สืบค้นงานวิจัย
การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon)
พัทธนันท์ ธนัทพงศ์พลิน - มหาวิทยาลัยบูรพา
ชื่อเรื่อง: การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon)
ชื่อเรื่อง (EN): Application of probiotics for black tiger shrimp (Penaeus monodon)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พัทธนันท์ ธนัทพงศ์พลิน
บทคัดย่อ: ศึกษาคัดเลือกจุลินทรีย์จากผลิตภัณฑ์โไรไบโอติก และลำไส้กุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) มาทดสอบการย่อยสลายสารอาหารโปรตีน คาร์โบไฮเดรต ไขมัน แบบเชื้อจุลินทรีย์เดี่ยว เชื้อจุลินทรีย์คู่ และเชื้อจุลินทรีย์ผสมรวม ทดสอบการยับยั้งเชื่อก่อโรค Vibrio harveyi และทดสอบความไวต่อยาต้านจุลชีพบนจานเพาะเชื้อจุลินทรีย์ ผลการศึกษาพบว่า เชื้อจุลินทรีย์คู่ของ Bacillus subtilis (F6) และ Micrococcus sp. (S2) มีความเหมาะสมที่จะนำมาใช้เป็นโพรไบโอติกในการศึกษาครั้งนี้ศึกษาการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ โดยนำกุ้งที่มีอายุประมาณ 30 วัน มาเลี้ยงในบ่อทดลอง ขนาด 100 ลิตร เป็นเวลา 90 วัน เก็บตัวอย่างก่อนการเริ่มทดลอง และทุก 2 สัปดาห์หลังจากเริ่มการทดลองเพื่อทำการชั่งน้ำหนัก และวัดความยาว โดยให้อาหารกุ้งไม่เสริมไพรไบโอติก (T1) อาหารกุ้งผสมโพรไบโอติก (T2) และเติมโพรไบโอติกลงในน้ำ (T3) พบว่า การเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำมีความแตกต่างกันตามระยะเวลาการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำที่เลี้ยงด้วยอาหารทั้ง 3 สูตร ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05) แต่เมื่อทำการเหนี่ยวนำให้เกิดโรคเรืองแสงด้วยเชื้อก่อโรค Vibrio harveyi ต่อไปอีกเป็นเวลา 10 วัน พบว่า กุ้งกุลาดำที่ได้รับการเติบโพรไบโอติกลงในน้ำมีอัตราการรอดตายสูงที่สุด ร้อยละ 60.83 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทำการสุ่มเก็บตัวอย่างกุ้งกุลาดำก่อนเริ่มการทดลอง และหลังให้อาหารในชั่วโมงที่ 3, 6,12,24 วันที่ 3,5,7,17,21,28,42,56,70 และวันที่ 84 เพื่อหาค่าแอคติวิตีจำเพาะของเอนไซม์ย่อยอาหาร พบว่า ค่าแอคติวิตีจำเพาะของทริปซินที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส มีค่าสูงที่สุดในช่วงวันที่ 70 และ วันที่ 84 ของการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และค่าแอคติวิตีจำเพาะของไคโมทริปซิน ที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส มีค่าสูงที่สุดในวันที่ 70 ของการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) แต่ค่าแอคติวิตีจำเพาะของทริปซิน และไคโมทริปซินในกุ้งกุลาดำที่ได้รับโพรไบโอติก ผสมในอาหาร เติมลงโพรไบโอติกลงในน้ำ และไม่ได้รับการเติมโพรไบโอติก ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05)
บทคัดย่อ (EN): A mixture of Bacillus Subtilis (F6) and Micrococus sp. (S2) was isolated from probiotic products and black tiger shrimp intestines for testing in three ways with single, double, and mixed bacteria by the degradation of diet (protein, carbohydrates, and fat), and by the testing of the effect on the immune response system of the Vibrio harveyi, and by testing the sensitivity to antimicrobial agents. The results of the study showed that the Bacillus Subtilis (F6) and Micrococcus sp. (S2) bacteria were most suitable to use probiotics in this study.The study was also conducted to study the growth rate of black tiger shrimp. The thirty-day-old shrimps were cultured in one hundred litre culture ponds over ninety days. Shrimp samples were collected before the experiment began, and every two weeks thereafter, to check weight and length. Three types of treatments were measured: giving no probiotics (control, T1), giving probiotics with food (T2), and adding probiotics in the water (T3). A significant statistical difference was found to be dependent on the period of the experiment (p<0.05). A significant statistical difference was not found to be dependent on the three types of treatments (p>0.05). After challenging all of the shrimp pond cultures with Vibri harveyi, the shrimp pond in treatment three (adding probiotics in the water) was found to have the highest survival rate of 60.83% (p<0.05), compared to the other treatments.Shrimp samples were collected at random before the start of the experiment, and after feeding in 3 hours, 6 hours, 12 hours, 24 hours, and on day 3, day 5, day 7, day 14, day 21, day 28, day 42, day 56, day 70, and day 84. These sample were taken to measure the specific activities of the proteinase enzyme. It was found that the trypsin specific activity at 50 ํC was highest on day 70 and day 80 of the experiment period (p<0.05). Chymotrypsin specific activity at 50 ํC highest at day 70 of the experiment period. However, there was no significant difference in specific activity among the three types of treatments.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=95&RecId=12387&obj_id=97290
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยบูรพา
คำสำคัญ: การเลี้ยง
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยบูรพา
รายละเอียด: A mixture of Bacillus Subtilis (F6) and Micrococus sp. (S2) was isolated from probiotic products and black tiger shrimp intestines for testing in three ways with single, double, and mixed bacteria by the degradation of diet (protein, carbohydrates, and fat), and by the testing of the effect on the immune response system of the Vibrio harveyi, and by testing the sensitivity to antimicrobial agents. The results of the study showed that the Bacillus Subtilis (F6) and Micrococcus sp. (S2) bacteria were most suitable to use probiotics in this study.The study was also conducted to study the growth rate of black tiger shrimp. The thirty-day-old shrimps were cultured in one hundred litre culture ponds over ninety days. Shrimp samples were collected before the experiment began, and every two weeks thereafter, to check weight and length. Three types of treatments were measured: giving no probiotics (control, T1), giving probiotics with food (T2), and adding probiotics in the water (T3). A significant statistical difference was found to be dependent on the period of the experiment (p0.05). After challenging all of the shrimp pond cultures with Vibri harveyi, the shrimp pond in treatment three (adding probiotics in the water) was found to have the highest survival rate of 60.83% (p
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พัทธนันท์ ธนัทพงศ์พลิน. "การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon)Application of probiotics for black tiger shrimp (Penaeus monodon)". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2549

พัทธนันท์ ธนัทพงศ์พลิน. "การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon)Application of probiotics for black tiger shrimp (Penaeus monodon)". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2549. Print.



TARR Wordcloud:
การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon)
พัทธนันท์ ธนัทพงศ์พลิน
มหาวิทยาลัยบูรพา
2549
วิธีการหาความรู้ด้วยตนเองและการนำความรู้ไปใช้ในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ของเกษตรกรจังหวัดฉะเชิงเทรา การศึกษาแนวทางการเลี้ยงกุ้งกุลาดำที่ประสบความสำเร็จของเษตรกร จังหวัดฉะเชิงเทรา การศึกษาพิษเฉียบพลันของตะกั่วและแคดเมี่ยมที่มีต่อกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon fabricius การย่อยสลายของเสียบางชนิดในบ่อเลี้ยงกุ้งกุลาดำแบบพัฒนาโดยกลุ่มแบคทีเรีย อิทธิพลของความเค็มระดับต่ำที่มีการเจริญเติบโตอัตราการรอดตายและสรีรวิทยาการหายใจของลูกกุ้งกุลาดำวัยอ่อน (penaeus monodon fabricius) การพัฒนาเครื่องหมายติดภายในและการประมาณค่าอัตราพันธุกรรมต่อการเติบโตของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon Fabricius, 1798 โดยวิธี Full-sib analysis ผลของคลอเรลลาและออสซิลาตอเรียต่อ วิบริโอ ฮาวีอาย 1526 ในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ ประสิทธิภาพในการลดไนเทรต ไนไทรด์ แอมโมเนียและฟอสเฟต ในบ่อเลี้ยงกุ้งกุลาดำระบบปิด โดยแบคทีเรียผสม ผลของปริมาณฟอสฟอรัสในอาหารต่อการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ที่เลี้ยงในบ่อดินระบบความเค็มต่ำ การเปลี่ยนแปลงของปริมาณธาตุอาหารในการจัดการเลั้ยงกุ้งกุลาดำแบบพัฒนาระบบเปิดและระบบปิดในพื้นที่ความเค็มต่ำ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair