สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาการสร้างมูลค่าเพิ่มเศษเหลือจากกระบวนการผลิตกล้วยหอมทอง ทอดกรอบและข้าวแต๋นโดยการพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์อาหารว่างชนิดกรอบ เพื่อสุขภาพ
ตรีสินธุ์ โพธารส - มหาวิทยาลัยพะเยา
ชื่อเรื่อง: การศึกษาการสร้างมูลค่าเพิ่มเศษเหลือจากกระบวนการผลิตกล้วยหอมทอง ทอดกรอบและข้าวแต๋นโดยการพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์อาหารว่างชนิดกรอบ เพื่อสุขภาพ
ชื่อเรื่อง (EN): The Study to Value Creation of Broken Banana Chip and Broken Rice Cracker as Health Snack Product
บทคัดย่อ: นวิจัยนี้ศึกษาสัดส่วนของสารให้ความหวานและวตถั ุดิบหลักที่เหมาะสมในการผลิต อาหารว่างชนิดแท่งและชนิดกรอบจากเศษกล้วยกรอบและข้าวแต๋น เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อ สุขภาพชนิดใหม่ และเพิ่มมูลค่าให้กับเศษเหลือจากกระบวนการผลิตของกล้วยกรอบและ ข้าวแต๋น โดยศึกษาผลของสัดส่วนน้าตาลต่อกล ํ ูโคสไซรัป 3 ระดบั ได้แก่ 10:20, 15:15 และ 20:10 ต่อคณภาพทางกายภาพและทางประสาทส ุ ัมผัสของผลิตภณฑ์ ั พบว่าปริมาณน้ําตาล ซูโครสที่เพิ่มขึ้น ทําให้ผลิตภัณฑ์มีความแข็งเพิ่มขึ้นและเกาะตัวกันได้ดี ในขณะที่การเพิ่ม กลูโคสไซรัปทําให้ผลิตภณฑ์มีความเหนียวมากขึ้น ั สัดส่วนที่เหมาะสมของน้าตาลต่อกล ํ โคส ู ไซรัปในการผลิตอาหารว่างชนิดแท่งเท่ากบั 20:10 หรือ 20% และ 10% สัดส่วนที่เหมาะสม ของเศษกล้วยกรอบต่อข้าวแต๋นในการผลิตอาหารว่างชนิดแท่ง 3 ระดับ 12.5:37.5, 25:25 และ 37.5:12.5 พบว่าการเพิ่มปริมาณกล้วยกรอบทําให้ผลิตภณฑ์มีค่าความแข ั ็งลดลง แตก ร่วนง่ายขึ้น โดยสัดส่วนที่เหมาะสมของเศษกล้วยกรอบต่อข้าวแต๋นในผลิตภัณฑ์อาหารว่างชนิด แท่งที่พัฒนาได้เท่ากับ 12.5:37.5 (12.5% และ 37.5%) คะแนนความชอบรวมเฉลี่ยของ ผลิตภัณฑ์อย่ในระด ู ับชอบปานกลาง เมื่อศึกษาผลของสัดส่วนทีเหมาะสมของเศษกล้วยกรอบและข้าวแต๋น ่ 3 ระดบั ได้แก่ 30:50, 40:40 และ 50:30 พบว่า ปริมาณเศษกล้วยกรอบและข้าวแต๋นไม่มีผลต่อคณภาพทางเคมีของผลิตภัณฑ์ โดยสัดส่วนที่เหมาะสมของเศษกล้วยกรอบต่อข้าวแต๋นในผลิตภัณฑ์อาหาร ว่างชนิดกรอบที่พัฒนาได้ เท่ากับ 30:50 หรือ 30% และ 50% ตามลาดํ ับ คะแนนความชอบ รวมเฉลี่ยของผลิตภัณฑ์อย่ในระด ู ับชอบเล็กน้อย เมื่อศึกษาการเก็บรักษาผลิตภณฑ์อาหารว่าง ั ชนิดแท่งและชนิดกรอบที่พัฒนาได้ในถุงอลูมิเน ียมฟอยล์ เป็นเวลา 10 สัปดาห์ที่อุณหภมิห้อง ู วิเคราะห์คณภาพทางด้านเคมีกายภาพ ุ คุณภาพทางจุลชีววิทยา และคุณภาพทางประสาท สัมผัส และการยอมรับโดยรวม ทุกๆ 2 สัปดาห์ พบว่า อายุการเก็บรักษาที่เพิ่มขึ้นมีอิทธิพลต่อ คุณภาพทางเคมีกายภาพและคุณภาพทางจุลชีววิทยาของผลิตภณฑ์อาหารว่างชนิดแท่งและ ั ชนิดกรอบ อย่างมีนัยสําคญทางสถิติ ั (P<0.05) แต่ไม่มีอิทธิพลต่อคุณภาพทางประสาทสัมผัส ในผลิตภัณฑ์อาหารว่างชนิดแท่งและชนิดกรอบเมื่อเก็บรักษาเป็นเวลา 4 และ 6 สัปดาห
บทคัดย่อ (EN): The optimum mixture ratio of sweetener and major ingredients for snack bar to develop a new healthy product and adding value from the by-product of the banana chips and rice cracker production were investigated. Effects of sugar to glucose syrup ratios on physical and sensory qualities were studied by mixing at 3 different ratios; 10:20, 10:10 and 20:10. The results showed that as concentration of sugar increased the hardness and cohesiveness of snack bar increased while increased concentration in glucose syrup resulted in sticky product. The optimum ratio of sugar and glucose syrup for snack bar was 20:10 made by mixing 20% sugar with 10% glucose syrup. The ration of banana chips to rice cracker on the quality was studied at 3 levels; 12.5:37.5, 25:25 and 37.5:12.5. The results indicated that hardness and brittleness decreased with increased in banana chips content. The optimum ratio was 12.5:37.5 or 12.5% banana chips to 37.5% rice cracker. The product obtained moderate overall liking scores from sensory evaluation. Effects of banana chips and rice cracker on quality of crunchy snack was studied at 3 level ranges; 30:50, 40:40 and 50:30. Results showed that ratio of banana chips and rice cracker were not significantly affected the chemical quality of crunchy snack. The optimum ratio was 30:50 or 30% banana chips to 50% rice cracker. Overall liking scores from the sensory evaluation were slightly different among the treatments. Shelf-life study of developed snack bar and crunchy snack kept in the aluminum foil packaging was assessed during 10 weeks of storage at room temperature. Samples were taken every 2-weeks intervals and analyzed for physicochemical quality, microbiological quality, sensory quality and overall acceptance. The results revealed that physicochemical microbiological qualities of snack bar and crunchy snack were significantly affected by storage period (P<0.05). However, there were not significantly affected on sensory quality of both snack bar and crunchy snack up to 4 and 6 weeks of storage.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยพะเยา
คำสำคัญ: การเพิ่มมูลค่าเศษเหลือ
คำสำคัญ (EN): Health Snack
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาการสร้างมูลค่าเพิ่มเศษเหลือจากกระบวนการผลิตกล้วยหอมทอง ทอดกรอบและข้าวแต๋นโดยการพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์อาหารว่างชนิดกรอบ เพื่อสุขภาพ
มหาวิทยาลัยพะเยา
30 กันยายน 2558
กินเจอย่างไรให้ปลอดภัยต่อสุขภาพ แป้งข้าวก่ำดัดแปรและผลิตภัณฑ์จากข้าวก่ำเพื่อประโยชน์ด้านสุขภาพ เชิงป้องกัน แป้งข้าวก่ำดัดแปรและผลิตภัณฑ์จากข้าวก่ำเพื่อประโยชน์ด้านสุขภาพ เชิงป้องกัน การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับการเพาะเลี้ยงและการผลิตไหมป่า Attacus atlas การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับการเพาะเลี้ยงไหมป่า Cricula trifenestrata การพัฒนากระบวนการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูแบบมีส่วนร่วม คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ การผลิตสัตว์น้ำเศรษฐกิจ เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม ความปลอดภัยด้านอาหาร การใช้เทคโนโลยีเพื่อผลิตสินค้ามูลค่าเพิ่มและอาหารสัตว์น้ำต้นทุนต่ำ จากเศษเหลือของอุตสาหกรรมแปรรูปปลานิล การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์แปรรูปข้าว : กรณีศึกษาจังหวัดยโสธร การพัฒนากระบวนการผลิตและการตลาดผลิตภัณฑ์แปรรูปน้ำพริกแกง ชุมชนบ้านทอน – อม อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก