สืบค้นงานวิจัย
โรครากเน่าโคนเน่าของยางพาราและการควบคุม
พเยาว์ ร่มรื่นสุขารมย์ - การยางแห่งประเทศไทย
ชื่อเรื่อง: โรครากเน่าโคนเน่าของยางพาราและการควบคุม
ชื่อเรื่อง (EN): Collar and Root Rot Disease of Hevea brasiliensis and Its Control
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พเยาว์ ร่มรื่นสุขารมย์
ผู้ร่วมงาน / ผู้ร่วมวิจัย:
  1. บุตรี พุทธรักษ์
  2. นิพนธ์ ทัพมงคล
  3. ทวีศักดิ์ อนุศิริ
คำสำคัญ:
  1. โรครากเน่าโคนเน่า
  2. ยางพารา
  3. การควบคุม
คำสำคัญ (EN):
  1. Collar
  2. Root Rot Disease
  3. Hevea brasiliensis
  4. Control
บทคัดย่อ: อาการรากเน่าโคนเน่าของยางพาราที่ตรวจพบในสวนยางภาคตะวันออก มีเชื้อราที่เป็นสาเหตุ 2 ชนิด คือ Phytophthora sp. และ Phellinus noxius เชื้อราสองชนิดนี้ทำลายโคนต้นและระบบรากจนกระทั่งทำให้ต้นยางตายได้เช่นเดียวกัน แต่มีลักษณะการเข้าทำลายแตกต่างกัน โดยเชื้อรา Phytophthora sp. จะเข้าทำลายต้นยางเมื่อมีบาดแผล จึงพบรอยแตกของเปลือก มีน้ำยางไหล และมีน้ำยางจับตัวเป็นแผ่นอยู่ใต้เปลือก มีกลิ่นเหม็น เนื้อไม้ที่อยู่ใต้เปลือกมีสีน้ำตาลเข้ม โดยทั่วไปพบการเกิดโรคในแปลงเพียง 1-2 ต้นเท่านั้น และไม่ปรากฏว่ามีการแพร่ขยายไปยังต้นข้างเคียง ส่วนอาการโรคที่เกิดจากเชื้อรา P. noxius นั้น อาจพบต้นเดียว หรือมีการขยายลุกลามติดต่อกันหลายต้น ซึ่งส่วนใหญ่มักพบการแพร่ขยายในแถวเดียวกัน โดยเปลือกบริเวณโคนต้นยุบตัวลง เป็นรอยช้ำสีน้ำตาลมีลักษณะเปื่อยยุ่ยขยายลึกเข้าไปถึงเนื้อไม้ ผิวด้านในของเปลือก พบเส้นสีน้ำตาลเข้มสานเป็นร่างแห เนื้อไม้มีลักษณะยุ่ย มีลายเส้นสีน้ำตาลแทรกอยู่ในเนื้อไม้ อาจพบอาการลุกลามขึ้นบนส่วนลำต้นได้จนถึงระดับความสูงจากพื้นดิน 1 เมตร จึงทำให้ต้นยางหักล้มได้ง่าย ต้นที่เป็นโรคบางต้นแสดงอาการใบเหลืองให้เห็นเช่นเดียวกับโรครากชนิดอื่นๆ แต่ส่วนใหญ่เมื่อเชื้อเข้าทำลายไม่รุนแรงมักไม่แสดงอาการที่ใบ เชื้อสาเหตุโรคสามารถเจริญได้ในช่วง pH กว้าง การทดสอบประสิทธิภาพของสารเคมีป้องกันกำจัดเชื้อราที่สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ P. noxius ในห้องปฏิบัติการ พบว่าสาร cyproconazole ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อได้ดีที่สุด รองลงมาได้แก่ difenoconazole, prochloraz, triflumizole การนำสาร cyproconazole ไปใช้ควบคุมโรคในแปลงเกษตรกรตามคำแนะนำ พบว่าสามารถควบคุมการขยายตัวของโรคได้ดี โดยต้องใช้สารเคมีอย่างน้อย 2-3 ครั้ง การแยกเชื้อรา Trichoderma sp. จากดินในสวนยาง และนำมาทดสอบการเป็นปฏิปักษ์กับเชื้อรา P. noxius ในห้องปฏิบัติการ พบว่า มีเชื้อรา Trichoderma sp. 5 สายพันธุ์ ที่ยับยั้งการเจริญของเชื้อได้ดี และสามารถเจริญปกคลุมเชื้อสาเหตุโรคได้เมื่ออายุ 7 วัน เมื่อนำมาเลี้ยงขยายบนข้าวเจ้า และข้าวฟ่างนึ่งสุกสามารถเจริญเติบโตได้ดี แต่เมื่อนำมาผสมปุ๋ยคอกในสัดส่วน 1:10 โดยน้ำหนัก แล้วนำมาคลุกลงดินในสัดส่วน 1:4 ใส่ในกระถางที่ควบคุมให้ดินมีความชื้นพอเหมาะ พบว่าในช่วงสัปดาห์แรกเชื้อมีการขยายตัวในดินได้ดี แต่ต่อมาประชากรของเชื้อ Trichoderma sp. ลดลงอย่างรวดเร็ว จึงยังไม่สามารถนำไปใช้ทดลองควบคุมโรคในเรือนทดลองและในแปลงปลูกได้
ปีเริ่มต้นงานวิจัย: ม.ป.ป.
ปีสิ้นสุดงานวิจัย: ม.ป.ป.
ลิขสิทธิ์: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
เผยแพร่โดย: การยางแห่งประเทศไทย
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พเยาว์ ร่มรื่นสุขารมย์. "โรครากเน่าโคนเน่าของยางพาราและการควบคุมCollar and Root Rot Disease of Hevea brasiliensis and Its Control". การยางแห่งประเทศไทย. ม.ป.ป.

พเยาว์ ร่มรื่นสุขารมย์. "โรครากเน่าโคนเน่าของยางพาราและการควบคุมCollar and Root Rot Disease of Hevea brasiliensis and Its Control". การยางแห่งประเทศไทย. ม.ป.ป.. Print.



TARR Wordcloud:
โรครากเน่าโคนเน่าของยางพาราและการควบคุม
พเยาว์ ร่มรื่นสุขารมย์
การยางแห่งประเทศไทย
ไม่ระบุวันที่เผยแพร่
ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาควบคุมโรครากเน่า-โคนเน่าในส้มโอของเกษตรกรจังหวัดสมุทรสงคราม ปี 2546 การศึกษาเบื้องต้นในการส่งถ่ายยีนเข้าสู่ยางพาราด้วยเทคนิค Agrobacterium transformation การยับยั้งอย่างจำเพาะเจาะจงต่อการแสดงออกของยีน Rubber Elongation Factor (REF) ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างโปรตีนก่อภูมิแพ้ในยางพาราด้วยเทคโนโลยีแอนติเซน ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับการใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาควบคุมโรครากเน่า-โคนเน่าในส้มโอของเกษตรกรจังหวัดสมุทรสงคราม ปี 2546 การแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมความต้านทานต่อเชื้อราที่ก่อให้เกิดโรครากขาวในยางพารา การคัดเลือก และการขยายพันธุ์ต้นตอยางพาราที่ต้านทานโรครากขาว และการควบคุมโรคโดยชีววิธี ศึกษารูปแบบการระบาดและปัจจัยที่มีผลต่อการแพร่ระบาดของโรครากขาวในยางพาราที่เกิดจากเชื้อ Rigidoporus lignosus และผลของสารเคมีและเชื้อปฏิปักาที่มีผลต่อการควบคุมโรค ผลของการใช้เชื้อจุลินทรีย์ร่วมกับไคโตซานในการควบคุมเชื้อสาเหตุโรครากเน่าโคนเน่าของยางพารา ประสิทธิภาพของไคโตซานต่อการควบคุมโรคใบร่วงของต้นกล้ายางพารา การพัฒนาแนวทางในการควบคุมโรคลำต้นเน่าของปาล์มน้ำมันที่เกิดจากเชื้อสาเหตุ Ganoderma spp.

แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair