สืบค้นงานวิจัย
ประสิทธิภาพของสารสกัดหยาบมะระขี้นก (Momordica charantia) ต่อปริมาณเม็ดเลือดรวม ความสามารถในการจับกินสิ่งแปลกปลอมและการยับยั้งเชื้อวิบริโอของกุ้งกุลาดำ
อรอนงค์ คงทวี - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: ประสิทธิภาพของสารสกัดหยาบมะระขี้นก (Momordica charantia) ต่อปริมาณเม็ดเลือดรวม ความสามารถในการจับกินสิ่งแปลกปลอมและการยับยั้งเชื้อวิบริโอของกุ้งกุลาดำ
ชื่อเรื่อง (EN): Efficiency of Bitter Cucumber Crude Extracts (Momordica charantia) On Total Haemocyte Count, Phagocytic Activity and The Inhibition of Vibrio sp. in Black Tiger Shrimp (Penaeus monodon, Fabricius,1798)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อรอนงค์ คงทวี
บทคัดย่อ: ศึกษาปริมาณและระยะเวลาที่เหมาะสมของการเสริมมะระขี้นกต่อการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียวิบริโอ และการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในกุ้งทะเลในห้องปฏิบัติการ โดยแบ่งการทดลองเป็น 2 การทดลอง คือการทดลองที่ 1 หาค่า Minimal Inhibitory Concentration (MIC) ของการสกัดด้วยน้ำกลั่น และแอลกอฮอล์ 70 เปอร์เซ็นต์ ด้วยวิธี agar disc dilution ที่ระดับความเข้มข้นของสารสกัด 40 20 10 5 2.5 1.25 0.625 และ 0.3125 มก./มล. ความเข้มข้นละ 3 ซ้ำ การทดลองที่ 2 นำค่า MIC จากการทดลองที่ 1 มาทดสอบการตอบสนองทางด้านภูมิคุ้มกันของกุ้งกุลาดำในห้องปฏิบัติการ โดยแบ่งการทดลองเป็น 2 ชุดการทดลองตามวิธีการให้สารสกัด ชุดที่ 1 การป้อน (force feeding) กลุ่มที่ 1 ป้อนน้ำกลั่นฆ่าเชื้อ กลุ่มที่ 2 ป้อนสมุนไพรสกัดที่ความเข้มข้น 10 มก./มล. แล้วเก็บตัวอย่างเลือดกุ้งที่เวลา 0.5 1 2 และ 4 ชม. (หลังการป้อนสารสกัด) วิเคราะห์ปริมาณเม็ดเลือดรวม (THC) และ เปอร์เซ็นต์ Phagocytic activity (PA) ชุดที่ 2 กลุ่มที่ 1 พ่นน้ำกลั่นฆ่าเชื้อเคลือบอาหารเม็ด (กลุ่มควบคุม) กลุ่มที่ 2 3 และ 4 พ่นสารสกัดเคลือบอาหารเม็ดความเข้มข้น 5 10 และ 20 มก./มล. โดยนำอาหารไปเลี้ยงกุ้งทดลองเป็นเวลา 2 สัปดาห์ เก็บตัวอย่างเลือดกุ้งที่ 1 และ 2 สัปดาห์ (หลังการเลี้ยงด้วยสารสกัด) วิเคราะห์ปริมาณเม็ดเลือดรวม (THC) และ เปอร์เซ็นต์ Phagocytic activity ผลการศึกษาการทดลองที่1 พบว่า ค่า MIC ของสารสกัดหยาบมะระขี้นกด้วยน้ำกลั่นต่อเชื้อ Vibrio damsela, V. pelagicus, V. cholerae และ V. vulnificus คือ 5 มก./มล. V. harveyi และ V. alginolyticus คือ 10 มก./มล. V. parahaemolyticus 40 มก./มล. สำหรับการสกัดด้วยแอลกอฮอล์ 70 เปอร์เซ็นต์ มีค่า MIC มากกกว่า 10 มก./มล. ทุกชนิดเชื้อ การทดลองที่ 2 ชุดที่ 1 พบว่าค่า THC หลังป้อนสารสกัดที่เวลา 0.5 2 และ 4 ชม. มีความแตกต่างของค่า THC ระหว่างชุดควบคุมและชุดที่ให้สารสกัดอย่างมีนัยสำคัญ และมีค่าสูงสุดที่เวลา 4 ชม. ที่ 4.29x107 เซลล์/มล. ค่า เปอร์เซ็นต์ PA หลังป้อนสารสกัดที่เวลา 0.5 1 และ 2 ชม. มีความแตกต่างระหว่างชุดควบคุมและชุดที่ให้ทรีทเมนต์ และมีค่าสูงสุดที่เวลา 1 ชม. ที่ 21.32 เปอร์เซ็นต์ การทดลองที่ 2 ชุดที่ 2 ค่า THC มีค่าอยู่ระหว่าง 3.69-4.98x107 เซลล์/มล. ในสัปดาห์ที่ 1 พบว่าที่ความเข้มข้น 20 มก./มล.มีความแตกต่างกับชุดควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ และมีค่าสูงสุด ที่ 4.98x107 เซลล์/มล. แต่สัปดาห์ที่ 2 ที่ความเข้มข้น 20 มก./มล. ให้ค่าต่ำสุดที่ 3.69x107 เซลล์/มล. ค่า เปอร์เซ็นต์ PA มีค่าอยู่ในช่วง 15.89-19.01 เปอร์เซ็นต์ ในสัปดาห์ที่ 1 พบว่าที่ความเข้มข้น 5 มก./มล. มีค่าสูงสุดที่ 17.02 เปอร์เซ็นต์ และแตกต่างจากชุดการทดลองอื่นๆ แต่สัปดาห์ที่ 2 ที่ความเข้มข้น 10 มก./มล. มีค่าสูงสุดที่ 19.01 เปอร์เซ็นต์ แต่ไม่แตกต่างกับความเข้มข้น 5 มก./มล. แต่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับชุดควบคุม ซึ่งจากการศึกษาครั้งนี้แสดงว่าการสกัดมะระขี้นกด้วยน้ำกลั่นมีประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อวิบริโอได้ดีกว่าการสกัดด้วยแอลกอฮอล์ 70 เปอร์เซ็นต์ และสารสกัดมะระขี้นกสามารถกระตุ้นภูมิคุ้มกันของกุ้งทะเลได้ โดยระยะเวลาและความเข้มข้นที่เหมาะสมในการกระตุ้นภูมิคุ้มกันสำหรับวิธีการป้อน คือ ความเข้มข้น 10 มก./มล. หลังการป้อนอย่างน้อย 1 ชม. สำหรับวิธีการให้กินนั้นที่ความเข้มข้น 20 มก./มล. ให้ผลดีที่สุดเมื่อให้กิน 1 สัปดาห์ แต่ที่ความเข้มข้น 5-10 มก./มล. ให้ผลดีกว่าในการรักษาระดับภูมิคุ้มกัน
บทคัดย่อ (EN): Abstract is in the attached file.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://tnrr.nriis.go.th/#/services/research-report/detail/1000438
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: โรคสัตว์น้ำ
คำสำคัญ (EN): Momordica charantia
เจ้าของลิขสิทธิ์: ฐานข้อมูล NRMS
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ประสิทธิภาพของสารสกัดหยาบมะระขี้นก (Momordica charantia) ต่อปริมาณเม็ดเลือดรวม ความสามารถในการจับกินสิ่งแปลกปลอมและการยับยั้งเชื้อวิบริโอของกุ้งกุลาดำ
กรมประมง
30 กันยายน 2552
กรมประมง
การทดลองเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1798) ร่วมกับกุ้งแชบ๊วย (Penaeus merguiensis De Man, 1888) และกุ้งขาวแปซิฟิค (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) ในบ่อดิน ด้วยระบบน้ำหมุนเวียน การวิจัยรูปแบบโครงการฟาร์มเลี้ยงกุ้งแชบ๊วยแบบพัฒนาโดยใช้ระบบรีไซเคิลผสมผสานกับระบบมีนเกษตร การติดตามตรวจสอบสารกลุ่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในอากาศริมถนนโดยใช้ใบไม้ในเขตจังหวัดนนทบุรี การพัฒนาเทคโนโลยีหลังการจับกุ้งกุลาดำ ความไวต่อยาต้านจุลชีพและสภาวะการดื้อยาของเชื้อวิบริโอจากกุ้งทะเลที่ เป็นโรค และแหล่งน้ำธรรมชาติในพื้นที่เลี้ยงกุ้งทะเลจังหวัดสงขลา ประสิทธิภาพของสารสกัดเปลือกมังคุด (Gracinia mangostana, Linn) ในการกำจัดจุลชีพที่ก่อให้เกิดโรคในกุ้งทะเล ความหลากหลายของประชากรแบคทีเรียและการตรวจหาเชื้อวิบริโอก่อโรค AHPND ในระบบทางเดินอาหารของลูกกุ้งขาวระยะโพสต์ลาร์วาจากโรงเพาะฟักในประเทศไทย การศึกษาลักษณะสมบัติและการแสดงออกของยีน asialoglycoprotein receptor จากกุ้งกุลาดำPenaeus monodon การทดลองเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon Fabricius, 1978) ตามมาตรฐานการเพาะเลี้ยงกุ้งทะเลระบบอินทรีย์ ศึกษาสารคงตัวที่เหมาะสมในการเตรียมตัวอย่าง Escherichia coli ในกุ้งที่ใช้สำหรับทดสอบความสามารถระหว่างห้องปฏิบัติการ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก