สืบค้นงานวิจัย
การทดแทนปลาป่นด้วยวัตถุดิบอาหารโปรตีนจากพืชที่เสริมด้วยเอ็นไซม์ไฟเตส
สุรินทร บุญอนันธนสาร - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
ชื่อเรื่อง: การทดแทนปลาป่นด้วยวัตถุดิบอาหารโปรตีนจากพืชที่เสริมด้วยเอ็นไซม์ไฟเตส
ชื่อเรื่อง (EN): Replacement of fish meal with plant-based protein source and phytase supplementation
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุรินทร บุญอนันธนสาร
บทคัดย่อ: การศึกษานี้ได้ทำการทดสอบผลของการเสริมไฟเตสในอาหารต่อสมรรถนะการ เขริญเดิบ โด ด่าพารามิตอร์ทางสุขภาพ และปริมาณฟอสฟอรัสในน้ำ ในการเลี้ยงปลานิลระยะวัยรุ่น (Oreochromis niloticus) การศึกษาครั้งนี้แบ่งออกเป็น 2 การทคลอง การทดลองที่ 1 มีกลุ่มทดลอง 5 กลุ่ม (แต่ละกลุ่มทคลองมีจำนวนซ้ำ 4 ซ้ำ) ประกอบไปด้วยกลุ่มทคลองที่ใช้อาหารพื้นฐานที่มีกากถั่ว เหลืองสูง (B) อาหารพื้นฐานที่มีการเสริมเอ็นไซม์ไฟเตสที่ระดับ 750 และ 1500 FTบ ต่อกิโลกรัมอาหาร (B +750P และ B + 1500P ตามลำดับ) อาหารพื้นฐานที่มีการเสริมแร่ธาตุ disodium phosphate 1.5 % (B + Na,HPO) และ อาหารที่มีปลาปันสูง (PM) ทำการทดลองเลี้ยงปลาในกระชังที่ผูกในอ่างเก็บน้ำเป็น ระยะเวลา ร สัปดาห์ ผลการทคลองพบว่าปลาในกลุ่มทดลอง B มีค่าน้ำหนักตัวสุดท้ายและค่อัตราการ เจริญเดิบโตจำเพาะต่ำที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับปลาในกลุ่ม FM การเสริมไฟเตสที่ระดับ 1500 FTU ต่อ กิโลกรัมอาหารส่งผลให้ปลามีค่น้ำหนักตัวสุดท้ายและค่อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะสูงขึ้นและไม่ต่าง จากกลุ่ม /M อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P > 0.05) และพบว่าปถาในกลุ่ม B + Na,HPO, มีค่าอัตราการ เจริญเติบโตจำเพาะสูงไม่ต่างจากกลุ่ม FM อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P > 0.05) ปลาทุกกลุ่มทคลองมีค่า FCR และอัตราการรอดไม่แตกต่งกันอย่างมีนัยสำดัญทางสถิติ (P > 0.05) องค์ประกอบทางเคมีของเนื้อ ปลา ได้แก่ ค่ความชื้น ไขมัน และเถ้าของปลาทุกกลุ่มทคลองมีค่าใกล้เคียงกัน (P > 0.05) อย่างไรก็ตาม ปลาในกลุ่ม B มีระดับโปรตีนในเนื้อปลาต่ำที่สุด และการสริมไฟเตส (B + 1500P) ส่งผลให้ปลามีระดับ โปรตีนในเนื้อเพิ่มสูงขึ้น ปลาในกลุ่ม B + 1500P มีค่าจำนวนเม็ดเลือดแดงสูงที่สุดในขณะที่ปลาในกลุ่ม FM มีค่าจำนวนเม็ดเลือดแคงต่ำที่สุด (P 0.05) ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ (P > 0.05) ของค่ากลูโคส กอเลสเตอรอล โปรตีน ค่ายูเรียในเลือด (BUN) แคลเซียม ฟอสฟอรัส และแมกนีเซียม ระหว่างปลาทุกกลุ่มทคลอง ปลาในกลุ่ม FM มีค่ไตรกสีเซอไรค์สูงที่สุดในขณะที่ปลา ในกลุ่ม : มีค่าไตรกลีเซอไรด์ต่ำที่สุด (P 0.05) การทดลองที่ 2 มีกลุ่มทดลอง ลุ่ม (แต่ละกลุ่มทคลองมีจำนวนซ้ำ 4 ซ้ำ) ประกอบไปด้วยกลุ่ม B กลุ่ม B+750P กลุ่ม B+ กลุ่ม B + Na.,HPO, เพื่อประเมินค่าฟอสฟอรัสในน้ำที่ใช้เลี้ยงปลา ทำการทดลองเลี้ยงปลาในตู้กระจก โดยมีการให้อากาศในน้ำตลอดเวลาเป็นระยะเวลา 3 สัปดาห์ ทำการเก็บตัวอย่างน้ำทุก ๆ 3 วันก่อนการ ปลี่ยนถ่ายน้ำเพื่อนำมาวิราะห์ค่ฟอสฟอรัสรวม ค่าฟอสเฟต และค่าแอมโมเนียรวม ผ พบว่ากลุ่ม กลุ่ม B + Na.,HPO, มีค่าดำฟอสฟอรัสรวมและด่ฟอสเฟตสูงกว่ากลุ่มอื่น ๆ ค่าแอมโมเนีย รวมของทุกกลุ่มทคลองมีค่าใกล้เคียงกัน และค่าคุณภาพน้ำด้านอื่น ๆ ได้แก่ ด่า PH และค่าออกซิเจนที่ ละลายในน้ำก็มีค่าใกล้เดียงกันในทุกกลุ่มทคลอง ผลการศึกษาสรุปได้ว่าการเสริมไฟเตสที่ระดับ1 500 FTU ต่อกิโลกรัมอาหารในสูตรอาหารที่มีกากถั่วเหลืองในปริมาณสูงช่วยเพิ่มสมรรถนะการเจริญเติบโต ในปลาให้เทียบเคียงได้กับอาฬารที่มีปลาปนสูง โดยไม่มีผลกระทบค้นลบต่อสุขภาพและคุณภาพน้ำ
บทคัดย่อ (EN): This study cvaluated the effects of dietary phytase on growth performances, scveral health paraneters and P discharge of culture system for juvenile Nile tilapia (Oreochromis niloticus). This study was divided into 2 experiments. Imn experiennent I, five dietary treatments (cach diet in four replicates) were designed including high-level-soybean basal diet (B), basal diet incorporated with phytase at 750 and 1500 FTU kg kg (B + 750P and B + 1500P, respectively), basal diet incorporated with disodium phosphate at 1.5 % (B + Na,HPO) and high-lovel fishmeal diet (FM). Fish wore reared in hapas for 5 weeks, which were located in water reservoit. Comparing with fish on FM, fish fed B had lowest final weight and specific growth rate (P 0.05). Fillet composition including moisture, lipid and ash were similar among experimental groups. However, fish filet on B diet had lowest protein content (P 0.05). No significant differences in glucosc, cholesterol, protein, blood urea nitrogen (BUN), caleium, phosphorus and magnesium in blood among experimental groups were observed (P > 0.05). Fish on FM diet had highest triglyceride whereas fish on B diet had lowest triglyceride (P 0.05). In experiment Il, four dictary treatments (each diet in four replicates) were designed including B, B + 750P, B + 1500P and B + Na,HPO, to evaluate the P discharge of fish culture system. Fish were reared in glass aquaria under continuous aeration for 3 wecks. Water was sampling before the water changing which was performed every three days to determine total phosphorus, phosphate, and ammonia. The resuls showed that the total phosphorus and phosphate in the discharge water of B + Na.HPO, was highest comparing with other diets in all sampling days. Total ammonia tended to be similar in all experimental dicts. Other water qualities such as pH and dissolved oxygen appeared to be similar in all experimental groups. In conclusion, supplementation of phytase at 1500 FU kg kg on diet which contained high amount of soybean mcal improved growlh performances to be comparablo to high-level fishmcal diet without negative effects on health and water quality.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
คำสำคัญ: ปลานิล
คำสำคัญ (EN): Nile tilapia
เจ้าของลิขสิทธิ์: ฐานข้อมูล NRMS
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สุรินทร บุญอนันธนสาร. "การทดแทนปลาป่นด้วยวัตถุดิบอาหารโปรตีนจากพืชที่เสริมด้วยเอ็นไซม์ไฟเตสReplacement of fish meal with plant-based protein source and phytase supplementation". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. 2556

สุรินทร บุญอนันธนสาร. "การทดแทนปลาป่นด้วยวัตถุดิบอาหารโปรตีนจากพืชที่เสริมด้วยเอ็นไซม์ไฟเตสReplacement of fish meal with plant-based protein source and phytase supplementation". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. 2556. Print.



TARR Wordcloud:
การทดแทนปลาป่นด้วยวัตถุดิบอาหารโปรตีนจากพืชที่เสริมด้วยเอ็นไซม์ไฟเตส
สุรินทร บุญอนันธนสาร
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
30 กันยายน 2556
แนวโน้มตลาดอาหารเสริมสุขภาพจากพืช โปรตีนจากแมลงทางเลือกใหม่ของผู้บริโภค ฐานข้อมูลจีโนไทป์ของเชื้อพันธุกรรมพืชตระกูลแตง การใช้ประโยชน์จากฟอสฟอรัสในปลานิลแดงแปลงเพศที่ได้รับอาหารที่มีระดับปลาป่นต่ำ การเสริมอาหารธรรมชาติเพื่อเลี้ยงปลานิล การใช้โปรตีนจากกากถั่วเหลืองทดแทนโปรตีนจากปลาป่นในอาหารเลี้ยงปลาเทโพ ผลของการเสริมเอนไซม์ไฟเตสในอาหารปลาดุกลูกผสม ระดับโปรตีนและพลังงานที่เหมาะสมในอาหารปลาสลิด การผลิตข้าวโพดดัดแปลงโปรตีนสูงด้วยเชื้อจุลินทรีย์ที่มีปะสิทธิภาพเพื่อใช้เป็นวัตถุดิบโปรตีนในอาหารไก่เนื้อและไก่ไข่ การผลิต Inulin และ Oligofructose จากกล้วยเพื่อใช้เป็นสารเสริมอาหาร
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair