สืบค้นงานวิจัย
การกำจัดโลหะหนักในกากตะกอนสลัดจ์ด้วยวิธีไบโอลิชชิ่ง
วรนารถ จงเลิศจรรยา - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: การกำจัดโลหะหนักในกากตะกอนสลัดจ์ด้วยวิธีไบโอลิชชิ่ง
ชื่อเรื่อง (EN): Bioleaching of Heavy Metal from Wastewater
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วรนารถ จงเลิศจรรยา
บทคัดย่อ (EN): This study investigated the removal of heavy metals from activatedsludge using a chemoautotroph, Thiobacillus ferrooxidans. The activated sludgeobtained from a dye staining plant containing copper, zinc, iron, lead, nickel,cadmium was used as an example in this work. Almost of the experiments wereconducted in 250 ml flasks containing 100 ml solution and 5 g of activated sludge.The pH 4 was selected for the experiment condition since the biological reactioncould be evidently observed. Also the sludge was pretreated to enrich the contents ofcopper, zinc and cadmium ions. The Langmuir adsorption isotherm was deployed forthe characterization of heavy metal adsorption onto the sludge. The maximumcapacities for ferrous, copper, cadmium, and zinc ions adsorption per unit weight ofsludge were 98.04, 63.29, 35.97 and 15.53 mg/g respectively. The concentration offerrous ion added as substrate for the T. ferrooxidans affected the heavy metalremoval in both bioleaching and control experiments. In the bioleaching experiments,it can be concluded that the decreasing pH, and the increasing ferric ions due to theincreasing ferrous ions in biological reaction were the main factors in theenhancement of heavy metal ion removal. While in the control experiments, theincreasing ferrous ions played an important role in ion exchange with the heavymetals. The pulp density (mass of sludge per volume of solution) affected thebiological leaching but had no effect on chemical leaching. Taking this aspect intoconsideration, the cost comparison between biological and chemical processes wasconducted. Biological process seemed to be beneficial if the pulp density was morethan 20 g/l.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=54&RecId=4769&obj_id=13676
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ: โลหะหนัก
คำสำคัญ (EN): Thiobacillus ferrooxidans
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
รายละเอียด: This study investigated the removal of heavy metals from activatedsludge using a chemoautotroph, Thiobacillus ferrooxidans. The activated sludgeobtained from a dye staining plant containing copper, zinc, iron, lead, nickel,cadmium was used as an example in this work. Almost of the experiments wereconducted in 250 ml flasks containing 100 ml solution and 5 g of activated sludge.The pH 4 was selected for the experiment condition since the biological reactioncould be evidently observed. Also the sludge was pretreated to enrich the contents ofcopper, zinc and cadmium ions. The Langmuir adsorption isotherm was deployed forthe characterization of heavy metal adsorption onto the sludge. The maximumcapacities for ferrous, copper, cadmium, and zinc ions adsorption per unit weight ofsludge were 98.04, 63.29, 35.97 and 15.53 mg/g respectively. The concentration offerrous ion added as substrate for the T. ferrooxidans affected the heavy metalremoval in both bioleaching and control experiments. In the bioleaching experiments,it can be concluded that the decreasing pH, and the increasing ferric ions due to theincreasing ferrous ions in biological reaction were the main factors in theenhancement of heavy metal ion removal. While in the control experiments, theincreasing ferrous ions played an important role in ion exchange with the heavymetals. The pulp density (mass of sludge per volume of solution) affected thebiological leaching but had no effect on chemical leaching. Taking this aspect intoconsideration, the cost comparison between biological and chemical processes wasconducted. Biological process seemed to be beneficial if the pulp density was morethan 20 g/l.
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วรนารถ จงเลิศจรรยา. "การกำจัดโลหะหนักในกากตะกอนสลัดจ์ด้วยวิธีไบโอลิชชิ่งBioleaching of Heavy Metal from Wastewater". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2540

วรนารถ จงเลิศจรรยา. "การกำจัดโลหะหนักในกากตะกอนสลัดจ์ด้วยวิธีไบโอลิชชิ่งBioleaching of Heavy Metal from Wastewater". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2540. Print.



TARR Wordcloud:
การกำจัดโลหะหนักในกากตะกอนสลัดจ์ด้วยวิธีไบโอลิชชิ่ง
วรนารถ จงเลิศจรรยา
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
2540
ผลของโลหะหนักต่อการเจริญของแพลงก์ตอนพืชบางชนิด การกำจัดโลหะหนัก ฟีนอล และสีย้อมผ้าออกจากน้ำเสียด้วยขี้เถ้าแกลบดำ. ผลของฤดูกาลและวิธีการเลี้ยงต่อการปนเปื้อนของโลหะหนักและแบคทีเรียกลุ่มวิบริโอในหอยนางรม บริเวณอ่างศิลา จังหวัดชลบุรี การใช้ไฮดรอกซีอะพาไทต์ในการตรึงโลหะหนักในดินที่ปรับปรุงด้วยกากตะกอนน้ำเสียชุมชน การผลิตถ่านกัมมันต์จากวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรและการประยุกต์ใช้ในการกำจัดสีย้อมและโลหะหนักในน้ำ สมบัติของก้อนหล่อแข็งกากตะกอนโลหะหนักที่ใช้ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์และเถ้าแกลบดำเป็นวัสดุยึดประสาน พฤติกรรมของโลหะหนักบางชนิดในแม่น้ำบางปะกง การใช้ไบโอลิชชิ่งในการสกัดสังกะสีออกจากสังกะสีซิลิเกต การตรึงกากตะกอนโลหะหนักโดยการกระตุ้นเถ้าแกลบด้วยสารเคมีและความร้อน : ความสามารถในการชะโลหะหนัก การกำจัด Dibenzothiophene ด้วยวิธีทางชีวภาพ โดย Cryptococcus laurentii
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair