สืบค้นงานวิจัย
การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ชุมชนลุ่มน้ำแม่ยางหลวง อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่
เกษราพร ทิราวงศ์ - มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ชื่อเรื่อง: การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ชุมชนลุ่มน้ำแม่ยางหลวง อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่
ชื่อเรื่อง (EN): Tourism Development in Mae Yang Long Water Shade Communithies Rongkwang, Phrae Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เกษราพร ทิราวงศ์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Kassaporn Thirawong
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา ข้อมูลพื้นฐานชุมชนเพื่อวิเคราะห์ศักยภาพ ในการพัฒนาธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและแนวทางจะดำเนินธุรกิจชุมชนในลุ่มน้ำแม่ยางหลวง ได้แก่ ตำบลแม่ทราย บ้านแม่ยางโพธิ์ บ้านแม่ยางเปี้ยว และบ้านร้องกวาง หมู่ 2โดยสำรวจถึง ทรัพยากรธรรมชาติ ศิลปวัฒนธรรม ภูมิปัญญาไทย อาชีพการทำมาหากิน ที่จะทำการพัฒนา เป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว เพื่อศึกษากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างมีส่วนร่วมของชุมชนใน พื้นที่ชุมชนลุ่มน้ำแม่ยางหลวง และ เพื่อสร้างความร่วมมือระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการ กำหนดรูปแบบการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในชุมชนลุ่มน้ำแม่ยางหลวง เพื่อให้เกิดกิจกรรม การท่องเที่ยว และเครือข่ายความร่วมมือทางการท่องเที่ยว ในชุมชน โดยใช้รูปแบบการวิจัย เชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม PAR (Participatory Action Research) โดยผู้วิจัยเข้าร่วมการวิเคราะห์ ปัญหาและทรัพยากรชุมชน ศึกษาประชากรเป้าหมาย และแยกกลุ่มผู้ให้ข้อมูลออกเป็น 2 กลุ่มตามขั้นตอนการสำรวจข้อมูล ซึ่งขั้นตอนการสำรวจข้อมูลแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน โดยมี ผู้ให้ข้อมูลดังต่อไปนี้ ขั้นตอนที่หนึ่ง ผู้วิจัยเข้าพบผู้นำหมู่บ้านของแต่ละหมู่บ้านเพื่อคัดเลือกผลการวิจัยพบว่า หมู่บ้านแม่ทราย พบ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับการคัดเลือก จากชุมชนเพื่อพัฒนาเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว ได้แก่ ป่าไม้และอ่างเก็บน้ำ พื้นที่การเกษตร และการประกออาชีพของชาวบ้าน โรงบ่มยาสูบ โรงปุ๋ยชีวภาพ โรงงานไบโอดีเซล งานด้าน หัตถกรรมจักสาน สมุนไพรพื้นบ้าน อาหารพื้นบ้าน งานฝีมือด้านศิลปะ ทรัพยากรที่เป็นจุด ขายเด่นของชุมชน คือ โรงงานไบโอดีเซล หมู่บ้านแม่ยางโพธิ์ พบ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับ การคัดเลือกจากชุมชนเพื่อ พัฒนาเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว ได้แก่ ด้านภาษาถิ่น คือ ภาษา ท้องถิ่น การทำขนมจีน การทำเห็ดนางฟ้า ทำเหล้าโรง หมอพื้นบ้าน การนวดแผนไทย การจักสาน การทำบายศรี อาหารพื้นเมือง ศิลปะทางด้านการซอ วัดที่สวยงาม พื้นที่ทำการเกษตรที่สมบูรณ์ ดนตรีพื้นบ้านศิลปะการฟ้อนรำ ศิลปหัตถกรรม ประเพณีดั้งเดิม โรงสีข้าว โรงบ่มใบยาสูบ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับการคัดเลือกเป็นจุดขายเด่นของชุมชน ได้แก่ โรงงานขนมจีน บ้านแม่ยางฮ่อ พบ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับการคัดเลือกจากชุมชนเพื่อ พัฒนาเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว ได้แก่ การปั้นฝุ่นมังกร การทำยาหม่องไพร ประเพณี ท้องถิ่น ผ้าทอพื้นเมือง ข้าวกล้องและการผลิต การผลิตหน่อไม้ปิ๊บ การทำดอกไม้แห้ง ดนตรีพื้นเมือง ประเพณีบายศรีสู่ขวัญ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับการคัดเลือกจากชุมชนเพื่อเป็น จุดขายได้แก่ การปั้นฝุ่นมังกร และชุมชน บ้านร้องกวางหมู่ 2 พบ ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับ การคัดเลือกจากชุมชนเพื่อ พัฒนาเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว ได้แก่ การนวดแผนไทย ตลาด ชุมชน โรงสีข้าว ไก่ชน โรงงานไอศกรีม การทำขนมไทย ดนตรีพื้นบ้าน การทำแคบหมู ทรัพยากรชุมชนที่ได้รับการคัดเลือกจากชุมชนเพื่อเป็นจุดขาย ได้แก่ การนวดแผนไทย
บทคัดย่อ (EN): Objectives of the research are, first, to study basic data of communities in order to analyze capabilities of eco-tourism business development and road map to engage in business of communities in Mae Yang Long water shade. Communities included in this research are Tambol Mae Sai, Ban Mae Yang Poe, Ban Mae Yang Peaw and Ban Rong Kwang Moo 2. The study was done by surveying of natural resources, arts and cultures, Thai wisdom and local livelihood which could be develop as tourism activities. Second, to study participatory eco-tourism activities of communities in Mae Yang Long water shade. And third, to construct collaborative between any related organizations to set a precedent of eco-tourism development in Mae Yang Long water shade in order to build up tourism activities and tourism collaborative networks incommunities. The study using Participatory Action Research (PAR) method, researchers have participated in community’s problems and resources analysis, examine target groups, and divide participants into 2 groups according to data surveying procedures. Surveying procedures were divided into 2 steps. First step, researchers have met with village leader of each village and choose 20 of them to interview about community wisdom and their experts. Second step, researchers used stratified random sampling principle by applying disproportional stratified random sampling method to select 5 villagers each village to interview. Then, we have formed tourism by community groups, arranged villager discussion in each community to analyze local resources and choose noticeable resources of each community in order to develop tourism and build uptourism collaborative networks in communities from tourism route started at Maejo-Phrae University, data collecting using quiz, interview, chat and participatory observation between researchers and villagers by interactive learning through action. Researchers use semi-structured interview in data collecting.The results found that Ban Mae Sai’s selected resources for tourism activity development are forest, reservoir, agricultural area, villager’s livelihood, tobacco curing barn, bio-fertilizer barn, biodiesel factory, basketwork handicraft, native herbs, native foods and art handicraft, and noticeable one was biodiesel factory. Ban Mae Yang Poe’s selected resources are native language, Thai rice noodle (Ka-Nom-Chin) production, oyster mushroom production, native brewery, native medicine, Thai massage, basketwork, Bai Sri creation, native foods, native music, temples, agricultural area, native dancing, handicrafts, traditions, rice mill, tobacco curing barn, andnoticeable one was Thai rice noodle factory. Ban Mae Yang Hor’s selected resources are sawdust dragon sculpture, balm production, local traditions, native textile, brown rice production, pickled bamboo shoot production, artificial flowers production, native music, Bai Sri Su Kwan tradition, and noticeable one was sawdust dragon sculpture. Ban Rong Kwang Moo 2’s selected resources are Thai massage, community market, rice mill, gamecock, ice cream factory, Thai sweetmeats production, native music, Kab Moo production, and noticeable one was Thai massage. After each community have selected tourism resources and noticeable one along Mae Yang Long water shade tourism route, then we build up community tourism collaborative networks setting up tourism route start from Maejo Phrae University to Ban Mae Yang Poe, Ban Mae YangHor and Ban Rong Kwang Moo 2. We also set up a coordination center at Recreation for Tourism Center of Maejo Phrae University to be the collaborative network of all 4 communities for sustainable tourism development in such communities.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://erp.mju.ac.th/openFile.aspx?id=MzczMTY=
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คำสำคัญ: ศักยภาพชุมชน
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ชุมชนลุ่มน้ำแม่ยางหลวง อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่
มหาวิทยาลัยแม่โจ้
2551
การพัฒนาความเข้มแข็งชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การพัฒนาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน การพัฒนาการมีส่วนร่วมของสตรีในการเสริมสร้างผลิตภัณฑ์พื้นบ้านเพื่อตอบสนองการท่องเที่ยงในชุมชน การวิจัยและพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเพื่อสร้างความเข้มแข็งโดยใช้กระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนห้วยหม้าย อำเภอสอง จังหวัดแพร่ การพัฒนาระบบสื่อความหมายการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในชุมชนบ้านหม้อ ต.ป่าไผ่ อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยชุมชนจังหวัดชุมพร การศึกษาศักยภาพพระธาตุในจังหวัดแพร่เพื่อพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การศึกษารูปแบบการบริหารจัดการบริษัทนำเที่ยวเชิงนิเวศ (จำลอง) การศึกษาศักยภาพเชิงพื้นที่เพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมของชุมชนบุญเรือง อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย แนวทางการพัฒนาโครงข่ายการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ภายในจังหวัดชุมพร
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก