สืบค้นงานวิจัย
นวัตกรรมการยืดอายุใบบัวหลวงหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ชาพร้อมดื่ม
อินทิรา ลิจันทร์พร - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
ชื่อเรื่อง: นวัตกรรมการยืดอายุใบบัวหลวงหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ชาพร้อมดื่ม
ชื่อเรื่อง (EN): Innovative extend lotus leave after harvesting and processing products of ready to drink tea
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อินทิรา ลิจันทร์พร
บทคัดย่อ: ประเทศไทยปลูกบัวเป็นทางการค้าและมีการใช้ใบบัวสดไปทำแห้ง ใบบัวสดมีการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วหลังการเก็บเกี่ยวเนื่องจากเกิดสีน้ำตาลซึ่งเป็นสาเหตุหลักของคุณภาพใบบัวหลวง งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของวัย อุณหภูมิ การลดอุณหภูมิโดยจุ่มในน้ำเย็นก่อนการเก็บรักษา สารเคลือบผิว และการใช้อุณหภูมิสูงต่อคุณภาพทางกายภาพ-เคมีของใบบัวหลวง โดยการทดลองที่ 1 ศึกษาผลของวัยและอุณหภูมิการเก็บรักษาต่อคุณภาพของใบบัวหลวง ใบบัวหลวงที่โผล่พ้นน้ำเก็บเกี่ยวใน 3 วัย ได้แก่ ใบบัวหลวงอายุ 1 5 และ 10 วัน และเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 และ 25 องศาเซลเซียส ผลแสดงให้เห็นว่าใบบัวหลวงเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส มีคุณภาพการยอมรับ 6 วัน เนื่องจากเกิดการเสื่อมสภาพและเน่าเสีย ขณะที่การเก็บรักษาใบบัวหลวงที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส สามารถเก็บรักษาได้ 15 วัน ค่าการสูญเสียน้ำหนัก ค่าสี L* a* b* ปริมาณของสารคลอโรฟิลล์ a และ b ปริมาณฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและปริมาณฟีนอลิกมีปริมาณลดลงเมื่อเก็บรักษาใบบัวหลวงที่ 25 องศาเซลเซียส วัยใบบัวหลวงอายุ 10 วันเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีการสูญเสียน้ำหนักสูงที่สุดในวันที่ 6 ของการเก็บรักษา หลังจากนั้นพบความแตกต่างของการสูญเสียน้ำหนักของใบบัวหลวงอายุ 1 5 และ10วันที่ 7 องศาเซลเซียส การเปลี่ยนแปลงค่าสี (L* a* b*) ของวัยใบบัวหลวงอายุ 5 และ 10 วัน ที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีการค่าคงที่หลังการเก็บรักษา ปริมาณคลอโรฟิลล์ a และ b ของใบบัวอายุ 10 วัน เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีปริมาณลดลงระหว่างการเก็บรักษา ไม่พบความแตกต่างของปริมาณคลอโรฟิลล์ a และ b ในใบบัวหลวงอายุ 1 และ 5 วัน ที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส ใบบัวหลวงอายุ 5 วันเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและปริมาณฟีนอลิกมากที่สุด และมีคุณภาพมากกว่าใบบัวหลวงอายุ 1 และ 10 วันการทดลองที่ 2 ศึกษาผลของการลดอุณหภูมิน้ำเย็นก่อนการเก็บรักษาต่อคุณภาพและอายุการเก็บรักษาของใบบัวหลวง โดยใบบัวหลวงถูกจุ่มในน้ำที่อุณหภูมิ 22 และ 2 องศาเซลเซียส เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 และ 25 องศาเซลเซียส ใบบัวหลวงที่จุ่มในน้ำที่อุณหภูมิ 22 และ 2 องศาเซลเซียส เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส ลดการสูญเสียน้ำหนัก การเปลี่ยนแปลงสี และมีปริมาณคลอโรฟิลล์รวมมากกว่าชุดการทดลองอื่น ส่วนความสามารถในการเป็นสารต้านอนุมูลอิสระและปริมาณฟีนอลิกมีปริมาณค่อนข้างคงที่ระหว่างการเก็บรักษาแต่การยอมรับของใบบัวหลวงที่จุ่มน้ำอุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียส เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีสูงกว่าชุดการทดลองอื่นในวันที่ 6 ของการเก็บรักษา ในวันสุดท้ายของการเก็บรักษาพบว่าใบบัวหลวงที่จุ่มน้ำเย็นที่ 2 องศาเซลเซียสเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส แสดงการยอมรับต่ำกว่าใบบัวหลวงที่ไม่จุ่มน้ำเย็น (ชุดควบคุม) ปริมาณจุลินทรีย์ของใบบัวหลวงที่เก็บที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส มีปริมาณต่ำกว่าใบบัวหลวงที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส โดยไม่มีความแตกต่างกันทั้งใบบัวหลวงที่จุ่มน้ำและไม่จุ่มน้ำ การทดลองที่ 3 ศึกษาผลของสารเคลือบผิวต่อคุณภาพทางกายภาพและเคมีของใบบัวหลวงที่เคลือบผิวด้วยไคโตซานที่ความเข้มข้นร้อยละ 0.25 0.50 และ 1.0 และกรดอะซิตริกร้อยละ 1 เปรียบเทียบกับใบบัวหลวงที่ไม่เคลือบผิว เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 12 วัน พบว่าใบบัวหลวงที่เคลือบผิวด้วยไคโตซานและกรดอะซิตริกไม่มีผลต่อการสูญเสียน้ำหนัก และการเปลี่ยนแปลงสี แต่มีผลต่อปริมาณคลอโรฟิลล์รวมซึ่งมีปริมาณเพิ่มขึ้นตลอดอายุการเก็บรักษา และมีปริมาณสูงสุดในวันที่ 12 โดยการเคลือบผิวใบบัวหลวงด้วยไคโตซานร้อยละ 0.25 มีปริมาณคลอโรฟิลล์มากกว่าใบบัวหลวงที่ไม่เคลือบผิว และเคลือบผิวด้วยไคโตซานร้อยละ 0.5 1.0 และกรดอะซิติก ร้อยละ 1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ในวันที่ 3 ถึงวันที่ 12 ของการเก็บรักษา นอกจากนี้ยังพบว่าใบบัวหลวงที่เคลือบไคโตซานร้อยละ 0.25 มีปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าสิ่งทดลองอื่น แต่มีปริมาณสารประกอบฟีนอลิกรวมต่ำที่สุด ในขณะที่การเคลือบผิวใบบัวหลวงด้วยไคโตซานที่ความเข้มข้นสูงขึ้น (ร้อยละ 0.5 และ 1.0) มีผลให้สารประกอบฟีนอลิกรวมมากขึ้นด้วยการทดลองสุดท้าย ศึกษาผลของการให้ความร้อนก่อนการเก็บรักษาต่อคุณภาพทางกายภาพ-เคมีของใบบัวหลวงพบว่าใบบัวหลวงที่ไม่แช่น้ำร้อนมีการสูญเสียน้ำหนักต่ำกว่าใบบัวหลวงที่แช่น้ำร้อนระหว่างการเก็บรักษา ใบบัวหลวงที่แช่ในน้ำอุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส ระยะเวลาในการแช่ 1 และ 3 นาที มีการเปลี่ยนแปลงสีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน 6 วันของการเก็บรักษา ใบบัวหลวงที่แช่น้ำที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส ระยะเวลา 1 นาที มีปริมาณคลอโรฟิลล์สูงกว่าชุดควบคุม ส่วนความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในทุกชุดการทดลองมีปริมาณลดลงและไม่แตกต่างกัน ปริมาณฟีนอลิกเพิ่มขึ้นในชุดควบคุมและชุดที่ให้ความร้อนโดยใบบัวหลวงที่แช่น้ำอุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส เวลาในการแช่ 3 นาที มีปริมาณเพิ่มขึ้นสูงสุดในวันที่ 9 ของการเก็บรักษา ใบบัวหลวงแช่ในน้ำอุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส เวลาในการแช่ 3 นาที ได้รับการยอมรับมากที่สุดในวันที่ 9 และมีปริมาณจุลินทรีย์ต่ำกว่าชุดการทดลอง
บทคัดย่อ (EN): In Thailand, lotus flowers (Nelumbo nucifera) are grown commercially and the fresh leave will be dried. The lotus fresh leave deteriorates quickly after harvest due to pericarp browning, which is a major factor in affecting leave quality. Therefore, the objectives of this research was to study the effects of maturation, temperature, hydrocooling, edible coating and heat treatment on physical-chemical qualities of lotus leave. The first experiment, the effect of maturation and temperature of storage on quality of lotus leave. The leave of the lotus float on the surface of the water was harvested in 3 different mature; 1, 5 and 10 day and stored at 7 and 25?C. The result showed that temperature at 25?C could keep acceptable quality of the leave for 6 days due to senescence and spoilage while lotus leave stored at 7?C could be kept for 15 days. The weight loss, L*, a*, b* value, chlorophyll a and b, % inhibition and phenolic were decreased for lotus leave stored at 25?C. Lotus leave of mature at 10 day stored at 7?C had highest the weight loss on 6 day. The color change (L*, a*, b* value) of lotus leave mature at 5 and 10 day and stored at 7?C maintained color after storage. Chlorophyll a and b of lotus leave mature at 10 day had decreased between storage at 7?C. No significant of chlorophyll a and b of lotus leave mature at 1 and 5 day of storage at 7?C. At mature of lotus leave 5 day, 7?C had highest antioxidant content and phenolic and high quality more than that lotus leave mature at 1 and 10 day. The second experiment, the effect of hydrocooling on quality and storage of lotus leave. The lotus leave were pre-cooled at 22 and 2?C and after the hydrocooling treatment, the lotus leave were stored at 7 and 25?C. The lotus leave were pre-cooled at 22 and 2?C and kept at 7?C hydrocooling procedure reduced the loss of fresh weight, color change and total chlorophyll than the other treatment. Antioxidant content and phenolic content remained stable during storage, but acceptance of lotus leave at hydrocooling with 2?C and kept at 7?C was higher than other treatment on 6 day after storage. At the end of storage, lotus leave were pre-cooled at 2?C, stored at 7?C showed lower acceptance than those non-hydrocooling (control). Total bacteria of lotus leave stored at 7?C was lower than lotus leave at 25?C with on significantly difference between treatments. ง The third experiment, the effect of edible coating and heat treatment on physical-chemical qualities of lotus leave by chitosan coating lotus leave at 0.25, 0.5 and 1.0 and 1% acetic acid compare with uncoated. Stored at 7?C for 12 days, Lotus leave coated with chitosan and acetic acid were not significant difference of weight loss and color change. While, lotus leave coated chitosan at 0.25% had higher total chlorophyll than of 0.5, 1.0 % chitosan coating, uncoated and 1% acetic acid (p<0.05) between 3 and 12 days of storage. In addition, lotus leave coated chitosan at 0.25% had higher antioxidant than other treatment but it was lowest in phenolic compounds. While, lotus leave coated with chitosan at high concentrate (0.5 and 1.0%) were higher phenolic compounds than that of all treatment. The last experiment, the effect of heat treatment on physical-chemical qualities of lotus leave. Lotus leave of untreated had lower weight loss compared to the heated during storage. Color change of heat-treated lotus leave dipped with 60?C for 1 and 3 min had rapidly increased during 6 days of storage. Lotus leave heated at 50?C for 1 min had high chlorophyll compared with the control. Antioxidant content in all treatment decreased no significant. Total phenolic content increased in control and heat-treatment by lotus leave heated at 40?C for 3 min had the highest the phenolic content on 9 days of storage. At 50?C for 3 min of lotus leave had the highest acceptance on 9 days and had lower total bacteria than other treatment.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
คำสำคัญ: แปรรูป
คำสำคัญ (EN): drink tea
เจ้าของลิขสิทธิ์: ฐานข้อมูล NRMS
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

อินทิรา ลิจันทร์พร. "นวัตกรรมการยืดอายุใบบัวหลวงหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ชาพร้อมดื่มInnovative extend lotus leave after harvesting and processing products of ready to drink tea". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. 2559

อินทิรา ลิจันทร์พร. "นวัตกรรมการยืดอายุใบบัวหลวงหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ชาพร้อมดื่มInnovative extend lotus leave after harvesting and processing products of ready to drink tea". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. 2559. Print.



TARR Wordcloud:
นวัตกรรมการยืดอายุใบบัวหลวงหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ชาพร้อมดื่ม
อินทิรา ลิจันทร์พร
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
30 กันยายน 2559
การแปรรูปมะละกอ การศึกษาฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ของสารสกัดจากบัวหลวง การใช้ฟิล์มเคลือบบริโภคได้จากไคโตซานเพื่อยืดอายุการเก็บของผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูปแช่เย็นพร้อมอุ่น/หรือพร้อมบริโภค การพัฒนาบรรจุภัณฑ์ทางธรรมชาติสำหรับยืดอายุการเก็บรักษาผลไม้กวน แนวทางการแก้ไขปัญหาน้ำนมดิบของภาคเหนือตอนบน: การแปรรูปผลิตภัณฑ์นมเพื่อการเพิ่มมูลค่าและการยืดอายุการเก็บรักษา การใช้ความร้อนในการรักษาคุณภาพ และยืดอายุการวางจำหน่ายของฝรั่งแปรรูปพร้อมบริโภคพันธุ์กิมจู และพันธุ์แป้นสีทองเพื่อการส่งออก (ระยะที่ 2) ศึกษาวิธีการแปรรูปเห็ดเสม็ด (Boletus griseipurpureus Corner.) เพื่อยืดอายุการเก็บรักษา และส่งเสริมอาชีพสู่ชุมชนในอำเภอสิเกา จังหวัดตรัง การประยุกต์ใช้สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากน้ำหมักพืชสมุนไพรกลุ่มพริก ในการรมควันข้าวเปลือกเพื่อยืดอายุหลังการเก็บเกี่ยว การพัฒนานวัตกรรมเพื่อถ่ายทอดเทคโนโลยีสู่ชุมชนฐานราก กรณีศึกษา การแปรรูปเนื้อทุเรียนแท่งของชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรเขาบายศรี การยืดอายุเก็บรักษาเมล็ดพันธุ์ข้าวในสภาพควบคุมอากาศและความชื้นโดยผู้ประกอบการ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair