สืบค้นงานวิจัย
สถานภาพ, ความหลากหลายและความชุกชุมสัมพัทธ์ของสัตว์กินเนื้อขนาดเล็กและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ
Nopphadol Prayong - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: สถานภาพ, ความหลากหลายและความชุกชุมสัมพัทธ์ของสัตว์กินเนื้อขนาดเล็กและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ
ชื่อเรื่อง (EN): Status, diversity and relative abundance of small carnivores and other mammals in a small protected area of 50 KM2 in Thong Pha Phum district, Western Thailand
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Nopphadol Prayong
บทคัดย่อ: นมอื่นๆ รวมทั้งกิจกรรมต่างๆของมนุษย์ในพื้นที่ 57 ตารางกิโลเมตรของป่าอนุรักษ์ 72 พรรษามหาราช ผลการศึกษาพบว่ามีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอย่างน้อย 17 ชนิดในพื้นที่นี้ ซึ่ง ประกอบด้วยสัตว์กินเนื้อ 10 ชนิด ชะมดแผงสันหางปล้อง (Viverra zibetha) เป็นสัตว์กิน เนื้อขนาดเล็กที่มีค่าความชุกชุมสัมพัทธ์มากที่สุด คือ 6.39 รองลงมาได้แก่ ชะมดเช็ด (Viverricula malaccensis) และ อีเห็นธรรมดา (Paradoxurus hermaphroditus) มีค่า เท่ากับ 4.44 และ 3.33 ตามลำดับ ชะมดแผงสันหางปล้องจัดเป็นชนิดที่โดดเด่นในพื้นที่ขอบป่า อีกทั้งยังแสดงการเพิ่มขึ้นของความชุกชุมอย่างมีนัยสำคัญเมื่อระยะทางจากขอบป่ามีค่าน้อยลง (r = -0.682, p = 0.043) หลักฐานของเวลาที่แสดงในรูปจากกล้องดักถ่ายภาพสัตว์ป่าชี้ว่าสัตว์ กินเนื้อทั้งหมดที่บันทึกได้เป็นสัตว์หากินกลางคืน กิจกรรมรบกวนของมนุษย์ในพื้นที่ศึกษามีหลากหลาย โดยพบว่าการหาของป่าและสัตว์ เลี้ยงจะมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่ออยู่ใกล้หมู่บ้าน (r = -0.831, p = 0.006 and r = -0.685, p = 0.042 ตามลำดับ) ขณะที่การล่าสัตว์ไม่มีความสัมพันธ์กับระยะทาง หมาบ้านเป็นสัตว์เลี้ยงที่ พบทั่วไปในการศึกษาครั้งนี้ โดยเฉพาะในพื้นที่ไม่เกิน 1 กิโลเมตรจากขอบป่า การนำข้อมูลสถานภาพของสัตว์กินเนื้อขนาดเล็กไปขยายผลเพื่อการขับเคลื่อนการมี ส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นได้มีการเริ่มดำเนินการ โดยขั้นแรกได้มีการพิจารณาร่วมกันถึงการ นำรูปแบบของการบูรณาการระหว่างการอนุรักษ์และการพัฒนา (ICDP) มาประยุกต์ใช้ โดย การเริ่มดำเนินการในพื้นที่อนุรักษ์ขนาดเล็กและหวังว่าประสบการณ์ดังกล่าวจะมีประโยชน์ใน การขยายผลสู่พื้นที่ที่ใหญ่ขึ้นของระบบนิเวศป่าทองผาภูมิตะวันตก
บทคัดย่อ (EN): In this study, the status of small carnivores and other mammals in 57 km2 of PTT Forest Reserves was studied in parallel with human activities in the area. The results show that there are at least 17 mammals present in this protected area (PAs) including 10 carnivore species. The Large Indian Civet (Viverra zibetha) was the most abundant (Relative Abundance (RA) = 6.39) followed by the Small Indian Civet (Viverricula malaccensis) and the Common Palm Civet (Paradoxurus hermaphroditus) with RA equal to 4.44 and 3.33, respectively. Along forest edges, percent visitations of the Large Indian Civet indicate that it is the dominant species. Abundance of Large Indian Civets was negatively and significantly correlated with distance to the forest edge (r = -0.682, p = 0.043). The times of presence in photo pictures from camera traps showed that most small carnivores were nocturnal. There is a variety of human activity in this small PA. Frequencies of signs of Non-Timber Forest Products (NTFPs) collecting and of domestic animals were significantly negatively correlated with distance from villages (r = -0.831, p = 0.006 and r = -0.685, p = 0.042, respectively). In contrast, the relation of distance from villages and hunting was not significant. Domestic dogs (Canis familiaris) were abundant in this forest, especially in areas that were less than 1 km from the forest edge. The result of this study on the status of small carnivores and other wildlife in this small protected area will be useful to motivate local participation in conservation. Wildlife conservation in the Integrated Conservation and Development Projects (ICDP) concept is briefly discussed in relation to local agencies in the area. Cooperation among local agencies and local people for conservation is now needed to start co-conservation management in this small protected area. The experience will be useful for improving wildlife conservation of the Western Thong Pha Phum Ecosystem on the larger scale.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=234&obj_id=2133
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Wildlife conservation
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: นมอื่นๆ รวมทั้งกิจกรรมต่างๆของมนุษย์ในพื้นที่ 57 ตารางกิโลเมตรของป่าอนุรักษ์ 72 พรรษามหาราช ผลการศึกษาพบว่ามีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอย่างน้อย 17 ชนิดในพื้นที่นี้ ซึ่ง ประกอบด้วยสัตว์กินเนื้อ 10 ชนิด ชะมดแผงสันหางปล้อง (Viverra zibetha) เป็นสัตว์กิน เนื้อขนาดเล็กที่มีค่าความชุกชุมสัมพัทธ์มากที่สุด คือ 6.39 รองลงมาได้แก่ ชะมดเช็ด (Viverricula malaccensis) และ อีเห็นธรรมดา (Paradoxurus hermaphroditus) มีค่า เท่ากับ 4.44 และ 3.33 ตามลำดับ ชะมดแผงสันหางปล้องจัดเป็นชนิดที่โดดเด่นในพื้นที่ขอบป่า อีกทั้งยังแสดงการเพิ่มขึ้นของความชุกชุมอย่างมีนัยสำคัญเมื่อระยะทางจากขอบป่ามีค่าน้อยลง (r = -0.682, p = 0.043) หลักฐานของเวลาที่แสดงในรูปจากกล้องดักถ่ายภาพสัตว์ป่าชี้ว่าสัตว์ กินเนื้อทั้งหมดที่บันทึกได้เป็นสัตว์หากินกลางคืน กิจกรรมรบกวนของมนุษย์ในพื้นที่ศึกษามีหลากหลาย โดยพบว่าการหาของป่าและสัตว์ เลี้ยงจะมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่ออยู่ใกล้หมู่บ้าน (r = -0.831, p = 0.006 and r = -0.685, p = 0.042 ตามลำดับ) ขณะที่การล่าสัตว์ไม่มีความสัมพันธ์กับระยะทาง หมาบ้านเป็นสัตว์เลี้ยงที่ พบทั่วไปในการศึกษาครั้งนี้ โดยเฉพาะในพื้นที่ไม่เกิน 1 กิโลเมตรจากขอบป่า การนำข้อมูลสถานภาพของสัตว์กินเนื้อขนาดเล็กไปขยายผลเพื่อการขับเคลื่อนการมี ส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นได้มีการเริ่มดำเนินการ โดยขั้นแรกได้มีการพิจารณาร่วมกันถึงการ นำรูปแบบของการบูรณาการระหว่างการอนุรักษ์และการพัฒนา (ICDP) มาประยุกต์ใช้ โดย การเริ่มดำเนินการในพื้นที่อนุรักษ์ขนาดเล็กและหวังว่าประสบการณ์ดังกล่าวจะมีประโยชน์ใน การขยายผลสู่พื้นที่ที่ใหญ่ขึ้นของระบบนิเวศป่าทองผาภูมิตะวันตก
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
สถานภาพ, ความหลากหลายและความชุกชุมสัมพัทธ์ของสัตว์กินเนื้อขนาดเล็กและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ
Nopphadol Prayong
มหาวิทยาลัยมหิดล
2548
การสะสมโลหะหนักในเนื้อเยื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล : พะยูน โลมา และวาฬ การจัดการสัตว์ป่าด้วยข้อมุลความชุกชุมของสัตว์กีบเพื่อประยุกต์ใช้สำหรับการรักษาศักยภาพการกระจายตัวของสัตว์ป่าในแนวป่ ความหลากหลายของสัตว์ขาปล้องขนาดเล็กในดินในพื้นที่ป่าธรรมชาติและป่าที่ถูกรบกวน แบคทีเรีย Wolbachia ของกลุ่มสัตว์ขาปล้อง : ความสัมพันธ์ทางวิวัฒนาการ ปริมาณความหนาแน่นสัมพัทธ์และผลกระทบต่อสัตว์ให้อาศัย ผลกระทบของเพอร์มีทรินต่อสัตว์ขาปล้องขนาดเล็กในดินเกษตร ผลของการเข้าทำลายของมอดหนวดยาวต่อคุณภาพของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพน้าและความหลากหลายของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดใหญ่ในบางบริเวณของฝ่ายชะลอน้ำของจังหวัดเชียงใหม่และลำพูน ความสามารถในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของประเทศไทยเพื่อทดแทนการนำเข้า เสียงสะท้อนจากแม่ที่มีอุปสรรคในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ความหลากหลายของแมลงบริเวณเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเชียงดาวจังหวัดเชียงใหม่
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก