สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาสารสกัดสมุนไพรไทยประเภทเหง้าที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อเกลื้อน
วีรพงษ์ จันทะชัย - มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
ชื่อเรื่อง: การศึกษาสารสกัดสมุนไพรไทยประเภทเหง้าที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อเกลื้อน
ชื่อเรื่อง (EN): A study of antifungal activity of Thai herbal rhizome extracts against Malassezia species
บทคัดย่อ: เชื้อยีสต์ Malassezia หรือเชื้อเกลื้อนเป็นจุลินทรีย์ประจ าถิ่นบนผิวหนังของคนและสัตว์ เป็นสาเหตุของโรคผิวหนังเช่น โรคเกลื้อน โรคผื่นไขมันอักเสบ เป็นต้น นอกจากยาแผนปัจจุบันใน ต ารายาแผนโบราณมีการใช้สมุนไพรหลายชนิดในการรักษาโรคผิวหนังจากเชื้อเกลื้อน งานวิจัยนี้เป็น การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสารสกัดหยาบจากเหง้าสมุนไพรไทยได้แก่ ขิง ข่าขมิ้น และ ไพล โดยใช้ตัวท าละลายเอทานอล เมทานอล และเฮกเซน ในการยับยั้งการเจริญของเชื้อ Malassezia จ านวน 3 สปีชีส์ได้แก่ M. furfur, M. pachydermatis และ M. slooffiae โดยใช้วิธี agar disc-diffusion พบว่าเมื่อเปรียบเทียบชนิดสมุนไพร สารสกัดหยาบข่าจากทุกตัวท าละลายให้ ค่าเฉลี่ยเส้นผ่านศูนย์กลางของวงใส (clear zone) สูงที่สุดอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติ(p<0.05) โดยสารสกัดจากตัวท าละลายเฮกเซน ให้ค่าเฉลี่ยเส้นผ่านศูนย์กลางของวงใสสูงสุดคือ 2.43?0.06 - 3.83?0.12 เซนติเมตร รองลงมาคือ สารสกัดหยาบไพลจากตัวท าละลายเฮกเซนให้ค่าเฉลี่ยเส้นผ่าน ศูนย์กลางของวงใส 0.37?0.06- 0.70?0.10 เซนติเมตร ส าหรับสารสกัดหยาบขิงและขมิ้นจากทุกตัว ท าละลายไม่สามารถยับยั้งเชื้อ M. furfur และ M. slooffiae ได้ แต่สารสกัดหยาบขิงและสารสกัด หยาบขมิ้นจากเฮกเซนสามารถยับยั้งเชื้อ M. pachydermatis ได้ในการทดสอบหาค่าความเข้มข้น ต่ าสุดที่ยับยั้งการเจริญของเชื้อ (MIC) และค่าความเข้มข้นต่ าสุดที่ฆ่าเชื้อ (MFC) โดยวิธีmacro broth dilution พบว่าสารสกัดหยาบข่าจากตัวท าละลายเฮกเซนมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการ เจริญของเชื้อได้ดีที่สุดอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติ(p<0.05) โดยมีค่า MIC และ MFC ระหว่าง 0.04?0.00- 0.08?0.00 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และ 0.04?0.00 - 0.16?0.00 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามล าดับ นอกจากนี้จากการแยกสารสกัดหยาบข่าด้วยเฮกเซนโดยเทคนิค TLC (thin layer chromatography) ในตัวท าละลายเฮกเซน:อะซีโตน (8:2) พบว่า สารที่มีค่า Rf เท่ากับ 0.75 มี ประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อ Malassezia สูงสุด
บทคัดย่อ (EN): The yeasts in the genus Malasseziaare normal microflora commonly found on the skin of human and animals. These yeasts are also causative agent of various cutaneous disorders such as pityriasis versicolor and seborrheic dermatitis. Besides the modern medications, there are a number of herbs in Thai traditional medicine used for treatment Malassezia-related diseases. The purpose of this study is to compare the antifungal effect of ethanolic, methanic and hexane extracts from four Thai herb rhizomes; ginger (Zingiber officinale) , galangal (Alpinia galanga) turmeric ( Curcuma longa) and cassumunar ginger or plai ( Zingiber cassumunar) against 3 Malassezia species (M. furfur, M. pachydermatis and M. slooffiae) using agar disc diffusion method. Compared to other herbal extracts, all galangal extracts had statistically significant antifungal effect which the hexane extract showed the highest value of inhibition zone of 2.43 ? 0.06 - 3.83 ? 0.12 cm. Next to the galangal extracts, the plai extracts showed antifungal effect that the hexane extract indicated the highest values of inhibition zone of 0.37 ? 0.06 - 0.70 ? 0.10 cm. However, the extracts from ginger and turmeric had inhibition effect against only the strains of M. pachydermatis but not M. furfur and M. slooffiae. The quantitative analysis of antifungal effect of the extracts from galangal using macro broth dilution technique showed that the minimum inhibitory concentration (MIC) and the minimum fungicidal concentration (MFC) of hexane extract from galangal were the lowest in all extracts which the values were 0.04 ? 0.00 - 0.08 ? 0.00 mg/ml and 0.04 ? 0.00 - 0.16 ? 0.00 mg/ml, respectively. Moreover, the results of TLC chromatogram using a mobile phase of hexane:acetone (8:2) showed that the compound with Rf value of 0.75 possessed the most significant antifungal effect against Malassezia species
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
คำสำคัญ: การยับยั้งเชื้อฟังไจ
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาสารสกัดสมุนไพรไทยประเภทเหง้าที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อเกลื้อน
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
30 กันยายน 2558
การศึกษาฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ของสารสกัดจากบัวหลวง ประสิทธิภาพของสารสกัดสมุนไพรบางชนิดต่อการยับยั้งเชื้อไวรัสก่อโรคในปลาทะเลเศรษฐกิจ โครงการย่อยที่ 1 การทดสอบฤทธิ์ของพืชสมุนไพรเพื่อต้านเชื้อราที่ก่อโรคในข้าวสู่การนำไปใช้ประโยชน์ในรูปแบบน้ำสกัดสมุนไพรกำจัดเชื้อราเพื่อการผลิตข้าวอินทรีย์ในกลุ่มเกษตรกรรายย่อยของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรี ประสิทธิภาพของน้ำมันมะพร้าวบริสุทธิ์ สารละลายกรด lauric สาร monolaurin และกรด lactic ต่อการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ Listeria monocytogenes บนเนื้อสุกรสด การทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพของสารสกัดสมุนไพรต่อจุลินทรีย์ก่อโรคพืช ฤทธิ์ยับยั้งเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากผลเพกา การใช้สารสกัดสมุนไพรในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อเส้นดำในยางพารา การศึกษาพัฒนาการใช้อาหารข้นอัดก้อนผสมสมุนไพรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตในสัตว์เคี้ยวเอื้อง การควบคุมไส้เดือนฝอยรากปม (Meloidogyne incognita) ของฝรั่งด้วยสารสกัดจากเชื้อรา เอคโตไมคอร์ไรซาบางชนิด การศึกษาสารหลั่งจากฟอลลิคูล่าเซลล์สุกรในการยับยั้งการเจริญของเซลล์มะเร็งและการใช้ฟอลลิคูล่าเซลล์ในการประเมินความเป็นพิษของโลหะหนัก
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก