สืบค้นงานวิจัย
การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์
ธีรวัลย์ ชาญฤทธิเสน - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์
ชื่อเรื่อง (EN): The Development of the Conditions to Produce Chiangda (Gymnema inodorum (Lour.) Decne.) Suitable for Commercial Antioxidant Functional Food Market
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ธีรวัลย์ ชาญฤทธิเสน
บทคัดย่อ: ผักเชียงดา (Gymnema inodorum Decne) เป็นผักพื้นบ้านภาคเหนือที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย โดยเฉพาะเพื่อบำบัดรักษาโรคภัยต่าง ๆ ใบมีผลต่อโรคเบาหวาน รูมาตอยด์ และเกาต์ มีฤทธิ์ยับยั้งการดูด ซึมและลดระดับน้ำตาลในลำไส้ สารสกัดจากใบช่วยทำให้นักกีฬาเกิดการพัฒนากล้ามเนื้อมากขึ้น ดังนั้น จึงทำการศึกษาเพื่อหาวิธีการเพิ่มปริมาณสารต้นอนุมูลอิสระและการออกฤทธิ์ยับยั้งอนุมูลอิสระ โดย ศึกษาผลของปริมาณธาตุอาหารในดิน ธาตุโบรอน การขาดน้ำ และโคลซึซีน ต่อการเจริญเติบโต ผลผลิต สารต้นอนุมูลอิสระ และฤทธิ์การต้นอนุมูลอิสระ ดำเนินการทดลองที่สถาบันวิจัยเทคโนโลยีเกษตร จังหวัดลำปาง ระหว่างเดือนธันวาคมพ.ศ. 2553 ถึง เดือน กันยายน พ.ศ. 2556 พบว่า ปริมาณธาตุ อาหารในดินและในใบมีความแตกต่างกันตามพื้นที่ที่เก็บตัวอย่าง ถ้าดินที่ปลูกมีปริมาณอินทรียวัตถุและ ฟอสฟอรัสสูง รวมทั้งในใบมีปริมาณไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสูง ทำให้ผักเชียงดามีฤทธิ์การต้านอนุมูล อิสระสูง ธาตุอาหารโบรอนไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตทางลำต้นและผลผลิตของผักเชียงดา แต่แสดง อาการขาดโบรอน เมื่อใส่ธตุโบรอนต่ำกว่าร้อยละ 30เป็นที่น่าสังเกตว่าสายต้นที่ มีปริมาณ สารประกอบฟินอลิกและฤทธิ์ต้นอนุมูลอิสระสูงกว่าสายต้นที่ 6 ถึงแม้จะใส่โบรอนในปริมาณที่เท่ากัน การขาดน้ำเป็นระยะเวลา 15 วัน ไม่กระทบต่อการให้ผลผลิตในผักเชียงดาที่มีอายุต้น 5 - 12 เดือนหลัง ย้ายปลูก แต่การขาดน้ำเป็นระยะเวลา 2 เดือนทำให้ผลผลิตผักเชียงดาลดลงประมาณร้อยละ 50 แต่ผัก เชียงดามีปริมาณคลอโรฟิลล์ สารประกอบฟินอลิกและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงขึ้น การศึกษาถึงการเข้า อยู่ของเชื้อราอาบัสคูล่า ไมคอร์ไรซา ชนิดต่าง ๆ ในผักเชียงดา พบว่า เชื้อ Glornus sp. 1 ทำให้จำนวน ยอดของผักเชียงดาสูงที่สุด ส่วนเชื้อ Acaulospora sp. มีผลให้ความยาวยอดของผักเชียงดาสูงสุด และ เชื้อ Glomus mosseae มีการเข้าอยู่ในต้ผักเชียงดาสูงที่สุด ในส่วนของการศึกษาการใช้โคลซิซีนเพื่อ เพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของผักเชียงด พบว่า สารคลซิซินความเข้มข้นร้อยละ 0 - 1.0 ไม่ทำ ให้จำนวนเซลล์ปากใบเฉลี่ยต่อพื้นที่ ความกว้างและความยาวของเซลล์ปากใบเปลี่ยนแปลงแตกต่างกัน ความเข้มข้นร้อยละ 0.25 ทำให้สายต้น 4 มีการเจริญเติบโตของยอดหลังจากหยดโคลซิซิน 6 สัปดาห์ การศึกษาด้านเทคโนโลยีการปลูกและดูแสรักษา พบว่า ผักเชียงดาสายต้นต่างกันมีลักษณะทาง พืชสวน ฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระ และสารต้านอนุมูลอิสระต่างกัน โดยสายต้น 4 มีคุณสมบัติที่เหนือกว่า สายต้น 6 การใช้ระยะปลูก 25x120 ซม. ทำให้ผักเชียงดามีจำนวนยอด และน้ำหนักยอดสูงสุด (113.25 ยอด ต่อไร่ และ 804.73 กก.ต่อไร่ ตามลำดับ) แต่ไม่มีผลต่อฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระและสารต้านอนุมูล อิสระ การใช้เปลือกถั่วคลุมดินทำให้ผักเชียงดามีน้ำหนักยอดต่อไร่มากที่สุด (657.49 กก.ต่อไร่) และไม่ มีผลต่อฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระและสารต้นอนุมูลอิสระเช่นกัน การตัดแต่งทรงทุ่ม 3-4 ครั้งต่อปีมี แนวโน้มให้ผลผลิตผักสดมากกว่าการตัดแต่ง 2 ครั้งต่อปี โดยมีน้ำหนักยอดรวมเฉลี่ยเท่ากับ 2866 กก. ต่อไร่ นอกจากนี้ ระยะเวลาการพ่นปุ๋ยน้ำหมักชีวภาพที่แตกต่างกัน ไม่มีผลต่อคุณภาพของผักเชียงดาทุก ลักษณะ การศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมของผักเชียงดาโดยใช้เครื่องหมายดีเอนเอ โดยวิธี Amplified Fragment Length Polymorphism (AFLP) เพื่อจัดจำแนกกลุ่มและหาความสัมพันธ์ของ ผักเชียงดา พบว่า เมื่อใช้ไพรเมอร์ E-AAC และ M-CTC สามารถจำแนกผักเชียงดาออกเป็น 5 กลุ่ม คู่ ไพรเมอร์ E-AGA และ M-CTA จำแนกออกเป็น 4 กลุ่ม คู่ไพรเมอร์ E-AGA และ M-CTC จำแนก ออกเป็น 3 กลุ่ม คู่ไพรเมอร์ E-ATT และ M-CTC จำแนกออกเป็น 3 กลุ่ม และคู่ไพรเมอร์ E-ATT และ M-CT จำแนกออกเป็น 2 กลุ่ม การขยายพันธุ์ผักเชียงดาในสภาพปลอดเชื้อ มีขั้นตอนของการฟอกฆ่าเชื้อชิ้นส่วนปลายยอด ของเชียงดาที่เหมาะสมด้วยการใช้คลอรอกซ์ร้อยละ 15 เขย่านาน 10 นาที สูตรอาหารที่เหมาะสมใน การชักนำให้เกิดยอดใหม่ คือ MS(1962) ที่เติม BA 4 มก./ล. สูตรอาหารที่เหมะสมต่อการเพิ่มจำนวน ยอดใหม่ของผักเชียงดาในสภาพปลอดเชื้อ คือ MS(1962) อาหารกึ่งแข็ง ที่เติม BA 2 มก/ล. ร่วมกับ NAA 0.5 มก./ล. การซักนำให้เกิดรากทำโดยนำส่วนปลายยอดไปเลี้ยงบนอาหารสูตร MS(1962) ที่เติม IBA 1 มก./ล. เลี้ยงนาน 4 สัปดาห์ หลังจากนั้นทำการย้ายปลูกในวัสุดปลูก ทราย : ขุยมะพร้าว : ขี้เถ้า แกลบ อัตราส่วน 1 : 1 : 1 ทำให้ต้นกล้ามีเปอร์เซ็นต์การรอดตายได้ดี การพัฒนาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากผักเชียงดา ใช้วัตถุดิบผักเชียงดาสายต้น 4 กระบวนการ สกัดน้ำผักเซียงดาที่เหมาะสม ทำได้ 2 วิธี คือ การเตรียมน้ำหมักผักเชียงดาใบแก่ที่ทำลายเชื้อจุสินทรีย์ เริ่มต้นด้วย K2S2O5 100 มก/กก. โดยน้ำหนัก หมักด้วย Saccharomyces สายพันธุ์ EC1118 และการ สกัดด้วยน้ำในอัตราส่วนผักเชียงดาต่อน้ำ 1 ต่อ 2 สารสกัดผักเชียงดาใช้เป็นวัตถุดิบในการทำ ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร โดยการทำแห้งแบบระเหิด (Freeze drying) สารสกัดมีปริมาณสารประกอบ ฟีนอลิค 1914.11 มก. GAE/100 ก. โดยน้ำหนักแห้ง Antioxidant activity 1626.72 มก. TE/100 ก. โดยน้ำหนักแห้ง และของแข็งทั้งหมด ร้อยละ 80.65 IC50 5.02 มก./100 ก. โดยน้ำหนักแห้ง และ ปริมาณความชื้น ร้อยละ 19.35 ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเครื่องดื่มสกัดผักเชียงดา ("กรีนเฮลตี้ดริงค์") เตรียมได้จากสารสกัดผักเชียงดาโดยการหมักผสมน้ำผึ้งร้อยละ 15 ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารผักเชียงดาผง บรรจุแคปซูล (" กรีนเฮลตี้แคป") มีปริมาณคลอโรฟิลล์ และ Antioxidant activilty สูง คลอโรฟิลล์ ทั้งหมดมีผลในทางบวกต่อ Antioxidant activity การศึกษาปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการยอมรับผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากผักเชียงดา พบว่า กลุ่มผู้บริโภคที่มีอิทธิพลต่อการซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากผักเชียงดา คือ ผู้บริโภคเพศหญิง อายุ 31- 40 ปี มีการศึกษระดับปริญญาตรี สถานภาพโสด ประกอบอาชีพพนักงานบริษัทเอกชน และมีรายได้ต่อ เดือน 15,001-20,000 บาท ผู้บริโภคดังกล่าวส่วนใหญ่เคยบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารแบบเม็ด ราคา ประมาณขวดละ 35-40 บาท เพื่อบำรุงสุขภาพให้แข็งแรงเป็นประจำทุกวัน ชอบซื้อผลิตภัณฑ์เสริม อาหารจากห้างสรรพสินค้า บุคคลที่มีส่วนกระตุ้นในการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารมากที่สุด คือ ครอบครัว/ญาติพี่น้อง ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ผู้บริโภคให้ความสนใจ คือ ประโยชน์และ สรรพคุณของตัวผลิตภัณฑ์ รวมทั้งฉลากหรือข้อมูลผลิตภัณฑ์ ราคาที่เหมาะสมกับคุณภาพ ประโยชน์ที่ ได้รับต่อสุขภาพ ผลิตภัณฑ์หาซื้อได้ง่ายและสะดวก หรืออาจมีการจัดส่งผลิตภัณฑ์ถึงบ้านที่ทำให้เกิด ความสะดวกในการซื้อ มีการแจกเอกสารแนะนำที่เป็นประโยชน์และเข้าใจง่าย และมีการนำรายงานการ วิจัยมาอ้างอิงประกอบการโฆษณาและประชาสัมพันธ์ ผู้บริโภคส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักผักเชียงดาแต่เคยได้ ยินชื่อผักเชียงดาจากคนรู้จัก และคิดว่าผักเชียงดามีสรรพคุณลดน้ำตาลในเลือด รักษาเบาหวาน หลังจาก ทดสอบชิมผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากผักเชียงดา ผู้บริโภคยอมรับรสชาติ และเต็มใจซื้อถ้ามีผลิตภัณฑ์ จำหน่ายในตลาด ราคาที่เหมาะสมควรต่ำกว่า 50 บาท (ขวดแก้วขนาด 70 มิลลิลิตร)
บทคัดย่อ (EN): Gymnema inodorum Decne (pak chiang da) is a Northern local vegetable possesing many health benefits. It can be used to treat various diseases such as diabetes, rheumatoid and gout. It also inhibits glucose absorption and lowers sugar level in the intestinal tract. The leaf extract helps to develop more muscle in athletes. Therefore, a study to look at factors that could increase antioxidants and antioxidant activity in Gymnema inodorum (GI) was conducted at Agricultural Technology Research Institute (ATRI) during December 2010- September 2013. The effect of soil minerals (boron), water stress, and colchicine on antioxidant and antioxidant activity as well as plant growth and yield, were investigated. The results showed that the mineral content in soil and leaves of GI were significantly different in different areas of planting. Nitrogen and phosphorus content in the leaves depended on soil organic matter and phosphorus. The higher the leaf nitrogen and phosphorus content, the higher the antioxidants. The study also revealed that the stem growth and plant yield of both no. 4 and no. 6 clones were not affected by boron treatments (0, 30, and 100 % of complete nutrient). The plants expressed the evidence of boron deficiency, yellow area around the leaf veins. At equal rates of boron application, the no. 4 clone yielded higher phenolic compounds and antioxidant activity than the no. 6 clone. Stem length of both no. 4 and no. 6 clones was not affected by water stress (during short or long periods of water deficit). However, water stress affected growth stage (months after planting). GI yield was not affected by the short periods of water stress (15 days) but was reduced by 50 % yield when subjected to long periods of water stress. Mature GI plants, when subjected to short or long periods of water stress deficiency yielded higher phenolic compound content and antioxidant activity than the younger plants. This study also showed that the number per 50 ? m2, width and length of stomata were not affected significantly by the colchicine applications (concentrations 0-1.0 %). The enlargement of the shoot of 4 clone was observed after 6 weeks of colchicine treated. The effect of plant spacing and mulching on yield and yield components of GI was also conducted. The horticultural characteristics, antioxidant activity and antioxidants of the 2 GI clones were found to be significantly different. The no.4 clone had better properties than the no.6 clone. The shoot number per rai and shoot weight per rai were affected by plant spacing. The highest amount of shoot (113 shoots/rai) and shoot weight (805 kg/rai) were found for the 25x120 cm. spacing. The antioxidants and antioxidant activity were not significantly affected by plant spacing. Shoot weight was significantly affected by mulching. It was found that the highest of shoot weight (657 kg/rai) was observed in the plants grown with ground nut shell mulching. However, mulching did not affect antioxidants or antioxidant activity. Prunning did not affect yield and yield components, of fresh GI clones, except for that of fresh weight per shoot and leaf width. Pruning 4 and 3 times per year tended to give higher fresh weight yield than that of 2 times/year, where the averages shoot weight were 2,870, 2,840 and 2,780 kg per rai, respectively. Clone no. 4 had greater antioxidant activity than that of line no. 6. On the other hand, total chlorophyll of clone no. 6 (103 mg/100g) was greater than of line no.4 (85 mg/100 g). Foliar application (every 3, 5 or 7 days) of the bio-extract liquid fertilizer did not affect yield components of GI, i.e. shoot weight, shoot length, leaf width, leaf length, or the number of shoot. The study of GI Identification by Amplified Fragment Length Polymorphism (AFLP) found that young leaves of GI gave the highest of quantity and quality of DNA, as detected by Ezy kits and SDS gels. Diluting DNA template at the ratio of 1:20 ( as compared to 1:10 or 1:40) gave the best DNA band quality. Screening of 64 primer pairs suitable for studying genetic diversity in GI resulted in 30 pairs that were capable of selective DNA amplification and 10 pairs of primer that could identify the varieties and relations between the 12 varieties of GI. A study of GI propagation in vitro was also conducted with 4 steps, sterilization, multiple shoot, root initiation, and plantlet transfer. The study revealed that the application of 15% Clorox and shaking for 10 min was the appropriate method for explant (shoot-tip) sterilization. The best medium for shoot induction was MS (1962), adding of 4 mg/l BA. The shoots were multiplied properly on MS (1962) medium with the addition of 2 mg/l BA and 0.5 mg/l NAA. The explant root initiation was properly induced by MS (1962) medium with 1 mg/l IAA added and raised for 4 weeks. The highest amount of survival transfer plantlets, dark green leaves and white roots, were found at the plant material of sand : coir dust : ash at the ratio of 1: 1: 1. The no. 4 clone of GI leaves harvested from the plot at ATRI was used in the supplementary food product development. The optimal preparation methods of raw materials of GI extract as a food supplement were both fermentation and water extraction by using the mature bush branch leaves. The fermentation method was done by adding K2S2O5100 mg/Kg (w/w) to destroy the wild yeast in the juice followed by fermentation with an inoculum of Saccharomyces strain EC1118. A 1: 2 ratio of water to GI l e a v e s was used for the e x t r a c t ion. The total phenolic compound content, antioxidant activity and IC50 of the GI fermentation extract and water extract were 19.26 and 283.17 mg GAE/100 ml, 50.67 and 36.28 mg TE/100 ml, and 383.65 and 6.44 mg/100 ml, respectively. Freeze drying was the best process for drying the GI extracts. The total phenolic compound content, antioxidant activity and total solids of the dried GI by fermentation and water extraction were 1914.11 and 1662.72 mg GAE/100 g; 1626.72 and 2198.51 mg TE/100 g; 80.65 and 65.77 dried weight, respectively. The IC50 and moisture content of fermented and water extracts were 5.02, 5.48 mg/100 g and 19.35 and 34.23 %, respectively. The GI drink (Green healthy drink product) was best when 15% honey was mixed/added to the fermented extract. Dried GI extract filled in gelatin capsules (Green healthy cap) possessed high total chlorophyll and AOX. The total cholorophyll content in GI dried extract positively correlated to antioxidant activity. The study of marketing factors affecting consumer acceptance of GI food supplement showed that the purchasing power of food supplement was influenced by a consumer group of females in the age range of 31-40 years old and hold bachelor’s degree. In terms of career, they work in the private sector with an average income of 15,001–20,000 baht. Most of the consumer groups are used to consume food supplement in tablet form, with a price of 35-40 baht per bottle. Their family/relatives have high purchase motivation. They are interested in the marketing mix of product properties and label, properly price with its quality, convenience place for buying or even home delivery. The practical information of the product and also some research report promoting product health would be distributed. Most of them did not know GI but some were informed by their close friends that it could be a remedy for blood glucose and diabetes symptom. The taste of the GI food supplement was accepted by consumer. They are willing to buy it up to a market price of less than 50 baht per bottle of 70 ml.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร
คำสำคัญ (EN): Food Market
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ธีรวัลย์ ชาญฤทธิเสน. "การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์The Development of the Conditions to Produce Chiangda (Gymnema inodorum (Lour.) Decne.) Suitable for Commercial Antioxidant Functional Food Market". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. 2555

ธีรวัลย์ ชาญฤทธิเสน. "การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์The Development of the Conditions to Produce Chiangda (Gymnema inodorum (Lour.) Decne.) Suitable for Commercial Antioxidant Functional Food Market". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. 2555. Print.



TARR Wordcloud:
การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์
ธีรวัลย์ ชาญฤทธิเสน
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
30 กันยายน 2555
2555A17001009 การพัฒนาคุณภาพเชียงดา เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารสุขภาพต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์ อนาคตของอาหารโลกอยู่ในมือของคุณ การพัฒนาคุณภาพเชียงดา (Gymnema inodorum(Lour.) Decne.) เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์ วิถีชีวิตแบบสโลว์ฟูดส์… เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี การพิสูจน์เอกลักษณ์ของสารสำคัญกลุ่มไม่มีขั้วและกลุ่มมีขั้วจากเมล็ดข้าวสีเพื่อเตรียมเป็นสารสกัดมาตรฐานโดยใช้ฤทธิ์ชีวภาพเป็น ตัวชี้นำ การทวนสอบเทคโนโลยีการผลิตน้ำตาลลำไยและคุณสมบัติเชิงคุณภาพ สุขภาพ และศักยภาพเชิงพาณิชย์ การพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารจากส่วนเหลือใช้และบกพร่องจากการปลูกของต้นและผลเผือกหอมชุมชนอำเภอบ้านหมอจังหวัดสระบุรีเพื่อประโยชน์เชิงพาณิชย์ โครงการวิจัยพัฒนาและการใช้ประโยชน์จากแป้งพืชศักยภาพ การพัฒนาอาหารนกกระจอกเทศ อาหารจานด่วน กินไว ตายผ่อนส่ง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair