ผลกระทบจากการใช้สารเคมีทางการเกษตรที่มีต่อการดื้อยาปฏิชีวนะของแบคทีเรียในดินเพาะปลูก และในพื้นที่ชุมชนชาวกระเหรี่ยง หมู่บ้านตะเพินคี่จังหวัดสุพรรณบุรี
จุฑารัตน์ ศรีชูเปี่ยม
มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
2558
การศึกษาผลการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชที่มีต่อหนอนไหมวัยที่ 2 ศึกษาการเพิ่มอินทรีย์วัตถุในดินชุดโคราช การแยกแบคทีเรียในดินที่สามารถสร้างสารปฏิชีวนะในการยับยั้ง Staphylococcus aureus และ Fusarium sp. การศึกษาสารปฏิชีวนะของเชื้อ Micromonospora : รายงานผลการวิจัย การศึกษาสภาพความอุดมสมบูรณ์ของดินที่ทำการเกษตรบริเวณลุ่มแม่น้ำภาชี การศึกษาเปรียบเทียบการผลิตสารปฏิชีวนะ โดยเชื้อMicromonospora และเชื้อสกุลอื่นที่เกี่ยวข้อง ฤทธิ์การต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดหยาบ (Crude Extracts) จากใบนางแย้ม การหาเชื้อแบคทีเรียที่มีความไวสูงต่อยาหลายชนิด เพื่อนำมาใช้ตรวจหายาตกค้างในน้ำนม : รายงานผลการวิจัย การรีดิวส์โครเมตโดยแบคทีเรียทนอุณหภูมิสูง ผลการคลุกฟางข้าวติดต่อกันที่มีต่อดินและผลผลิตข้าว
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair