สืบค้นงานวิจัย
การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดงลาน อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น
สุจินต์ สุภาเส - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดงลาน อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุจินต์ สุภาเส
บทคัดย่อ: การศึกษาเรื่อง ศึกษาการใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดงลาน อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพเศรษฐกิจและสังคมบางประการของเกษตรกร การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกร และปัญหาอุปสรรคต่าง ๆ ศึกษาจากเกษตรกร ตัวอย่าง จำนวน 121 ราย เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า เกษตรกรร้อยละ 78.5 เป็นชาย มีอายุเฉลี่ย 48.3 ปี ร้อยละ 71.1 จบชั้นประถมศึกษา ร้อยละ 43.6 เป็นลูกค้าธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตรกร มีพื้นที่ถือครองทางการเกษตรเฉลี่ย 50.3 ไร่ พื้นที่ปลูกอ้อยเฉลี่ย 58.7 ไร่ ต้นทุนในการปลูกอ้อยเฉลี่ย 3,833 บาท/ไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 9.9 ตัน/ไร่ ส่วนใหญ่ใช้ทุนตนเอง มีรายได้จากการขายอ้อยเฉลี่ย 360,005.6 บาท/ปี การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกร พบว่า เกษตรกรมีประสบการณ์เฉลี่ย 9 ปี พื้นที่ทุกรายอาศัยน้ำฝน เป็นที่ดอน มีความลาดเทเล็กน้อย ดินมีความอุดมสมบูรณ์ปานกลาง ส่วนใหญ่ปลูกเดือน พฤษภาคม - มิถุนายน ใช้พันธุ์ K 84 - 200 ซื้อพันธุ์จากเพื่อนบ้าน ราคาเฉลี่ยไร่ละ 11,823 บาท พันธุ์ 1 ไร่ ปลูกได้เฉลี่ย 5.4 ไร่ มีการเตรียมดิน 3 ครั้ง เกษตรกรทุกรายปลูกโดยวางท่อนพันธุ์แล้วใช้มีดสับ ไม่มีการชุบด้วยสารเคมี เกษตรกรส่วนใหญ่กำจัดวัชพืชโดยใช้ทั้งแรงงานคนและสารเคมี เฉลี่ย 1.9 ครั้ง/ปี มีการใช้แรงงานปลูกเฉลี่ย 11.4 คน ใช้แรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย 2.3 คน แรงงานจ้างเฉลี่ย 8.8 คน ใช้วิธีจ้างเหมาไร่ละ 400 บาท เกษตรกรทุกรายเพิ่มผลผลิตโดยใช้ปุ๋ยเคมีส่วนใหญ่ใช้สูตร 16-8-8 อัตราเฉลี่ย 48.8 กก./ไร่ ใส่ 2 ครั้ง (เดือน พ.ค. - มิ.ย., ก.ค. - ส.ค.) มีการให้น้ำอ้อยเฉลี่ย 1.2 ครั้ง แมลงศัตรูที่พบมากที่สุด คือ ปลวก ส่วนโรคระบาดทำความเสียหายมาก คือ โรคใบขาว เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่เผาใบอ้อยก่อนตัด การเก็บเกี่ยวโดยใช้แรงงานคน จ้างเหมามัดละ 1 บาท ระยะทางขนส่งอ้อยเฉลี่ย 56.3 กิโลเมตร ค่าขนส่งอ้อยราคาเฉลี่ยตันละ 129.5 บาท เกษตรกรขายอ้อยได้เฉลี่ยตันละ 623 บาท และเกษตรกรถูกหักค่าอ้อยไฟไหม้ตันละ 20 บาท ปัญหาอุปสรรค ในการใช้เทคโนโลยี พบว่า เกษตรกรมีปัญหาในระดับมาก จำนวน 3 ประเด็น ได้แก่ พันธุ์ การให้น้ำอ้อย และแรงงานเก็บเกี่ยว มีปัญหาในระดับปานกลาง จำนวน 9 ประเด็น ได้แก่ สภาพพื้นที่ การปลูก การกำจัดวัชพืช การป้องกันกำจัดโรคแมลง การเพิ่มผลผลิต ขาดความรู้ในการดูแลรักษา ค่าขนส่ง ราคา และการชั่ง/วัดค่ความหวาน. ข้อเสนอแนะของผู้ศึกษา คือ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรส่งเสริมการจัดตั้งกองทุนอ้อยพันธุ์ดี เกษตรกรควรให้ความสำคัญเกี่ยวกับการปรับปรุงบำรุงดินและพัฒนาแหล่งน้ำ หน่วยงานของรัฐ ควรสนับสนุนแหล่งเงินทุนดอกเบี้ยต่ำ
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: จังหวัดขอนแก่น
หมวดหมู่:
หมวดหมู่ AGRIS:
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมส่งเสริมการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดงลาน อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น
กรมส่งเสริมการเกษตร
2548
เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ การใช้เทคโนโลยีการปลูกอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลดินดำ อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกรชาวไร่อ้อย ตำบลน้ำอ้อม อำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น การใช้เทคโนโลยีในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร จังหวัดขอนแก่น ปี 2539 การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกรผู้ปลูกอ้อยส่งโรงงานในจังหวัดเลย การใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวของเกษตรกร ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกรชาวไร่อ้อยอำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ เทคโนโลยีการผลิตมะม่วงของเกษตรกรอำเภอหนองสองห้อง จังหวัดขอนแก่น สภาพการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลหนองโพธิ์ อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม การใช้เทคโนโลยีการปลูกอ้อยของเกษตรกรตำบลโคกสูง อำเภออุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก