สืบค้นงานวิจัย
สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546
อุไรวรรณ จนุบุษย์ - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อุไรวรรณ จนุบุษย์
บทคัดย่อ: จากการศึกษาสภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรในตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ซึ่งรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 102 ราย ที่เป็นเพศชาย และเพศหญิง ที่มีจำนวนใกล้เคียงกัน และมีอายุเฉลี่ย 50.94 ปี เกษตรกรส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับประถมศึกษา มีจำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 5.26 ราย และมีแรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย 3 คน/ครัวเรือน มีพื้นที่ทำการเกษตรเฉลี่ย 38.71 ไร่ มีรายได้รวมทั้งหมดต่อปี/ครัวเรือนเฉลี่ย 179,985.29 บาท เกษตรกรทุกรายใช้เงินทุนจากโรงงานน้ำตาลในการลงทุนผลิตอ้อย เกษตรกรส่วนใหญ่มีรถไถนาเดินตาม เป็นเครื่องจักรกลทุ่นแรงในการผลิตอ้อย เกษตรกรเคยปลูกอ้อยโรงงานมาแล้วเฉลี่ย 6.07 ปี เกษตรกรทุกรายอาศัยน้ำฝนในการปลูกอ้อย โดยเกษตรกรส่วนใหญ่ปลูกอ้อยบนพื้นที่ดอน ในที่ดินของตนในพื้นที่เฉลี่ย 25.06 ไร่/ ซึ่งส่วนใหญ่พื้นที่ปลูกอ้อยมีความอุดมสมบูรณ์ปานกลาง และมีความลาดเทเล็กน้อย เกษตรกรเกือบทั้งหมดไม่เคยมีการปลูกพืชบำรุงดินมาก่อนเลย พันธุ์อ้อยที่เกษตรกรปลูกส่วนใหญ่ ได้แก่ อ้อยพันธุ์ K 84-200 รองลงมาคือ พันธุ์ K 8892 และ พันธุ์มาร์กอส และในช่วงที่ทำการศึกษาส่วนใหญ่อยู่ในช่วงที่เป็นอ้อยตอ เกษตรกรเกือบทั้งหมดปลูกอ้อยในช่วงปลายฝน โดยเกษตรกรเกินครึ่งหนึ่งเล็กน้อยซื้อพันธุ์อ้อยจากเพื่อนบ้าน และที่เหลือใช้พันธุ์อ้อยของตนเอง เกษตรกรเคยซื้อพันธุ์อ้อยในราคาเฉลี่ยไร่ละ 8,740 บาท ส่วนใหญ่มีการเตรียมดินในการปลูกอ้อย 3 ครั้ง ใช้พันธุ์อ้อย 1 ไร่ ปลูกได้ในพื้นที่เฉลี่ย 8.96 ไร่ และปลูกอ้อยโดยวางพันธุ์อ้อยทั้งลำ เกษตรกรส่วนมากไม่มีการชุบท่อนพันธุ์เพื่อป้องกันกำจัดโรค เกษตรกรใช้แรงงานในการปลูกอ้อยเฉลี่ย 12.25 คน เป็นแรงงานจ้างเฉลี่ย 9.73 คน โดยเกษตรกรทุกรายจ้างแรงงานในการปลูกจนถึงเก็บเกี่ยวอ้อยโดยวิธีจ้างเหมาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เกษตรกรส่วนใหญ่กำจัดวัชพืชโดยใช้แรงคน จำนวน 2 ครั้ง เกษตรกรทุกรายใช้ปุ๋ยเคมีในการเพิ่มผลผลิตอ้อย โดยส่วนใหญ่ใช้ปุ๋ยเคมีสูตร 16-8-8 ในอัตราเฉลี่ย 52.79 กก./ไร่ ซึ่งเกษตรกรส่วนใหญ่ใส่ปุ๋ยเคมี 2 ครั้ง เกษตรกรพบโรคแมลงศัตรูอ้อยที่สำคัญคือหนอนกออ้อยและโรคใบขาว เกษตรกรประมาณครึ่งหนึ่งมีการเผาใบอ้อยก่อนทำการเก็บเกี่ยว เกษตรกรทุกรายใช้แรงคนทั้งหมดในการเก็บเกี่ยวอ้อย ระยะทางจากไร่ถึงโรงงานน้ำตาลมีระยะทางเฉลี่ย 86.97 กม. เกษตรกรต้องใช้เวลาเฉลี่ย 1.94 วัน ในการรออ้อยเข้าโรงงาน เกษตรกรเกือบทั้งหมดใช้วิธีการจ้างเหมาเก็บเกี่ยวอ้อย เกษตรกรเสียค่าขนส่งอ้อยขึ้นรถบรรทุกเฉลี่ยตันละ 40.39 และเป็นค่าบรรทุกอ้อยเข้าโรงงาน เฉลี่ยตันละ 175 บาท โดยราคาผลผลิตอ้อยที่เกษตรกรขายตามค่าCCS.ของอ้อยเฉลี่ย 479.90 บาท/ตัน และเกษตรกรได้ค่าเฉลี่ยคืนจากโรงงานน้ำตาลเฉลี่ยตันละ 41.87 บาท เกษตรกรได้รับเงินหลังขายผลผลิตเฉลี่ย 15.78 วัน สำหรับเกษตรกรที่ส่งอ้อยไฟไหม้เข้าโรงงานต้องถูกต้องราคาผลผลิตเฉลี่ย ตันละ 20 บาท เกษตรกรได้ผลผลิตเฉลี่ย 10,052 กก./ไร่ ปัญหาในการผลิตอ้อยของเกษตรกร พบว่าในภาพรวมเกษตรกรมีปัญหาในการผลิตอ้อยในระดับน้อย โดยเกษตรกรมีปัญหาระดับมาก 17 ประเด็น ได้แก่ ปุ๋ยเคมีราคาแพง ต้องรอคิวลงอ้อยที่โรงงานนาน ราคาผลผลิตต่ำพันธุ์อ้อยมีราคาแพง แรงงานเก็บเกี่ยวมีราคาแพง มีวัชพืชมาก แรงงานคนกำจัดวัชพืชราคาแพงรอคิวรอบรรทุกมาขนอ้อยนาน พันธุ์อ้อยมีค่า CCS. ต่ำ ค่าขนส่งอ้อยเข้าโรงงานมีราคาแพง ค่าสารกำจัดวัชพืชมีราคาแพง ดินเสื่อม พื้นที่ปลูกอ้อยอยู่ไกลโรงงาน ขาดเงินทุนซื้อปุ๋ย ขาดเครื่องทุ่นแรงใส่ปุ๋ย หาแรงงานเก็บเกี่ยวยาก และถูกเอาเปรียบเรื่องการวัดค่าCCS. ส่วนที่เหลือเป็นปัญหาระดับน้อยถึงไม่มีปัญหา ข้อเสนอแนะ ผู้ศึกษามีข้อเสนอแนะจากการศึกษาคือ เกษตรกรควรจัดทำแปลงพันธุ์อ้อยเองเพื่อลดต้นทุนการผลิต เกษตรกรควรมีการปรับปรุงบำรุงดินด้วยพืชปุ๋ยสด ก่อนปลูกอ้อยควรพิจารณาระยะทางจากไร่ถึงโรงงานน้ำตาล เพราะจะทำให้ลดต้นทุนค่าขนส่ง ควรให้ความรู้แก่เกษตรกรในเรื่องสารเคมีกำจัดวัชพืช การชั่งน้ำหนักและการวัดค่า CCS. ควรมีการกำกับและตรวจสอบอย่างใกล้ชิดจากตัวแทนเกษตรกร เพื่อลดความเสียเปรียบของเกษตรกร เกษตรกรควรจัดทำแปลงพันธุ์อ้อยเองเพื่อลดต้นทุนการผลิต
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: ปี 2546
หมวดหมู่:
  1. TARR::พืช::พืชอาหาร::อ้อย
  2. 15
หมวดหมู่ AGRIS:
  1. F พืชศาสตร์ และการผลิต (Plant production)
  2. 32
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

อุไรวรรณ จนุบุษย์. "สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2547

อุไรวรรณ จนุบุษย์. "สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2547. Print.



TARR Wordcloud:
สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองกุงสวรรค์ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546
อุไรวรรณ จนุบุษย์
กรมส่งเสริมการเกษตร
2547
สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรในตำบล ดอนกลาง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ปี 2546 เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกร : กรณีศึกษาตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตคะน้าของเกษตรกรตำบลโพนงาม อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตข้าวนาปรังของเกษตรกร ตำบลยางน้อย อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตคะน้าของเกษตรกร ตำบลแก้งแก อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองโพธิ์ อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตอ้อยของเกษตรกรในจังหวัดอุดรธานีกรณีศึกษาเกษตรกรที่เข้าร่วมโครงการถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตอ้อยปี 2546 สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลโนนราษี อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม สภาพการผลิตข่าของเกษตรกรตำบลเสือเฒ่า อำเภอเชียงยืน จังหวัดมหาสารคาม
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair