สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาคุณสมบัติและการประยุกต์ใช้แบคทีเรียย่อยสลายเยื่อใยและไม่ย่อยสลายเยื่อใยที่มีศักยภาพสูงในการเพิ่มประสิทธิภาพการหมักย่อยและสมรรถภาพการผลิตของโค
จินตนาถ วงศ์ชวลิต - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การศึกษาคุณสมบัติและการประยุกต์ใช้แบคทีเรียย่อยสลายเยื่อใยและไม่ย่อยสลายเยื่อใยที่มีศักยภาพสูงในการเพิ่มประสิทธิภาพการหมักย่อยและสมรรถภาพการผลิตของโค
ชื่อเรื่อง (EN): The study of high potential fibrolytic and non-fibrolytic bacteria and their applications to improve the rumen fermentation and cattle performance
บทคัดย่อ: การทดลองที่ 1 เป็นการศึกษาแบคทีเรียย่อยเยื่อใย Ruminococcus flavefaciens OS14 ที่คัดเลือกจากกระเพาะรูเมนของกระบือปลักถึงคุณลักษณะบางประการของพันธุกรรม การอยู่อาศัย และความสามารถในการย่อยได้ในกระเพาะรูเมน ความสัมพันธ์ของการ ได้ทำการพัฒนาวิธีการตรวจสอบปริมาณแบคทีเรีย OS14 โดยใช้เทคนิค qPCR ในสัตว์เคี้ยวเอื้องที่อยู่ในประเทศไทยและในญี่ปุ่น พบว่า แบคทีเรีย OS14 สามารถตรวจพบได้ในสัตว์เคี้ยงเอื้องที่อยู่ในเขตร้อน (ประเทศไทย) แต่ไม่สามารถตรวจพบได้ในสัตว์เคี้ยวเอื้องในเขตอบอุ่น (ประเทศญี่ปุ่น) แบคทีเรีย OS14 สามารถย่อยอาหยาบ เช่น ฟางข้าวได้ดีกว่า Ruminococcus flavefaciens สายพันธุ์ต้นแบบ (C94) แบคีเรีย OS14 สามารถผลิตแลคติกได้มากกว่า C94 และเมื่อ OS14 ทำงานร่วมกับ Selenomonas ruminantium S137 สามารถย่อยหญ้าขนและผลิตโพรพิโอนิกได้ดีกว่า C94 เมื่อทำงานร่วมกับ S. ruminantium S137 ดังนั้นจึงสามารถสรุปในการศึกษาครั้งนี้ได้ว่าแบคทีเรีย OS14 สามารถพบได้ในสัตว์เคี้ยวเอื้องที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยเท่านั้น และมีประสิทธิภาพในการย่อยเยื่อใยเมื่อทำงานร่วมกับแบคทีเรียชนิดอื่นได้ดีกว่า R. flavefaciens สายพันธุ์ต้นแบบ ดังนั้นแบคทีเรีย OS14 จึงเป็นแบคทีเรียที่มีศักยภาพที่จะนำไปประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรฒอื่นต่อไป การทดลองที่ 2 เป็นการศึกษาความสัมพันธ์ของแบคทีเรียย่อยเยื่อใย R. albus KU-F152 และแบคทีเรียไม่ย่อยเยื่อใย S. ruminantium S137 ในการเพิ่มความสามารถในการย่อยได้และผลผลิตจากการหมักย่อยฟางข้าวและหญ้าขน พบว่า R. albus KU-F152 และ S. ruminantium S137 เมื่อทำงานร่วมกันจะทำให้การย่อยได้ของวัตถุแห้งและ NDF ของฟางข้าวและหญ้าขนได้ดีกว่าการทำงานของ R. albus KU-F152 เพียงลำพัง และนอกจากนี้ยังพบว่า R. albus KU-F152 และ S. ruminantium S137 เมื่อทำงานร่วมกันสามารถผลิตแอมโมเนียได้มากกว่า R. albus KU-F152 ที่ทำงานเพียงลำพังในขณะเดียวกันก็ผลิตอะซิเตทได้ต่ำเมื่อเจริญในฟางข้าวและหญ้าขน ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า R. albus KU-F152 และ S. ruminantium S137 สามารถปรับปรุงการหมักย่อยเยื่อใย และเพิ่มผลผลิตจากกระบวนการหมักย่อย อย่างไรก็ตามจะต้องมีการศึกษาการนำ R. albus KU-F152 และ S. ruminantium S137 ไปประยุกต์ใช้ในสัตว์เคี้ยวเอื้องต่อไป
บทคัดย่อ (EN): The experiment 1. The fibrolytic rumen bacterium Ruminococcus flavefaciens OS14 was isolated from swamp buffalo and partially characterized for its phylogenetic, ecologic and digestive properties. This isolate OS14 was employed for detection and digestion studies, for which qPCR assay was developed and defined cultures were tested with representative forages in Thailand. OS14 was phylogenetically distant from other isolated and uncultured R. flavefaciens and limitedly distributed among Thai ruminants but not at all in Japanese cattle. OS14 digested rice straw and other tropic forages at higher extent than the type strain C94 of R. flavefaciens. OS14 produced more lactate than C94, and digested para grass to produce propionate more extensively in co-culture with lactate-utilizing Selenomonas ruminantium S137 in comparison with in co-culture of C94 with S137. The present results indicate that phylogenetically novel OS14 could digest Thai local forages more efficiently than type strain, possibly forming a symbiotic cross-feeding relationship with lactate-utilizing bacteria. This strain might be useful for future animal and another industrial applications. The experiment 2. This study was to investigate the interaction between fibrolytic R. albus KU-F152 and non-fibrolytic S. ruminantium S137 on the improvement of fiber digestibility and fermentation products of rice straw and para grass. Coculture of R. albus KU-F152 with S. ruminantium S137 had higher DM and NDF digestibility of rice straw and para grass compared with monoculture. In addition, coculture of R. albus KU-F152 with S. ruminantium S137 showed significantly higher NH3-N concentration difference for all the fiber sources than R. albus KU-F152. Bacterial monocultures significantly lowered acetate production and no differences were found in VFA concentrations between rice straw and para grass of basal medium and mixed rumen microflora. This finding suggests that the combination of R. albus KU-F152 with S. ruminantium S137can improve fiber digestibility and increase the fermentation product. However, further studies are required to develop and apply coculture of fibrolytic R. albus KU-F152 with non-fibrolytic S. ruminantium S137 in in vivo study.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: การปลูกถ่ายเชื้อ
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จินตนาถ วงศ์ชวลิต. "การศึกษาคุณสมบัติและการประยุกต์ใช้แบคทีเรียย่อยสลายเยื่อใยและไม่ย่อยสลายเยื่อใยที่มีศักยภาพสูงในการเพิ่มประสิทธิภาพการหมักย่อยและสมรรถภาพการผลิตของโคThe study of high potential fibrolytic and non-fibrolytic bacteria and their applications to improve the rumen fermentation and cattle performance". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2560

จินตนาถ วงศ์ชวลิต. "การศึกษาคุณสมบัติและการประยุกต์ใช้แบคทีเรียย่อยสลายเยื่อใยและไม่ย่อยสลายเยื่อใยที่มีศักยภาพสูงในการเพิ่มประสิทธิภาพการหมักย่อยและสมรรถภาพการผลิตของโคThe study of high potential fibrolytic and non-fibrolytic bacteria and their applications to improve the rumen fermentation and cattle performance". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2560. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาคุณสมบัติและการประยุกต์ใช้แบคทีเรียย่อยสลายเยื่อใยและไม่ย่อยสลายเยื่อใยที่มีศักยภาพสูงในการเพิ่มประสิทธิภาพการหมักย่อยและสมรรถภาพการผลิตของโค
จินตนาถ วงศ์ชวลิต
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
30 กันยายน 2560
การใช้ functional gene ในการศึกษาประชากรของแบคทีเรียกลุ่มย่อยสลายเยื่อใยในกระเพาะรูเมนของสัตว์เคี้ยวเอื้อง การคัดแยกแบคทีเรียย่อยสลายเซลลูโลสและประสิทธิภาพของการย่อยสลายซังข้าวโพดและผักตบชวาที่ใช้เป็นซับสเตรต การผลิตเอนไซม์ย่อยลิกนินจากราย่อยสลายไม้โดยใช้วัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรด้วยกระบวนการหมักแบบแข็งและการประยุกต์ใช้ การวิจัยและพัฒนาการเพิ่มคุณค่าทางโภชนะของทางใบปาล์มน้ำมันโดยใช้การหมักย่อยของจุลินทรีย์เป็นอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง การขยายขนาดการผลิตเอนไซม์เคราติเนสเพื่อการใช้ในระดับอุตสาหกรรม การย่อยฝุ่นซังข้าวโพดและการประเมินค่าพลังงานที่ใช้ในการย่อยเปรียบเทียบกับพลังงานที่ผลิตโดยใช้น้ำตาลจากการย่อย การจำลองการผลิตเอทานอลจากน้ำคั้นข้าวฟ่างหวานโดยใช้เทคโนโลยี Very High Gravity การใช้เบต้ากลูแคนจากยีสต์ในการเพิ่มสมรรถภาพการผลิตของสัตว์เคี้ยวเอื้อง การใช้แป้งข้าวที่ผ่านกระบวนการหมักทางธรรมชาติร่วมกับการให้ความร้อนและความชื้นเพื่อเพิ่มสตาร์ชทนต่อการย่อยด้วยเอนไซม์ในขนมจีน การคัดแยกแบคทีเรียที่สามารถผลิตเซลลูเลสจากลำไส้ของแมลงสาบสุรินัม Pycnoscelus surinamensis
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair