สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยการจัดทำแผนที่สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของส้มโอชัยนาทและสับปะรดนางแล
จันทนา ใจจิตร - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยการจัดทำแผนที่สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของส้มโอชัยนาทและสับปะรดนางแล
ชื่อเรื่อง (EN): Mapping on Geographic Identifications of Agriculture Production (Chainat’s Pomelo and Nang Lae’s Pineapple)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จันทนา ใจจิตร
บทคัดย่อ: ปัญจขันธ์เป็นพืชสมุนไพรชนิดหนึ่ง มีสรรพคุณทางเภสัชวิทยามากมายมีสาระสำคัญชื่อซาโปนิน เช่นเดียวกับโสม ปัจจุบันนิยมดี่มเป็นชาชง บำรุงร่างกายและใช้เป็นอาหาร วัตถุประสงค์ของโครงการวิจัยเพื่อให้ได้ปัญจขันธ์พันธุ์ดีมีวิธีการผลิตและการแปรรูปที่ให้สารสำคัญตรงตามมาตรฐาน ระหว่างตุลาคม พ.ศ. 2549 ถึงกันยายน 2553 โดยในปี พ.ศ. 2551-2553 ได้ทำการประเมินพันธุ์ปัญจขันธ์ 3 พันธุ์ คือพันธุ์สิบสองปันนา พันธุ์อ่างขาง และพันธุ์พื้นเมืองที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรพิจิตรและศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเลย เพื่อให้ได้พันธุ์ที่ให้ผลผลิตและปริมาณซาโปนินรวมสูงสุด ตามมาตรฐานกำหนดปริมาณซาโปนินรวมต้องไม่น้อยกว่า 8 กรัม/น้ำหนักแห้ง 100 กรัม ผลการประเมินพันธุ์ พบว่า พันธุ์สิบสองปันนาและพันธุ์อ่างขางให้ผลผลิตสดสูงใกล้เคียงกันคือ 3,596 3,308 กิโลกรัม/ไร่ ในปี พ.ศ. 2551 และ 5,570 5,500 กิโลกรัม/ไร่ ในปี พ.ศ. 2552 ปริมาณซาโปนินรวมเท่ากับ 6.07 7.02 กรัม/น้ำหนักแห้ง 100 กรัม ในปี พ.ศ. 2551 และ 5.74 5.94 กรัม/น้ำหนักแห้ง 100 กรัม ในปี พ.ศ. 2552 พันธุ์พื้นเมืองให้ผลผลิตสด 3,263 กิโลกรัม/ไร่ ซาโปนินรวมสูงสุด 8.34 กรัม/น้ำหนักแห้ง 100 กรัม ศึกษาลักษณะทางพันธุกรรมในรูปแบบของ DNA profile โดยใช้เทคนิค ISSR-touchdown พบว่า พันธุ์สิบสองปันนาและพันธุ์อ่างขางมีความใกล้ชิดทางพันธุกรรม 68.12 เปอร์เซ็นต์ ส่วนพันธุ์พื้นเมืองมีความใกล้ชิดทางพันธุกรรมกับทั้งสองพันธุ์ 49 เปอร์เซ็นต์ ส่วนการศึกษาผลของระดับความสูงของพื้นที่และการให้ปุ๋ยอินทรีย์ที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโต และคุณภาพของปัญจขันธ์ การพรางแสงร่วมกับการจัดการปุ๋ยอินทรีย์ อายุการเก็บเกี่ยว วิธีการเก็บเกี่ยวในปัญจขันธ์พันธุ์สิบสองปันนา และศึกษาวิธีการปลูกและอายุเก็บเกี่ยวปัญจขันธ์พันธุ์พื้นเมืองระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2553 ที่ศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรพิจิตร ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเพชรบูรณ์และเลย พบว่า พื้นที่ปลูกมีผลต่อผลผลิตแต่ไม่มีผลต่อคุณภาพ คือเมื่อปลูกบนพื้นที่สูงที่โครงการพัฒนาดอยตุงซึ่งสูงจากระดับน้ำทะเล 700 เมตร ให้ผลผลิตสูงกว่าปลูกที่พื้นที่ศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงรายซึ่งสูงจากระดับน้ำทะเล 400 เมตร 2.3 เท่า ปริมาณฟินอลิกทั้งหมดในต้นมีค่าระหว่าง 10.63-10.74 เปอร์เซ็นต์ ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ที่ให้ผลผลิตสูงสุดคือปุ๋ยมูลวัวอัตรา 5 ตัน/ไร่ ให้ผลผลิต 3,107 กิโลกรัม/ไร่ มากกว่าการใช้ปุ๋ยหมักจากเศษพืชและปุ๋ยปลา ส่วนการพรางแสงด้วยตาข่ายพรางแสงสีดำระดับ 50 และ 70 เปอร์เซ็นต์ ผลผลิตและคุณภาพไม่แตกต่างกัน อายุเก็บเกี่ยวที่เหมาะสมของปัญจขันธ์ทั้ง 2 พันธุ์ คือ 4 เดือนหลังปลูก โดยพันธุ์สิบสองปันนาให้ผลผลิต 456 กิโลกรัม/ไร่ สูงกว่าเมื่อเก็บเกี่ยวที่อายุเก็บเกี่ยว 3,3.5, 4.5 และ 5 เดือน ซึ่งให้ผลผลิต 226, 399, 439 และ 367 กิโลกรัม/ไร่ ตามลำดับ ปริมาณฟินอลิกทั้งหมดไม่แตกต่างกันเมื่อเก็บเกี่ยว 3-4 เดือน แต่จะลดลงเมื่อเก็บเกี่ยว 4.5 เดือน เมื่อทำการทดลองการเก็บเกี่ยวที่อายุเก็บเกี่ยวต่างๆ และวิธีการปลูกในพันธุ์พื้นเมืองพบว่า ผลผลิตเมื่อเก็บเกี่ยว 4 เดือน และปลูกแบบไม่ขึ้นค้าง ให้ผลผลิตสดสูงสุด 3,272 กิโลกรัม/ไร่ ได้ปริมาณซาโปนินรวม 8.76 และ 5.76 กรัม/น้ำหนักแห้ง 100 กรัม ตามลำดับ และวิธีการปลูกทั้ง 2 แบบ ของทุกอายุเก็บเกี่ยวให้ปริมาณซาโปนินรวมไม่แตกต่างกันทางสถิติ วิธีการเก็บเกี่ยวที่เหมาะสมคือการตัดชิดโคนต้นไม้ผลผลิตสดรวม 811.7 กิโลกรัม/ไร่ ให้ปริมาณฟีนอลิกทั้งหมด 10.76 เปอร์เซ็นต์ สูงกว่าการเก็บแบบตัดยอดซึ่งให้ผลผลิต 83 กิโลกรัม/ไร่ และปริมาณฟีนอลิกทั้งหมด 10.42 เปอร์เซ็นต์ สำหรับปริมาณความชื้นหลังอบแห้งเมื่อเก็บรักษานาน 6 เดือน มีค่าต่ำเมื่อเก็บเกี่ยวแบบตัดชิดโคนต้นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับการศึกษาอุณหภูมิการอบแห้ง 3 ระดับ อุณหภูมิการเก็บรักษาที่เหมาะสม 2 อุณหภูมิ คุณภาพหลักการเก็บรักษาและการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในการผลิตชาสมุนไพรปัญจขันธ์ดำเนินการที่ศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย ตั้งแต่ตุลาคม พ.ศ. 2551 ถึงกันยายน พ.ศ. 2553 ผลการทดลองพบว่า น้ำหนักสดของปัญจขันธ์ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิการอบ สัดส่วนน้ำหนักสดต่อน้ำหนักแห้งเท่ากับ 5.5 กิโลกรัมต่อ 1 กิโลกรัมเมื่ออบที่ 100 องศาเซลเซียส ซึ่งต่ำกว่าการอบที่ 60-80 องศาเซลเซียส แต่การอบที่อุณหภูมิต่ำคุณภาพการเก็บรักษาดีกว่าการอบที่อุณหภูมิสูงโดยเฉพาะปริมาณสารแอฟลาทอกซิน ซึ่งพบในปัญจขันธ์บดต่ำที่สุด 6.13 ppb ส่วนอุณหภูมิในการเก็บรักษาที่เหมาะสม 8-10 องศาเซลเซียส สามารถเก็บได้นานกว่า 8 เดือน เปอร์เซ็นต์ความชื้นและปริมาณสารแอฟลาทอกซินต่ำกว่าการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง สุ่มตัวอย่างปัญจขันธ์สดและแห้งตรวจวิเคราะห์ Escherichia coli และ Salmonella spp. ไม่พบการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ทั้ง 2 ชนิด พบ Bacillus cereus ในปัญจขันธ์อบแห้งก่อนและหลังเก็บรักษานาน 6 เดือน 10-60 CFU/g และ 220-650 CFU/g ส่วน Total yeast and mold พบในปัญจขันธ์อบแห้งก่อนและหลังเก็บรักษานาน 6 เดือน 100-162 CFU/g และ 100-2100 CFU/g ตามลำดับ แต่ไม่เกินค่ามาตรฐานที่กำหนด ปริมาณสารแอฟาทอกซินในปัญจขันธ์บดบรรจุซองก่อนการเก็บรักษามีค่าเฉลี่ย 3.1 ppb เมื่อเก็บรักษานาน 8 เดือน ที่อุณหภูมิห้องและตู้เย็นอุณหภูมิ 8-10 องศาเซลเซียส มีค่า 6.38 ppb และ 5.88 ppb ตามลำดับ ค่ากำหนดควรต่ำกว่า 10 ppb
บทคัดย่อ (EN): Jiaogulan is a kind of Jerbs and medical plants. It has many active ingredients such as saponin as in ginseng. Nowadays it is being used as tea, stimulate the human activities and is also used for food. The objectives of the project were to got some high quality, good technology of cultural practice and optimum postharvest for high yield and maintain the active ingredient’s level. The experiment have done during October 2006 to September 2010. In 2008-2010, three varieties Sibsongpanna, Angkhang and Native (were evaluated at Pichit Agriculture and Development Research Center and Loei Highland Agriculture and Development Research Center) were compared throught experiments to find yield and total saponin (Standard value should more than 8 grams/100 grams dry weight). The result showed that Sibsongpanna and Angkhang variety got high yield at 3,596 3,308 kilograms/rai in 2008 and 5,560 kilograms/rai in 2009, total saponin was 6.07 7.02 grams/100 grams dry weight in 2008 and 5.74 5.94 grams/100 grams dry weight in 2009. Yield of Native variety was 3,263 kilograms/rai, and has the most total saponin at 8.34 grams/100 grams dry weight in 2009. Genetic characteristic in DNA profile via ISSR-touchdown technique was studies, we found that Sibsongpanna have 68.12 percent closly in DNA profile with Angkhang variety and Native variety have 49 percent closly in DNA profile with the two varieties. The study on area plantation, organic fertilizers management, light transmission levels, cultivation methods, time to harvest and the optimum harvest methods for high yield and qualities between October 2006 to September 2010 at chiangrai Horticulture Research Center, Pichit Agriculture and Development Research Center, Loei and Petchaboon Highland Agriculture and Development Research Center. The results of the experiment were the area plantation have effected on yield but no effected on active ingredient levels. When we planted at Doi tung Development Project (700 meters high from average sea level). It got more than 2.3 times of yield compared with Chiangrai Horticulture Research Center (400 meters high from average sea level). The value of total phenolic content is between 10.63-10.74 percent. The optimum kind and rate of organic fertilizer was manure fertilizer at rate 5 tons/rai, it got 3,107 kilograms/rai higher than compost and fish fertilizer. Yield and qualities of Jiaogulan in the upper north area are not diffierent when compared on 50 and 70 percent light transmission levels. The optimum time to harvest was 4 months after planted, Sibsongpanna got yield at 456 kilograms/rai higher than harvested at 3, 3.5, 4.5 and 5 months, which got yield at 226, 399, 439 and 367 kilograms/rai respectively, total phenolic content has no difference when harvested at 3-4 months but decrease when decrease when harvested at 4.5 months. In Native variety, we found that 4 months time to harvest and cultivation with no bamboo, made high yield at 3,272 kilograms/rai, total saponin is 10.68 grams/100 grams dry weight, which significant in statistic with tine to harvest 3 and 2 months, total saponin were 8.76 and 5.76 grams/100 grams dry weight respectively. Both cultivation methods for all time to harvest made total saponin no significant in statistic. The optimum harvest method was to cut whole plant high 30 centimeters from the ground, it got yield at 811.7 kilograms/rai and total phenolic, content was 10.76 percent, which higher than to cut shoot, yield at 83 kilograms/rai and total phenolic content was 10.42 percent. The moisture of dried yield after storage for 6 months was low in treatment when we cut whole plant, highly significant different in statistic when compared with cut shoot. The study on 3 levels of temperature for drying and 2 storage temperatures between October 2008 to September 2010 at Chiangrai Horticulture Research Center. The result is the fresh weight of jiaogulan depended on drying temperature. The ratio of fresh weight per dry weight was 5.5 kilograms per 1 kilogram when dried at 100 degree Celsius lower than 60-80 degree Celsius. The low temperature made higher storage qualities than high temperature, especially the amount of aflatoxin which was found in griding jiaogulan at least 6.13 ppb, highly significant different in statistic. When stored jiaogulan at 8-10 degree Celsius for 8 months long, we found that the moisture and aflatoxin less that stored at 25 degree Celsius. To inspect microbial contamination in jiaogulan after harvesting and storage. Random fresh and dried plants at harvesting time from the experiment plots which applied manure fertilizer amount 3-5 tons/rai, 12 samples. The result were no contamination by Escherichia coli (E.coli) and Salmonella spp. In the samples, Bacillus cereus were found 10-60 CFU/g in dried sample before the storage, and up to 220-650 CFU/g after stored for 6 months. Total yeast and mold were found in 3 dried samples 100-162 CFU/g before the storage, and up to 100-2100 CFU/g after stored for 6 months. The contamination value which found in dried samples was less than standard value. The amount of aflatoxin which was found in griding jiaogulan before the storage at aberage 3.1 ppb, and up to 6.38 5.88 ppb after stored for 8 months at 25 and 8-10 degree celsius (standard value should less than 10 ppb).
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: สับปะรดนางแล
คำสำคัญ (EN): Geographic Identification
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จันทนา ใจจิตร. "โครงการวิจัยการจัดทำแผนที่สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของส้มโอชัยนาทและสับปะรดนางแลMapping on Geographic Identifications of Agriculture Production (Chainat’s Pomelo and Nang Lae’s Pineapple)". กรมวิชาการเกษตร. 2553

จันทนา ใจจิตร. "โครงการวิจัยการจัดทำแผนที่สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของส้มโอชัยนาทและสับปะรดนางแลMapping on Geographic Identifications of Agriculture Production (Chainat’s Pomelo and Nang Lae’s Pineapple)". กรมวิชาการเกษตร. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยการจัดทำแผนที่สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของส้มโอชัยนาทและสับปะรดนางแล
จันทนา ใจจิตร
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2553
สมบัติกลุ่มชุดดินต่อคุณภาพของสับปะรดพันธุ์ภูเก็ตภายใต้มาตรฐานสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ นวัตกรรมการศึกษาสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ข้าวไร่พันธุ์พื้นเมืองเพื่อเพิ่มมูลค่าข้าวอย่างยั่งยืน ในจังหวัดนครราชสีมา ศึกษาแนวทางการพัฒนาการผลิตและการเพิ่มมูลค่าสินค้าสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้ในตลาดสหภาพยุโรป ข้าวพันธุ์แรก: สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (GI) ข้าวสังข์หยดเมืองพัทลุง การพัฒนาต้นแบบการผลิตข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ด้วยเทคโนโลยีการจัดการเพื่อเพิ่มคุณภาพความหอมตลอดห่วงโซ่การผลิต การขึ้นทะเบียนคุ้มครองพันธุ์ข้าวโพดเทียนพันธุ์เทียนบ้านเกาะและสิทธิสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ กลยุทธ์การบริหารผลิตภัณฑ์ผ้าไหมลายสันกำแพง เพื่อพัฒนาสู่การคุ้มครองเป็นสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ “ข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้” สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ไทย (GI) เพื่อตลาดสหภาพยุโรป: กรณีศึกษาจังหวัดสุรินทร์ ศึกษาแนวทางการพัฒนาการผลิตและการเพิ่มมูลค่าสินค้าสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ของข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้ในตลาดสหภาพยุโรป แนวทางการจัดทำระบบตามสอบสินค้าผ้าไหมไทยภายใต้สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ โดยใช้ระบบสารสนเทศ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair